جنگ بدر نخستين نبرد حق و باطل در تاريخ اسلام بود. اين جنگ در سال دوم هجري ميان سران كفّار مكه و سپاهيان اسلام در محلّي به نام چاههاي بدر كه در بيست‌وهشت فرسنگي مدينه و شش كيلومتري درياي سرخ مي‌باشد، اتفاق افتاد. سپاهيان كفر شامل بيش از هزار نفر مرد جنگي با امكانات كافي بود، ولي رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله تنها سيصدوسيزده نفر نيرو داشت. سه پهلوان مشهور لشكر كفر به نامهاي عتبه، برادرش شيبه و پسرش وليد به دست علي‌عليه‌السلام و حمزه و عبيده كشته شدند. علي‌عليه‌السلام در اين جنگ 25 سال داشت.[148]