مادمت فی الصلاة فانک تقرع باب الملک الجبار، و من یکثر قرع باب الملک یفتح له ؛
مادامی که تو در نماز هستی ، درب خانه پادشاه توانا را می کوبی ، هر کس که در کوبیدن درب خانه پادشاه پافشاری کند، آن درب روی او باز می شود.
(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۸۰).
قال الباقرعليه‌السلام
انما جعلت النافلة لیتم بها ما افسده من الفریضة ؛
همانا (نماز) نافله را به این جهت قرار دادند که کاستی های نماز واجب را جبران کند.
(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰).
قال الباقرعليه‌السلام
واذا لم یؤ د الرجل الفریضه لم تقبل منه النافله ؛
اگر کسی نماز واجب به جا نیاورد، نافله او مقبول نیست
(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰).