( - والعياذ باللَّه - يكى از عوامل تحريمهميشگى است. پرداختن به چنين انحرافى موجب تحريم نسبت بهخويشاوندان شخص مفعول مىشود، كه تفصيل آن را ذيلاً بيانمىداريم:
١ - اگر كسى با ديگرى - والعياذ باللَّه - لواط كرد ودخول - حتى بهمقدارى از ختنهگاه - صورت گرفت، مادر مفعول ومادران مادر اوهرچه بالا روند بر فاعل حرام گردد ودختر ودختران ونوادگاندخترش هرچه پايين آيند وخواهرش نيز بر او حرام شود، ودر اينميان تفاوتى نيست كه آيا مفعول بزرگ يا كوچك بوده باشد، واحوط تحريم است اگرچه فاعل هم كوچك بوده باشد اگر چه اقوى خلافآن است.
٢ - بر عكس مسأله فوق، مادر فاعل ودختر وخواهرش بنا به نظراقوى بر مفعول حرام، نگردد.
٣ - اگر مفعول، خنثى باشد مادر ودختر خنثى بر فاعل حراممىشود، زيرا اين گونه آميزش جنسى )اگر خنثى مذكر باشد( لواطو)در صورتى كه مؤنث باشد( زنا محسوب مىشود، وحكم تحريم،هر دو صورت را در برمى گيرد.
٤ - احوط، حرمت مادر ودختر مفعول است بر فاعل، اگر چهلواط پس از ازدواج با يكى از اين دو باشد، به ويژه آن كه اگر مرد زن راطلاق دهد، وبخواهد از نو با او ازدواج كند.
٥ - اين حكم، مادر وخواهر ودختر رضاعى را نيز در برمى گيرد.
٦ - اين حكم حالت اجبار وشبهه را در بر نمىگيرد، اگر چهاحوط، انتشار حرمت است.
٧ - اگر شك كرد كه ادخال صورت گرفته يا نه اصل را بر عدممىنهد.
٨ - باكى نيست اگر پسر فاعل با دختر يا خواهر مفعول يا مادر اوازدواج كند، ولى بهتر است با دختر او ازدواج نكند.