امام علیعليه‌السلام :
من أحَبَّنی وجَدَنی عندَ مَماتِهِ بحَیثُ یُحِبُّ، ومَن أبغَضَنی وجَدَنی عندَ مَماتِهِ بحَیثُ یَکرَهُ ؛
هر که مرا دوست داشته باشد، در هنگام‌مرگش مرا آن گونه که خوشایند اوست بیابد و هرکه مرا دشمن داشته باشد، به هنگام مرگش مرا بدان گونه که ناراحت شود بیابد
صحیفه الإمام اضاعليه‌السلام : ۸۶ / ۲۰۳ منتخب میزان الحکمة : لرِّ۵۲۰
پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله :
مَن ماتَ علی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهیداً؛
هرکه بر دوستی آل محمّد بمیرد، شهید مرده است.
میزان الحکمة: ح ۹۹۶۴
پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :
اللّهُمَّ أحِبَّ حَسَناً وحُسَیناً وأحِبَّ مَن یُحِبُّهُما؛
بار خدایا! حسن و حسین را دوست بدار و دوستداران آن دو را نیز دوست بدار.
میزان الحکمة: ح ۱۱۷۳
امام صادقعليه‌السلام :
نَفَسُ المَهْمومِ لَنا المُغْتَمِّ لِظُلْمِنا تَسْبیحٌ، وهَمُّهُ لأمْرِنا عِبادَةٌ؛
کسی که برای ما نگران باشد و به خاطر ستمی که بر ما برود غمگین، نفس کشیدنش تسبیح است و غم خواریش برای ما عبادت.
میزان الحکمه ج۳ ، ص ۷۵ ح ۳۹۸۳
امام صادقعليه‌السلام :
خدا لعنت کند کشنده حسینعليه‌السلام را ، چه قدر یاد [ شهادت] حسینعليه‌السلام زندگی را ناگوار می‌سازد ! من هیچ گاه آب سردی ننوشیدم ، مگر این که حسینعليه‌السلام را یاد کردم و هیچ بنده ای نیست که آب بنوشد و حسینعليه‌السلام را یاد کند و کشنده اش را لعنت فرستد، مگر اینکه خداوند صد هزار حسنه برایش می‌نویسد، صد هزار گناه او را پاک می‌سازد ، صد هزار درجه او را بالا می‌برد ، گویی صد هزار بنده را آزاد کرده است و خداوند در روز قیامت او گشاده رو محشور می‌کند.
کتاب چهل حدیث - صفحه ۱۸و ۱۹