امام عليعليه‌السلام :
بالمَواعِظِ تَنجَلي الغَفلَةُ ؛
با اندرزهاست که (پرده) غفلت کنار مي‌رود
غرر الحکم : ۴۱۹۱
امام عليعليه‌السلام :
المَواعِظُ صَقالُ النُّفوسِ ، وجَلاءُ القُلوبِ؛
اندرزها صيقل بخش جان‌ها ، و جلا دهنده دل‌هاست
غرر الحکم : ۱۳۵۴
م الاخلاق ، ص ۴۵۹)
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن ماتَ علي حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهيداً؛
هرکه بر دوستي آل محمّد بميرد، شهيد مرده است.
ميزان الحکمه، ح ۹۹۶۴
امام عليعليه‌السلام فرمودند:
کل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع؛
گنجايش هر ظرفي با آنچه در آن نهند، تنگ مي شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن نهند، گسترش مي يابد.
اصول کافي، ج ۳، ص ۱۷۲.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من عمل علي غير علم ما يفسد اکثر مما يصلح؛
هر کس کاري را بدون شناخت انجام دهد، تباه کاري او بيشتر است تا آنچه سامان مي دهد.
تحف العقول، ص ۴۷.
امام صادقعليه‌السلام :
طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ في التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَي الصِّراطِ فوَجَدتُهُ في الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ في صَلاةِ اللَّيلِ؛
روشنايي دل را جوييدم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم و گذر از صراط را جوييدم و آن را در صدقه دادن يافتم و نورانيّت چهره را جوييدم و آن را در نماز شب يافتم
مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۲
امام عليعليه‌السلام :
مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه سُبحانَهُ سَلاعَنِ الدُّنيا ؛
کسي که ديدار خداي سبحان را دوست بـدارد، دنيا را از ياد ببرد
غرر الحکم : ۸۴۲۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه أحَبَّ اللّه‌ُ لِقاءَهُ ، ومَن کَرِهَ لِقاءَ اللّه کَرِهَ اللّه‌ُ لِقاءَهُ؛
هرکه ديدار خدا را دوست داشته باشد ، خدا ديدار او را دوست دارد و هرکه ديدار خدا را خوش‌نداشته‌باشد،خدا نيز ديدار او را خوش‌ندارد.
کنزالعمّال : ۴۲۱۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَينِ ؛
از نشانه‌هاي شقاوت و بدبختي خشکيدگي چشم است
بحار الأنوار : ۷۰ / ۵۲ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸
امام صادقعليه‌السلام :
ما مِن شيءٍ إلاّ ولَهُ کَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه‌ُ علي النّارِ ، ولَو أنّ باکيا بکي في اُمَّةٍ لَرُحِموا ؛
هر چيزي پيمانه و وزني دارد مگر اشکها ؛ زيرا قطره‌اي اشک درياهايي از آتش را فرو مي‌نشاند و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هيچ فقر و ذلّتي بر چهره آن ننشيند و هرگاه اشکها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند و اگر گرينده‌اي در ميان امتي بگريد همه آن امّت مشمول رحمت مي‌شوند
بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۳۱ / ۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
علَيکَ بقِراءةِ القرآنِ ؛ فإنّ قِراءتَهُ کَفّارةٌ للذُّنوبِ ، وسَترٌ في النارِ ،وأمانٌ مِن العذابِ؛
بـر تـو بـاد خواندن قرآن؛ زيرا خواندن آن کفّاره گناهان است و پرده‌اي در برابر آتش و موجب ايمني از عذاب.
بحار الأنوار : ۹۲ / ۱۷ / ۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن‌حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ کلامُ اللّه ؛
براي ملازم قرآن شايسته نيست با کسي که نسبت به او تندي کرده است ، تندي کند و کسي که در درونش کلام خداست، با کسي که (نسبت به وي) رفتار جاهلانه مي‌کند ، نابخردانه رفتار نمي‌کند
کنزالعمّال : ۲۳۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ‌في السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛
سزاوارترين مردم به خشوع ورزيدن نهاني و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است و سزاوارترين مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است
الکافي : ۲ / ۶۰۴ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰