امام هنگام ملاقات با (طرماح بن عدى) و همراهانش، در نزديكى كربلا اين دعا را فرمود، آنگاه كه آنان خبر شهادت (قيس بن مسهر صيداوى)، پيك حسينعليه‌السلام را به اطلاع آن حضرت رسانيدند، امامعليه‌السلام اول اين آيه شريفه را قرائت نمود:
( فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ) .(۱)
آنگاه چنين دعا كرد: «اللهم اجعل لنا و لهم الجنة ...».
۲/۲۰ - «جزاك الله من ولد خير ما جزى ولدا عن والده ».(۲)
«خداوند بهترين پاداشى را كه فرزند از سوى پدر دريافت مى كند به تو عطا فرمايد».
امامعليه‌السلام اين دعا را درباره فرزندش على اكبرعليه‌السلام فرمود، آنگاه كه در (قصر بنى مقاتل) هنگام حركت، پس از خواب سبك، فرمود: انا لله و انا اليه راجعون و الحمدلله رب العالمين.
حضرت على اكبرعليه‌السلام از استرجاع پدرش سؤال نمود، امام پاسخ فرمود:
خواب ديدم كه هاتفى مى گويد: اين گروه شبانه در حركتند و مرگ نيز در تعقيب آنان است.
حضرت على اكبرعليه‌السلام عرضه داشت:
«لا اراك الله بسوء، السنا على الحق ؟».
«خدا تو را بد ندهد آيا ما بر حق نيستيم؟»
فرمود: چرا؟، عرضه داشت: «فاذا لانبالى ان نموت محقين ».
«اگر در راه حق بميريم از مرگ ترسى نداريم».
______________________
۱- احزاب/۲۳. (بعضى (مومنان) پيمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشيدند)، و بعضى ديگر در انتظارند؛ و هرگز تغيير و تبديلى در عهد پيمان خود ندادند).
۲- مقتل مقرم/۱۹۱. طبرى ۶/۲۳۲. كامل ابن اثير ۳/۲۸۲.