ŞAH HÜSEYN’E


Yıllar yılı hasretini çekerim

Yollar beni Şah Hüseyn'e götürün

Ağlar ağlar gözyaşımı dökerim

Seller beni Şah Hüseyn'e götürün


Yanıyor yüreğim eridi yağım

Viraneye döndü bu gençlik çağım

Yaprakları dökmüş virane bağım

Güller beni Şah Hüseyn'e götürün


Dayanmaz bu zulme erirdi dağlar

Özüm şaha sadık gözüm kan ağlar

Kıyameta kadar göz yaşım çağlar

Seller beni Şah Hüseyn'e götürün


Evveli ahirde var idi onlar

Aktı Kerbelâ’da al kızıl kanlar

Yaralı yürekler ah çeken canlar

Kullar beni Şah Hüseyn'e götürün


Abdal Pir Hünkar’ın bağlandı yolum

Nesli Muhammed’e nedir bu zulüm

Kalsın o divana Kerbelâ çölüm

Çöller beni Şah Hüseyn'e götürün




xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


PİRİM İMAM HÜSEYİN


Âşıkın başına gelmez hal olmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Sende bende deyü sual olunmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin


Erenler basmamış yerlere yüzü

İletüp çamura çiğnetme bizi

Yarın yok deminde isteriz sizi

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin


Âşık olan âşık dârdan ayrılmaz

Takî Nakî seven âşık yorulmaz

Tâlip bunalmazsa pîri çağırmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin


Bu hal ile biz onlara katıldık

Kemlik ettik dışarıya atıldık

Bir münkirin tuzağına tutulduk

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin


Pir Sultan’ım daim düşmektir işi

Yol yol oldu akan çeşmimin yaşı

On İki İmam’ın serçeşme başı

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin


PİR SULTAN ABDAL

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX



MAHŞER AĞLAR


"Hüseyn'e yerler ağlar, göğler ağlar

Betul u Murteza, Peyğember ağlar."

Hüseyn'in nuhesin (Dilriş) yazanda

Müselman sehlidir, ki kâfir ağlar

Kör olmuş gözlerin kan tutdu Şimr'in

Ki görsün öz elinde hancer ağlar

Hüseyn'in köyneği Zehrâ elinde

Çeker kıyha kıyamet, mahşer ağlar

Atanda Hermele ok Kerbelâ'de

Göreydin düşmen ağlar, leşger ağlar

Kucağında, göreydin Ümm-ü Leyla

Alıp na'ş-ı Ali Ekber'i ağlar

Rübâb, nisgil döşünde süt görende

Başında kâküli Ekber hevâsı

Yel ağlar, sünbül ağlar, anber ağlar

Yazanda Âl-i Tâhâ nuhesin men

Ali, şakk-ul kamer, mihrab tilit kan

Kulak ver, mescid okşar, minber ağlar

Ali'den (Şehriyâr), sen bir işare

Kucaklar kabri, Malik Eşter ağlar

Seyyid Muhammed Hüseyin Şehriyar


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX



AĞLAR

Hüseyn'in nohesin "Dilriş" yazanda
Müselman sehlidir ki kâfir ağlar

Kör olmuş gözlerin gan tuttu Şimr'in
Ki görsün öz elinde hançer ağlar

Hüseyn'in köyneyi Zehrâ elinde
Çeker geyha kıyâmet, mahşer ağlar

Atanda Hermele ok Kerbelâ'da
Göreydin düşman ağlar, leşker ağlar
Gucağında göreydin Ümm-ü Leylâ
Alıp na'şı Aliyy-i Ekber ağlar

Rubâb, nisgil döşünde süt görende
Aliyy-i Esğer'i, yad eyler ağlar

Başında kakül-i Ekber hevâsı
Yer ağlar, sünbül ağlar, enber ağlar

Yazanda Âl-i Tâhâ nohesin men
Kalem gördüm sızıldar, defter ağlar

Ali, şaqq-ül gamer, mihrap tilit qan
Kulak ver, mescid okşar, minber ağlar

Ali'den "Şehriyâr", sen bir işâre
Kucaklar kabri, Mâlik Eşter ağlar

Seyyid Muhammed Hüseyin
" Şehriyâr"