۱- بحار الأنوار، الجامعة لدرر أخبار أئمة الاطهار، مجلسى، محمد باقر، ج ۴۸، مؤ سسة الوفأ، بيروت، لبنان، ۱۹۸۳ ه، ص ۲۰۲.
۲- نهج البلاغه، خطبه ۱۵۸.
۳- لسان العرب، ابن منظور، جمال الدين، ج ۱۴، ص ۱۹۱، ريشه «نظر»، تعليق و فهارس : على سيرى، الطبعة الاولى، دار احيأ التراث العربى، بيروت، ۱۴۰۸ ه، ۱۹۸۸ م.
۴- معجم مقاييس اللغة، ابن فارس بن زكريا، ابوالحسين احمد، ج ۵ (ريشه نظر)، تصحيح و تعليق عبدالسلام محمد هارون، دارالجيل، بيروت، بى تا.
۵- المنجد فى اللغة، معلوف، لويس، ص ۸۱۷ (ريشه نظر)، الطبعة الثالث و الثلاثون، بيروت، ۱۹۹۲ م.
۶- لغتنامه، دهخدا، على اكبر، ج ۱۴، ص ۲۱۵۶۲، زير نظر دكتر معين و دكتر شهيدى، چاپ دوم از دوره جديد، مؤ سسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷.
۷- انواع ادبى و آثار آن در زبان فارسى، رزمجو، حسين، ص ۱۳۳، چاپ اول، مشهد، مؤ سسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوى، ۱۳۷۰.
۸- انواع ادبى، شميسا، سيروس، ص ۲۶۱، چاپ اول، انتشارات باغ آينه، تهران، ۱۳۷۰.
۹- لسان العرب، ج ۱۴، ص ۱۹۳.
۱۰- كشّاف اصطلاحات فنون، تهانوى، محمّد، ج ۲، ص ۱۳۹۱، انتشارات خيام (افست)، تهران، ۱۹۶۷ م.
۱۱- واژه نامه هنر شاعرى، ميرصادقى، ميمنت، ذيل واژه مناظره، چاپ اول، كتاب مهناز، تهران، ۱۳۷۳.
۱۲- المفردات فى غريب الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، ابوالقاسم الحسين بن محمّد، ص ۴۹۸ (واژه نظر) چاپ دوم، انتشارات كتابفروشى مرتضوى، ۱۳۶۲.
۱۳- كشاف الصطلاحات الفنون به نقل از لغتنامه دهخدا، ذيل واژه مناظره.
۱۴- نفايس الفنون اواخر مقاله دوم در علوم شرعى، قرن هفتم، علم خلاف، ص ۱۳۷ به نقل از لغتنامه دهخدا.
۱۵- المنطق المظفر، مظفر، محمد رضا، ج ۲، ص ۳۲۹، دارالتعارف، بيروت، ۱۴۰۰ه، ۱۹۸۰م.
۱۶- آداب المناظرة، پاشا صالح، على، ص ۷، چاپخانه فردوسى، تهران، سال ۱۳۱۷.
۱۷- اصول فن مناظره، حكمت، على اصغر، چاپخانه مهر، تهران، ۱۳۱۶.
۱۸- منية المريد فى آداب المفيد و المستفيد، شهيد ثانى، ترجمه : سيد محمد باقر حجتى، تلخيص از صفحات ۵۴۷-۵۵۱، چاپ بيستم، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۷۴.
۱۹- همان.
۲۰- آداب المناظرة، ص ۱۲۷.
۲۱- اصول و مبادى سخنورى، شريعتى سبزوارى، محمّد باقر، ص ۳۸۲، چاپ دوم، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، پاييز ۱۳۷۶.
۲۲- همان، صص ۳۸۰-۳۸۳.
۲۳- بحار الانوار، ج ۳، ص ۵۷.
۲۴- التحقيق فى كلمات القرآن الكريم، المصطفوى، الشيخ حسن، ص ۶۳، المجلد الاوّل، مؤ سسة الطباعة و النشر وزارة الثقافة و الارشاد الاسلامى.
۲۵- المفردات فى غريب الفاظ القرآن، ص ۸۹ (باب جدل).
۲۶- بقره / ۱۹۷.
۲۷- المنطق المظفر، ص ۳۳۱.
۲۸- لغتنامه دهخدا، ج ۵، صص ۷۵۵۶-۷۵۶۲ (به نقل از كشاف اصطلاحات الفنون).
۲۹- نحل / ۱۲۵.
۳۰- مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسى، فضل بن حسن، ج ۶، ص ۶۰۵، الطبعة الاولى، دارالمعرفة للطباعة و النشر، بيروت، ۱۴۰۶ ه ق.
۳۱- المنطق المظفر، ص ۳۲۱.
۳۲- مقدمه ابن خلدون، ابن خلدون، عبدالرحمن، ج ۲، ص ۹۳۱ (فصل نهم)، مترجم : محمّد پروين گنابادى، چاپ چهارم، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، ۱۳۶۲ ه ش.
۳۳- صنعت جدل به مشهورات حقيقيه و مسلمات استوار است كه مشهورات از مبادى مشتركه نسبت به سائل و مجيب است، ولى مسلمات ويژه سائل است.
۳۴- المنطق المظفر، ص ۳۲۶.
۳۵- عنكبوت / ۴۶.
۳۶- نحل / ۱۲۵.
۳۷- بقره / ۱۱۱.
۳۸- يس / ۷۸.
۳۹- همان / ۷۹.
۴۰- همان / ۸۰.
۴۱- همان / ۸۱.
۴۲- بحار الانوار، ج ۹، ص ۲۵۵.
۴۳- نمل / ۶۰.
۴۴- انعام / ۱۰۸.
۴۵- بقره / ۲۱۹.
۴۶- فصلت / ۳۴.
۴۷- بحار الانوار، ج ۹، ص ۲۵۵-۲۵۷.
۴۸- نحل / ۱۲۵.
۴۹- بقره / ۱۱۱؛ نمل / ۶۴.
۵۰- زمر / ۱۷ و ۱۸.
۵۱- اسرأ / ۳۶.
۵۲- بقره / ۲۵۶.
۵۳- كهف / ۵۶.
۵۴- مؤمن / ۵.
۵۵- همان / ۵۶.
۵۶- همان / ۵۷.
۵۷- تفسير نمونه، آية اللّه مكارم شيرازى و همكاران، ج ۲۰، ص ۱۳۷ و ۱۳۸، چاپ پنجم، دار الكتب الاسلامية، قم، ۱۳۶۷.
۵۸- حج / ۳.
۵۹- همان / ۸.
۶۰- انعام / ۱۲۱.
۶۱- شورى / ۳۵.
۶۲- انفال / ۶.
۶۳- مؤمن / ۵۶.
۶۴- تفسير نمونه، ج ۲۰، صص ۱۷۰-۱۷۲.
۶۵- نحل / ۱۲۵.
۶۶- منية المريد فى آداب المفيد و المستفيد، ص ۵۰۳.
۶۷- اصول كافى، كلينى، محمّد بن يعقوب، ج ۸، ص ۱۶۷، چاپ چهارم، دارالكتاب الاسلامية، تهران، ۱۳۶۵ ه ش.
۶۸- محجة البيضأ فى تهذيب الاحيأ، فيض كاشانى، محمّد بن مرتضى (ملا محسن)، ج ۱، ص ۱۰۰، بى تا.
۶۹- منية المريد فى آداب المفيد و المستفيد، ص ۵۰۴.
۷۰- همان، ص ۵۰۸.
۷۱- همان، صص ۵۰۷-۵۰۸؛ محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۱.
۷۲- عنكبوت / ۶۸.
۷۳- محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۵.
۷۴- منية المريد، ص ۱۴۹.
۷۵- اصول كافى، ج ۲، ص ۳۰۰.
۷۶- تحف العقول، حسن بن شعبه، حرانى، ص ۱۰، انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۴۰۴ ه ق.
۷۷- بحار الأنوار، ج ۸۱، ص ۲۲۷.
۷۸- منية المريد، ص ۵۱۵.
۷۹- طه / ۴۴.
۸۰- منية المريد، صص ۵۱۶-۵۲۰.
۸۱- محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۳.
۸۲- منية المريد، صص ۵۲۰-۵۲۴.
۸۳- همان، صص ۵۲۴-۵۲۹؛ محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۲.
۸۴- وسائل الشيعة، عاملى، شيخ حرّ، ج ۱۴، ص ۵۱۶، چاپ اول، مؤ سسه آل البيت لا حيأ التراث، قم، ۱۴۰۹هجرى.
۸۵- اصول كافى، ج ۲، ص ۳۱۰.
۸۶- بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۲.
۸۷- حجرات / ۱۲.
۸۸- محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۴.
۸۹- همان، ص ۱۰۵.
۹۰- نجم / ۳۲.
۹۱- منية المريد، ص ۵۴۵؛ محجة البيضأ، ج ۱، ص ۱۰۴.
۹۲- منية المريد، ص ۳۳۴.
۹۳- همان، ص ۵۴۶-۵۴۷.
۹۴- الميزان فى تفسير القرآن، الطباطبايى، السيد محمّد حسين، الجزء الثامن، ص ۱۸۰-۱۸۱، الطبعة الخامسة، دارالكتب الاسلامية.
۹۵- مؤمنون / ۲۳-۲۵.
۹۶- مجمع البيان فى تفسير القرآن، ج ۷، ص ۱۶۵.
۹۷- هود / ۵۰.
۹۸- اعراف / ۶۵.
۹۹- نمل / ۴۵.
۱۰۰- هود / ۶۲.
۱۰۱- همان / ۶۳.
۱۰۲- همان / ۶۴.
۱۰۳- انبيأ / ۵۶.
۱۰۴- عنكبوت / ۱۶ و ۱۷.
۱۰۵- اعراف / ۸۵؛ هود / ۸۴.
۱۰۶- عنكبوت / ۳۶.
۱۰۷- هود / ۸۷.
۱۰۸- بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۳۸۵.
۱۰۹- آل عمران / ۵۱.
۱۱۰- مريم / ۳۰-۳۶.
۱۱۱- اعراف / ۵۹.
۱۱۲- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۸، ص ۱۸۰.
۱۱۳- يونس / ۸۴.
۱۱۴- فرقان / ۷۲.
۱۱۵- همان / ۶۳.
۱۱۶- مريم / ۴۷.
۱۱۷- شعرأ / ۸۶.
۱۱۸- مريم / ۴۸.
۱۱۹- ابراهيم / ۳۶.
۱۲۰- هود / ۷۴ و ۷۵.
۱۲۱- فى ظلال القرآن، قطب، سيد، ج ۵، ص ۲۶۰۴، دارالشروق، بيروت، ۱۴۰۴ ه.
۱۲۲- مريم / ۴۶.
۱۲۳- شعرأ / ۱۶۱-۱۶۳.
۱۲۴- همان / ۱۶۷.
۱۲۵- همان / ۱۶۸.
۱۲۶- عنكبوت / ۳۰.
۱۲۷- شعرأ. آيات ۱۷۸ تا ۱۸۲ و ۱۸۵ و ۱۸۶ و ۱۸۸.
۱۲۸- شعرأ / ۱۸۸.
۱۲۹- هود / ۹۲.
۱۳۰- اعراف / ۸۸ و ۸۹.
۱۳۱- قلم / ۴.
۱۳۲- آل عمران / ۱۵۹.
۱۳۳- شعرا / ۲۱۴ و ۲۱۵.
۱۳۴- سيره نبوى، دلشاد تهرانى، مصطفى، دفتر دوم (سيره اجتماعى)، ص ۱۶، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ۱۳۷۲.
۱۳۵- السيرة النبوية، ابو محمّد عبدالملك بن هشام، ج ۱، ص ۵۱۳، دارالفكر، بيروت، ۱۴۱۵ ه.
۱۳۶- الاحتجاج، الطبرسى، احمد بن ابى طالب، ص ۳۸، كتابفروشى قدس محمدى و دارالنعمان، نجف اشرف، ۱۳۸۶ ه.
۱۳۷- اسلوب الدعوة فى القرآن الكريم، فضل اللّه، محمّد حسين، ص ۳۲، دارالزهرأ، بيروت، ۱۳۹۹ ه.
۱۳۸- سفينة البحار و مدينة الحكم و الاثار، قمى، شيخ عباس، ج ۱، ص ۴۱۶، دار المرتضى، بيروت، بى تا.
۱۳۹- هود / ۲۷ و ۲۸.
۱۴۰- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۰، ص ۲۰۶-۲۱۳.
۱۴۱- انعام / ۸۰.
۱۴۲- همان / ۷۶.
۱۴۳- همان / ۷۵.
۱۴۴- الميزان فى تفسير قرآن، ج ۷، ص ۱۷۶-۱۷۹.
۱۴۵- انبيأ / ۵۲.
۱۴۶- صافات / ۸۵.
۱۴۷- انعام / ۷۴.
۱۴۸- همان / ۷۲-۷۳.
۱۴۹- طه / ۴۹.
۱۵۰- همان / ۵۰.
۱۵۱- همان / ۵۱.
۱۵۲- همان / ۵۲.
۱۵۳- همان / ۵۳.
۱۵۴- حديد / ۱۷.
۱۵۵- مجمع البيان، طريحى، فخر الدين، تحقيق : احمد الحسينى، ج ۶، ص ۲۱۳، الطبعة الثانية، مؤ سسة الوفأ، ۱۴۰۳ ه ق.
۱۵۶- بقره / ۱۱۱.
۱۵۷- در اين باره ر ك : اسرأ / ۵۴ تا ۸۹.
۱۵۸- اسرأ / ۹۰-۹۳.
۱۵۹- يس / ۷۷-۷۹.
۱۶۰- السيرة النبوية، ج ۱، ص ۲۵۴.
۱۶۱- سوره هاى كهف، آيات ۹-۲۶-۸۳-۹۸؛ اسرأ، آيه ۸۵.
۱۶۲- السيرة النبوية، ج ۱، ص ۲۶۱-۲۶۵.
۱۶۳- خاتم النبيين، ابوزهره، محمّد، مترجم : حسين صابرى، ج ۲، ص ۴۴۰-۴۴۷، بنياد پژوهشهاى اسلامى، مشهد، ۱۳۵۱ ه.
۱۶۴- شعرأ / ۷۲-۸۰.
۱۶۵- صافات / ۸۳-۸۷.
۱۶۶- همان / ۹۵-۹۶.
۱۶۷- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۷، ص ۱۵۶-۱۵۷.
۱۶۸- همان، ج ۷، ص ۱۶۳.
۱۶۹- فى ظلال القرآن، ج ۳، ص ۱۳۱۰.
۱۷۰- نوح / ۲ و ۱.
۱۷۱- هود / ۲۵ و ۲۶.
۱۷۲- شعرأ / ۱۰۶-۱۰۸، استفهام در اين آيه، استفهام توبيخى است به اين معنا كه چرا تقوا پيشه نمى كنيد. (ترجمه الميزان، ج ۳۰، ص ۱۶۶).
۱۷۳- همان / ۱۳۲-۱۳۵.
۱۷۴- احقاف / ۲۱.
۱۷۵- شعرأ / ۱۵۰.
۱۷۶- نمل / ۴۶.
۱۷۷- اعراف / ۷۷.
۱۷۸- همان / ۷۳.
۱۷۹- هود / ۹۳.
۱۸۰- همان / ۸۴.
۱۸۱- شعرأ / ۱۸۶-۱۸۵.
۱۸۲- اعراف / ۸۸.
۱۸۳- مائده / ۱۱۲ و ۱۱۳.
۱۸۴- همان / ۱۱۴-۱۱۵.
۱۸۵- ترجمه الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۲، صص ۵۵-۷۲، مترجم : محمّد باقر موسوى همدانى، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۶۳ه ش.
۱۸۶- زخرف / ۶۳.
۱۸۷- ترجمه الميزان فى تفسير القرآن، ج ۳۵، ص ۱۹۲.
۱۸۸- هود / ۶۳.
۱۸۹- انعام / ۷۸.
۱۹۰- همان / ۷۵.
۱۹۱- همان / ۷۹.
۱۹۲- همان / ۷۸.
۱۹۳- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۷، ص ۱۸۱-۱۸۲.
۱۹۴- آل عمران / ۶۴.
۱۹۵- عنكبوت / ۴۵.
۱۹۶- اسلوب الدعوة فى القرآن الكريم، ص ۷۶.
۱۹۷- بقره / ۲۵۸.
۱۹۸- نازعات / ۲۴.
۱۹۹- اعراف / ۱۰۳.
۲۰۰- يونس / ۷۵.
۲۰۱- تفسير نمونه، ج ۶، ص ۲۸.
۲۰۲- اعراف / ۱۰۴.
۲۰۳- شعرأ / ۲۸.
۲۰۴- همان / ۲۹.
۲۰۵- همان / ۳۰.
۲۰۶- همان / ۱۷ و ۱۶.
۲۰۷- همان / ۱۸.
۲۰۸- همان / ۱۹.
۲۰۹- همان / ۲۱ و ۲۰.
۲۱۰- همان / ۲۲.
۲۱۱- تفسير نمونه، ج ۱۵، ص ۲۰۱-۲۰۷.
۲۱۲- شعرأ / ۷۵.
۲۱۳- همان / ۷۶ و ۷۷.
۲۱۴- صافات / ۱۰۰.
۲۱۵- انعام / ۷۹.
۲۱۶- انبيا / ۵۷ و ۵۸.
۲۱۷- همان / ۶۲.
۲۱۸- همان / ۶۳.
۲۱۹- همان / ۶۴.
۲۲۰- همان / ۶۵.
۲۲۱- همان / ۶۶ و ۶۷.
۲۲۲- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۴، ص ۴۴۳-۴۵۶.
۲۲۳- طه / ۸۶.
۲۲۴- بقره / ۵۴.
۲۲۵- اعراف / ۱۳۸.
۲۲۶- همان / ۱۳۹.
۲۲۷- همان / ۱۴۰.
۲۲۸- بقره / ۲۵۸.
۲۲۹- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۲، ص ۳۶۷-۳۷۵.
۲۳۰- طه / ۶۵.
۲۳۱- همان / ۶۸.
۲۳۲- همان / ۷۰.
۲۳۳- ترجمه الميزان فى تفسير القرآن، ج ۲۷، ص ۲۰۱-۲۰۷.
۲۳۴- يونس / ۷۶.
۲۳۵- همان / ۷۷؛ الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۰، ص ۱۱۱ و ۱۱۲.
۲۳۶- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۱۰، ص ۱۱۱ و ۱۱۲.
۲۳۷- اعراف / ۸۰.
۲۳۸- همان / ۸۱.
۲۳۹- نمل / ۵۴.
۲۴۰- همان / ۵۵.
۲۴۱- اعراف / ۸۲.
۲۴۲- همان / ۸۵.
۲۴۳- هود / ۸۵.
۲۴۴- همان / ۸۴.
۲۴۵- سوره هاى اعراف / ۸۵؛ هود / ۸۴-۸۵؛ شعرأ / ۱۸۱-۱۸۲.
۲۴۶- شعرأ / ۱۸۱.
۲۴۷- اعراف / ۸۵.
۲۴۸- همان / ۸۶.
۲۴۹- همان / ۹۰.
۲۵۰- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۸، ص ۲۰۰-۲۰۱.
۲۵۱- اعراف / ۱۰۵.
۲۵۲- ابراهيم / ۶.
۲۵۳- مائده / ۲۰.
۲۵۴- طه / ۸۰.
۲۵۵- ابراهيم / ۵.
۲۵۶- دعوة الرسل الى اللّه، ص ۲۳۱.
۲۵۷- سبأ / ۲۴.
۲۵۸- اسلوب الدعوة فى القرآن الكريم، ص ۶۴.
۲۵۹- بقره / ۱۴۰.
۲۶۰- زخرف / ۵۷-۵۸.
۲۶۱- ترجمه الميزان فى تفسير القرآن، ج ۳۵، ص ۱۸۴ و ۱۸۵.
۲۶۲- آل عمران / ۵۹.
۲۶۳- الميزان فى تفسير القرآن، ج ۳، ص ۲۳۱-۲۳۲.
۲۶۴- نحل / ۱۲۵.
۲۶۵- انعام / ۷۶.
۲۶۶- زخرف / ۲۳.
۲۶۷- همان / ۲۴.
۲۶۸- آيات اصول اعتقادى قرآن، مفتح، آيت اللّه دكتر محمّد، صص ۳۵-۳۸، انتشارات نور، تهران، بهار ۱۳۶۰.
۲۶۹- بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۷۹.
۲۷۰- اصول كافى، ج ۲، ص ۳۷۸.
۲۷۱- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، حيدر، اسد، ج ۱، ص ۵۳، دارالكتاب العربى، بيروت، ۱۴۰۳ ه ق.
۲۷۲- كشف الغمة فى معرفة الائمة، اربلى، على بن عيسى بن ابى الفتح، ج ۲، ص ۳۶۸، دارالكتاب الاسلامى، بيروت، بى تا.
۲۷۳- اصول كافى، ج ۱، ص ۷۶ (باب حدوث العالم و إ ثبات المحدث).
۲۷۴- تاريخ اليعقوبى، اليعقوبى، احمد بن ابى يعقوب، ج ۳، ص ۱۷، مؤ سسه نشر فرهنگ اهل بيت قم، بى تا.
۲۷۵- الامام الصادق (عليه السلام) و المذاهب الاربعة، ج ۱، ص ۱۰۹.
۲۷۶- ناسخ التواريخ، سپهر، محمد تقى، ج ۱، ص ۱۹، كتابفروشى اسلامية، تهران، بى تا.
۲۷۷- مائده / ۶۴.
۲۷۸- اصول كافى، ج ۱، ص ۱۶۰.
۲۷۹- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، جز ۳۰، ص ۱۲۲.
۲۸۰- مناقب آل أبى طالب، ابن شهر آشوب، ابوجعفر رشيد الدين محمّد بن على، ج ۴، ص ۲۵۲؛ مستدرك الوسائل، ج ۱۷، ص ۲۶۱ (باب عدم جواز القضأ و الحكم بالرأى).
۲۸۱- الارشاد فى معرفة حجج اللّه على العباد، مفيد، محمّد بن النعمان، ص ۵۴۸، مؤ سسة الاعلمى، بيروت ۱۴۱۰ ه.
۲۸۲- بحار الأنوار، ج ۲، ص ۲۱۵.
۲۸۳- همان، ج ۹۲، ص ۸۵.
۲۸۴- اصول كافى، ج ۱، ص ۲۲۹.
۲۸۵- بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۸۹ (باب ۸ أن للقرآن ظهرا و بطنا).
۲۸۶- اصول كافى، ج ۱، ص ۲۱۳ (باب أن الراسخين فى العلم هم الأئمة).
۲۸۷- همان، ج ۳، ص ۲۳۴.
۲۸۸- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۱، ص ۳۳۸.
۲۸۹- مناقب، ج ۴، ص ۲۲۱.
۲۹۰- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، ص ۵۰.
۲۹۱- شيخ مفيد در الارشاد و ابن شهر آشوب در مناقب و... تعداد شاگردان امام را چهار هزار مى دانند.
۲۹۲- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، ص ۳۰.
۲۹۳- مناقب آل أبى طالب، ج ۴، ص ۲۴۸.
۲۹۴- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۱، ص ۵۸.
۲۹۵- الارشاد فى معرفة حجج اللّه على العباد، ص ۲۷۱.
۲۹۶- همان، ص ۳۳۵.
۲۹۷- همان، صص ۳۷۸-۳۸۱.
۲۹۸- همان، ص ۳۷۲.
۲۹۹- قاموس الرجال فى تحقيق رواة الشيعة و محدثيهم، التسترى، محمّد تقى، الجزء الاوّل، ص ۹۷، مؤ سسة النشر الاسلامى، التابعة لجامعة المدرسين بقم، ۱۴۱۰ ه ق.
۳۰۰- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، صص ۵۵-۶۰.
۳۰۱- الفهرست، ص ۲۴۹؛ الملل و النحل، ج ۱، ص ۳۰۸؛ المراجعات (رهبرى امام على (عليه السلام) در قرآن و سنت)، سيد شرف الدين موسوى، مترجم : محمد جعفر امامى، صص ۵۳۰-۵۳۴، چاپ سوم، شركت چاپ و نشر بين الملل، ۱۳۸۲.
۳۰۲- زندگانى امام جعفر صادق، مظفر، محمّد حسين، مترجم : سيد ابراهيم علوى، ص ۱۴۵، چاپ اول، انتشارات رسالت، قم، ۱۳۶۷ ه ش.
۳۰۳- الاعلام، زركلى، خيرالدين، ج ۳، ص ۱۱۲۳، بيروت، دارالعلم للملايين، ۱۹۸۶ م.
۳۰۴- لغتنامه دهخدا، ص ۲۳۴۷۸.
۳۰۵- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، ص ۷۸ و ۷۹.
۳۰۶- مجالس المؤمنين، قاضى نوراللّه شوشترى، ص ۳۴۴.
۳۰۷- همان، ص ۳۴۴.
۳۰۸- قاموس الرجال فى تحقيق رواة الشيعة و محدثيهم، ج ۴، ص ۱۵۵.
۳۰۹- الفهرست، ص ۲۵۰؛ الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۱۳.
۳۱۰- مريم / ۸۳.
۳۱۱- صادق آل محمد (صل الله عليه و آله و سلم)، محمد منشى، ص ۲۱۰.
۳۱۲- لغتنامه دهخدا، ج ۱۴، ص ۲۱۸۳۵، به نقل از رجال نجاشى، ص ۲۲۸.
۳۱۳- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۸۲.
۳۱۴- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۲، صص ۶۹-۷۶.
۳۱۵- اختيار معرفة الرجال، ص ۴۴۲؛ رجال نجاشى ؛ مجالس المؤمنين ؛ منتهى الامال.
۳۱۶- سفينة البحار، ج ۱، ص ۳۳۴.
۳۱۷- منتهى الامال، قمى، شيخ عباس، ج ۲، ص ۱۸۹.
۳۱۸- مناظره در رابطه با مسائل ايدئولوژى، محمدى رى شهرى، محمّد، صص ۷۲-۱۰۴، انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۳۵۹ ش.
۳۱۹- الامام الصادق دراسات و أبحاث، المستشارية الثقافية للجمهورية الاسلامية الايرانية بدمشق، ص ۳۲۹، ۱۴۱۲ ه.
۳۲۰- زندگانى تحليلى پيشوايان ما ائمه دوازده گانه (عليه السلام)، اديب، عادل، مترجم : دكتر اسداللّه مبشرى، ص ۱۹۰ و ۱۹۱.
۳۲۱- براى اطلاع بيشتر درباره اين مناظره، ر ك : الاحتجاج، ج ۳، صص ۲۶۴-۳۲۳؛ بحار الانوار، ج ۱۰، صص ۱۶۵-۱۹۴.
۳۲۲- درباره او ر ك : رجال كشى، صص ۲۹۰-۳۰۸.
۳۲۳- بحار الأنوار، ج ۲۵، ص ۳۲۱ (باب ۱۰ نفى الغلو فى النبى و الأئمة).
۳۲۴- الملل و النحل، شهرستانى، ابوالفتح محمد بن عبدالكريم، ج ۱، صص ۱۷۳-۱۸۱، ترجمه و تعليقات : سيد محمّد رضا جلالى نائينى، تهران، ۱۳۵۸ ش.
۳۲۵- نقش ائمه در احيأ دين، عسكرى، علامه سيد مرتضى، ج ۹، ص ۸۷، چاپ چهارم، انتشارات مجمع علمى اسلامى، ۱۳۷۴ ش.
۳۲۶- الامام الصادق دراسات و ابحاث، ص ۳۲۹.
۳۲۷- كشف الغمة فى معرفة الائمة، ج ۲، ص ۳۶۹.
۳۲۸- اعراف / ۳۲.
۳۲۹- اصول كافى، ج ۶، ص ۴۴۲.
۳۳۰- مناقب آل أبى طالب، ج ۴، ص ۲۵۱.
۳۳۱- بحار الانوار، ج ۴، ص ۳۳۴.
۳۳۲- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۱، صص ۲۷۹-۲۹۵.
۳۳۳- بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۲۴۰.
۳۳۴- اصول كافى، ج ۵، ص ۲۹۰.
۳۳۵- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۱، ص ۷۰.
۳۳۶- الخصال، شيخ صدوق، ج ۱، ص ۱۶۷، الطبعة الثانية، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۴۰۳ ه ؛ بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۱۶.
۳۳۷- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ج ۱، ص ۵۳؛ مناقب آل أبى طالب، ج ۴، ص ۲۴۸.
۳۳۸- بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۱۶۳.
۳۳۹- همان، ص ۱۶۲.
۳۴۰- مناقب آل أبى طالب، ج ۲، ص ۳۰۲.
۳۴۱- بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۳۷۴.
۳۴۲- خمسون و مائة صحابى مختلق، العسكرى، علامه سيد مرتضى، ج ۱، ص ۳۲، التوحيد للنشر، ۱۴۱۴ ه، ۱۹۹۳ م.
۳۴۳- مجمع البحرين، ج ۳، ص ۴۲.
۳۴۴- مناقب آل أبى طالب، ج ۲، ص ۲۶۰ و ۲۶۱.
۳۴۵- بحار الأنوار، ج ۳، ص ۳۹؛ كشف الغمة فى معرفة الائمة، ج ۲، ص ۳۹.
۳۴۶- الارشاد، ص ۵۴۸.
۳۴۷- زندگانى معلم كبير حضرت صادق، عماد زاده، عماد الدين، ج ۱، ص ۳۹۷، چاپ دوم، انتشارات گنجينه نشرمحمّد (صل الله عليه و آله و سلم)، ۱۳۶۲ ه ش.
۳۴۸- دائرة المعارف بزرگ اسلامى، موسوى بجنوردى، كاظم، ج ۴، ص ۶۷۰، چاپ اول، مركز دائرة المعارف بزرگ اسلامى، تهران ۱۳۶۹ ش.
۳۴۹- ريحانة الادب، مدرس تبريزى، علامه محمد على، ج ۸، صص ۲۲۲-۲۲۶، چاپ سوم، كتابفروشى خيام، چاپ سوم، ۱۳۶۹ ش.
۳۵۰- زندگانى امام جعفر صادق، ص ۲۷۲.
۳۵۱- خمسون و مائة صحابى مختلق، الجزء الاوّل، ص ۴۵.
۳۵۲- دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۲، ص ۶۹۶.
۳۵۳- همان، ص ۶۸۸.
۳۵۴- خمسون و مائة صحابى مختلق، صص ۴۷-۵۸.
۳۵۵- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۷۷.
۳۵۶- دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۲، ص ۶۸۹.
۳۵۷- لغتنامه دهخدا، ج ۲، ص ۲۸۹.
۳۵۸- الفقيه من لا يحضره الفقيه، الصدوق، ابوجعفر محمّد بن على بن الحسين، ج ۲، ص ۲۵۰؛ الارشاد، ص ۵۴۷.
۳۵۹- مناقب، ج ۴، ص ۲۴۴؛ الارشاد، ص ۵۳۹.
۳۶۰- الامام الصادق دراسات و أبحاث، صص ۲۲۳-۲۳۱.
۳۶۱- بحار الانوار، ج ۳، صص ۱۵۲-۱۹۳.
۳۶۲- انعام / ۱۶۰.
۳۶۳- مائده / ۲۷.
۳۶۴- الاحتجاج، صص ۳۷۱-۳۷۴.
۳۶۵- اصول كافى، ج ۱، ص ۲۳.
۳۶۶- با مطالعه و بررسى مناظرات امام صادق در منابع حديثى از جمله جلد دوم احتجاج طبرسى و جلد دهم بحار الانوار، سؤ الاتى كه درمناظرات از امام صادق پرسيده شده در ۷ بخش دسته بندى گرديد.
۳۶۷- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۵.
۳۶۸- همان، ص ۳۳۷.
۳۶۹- همان.
۳۷۰- همان، ص ۳۳۸.
۳۷۱- همان، ص ۳۳۹.
۳۷۲- همان، ص ۳۴۸.
۳۷۳- همان، ص ۳۴۹.
۳۷۴- همان، ص ۳۴۳.
۳۷۵- همان، ص ۳۳۷.
۳۷۶- همان، ص ۳۴۶.
۳۷۷- همان، ص ۳۴۸.
۳۷۸- همان، ص ۳۳۸.
۳۷۹- همان، ص ۳۴۴ و ۳۴۵.
۳۸۰- همان، ص ۳۵۰.
۳۸۱- همان.
۳۸۲- همان.
۳۸۳- همان.
۳۸۴- همان، ص ۳۵۱.
۳۸۵- همان.
۳۸۶- همان.
۳۸۷- همان، ص ۳۴۰.
۳۸۸- همان، ص ۳۴۱.
۳۸۹- همان، صص ۳۴۱ و ۳۴۲.
۳۹۰- همان، ص ۳۴۲.
۳۹۱- همان، ص ۳۴۱.
۳۹۲- همان، ص ۳۴۳ و ۳۴۴.
۳۹۳- همان، ص ۳۳۸ و ۳۳۹.
۳۹۴- همان، ص ۳۴۱.
۳۹۵- همان.
۳۹۶- كهف / ۴۹.
۳۹۷- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۴۹.
۳۹۸- همان، ص ۳۴۷.
۳۹۹- همان.
۴۰۰- همان.
۴۰۱- همان.
۴۰۲- همان، ص ۳۴۸.
۴۰۳- همان، ص ۳۵۲.
۴۰۴- همان.
۴۰۵- نسأ / ۵۶ (هر چه پوست هايشان پخته و فرسوده شود، به جاى آنها پوست هاى ديگرى مى آوريم تا عذاب را بچشند).
۴۰۶- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۵۱.
۴۰۷- انبيأ / ۶۳ (بلكه اين بزرگشان انجام داده است. پس از آنها بپرسيد اگر سخن مى گويند).
۴۰۸- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۰.
۴۰۹- يوسف / ۷۱ (اى كاروانيان شما دزديد).
۴۱۰- همان / ۷۲ (چه چيزى گم كرده ايد؟ گفتند: جام پادشاه را گم كرده ايم).
۴۱۱- قارعه / ۶.
۴۱۲- همان، ۳۱۹.
۴۱۳- انعام / ۱۰۳ (ديدگان او را درنمى يابند و او ديدگان را در مى يابد).
۴۱۴- همان / ۱۰۴.
۴۱۵- طه / ۵.
۴۱۶- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۲.
۴۱۷- بقره / ۲۵۵.
۴۱۸- فصلت / ۵۳.
۴۱۹- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۴۹.
۴۲۰- همان.
۴۲۱- همان.
۴۲۲- همان.
۴۲۳- همان.
۴۲۴- همان.
۴۲۵- همان، ص ۳۵۰.
۴۲۶- همان.
۴۲۷- همان.
۴۲۸- همان، ص ۳۴۹.
۴۲۹- همان.
۴۳۰- همان، ص ۳۵۰.
۴۳۱- همان، ص ۳۵۱.
۴۳۲- همان.
۴۳۳- غافر / ۶۰.
۴۳۴- همان، ص ۳۴۳.
۴۳۵- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۴.
۴۳۶- همان.
۴۳۷- «ديصانيه» گروهى از ثنويه هستند كه پيرو «ابن ديصان» و قائل به دو اصل قديم مى باشند.
۴۳۸- هشام بن حكم مدافع حريم ولايت، صفايى، سيد احمد، ص ۱۶۳ و ۱۶۴، چاپ دوم، نشر آفاق، ۱۳۵۹ ه ش.
۴۳۹- عبدالقاهر جرجانى در كتاب التعريفات، ص ۶۸ سبر و تقسيم را چنين تعريف كرده است :
سبر و تقسيم هر دو يكى است و عبارت از محدود كردن خصوصيات و اوصاف، در اصل و بى اعتبار نمودن بعضى از آنها به منظور متعين ساختن باقيمانده براى اينكه علت باشد.
۴۴۰- هشام بن حكم مدافع حريم ولايت، ص ۱۶۳ و ۱۶۴.
۴۴۱- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۶.
۴۴۲- همان.
۴۴۳- بحار الانوار، ج ۲، باب اثبات صانع.
۴۴۴- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۵.
۴۴۵- همان، ص ۳۵۳.
۴۴۶- بحار الانوار، ج ۳، ص ۲۲۳.
۴۴۷- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۵۳.
۴۴۸- همان، ۳۶۵.
۴۴۹- همان، ص ۳۳۴.
۴۵۰- همان، ص ۳۳۵.
۴۵۱- بحار الانوار، ج ۳، ص ۴۹.
۴۵۲- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۵۴.
۴۵۳- همان، ص ۳۵۹.
۴۵۴- كشف الغمة، ج ۲، ص ۳۷۰؛ مناقب، ج ۴، ص ۲۵۱.
۴۵۵- نقش ائمه در احيأ دين، ج ۱۰، ص ۲۱.
۴۵۶- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۵۹.
۴۵۷- متن كامل اين مناظره به همراه نمونه هاى ديگرى از مناظرات امام صادقعليه‌السلام با ديگر انديشان خواهد آمد.
۴۵۸- نحل / ۱۲۵، اى رسول مردمان را با حكمت و برهان و موعظه نيكو به راه خدا دعوت نما و با بهترين شيوه با آنها مناظره كن.
۴۵۹- هشام بن حكم مدافع حريم ولايت، ص ۱۴۸-۱۵۲.
۴۶۰- اصول كافى، مترجم : آية اللّه محمد باقر كمره اى، ج ۱، صص ۲۱۱-۲۱۷، چاپ دوم، انتشارات اسوه، چاپ دوم، ۱۳۷۲.
۴۶۱- اصول كافى، ج ۱، صص ۵۳۵-۵۳۸.
۴۶۲- همان، ۵۴۳.
۴۶۳- همان، صص ۲۱۶-۲۲۸.
۴۶۴- همان، صص ۲۳۱-۲۳۵؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۵.
۴۶۵- اين يك استدلال اِنّى است كه از معلول به علت پى مى برند. به اين صورت كه يكنواختى و جريان منظم هستى و گردش منظم شب و روز و خورشيد و ماه، دليل يگانگى خالق و مدبر است.
۴۶۶- همان، صص ۲۳۵-۲۳۹.
۴۶۷- الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۳۶.
۴۶۸- روم / ۳۰.
۴۶۹- بحار الأنوار، ج ۳، ص ۲۸۱.
۴۷۰- عقايد اسلام در قرآن، عسكرى، علامه سيد مرتضى، ج ۲، تلخيصى از صفحات ۵۳۹-۵۵۷، مترجم : محمد جواد كرمى، چاپ اول، مجمع علمى اسلامى.
۴۷۱- شورى / ۱۱.
۴۷۲- انعام / ۱۰۳.
۴۷۳- همان / ۱۰۰.
۴۷۴- صافات / ۱۸۰.
۴۷۵- نسأ / ۴۰.
۴۷۶- يونس / ۴۴.
۴۷۷- آل عمران / ۱۶۱.
۴۷۸- انعام / ۱۵.
۴۷۹- حاقّه / ۴۶-۴۴.
۴۸۰- بقره / ۱۲۴.
۴۸۱- عقايد اسلام در قرآن، همان، ج ۲، صص ۵۵۸-۵۶۱.
۴۸۲- الامام جعفر الصادقعليه‌السلام دراسات و أبحاث، ص ۲۵۹.
۴۸۳- الامام الصادق و المذاهب الاربعة، ص ۳۶۱.
۴۸۴- اعراف / ۴۳.