امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :
اِنَّ لِکُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا فَاِذا اَتَیْتُمْ بِها فَمَسّوها بِالْماءِ أوْ اَغْمِسوها فِی الماءِ؛
هر میوه‌ای سمّی دارد، هرگاه میوه به‌دستتان رسید، آن را با آب بشویید و یا در آب فرو برید.
کافی، ج ۶، ص ۳۵۰، ح ۴.
امام رضاعليه‌السلام می فرمایند :
عَلَیْکَ بِالاِثْمِدِ فَاِنَّهُ یَجْلُو الْبَصَرَ وَ یُنْبِتُ الاَْشْفارَ وَ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یَزیدُ فِی الباه؛
سرمه سیاه بِکشید، چرا که دیده را جلا می‌دهد، مژه‌ها را می‌رویاند، دهان را خوشبو می‌کند و بر توان جنسی می‌افزاید.
مکارم الاخلاق، ص ۴۶
پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :
مَنِ اتَّخَذَ شَعْرا فَلْیُحْسِنْ وَلایَتَهُ، اَو لِیَجُزَّهُ؛
هر کس مو می‌گذارد، آن را خوب نگه دارد وگرنه کوتاهش کند.
کافی، ج ۶، ص ۴۸۵، ح ۲.
امام علیعليه‌السلام می فرمایند :
نِعْمَ الْبَیْتُ الْحَمّامُ تَذْکُرُ فیهِ النّارَ وَ یَذْهَبُ بِالدَّرَنِ؛
چه خوب جایگاهی است حمّام، یادآور دوزخ است و چرک را از میان می‌برد.
من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۱۵، ح ۲۳۷.
امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :
اِنَّما قُصَّ الاَْظْفارُ، لاَِنَّها مَقیلُ الشَّیْطانِ وَ مِنْهُ یَکونُ النِّسْیانُ؛
کوتاه کردن ناخن، از آن رو لازم است که پناهگاه شیطان است و فراموشی می‌آورد.
کافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
غَسْلُ اِلاْناءِ وَ طَهارَةُ الْفِناءِ یورِثانِ الْغِنی؛
شستن ظرف‌ها و پاکیزگی حیاط خانه مایه غناست.
نهج الفصاحه، ح ۲۰۳۱.