شيعه در لغت ، به معناى پيروان و ياران است و بر مفرد و تثنيه و جمع و نيز بر مذكر و مؤ نث به طور يكسان اطلاق مى شود.(٦٤) در اصطلاح ، شيعه به پيروان علىعليه‌السلام گفته مى شود كه معتقد به امامت و خلافت بلافصل او از طريق ((نصب )) و ((نص )) پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله هستند.(٦٥) درباره زمان پيدايش شيعه سخنان بسيارى گفته اند، اما به نظر مى رسد شيعه ، به همان معناى مذكور، در زمان پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله نيز مطرح بوده است و تعبير ((شيعة على )) بارها در سخنان آن حضرت به كار رفته است البته وضعيت شيعه در زمانهاى مختلف به يك صورت نبوده است اما عنصر اساسى براى تشيع كه اعتقاد به امامت علىعليه‌السلام از طريق نص است از ابتداى اسلام و در همه دوره ها در ميان شيعه ديده مى شود.