پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالْبَهیمَةِ؛
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.
تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴.
پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
یُبْعَثُ کُلُّ عَبدٍ علی ما ماتَ عَلَیهِ، اَ لْمُؤمِنُ عَلی إیمانِهِ وَالْمُنافِقُ عَلی نِفاقِهِ؛
هر بندهای بر همان چیزی که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته میشود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.
کنزالعمّال، ح ۳۸۹۵۴
پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
اَلْمُؤْمِنُ لَیِّنُ الْمِنکَبِ یُوَسِّعُ عَلی أَخیهِ وَ الْمُنافِقُ یَتَجافی یُضَیِّقُ عَلی أَخیهِ؛
مؤمن نرمخوست و برای برادرش جا (ی نشستن) باز میکند و منافق درشتخوست و جا را بر برادرش تنگ میکند.
کنزالعمّال، ح ۷۷۸.
پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
بُکاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُکاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ؛
گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش.
الجامع الصغیر، ح ۳۱۵۶
پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
اَلْمُؤْمِنُ یَبْدَأُ بِالسَّلامِ وَ الْمُنافِقُ یَقُولُ: حَتّی یُبدَأَ بی؛
مؤمن ابتدا به سلام میکند و منافق منتظر سلام دیگران است.
کنزالعمّال، ح ۷۷۸
پیامبر اکرمصلىاللهعليهوآلهوسلم می فرمایند :
اَ لْمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالْمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ؛
مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانی.
تحف العقول، ص ۴۹.