عَلَیکُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَکُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَیسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ فی مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَیطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛
بر شما باد انار شیرین آن را بخورید ؛ چرا که هیچ دانه‌ای از آن به معده مؤمنی در نمی‌آید ، مگر این که بیماری‌ای از آن ریشه‌کن می‌کند و شیطانِ وسوسه را از او دور می‌سازد
الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۰
امام صادقعليه‌السلام :
أربَعَةٌ یَعدِلنَ الطَّبائِعَ : الرُّمّانُ السّورانِیُّ ، والبُسرُ المَطبوخُ ، وَالبَنَفسَجُ ، وَالهِندَباءُ ؛
چهار چیز ، طبع را اعتدال می‌بخشد : انار سورانی ، خرمای نارس پخته‌شده ، بنفشه ، و کاسنی
الخصال ، صفحه ۲۴۹ ، حدیث - ۱۱۳
امام عسکریعليه‌السلام :
کُلِ الرُّمّانَ بَعدَ الحِجامَةِ رُمّانا حُلوا ؛ فَإِنَّهُ یُسَکِّنُ الدَّمَ ، ویُصَفِّی الدَّمَ فِی الجَوفِ؛
پس از حجامت، انار بخور، اناری شیرین؛ چرا که خون را فرو می‌نشاند و خون را در درون، تصفیه می‌کند
طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۵۹ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۱۲۳ ، حدیث - ۵۲
امام صادقعليه‌السلام :
کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ یَدبَغُ المَعِدَةَ ، ویَزیدُ فِی الذِّهنِ ؛
انار را با پیه آن بخورید؛ چرا که معده را می‌پالاید و ذهن را افزون می‌کند
الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۲
امام علیعليه‌السلام :
کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ دِباغُ المَعِدَةِ ، وما مِن حَبَّةٍ استَقَرَّت فی مَعِدَةِ امرِئٍ مُسلِمٍ إلاّ أنارَتها ونَفَتِ الشَّیطانَ وَالوَسوَسَةَ عَنها أربَعینَ صَباحاً ؛
انار را با پیه آن بخورید؛ چرا که معده را پاک می‌کند و هیچ دانه‌ای [از انار] در معده انسانی مسلمان ، جای نمی‌گیرد ، مگر این که آن را روشن می‌سازد و تا چهل پگاه ، شیطان و وسوسه را از آن دور می‌کند
بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۵۶ ، حدیث - ۸