در سرزمين حُدِيْبِيِّه(۱۶۶) تشنگى بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله غلبه كرد، امّا انواع خطرات و تهاجمات، ياران پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله را تهديد مى كرد و كسى جرئت نداشت به تنهائى مأموريّتى را بپذيرد.
رسول گرامى اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: هركس در اين اطراف، چاه آبى بيابد و ما را از تشنگى نجات دهد، من بهشت را براى او تضمين مى كنم.
گر چه چاه آبى در درّه اى درون درختان شناسائى شد، امّا كسى جرئت نزديك شدن به آنجا را نداشت.
بعضى ها رفتند و هراسان بازگشتند.
وقتى اتمام حجّت شد، امام علىعليه‌السلام به نداى رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله پاسخ مثبت داد و به طرف چاه آب حركت كرد، و با شجاعت و بى باكى ترس را ترساند و آب را به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله و ياران رساند.(۱۶۷)