١. اگر كودك مالى را پيدا كند، وليش نمىتواند او را وادار كند كه آن را به جاى خود بر گرداند بلكه وظيفه او به شرح زير است:
* چنانچه آن مال، كمتر از يك درهم باشد ، ارزش داشته ولى كودك مىتواند آن را براى كودك بردارد(٣٣٩).
* اگر ارزش آن كمتر از يك درهم باشد، و ولى او قصد كند كه آن چيز را براى كودك بردارد، كودك مالك آن مىشود. اما اگر ولى او اين قصد را نكند، قصد تملك توسط كودك معتبر نيست(٣٤٠).
* اگر ارزش آن مال، يك درهم يا بيشتر باشد، ولى او بايد آن را به مدت يك سال اعلان كند، و پس از يك سال مىتواند يكى از كارهاى زير را از انجام دهد:
- براى كودك تملك كند.
- از طرف صاحبش صدقه دهد.
- به عنوان امانت نزد خود نگه دارد تا صاحبش پيدا شود(٣٤١).
٢. چيزى را كه دانشآموزان در مدرسه پيدا مىكنند، نمىتوان از آنها گرفته و استفاده كرد بلكه بايد صاحبش را پيدا كرده و به او بدهند، و اگر از شناسايى صاحبش نااميد شدند بايد از طرف او به فقير صدقه بدهند(٣٤٢).