مطلب دوم: پنج تن سبب و علت آفرينش جهان بوده اند.
مطلب سوم: اسامی آنها از نامهای خدای تعالی مشتق شده است.
مطلب چهارم: جزای دشمنی و كينه توزی نسبت به آنان، سوختن در آتش قهر الهی است.
مطلب پنجم: پنج تن، برگزيدگان حضرت حق تبارك و تعالی هستند، و هلاك و نجات هر بشری، وابسته به حب و بغضی است كه نسبت به آنها دارد.
مطلب ششم: هنگام حاجت خواستن از خدای تعالی بايد آنها را وسيله استجابت دعا قرار داد و به آنها متوسل شد.
با توجه به اين شش مطلب كه بيان شد، اگر اشخاصی واجد اين شش منقبت بوده باشند، می توان معتقد بود و يقين كرد كه آنها يك بشر عادی نيستند، افرادی كه خدای تعالی از همان ابتدای خلقت به آدم ابوالبشر معرفی و نشان داده است كه علت خلقت تو و اولاد تو اينها هستند، اگر حاجتی داری بايد به در خانه اينان بروی، اينها برگزيدگان من اند، من خود اينها را نامگذاری كرده ام.
بنابر آنچه گفته شد، پنج تن در شش منقبت مذكور هيچ فرقی با يكديگر ندارند و در اين مورد هيچ تفاوتی ميان پيغمبر اكرم، علی، و حسنينعليهم‌السلام با حضرت صديقه سلام الله عليها وجود ندارد، همه در اين مناقب يك نواخت، هم رتبه، و هم درجه اند.
اگر چه از جهات و اعتبارات ديگر ممكن است قائل به فضليت و برتری برخی بر بعضی باشيم، مثلا پيامبر اكرمصلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم منصبی دارد كه ديگران ندارند.
اگر درشان پنج تن به جز اين شش منقبت نبود، همرديف بودن آنها در اين مناقب نشان می دهد كه هر يك از پنج تن، از همه پيامبران، از همه صديقين، از آدم تا خاتم خلاصه از جميع مخلوقات خدای تبارك و تعالی افضل و برترند.
زيرا اگر آنها آفريده نمی شدند، اين خوان رحمت، و اين سفره خلقت گسترده نمی شد هر كس كه به عالم هستی پا نهاده است (يعنی هر بزرگی، هر شريفی، هر نبيی، هر وصيی، هر خليفه ای، هر امامی، هر عالمی كه به وجود آمده است) در حقيقت كنار سفره رحمت آنها نشسته، و از نعمت وجودشان برخوردار گشته، و نان خور و پرورش يافته و عائله رحمت و بركت وجود پنج تن بوده است، از اين جهت است كه حضرت سجاد سلام الله عليها در يكی از ادعيه شريفه اش كه ائمه را معرفی می كند، می فرمايد:
«نحن رحمة من استرحمك، و غوث من استغاث بك »
«مائيم رحمتی كه مردم از تو می طلبند، مائيم غوث و پناه كسی كه از تو پناه می جويد» آری، آنان در پيش آمدها پناه، و در طلب حوائج ملجا همه مردمند، اغلب انبيا (از آدم تا خاتم) در هنگام مشكلات و طلب حاجت به آنان متوسل شده اند و از آبرومندی آنها در نزد خدا، حاجت روا گشته اند، آنها محترمند، معظمند، معززند، علت خلقتند برگزيدگان خدا هستند، و با توجه به اينكه پنج تن در مناقب گفته شده، همدرجه و همرديف هستند، حضرت صديقه سلام الله عليها نيز در اين مورد كوچكترين فرقی با پدر بزرگوارش نداشته است.