17. i 18. ajeti sure An-Nisa

 
إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
 
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا

 
Allah prima pokajanje samo od onih koji učine kakvo rđavo djelo iz lakomislenosti, i koji se ubrzo pokaju; njima će Allah oprostiti.- A Allah sve zna i mudar je. (4:17)
 
Uzaludno je kajanje onih koji čine rđava djela, a koji, kad se nekom od njih približi smrt, govore: ''Sad se zaista kajem!'' A i onima koji umru kao nevjernici. Njima smo bolnu patnju pripremili. (4:18)
 
Milostivi Gospodar svih svjetova Allah dž.š. je najmilostiviji od milostivih i On prima iskreno i brzo pokajanje. Oni ljudi koji i nakon pokajanja ponovo čine iste grijehe, oni zasigurno nisu dobri, i na sebe ne misle. Grijesima štetu činomo samo sebi a nikako Allahu dž.š. Čovjek koji ne suzdržava svoje nagone  i strasti je neznalica  i uništitelj svoje duše. Pokajanje iskreno i jako, pravovremeno i razmišljanje o grijesima dat će iskrenom čovjeku snage da ubuduće ne pravi takve greške. Allah dž.š. daje prostor za pokajanje ali nije uredu živjeti razvratnički cijeli život a kada smrt se približi zajaukati i kajati se, takvi ljudi su nepravedni prema samom sebi i neiskreni su prema svojim dušama, i samo sebi štetu i zlo nanose. Cijeli život je pun iskušenja a mi shodno našim djelima oplemenjujemo sebe i društvo u kojem se nalazimo.