براى آن كه يك لحظه با نفس خود مبارزه كرده بود.
اينجاست كه گفته اند: «المجاهد من جاهد نفسه» (۵۶) ؛ «مجاهد كسى است كه با نفس خود مجاهده و مبارزه كند».
و به مصداق «اشجع الناس من غلب هواه»؛ «پهلوان ترين مردم كسى است كه بر هواى نفس خود غلبه كند». (۵۷)
مرد غريبى در زمان انوشيروان ، پولى از وزير انوشيروان طلب داشت و او نمى داد. تا اينكه نامه اى براى انوشيروان نوشت . انوشيروان او را خواست و از احوال او پرس و جو كرد و دستور داد تا حق او را از خزانه بدهند و آن وزير را تنبيه كنند. او از اين كار انوشيروان خشنود شد و تصميم گرفت كه از آن ديار مراجعت كند. انوشيروان اجازه رفتن به او نداد و گفت : اگر چنين باشد كه هر كسى اموالى از مملكت ما جمع كند و به خارج از كشور ببرد، دشمنان ما تقويت مى شوند و ما تضعيف مى شويم . شما وقتى مى توانيد از كشور خارج شويد، كه فقط آنچه را كه با خود آورده بوديد، ببريد. بازرگان گفت : حال كه چنين است ، بدانيد كه اگر شما دو برابر اموالى را كه من جمع كرده ام بدهيد، نمى توانم عوض آنچه را كه من آورده بودم و در اين ديار از بين رفته ، بدهيد.
انوشيروان گفت : در اين ديار چه آورده بودى ؟
_________________________
۵۶- وسائل الشيعه ، ج ۱۵، ب ۱، ص ۱۶۳
۵۷- گفتارهاى معنوى ، ص ۲۳۰