فصل ششم: در بيان وحى هائى كه به آدمعليه‌السلام نازل شد
در اول كتاب، بيان عدد صحف بر حضرت آدمعليه‌السلام شد، و سيد ابن طاووس گفته است كه: در صحف ادريسعليه‌السلام ديدم كه در ثلث آخر شب جمعه بيست و هفتم ماه رمضان حق تعالى كتابى به لغت سريانى در بيست و يك ورق بر آدمعليه‌السلام فرستاد، و آن اول كتابى بود كه خدا از آسمان به زمين فرستاد، و حق تعالى جميع زبانها و لغتها را بر او فرستاد، و در آن هزار هزار لغت بود كه اهل هر لغتى لغت ديگر را بى تعليم ندانند، و در آن كتاب دلايل خدا و واجبات و احكام او و شريعتها و سنتها و حدود او بود.(1)
و به سندهاى معتبر از حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام و حضرت امام جعفر صادقعليه‌السلام منقول است كه: حق تعالى وحى نمود به حضرت آدمعليه‌السلام كه: من جمع مى كنم براى تو سخن حق و خير و نيكى را در چهار كلمه كه يكى از من است و يكى از توست و يكى ميان من و توست و يكى ميان تو و مردم است؛ اما آنچه از من است آن است كه مرا عبادت كنى و هيچ چيز را با من شريك نگردانى؛ و آنچه از توست آن است كه تو را جزا مى دهم بعمل تو در وقتى كه محتاج ترين احوال باشى به او؛ و آنچه ميان من و توست اين است كه بر توست دعا و بر من است است مستجاب كردن؛ و آنچه ميان تو و مردم است آن است كه بپسندى از براى مردم آنچه را براى خود مى پسندى.(2)
____________________
1- سعد السعود 37.
2- امالى شيخ صدوق 487؛ خصال 243.