احاديث درباره زيارت پيامبر گرامى، از طريق محدثان سنى، به اندازه اى است كه ما را از دقت در اسناد و روايات بى نياز مى سازد و حافظان از بزرگان اهل سنت در هر فرقه اى، آنها را در كتابهاى خود نقل كرده اند و اين حاكى است كه زيارت قبر پيامبر يكى از مسلّمات در ميان آنان بوده است. نقل همه اين احاديث از مدارك اصيل اسلامى، مايه گستردگى سخن است. بنابر اين تنها به چند نمونه از آن مى پردازيم :
١ ـ «عَن عَبْدِالله بن عُمَرَ : «مَنْ زارَ قَبْري وَجَبَتْ لَهُ شَفاعَتي.»
«هر كس قبر مرا زيارت كند از شفاعتم بى بهره نخواهد بود.»
حديث مذكور در كتاب «الفقه على المذاهب الأربعه» ، ج ١، ص ٥٩٠ آمده و علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت بر طبق آن فتوا داده اند.(٢٨)
بديهى است چنين حديثى كه علما و حفاظ آن را از نيمه قرن دوم تا كنون در كتابهاى خود ضبط كرده اند، هرگز نمى تواند بى اساس باشد.
و براى تكميل مطلب، تقى الدين على بن عبدالكافى سبكى (متوفاى سال ٧٥٦) در كتاب ارزنده خود بنام «شفاء السقام ...»(٢٩) در طرق حديث (در صفحات ١٣-١١) به بحث و تحقيق پرداخته و صحت و استوارى طرق حديث را ثابت كرده است.
٢ ـ «مَنْ جاءَ ني زائِراً (لاتَحْمِلُه) اِلاّ زِيارَتي كَانَ حقاً عَلَىَّ اَنْ أَكُونَ شَفِيعاً يومَ الْقِيامَةِ»
«هر كس به قصد زيارت به سوى من آيد، شايسته است بر من كه در روز قيامت شفيع او باشم.
اين حديث را شانزده حافظ و محدث در كتابهاى خود آورده اند و تقى الدين سبكى (متوفاى سال ٧٥٦) در كتاب «شفاء السقام ...» (در صحفه ١٣) در طرق حديث بحث و گفتگو نموده است و نيز مراجعه كنيد به «وفاء الوفا» ، ج٤، ص ١٣٤٠
٣ ـ «مَنْ حَجَّ فَزارَ قَبْري بَعْد وَفاتِى، كانَ كَمَنْ زارَني فِي حَياتي»
«هر كس خانه خدا و آنگاه قبر مرا زيارت كند، مثل آن است كه مرا در حال حيات زيارت كرده است.»
اين حديث را بيست و پنج تن از محدثان و حفاظ مشهور در كتابهاى خود ضبط كرده اند و تقى الدين سبكى در كتاب «شفاء السقام» ، صفحات ١٢ تا ١٦ در سند حديث بطور گسترده سخن گفته است و نيز مراجعه كنيد به وفاء الوفا، ج ٤، ص ١٣٤٠
٤ - «مَنْ حَجَّ الْبَيْتَ ولَمْ يَزُرْني فَقَد جَفانى»
«هر كس خانه خدا را زيارت كند و مرا زيارت ننمايد، بر من ستم كرده است.»
اين حديث بوسيله نه تن از مشايخ و حفاظ حديث نقل شده است. رجوع كنيد به وفاء الوفا، ج ٤، ص ١٣٤٢
٥ ـ «مَنْ زارَ قَبْرِي (أو مَنْ زارَني) كُنْتُ لَهُ شَفِيعاً»
«هر كس قبر مرا زيارت كند، من شفيع او مى گردم.»
اين حديث به وسيله سيزده تن از محدثان و حفاظ نقل شده است. رجوع كنيد به «وفاء الوفا» ج٤، ص١٣٤٧
٦ ـ «مَنْ زارَني بَعْدَ مَوْتي فَكَأَنَّما زارَني في حَياتي.»
«هر كس پس از مرگم مرا زيارت كند، مثل اين است كه مرا در حال حيات زيارت كرده است.»
اينها نمونه هايى است از احاديث فراوانى كه در آنها، پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مردم را به زيارت قبر خود دعوت كرده است و تعداد اين احاديث مطابق تتبّع و بررسى الغدير به ٢٢ مى رسد و سمهودى در كتاب وفاء الوفا، ج ٤، صفحات ١٣٣٨ تا ١٣٤٦ هفده روايت گرد آورده و در اسناد آنها به اندازه كافى بحث نموده است.
اگر پيامبر گرامى مردم را به زيارت قبر خويش دعوت كرده است، به خاطر يك رشته فوايد مادى و معنوى است، كه در زيارت شخصيت هاى بزرگ اسلامى نهفته است.
مردم در پرتو زيارت قبر پيامبر، با مركز نشر آيين اسلام آشنا شده و از حوادثى كه در آن مى گذرد آگاه مى گردند، و علوم و احاديث صحيح را از آنجا دريافت نموده، به اطراف و اكناف جهان پخش مى كنند.