مگر نه این است که ابو المؤید موفق بن احمد خوارزمی در مناقب(1) و محمّد بن طلحه شافعی درمطالب السؤول (2) و ابن ابی الحدید درشرح نهج البلاغه (3) روایت می نمایند که رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم صریحاً فرمود:من اکرم علیّاً فقد اکرمنی و من اکرمنی فقد اکرم اللّه و من اهان علیّا فقد اهاننی و من اهاننی فقد اهان اللّه؟ (4) .
آقایان با انصاف! قضایای وارده را مطابقه کنید با این قبیل اخبار و احادیث رسیده و مندرجه در کتب معتبره خودتان و عادلانه قضاوت کنید و بشیعیان بی گناه آن قدر بدبین نباشید.
و دیگر آنکه فرمودید: خلیفه مجبور بود عمل بدستور ظاهر شرع نماید و چون آیه شهادت بر عمومیت خود باقی بود، نمی توانست بدون اقامه شهود شرع پسند، به محض ادعا، مال مسلمین را بفاطمه سلام اللّه علیها بدهد (و بقدری احتیاط کار بود که از متصرف هم بر خلاف دستور شرع انور شاهد خواست!).
اولاً قبلاً عرض کردم مال مسلمین نبود، بلکه ملک متصرفی و نحله فاطمهعليه‌السلام بود.
ثانیاً اگر راستی خلیفه اجراءکننده دستور شرع بود که بایستی سر مویی خلاف نکند، پس چرا تبعیض می نمود بمحض ادعا، بعضی را بدون شاهد از مال مسلمانان می داد؟ ولی این حکم و احتیاطکاری خلیفه و سخت گیری فقط درباره ودیعه رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فاطمه مظلومهعليه‌السلام بایستی اجراء شود؟ در صورتی که صداقت قول و ادعای بی بی و شهادت علیعليه‌السلام در نزد همگی واضح و آشکار بوده.
چنانچه ابن ابی الحدید درشرح نهج البلاغه نقل می نماید که از علی بن الفارقی، مدرّس مدرسه غربی بغداد سؤال نمودم:أ کانت فاطمه صادقه قال نعم ؛ آیا فاطمه
____________________
1- مناقب خوارزمی، ص333.
2- مطالب السؤول، ج1، ص106.
3- شرح نهج البلاغة، ج4، ص105.
4- هر کس علیعليه‌السلام را اکرام کند، مرا اکرام کرده و کسی که مرا اکرام کند، خدا را اکرام کرده و کسی که علیعليه‌السلام را اهانت کند، مرا اهانت کرده و کسی که مرا اهانت کند، خدا را اهانت نموده.