مقبره، مکان پاکی است. ازاین رو، نماز در آن همانند نماز در صحرا صحیح است.(1)
عبدالغنی نابلسی هم می گوید:
اگر مکان قبرها، مسجد شود یا در راه واقع شود و یا قبر یکی از اولیای الهی باشد یا عالمی از محققان برای تعظیم روح شریفش برای اعلام و آگاهی دادن به اینکه او یکی از اولیاء الله است، نماز و دعا بخواند تا مردم به او تبرک جویند و در کنار آرامگاه او دعا کنند و مستجاب شود، چنین کاری جایز است و منعی ندارد.(2)
بنابراین، نماز گزاردن در کنار قبور اولیا و صالحان یا قبر پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآله نه تنها اشکال ندارد، بلکه یکی از مکان های اجابت دعاست. همچنان که شمس الدین ذهبی از اندیشمندان اهل سنت می گوید:
دعا در کنار قبور انبیا و اولیا و سایر بقاع مستجاب می گردد، اما سبب اصلی اجابت شدن دعا حضور قلب دعاکننده و خشوع وتضرع اوست و بدون تردید دعا در بارگاه پیامبرصلىاللهعليهوآله و در مسجد و به هنگام سحرگاهان و امثال آن اجابت می شود و این اجابت برای کسی است که زیاد دعا نماید؛ چراکه دعای هر مضطری مورد اجابت است.(3)
دلیل بر جواز چنین کاری روایات متعددی است که در منابع اهل سنت آمده و در پاسخ به شبهات گذشته تعدادی از آنها آورده شد. ازاین رو، در اینجا به بیان یک روایت بسنده می کنیم.
در روایت آمده است که فاطمه زهراعليهاالسلام هر هفته روز جمعه کنار قبر حضرت حمزه حضور می یافت و در آنجا نماز می گزارد و گریه می کرد.(4)
______________________
1- الشرح الکبیر، ج1، ص478.
2- نابلسی، الحدیقه الندیه، ج2، ص630.
3- سیر اعلام النبلاء، ج17، ص77.
4- سنن الکبری، ج4، ص78؛ المستدرک، ج1، ص377.