در جمیع کمالات است، مگر آنچه به دلیل خارج شود و ما قبلاً عرض کردیم که آنچه به دلیل و اجماع خارج است، نبوت خاصّه آن حضرت و نزول وحی است که علیعليهالسلام را با پیغمبر معظّمصلىاللهعليهوآلهوسلم در این خصیصه شریک نمی دانیم.
ولی به حکم آیه شریفه در سایر کمالات شریک می باشند و قطعاً فیض از مبدأ فیّاض علی الاطلاق بوسیله خود پیغمبرصلىاللهعليهوآلهوسلم بر علیعليهالسلام رسیده و این خود دلیل اتحاد نفسانی است که مدعای ما می باشد.
حافظ : از کجا دعوت نفس مجازاً مراد نباشد و مجازی از مجاز دیگر اولی نمی باشد؟
داعی : تمنا می کنم مناقشه نکنید و وقت مجلس را ضایع نکنید و از طریق انصاف خارج نشوید و وقتی به بن بست رسیدید، انصافاً بگذارید و بگذرید و قطعاً از مثل شما عالم جلیل باانصافی انتظار مناقشه در کلام و مجادله را نداریم؛ زیرا خود می دانید و در نزد اهل فضل نیز ثابت است که اطلاق نفس مجازاً شایع تر است از مجاز دیگر و در السنه و افواه فضلاء عرب و عجم و ادباء و شعراء شایع است که دعوی اتحاد مجازا می نمایند. چنانچه قبلاً عرض کردم مکرر شده است که افرادی بیکدیگر گفته اند تو به منزله جان منی و مخصوصاً این معنی در لسان اخبار و احادیث درباره حضرت أمیر المؤمنین علیعليهالسلام بسیار رسیده که هر یک دلیلی است علی حده بر اثبات مقصود.
از جمله امام احمد بن حنبل درمسند (1) و ابن مغازلی فقیه شافعی درمناقب (2) و موفق بن احمد خطیب خوارزم درمناقب (3) نقل می نمایند که رسول اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم مکرر می فرمود:علی منی و انا منه من احبّه فقد احبّنی و من احبّنی فقد احبّ اللّه (4) .
____________________
1- مسند احمد، ج1، ج4، ص164.
2- مناقب ابن مغازلی، ص87.
3- مناقب خوارزمی، ص134.
4- علی از من است و من از علی هستم. هر کس او را دوست بدارد، مرا دوست داشته و کسی که مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته.