غضب از نهاد انسان مايه مى گيرد و يكى از غرائز بشمار مى رود. اين حالت فوق العاده روانى ، از قلب و مغز شروع مى شود و مانند شعله آتش سرتاسر بدن و اعصاب را فرا مى گيرد.
حضرت علىعليه‌السلام فرمود:
از خشم و غضب اجتناب كنيد زيرا آغازش جنون و آخرش پشيمانى است
امام صادقعليه‌السلام فرمود:
غضب كليد همه شرور و جنايتها است
پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:
غضب ايمان را فاسد مى كند چنانكه سركه عسل را خراب مى كند.
در حال غضب سخنان ناهنجارى از انسان صادر مى شود و كارهاى زشتى را انجام مى دهد كه باطنش را آشكار مى سازند و در نظر ديگران رسوا و حقير مى گردد.
حضرت علىعليه‌السلام فرمود:
غضب همنشين بدى است عيوب و زشتيها را آشكار مى سازد و انسان را به شر نزديك و از خوبى دور مى گرداند.
خشم و غضب هاى مداوم بدون شك بر قلب و اعصاب انسان آثار سوئى مى گذارند و آنها را ضعيف و فرسوده مى گردانند.
حضرت علىعليه‌السلام فرمود:
اگر از نيروى غضب پيروى كنى تو را به هلاكت مى افكند.(٥٩)