پدرت ابراهیم، مکه و اطراف آن را فرا می گیرد.
و اینک قسمتی از آن سروده:
فانت مبعوث الی الانام | تبعث فی الحل و فی الحرام | |
تبعث بالتوحید و الاسلام | دین ابیک البرّ ابراهام |
و نیز در گفتاری دیگر می گوید: «خداوند تو را از دوست داشتن و پرستش بتها باز داشته است». سپس ادامه داد: «هر زنده ای می میرد و هر نوی کهنه می شود و هر بزرگی فانی می گردد و من می میرم، ولی نامم باقی خواهد بود؛ چرا که فرزند نیکوکاری به جای نهاده ام»(۱) .
آمنهعليها‌السلام در سرزمین ابواء جهان را بدرود گفت(۲) . ولی همان گونه که پیش بینی کرده بود محمد به فروغ تجلی اعظم منور و به مقام رسالت رسید و در پرتو نام محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نام آن بانوی پاک جاودانه شد.