۲- قرآن از دو فرزند پيامبر ياد مى كند، كه يكى حضرت اسماعيل (عليه السلام) كه مظهر تسليم در برابر فرمان خدا بود و ديگرى پسر حضرت نوح (عليه السلام) كه مظهر تمرد و طغيان بود.
۳- دو نوع عشق و محبت از دو ملكه در قرآن ياد شده :
يكى زن فرعون و ديگرى زن عزيز مصر.
زن فرعون به خاطر خدا، عاشق راه موسى (عليه السلام) شد و در عاقبت به موجب پايدارى در مسير عقيده اش ، توسط فرعون به سخت ترين وجه به شهادت رسيد.
عشقى هم زليخا (همسر عزيز مصر) به حضرت يوسف (عليه السلام) پيدا كرد، اما چون عشق او از روى هوى و هوس بود و حضرت يوسف زير بار هوس نرفت ، زليخا او را به زندان افكند و به او تهمت و افترا بست . و در عاقبت سر از رسوايى و ندامت در آورد.
آرى ، عشق به خدا پشيمانى ندارد ولى عشق مادى و دنيايى ، هم پشيمانى دارد و هم رسوايى .
... وليعفوا وليصفحوا الا تحبون ان يغفر الله لكم ... (۱۳۱) ؛
«عفو و گذشت كنيد. آيا دوست نداريد كه خداوند از گناهان شما گذشت كند».
رمز بزرگوارى و عزت مردان الهى ، گذشت بوده است .
_________________________
۱۳۱- سوره نور، آيه ۲۲