الف. از نظر آفرینش، زن و مرد از یک گوهر آفریده شده اند و حوا چون آدم در آفرینش خویش بدیع است. هرگز خداوند حوا را از بخش نهایی ضلع چپ آدم نیافریده است. خداوند بعد از آفرینش آدمعليه‌السلام حوا را به طور نوظهور پدید آورد. آدم پس از آگاهی از آفرینش وی از پروردگارش پرسید: «این کیست که نگاه او مایه انس من شده است؟» خداوند فرمود: «این حوا است. آیا دوست داری که با تو بوده و مایه انس تو شده و با تو سخن بگوید و فرمانبر تو باشد؟» آدمعليه‌السلام گفت: «آری، از من ازدواج با او را بخواه...»(۲) .
حقیقت این است، نه آنچه که در کتاب مقدس «سِفر پیدایش» آمده. در تورات دو مسأله اصلی درباره زن (حواء) آمده است:
۱ - آفرینش زن؛
۲ - اغواگری زن؛
«و خداوند خدا خوابی گران بر آدم مستولی گردانید تا بخفت و یکی از دنده هایش را گرفت و گوشت در جایش پر کرد. و خداوند خدا آن دنده را که از آدم
_________________________________
۱- ۱. الکافی، ج ۵، ص ۵۱۷؛ بحار، ج ۸۸، ص ۲۵۵.
۲- ۲. من لایحضره الفقیه، ج ۱، باب ۱۷ و ج ۳، کتاب النکاح، ص ۳۷۹.