آن حضرت طبق مشهور، شب جمعه دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجرى قمرى(۴۵۹) در مدينه منوّره ديده به جهان گشود.
نام : محمّد(۴۶۰) صلوات اللّه و سلامه عليه.
كنيه : ابوجعفر ثانى، ابُوعلى.
لقب : جواد، قانع، مرتضى، نجيب، تقى، منتخب، هادى القضاة، سيّدالهداة، مصباح المتهجّدين، جوادالائمّه و...
پدر: امام علىّ بن موسى الرّضا، مُغيث الشّيعة والزّوّارعليه‌السلام .
مادر: به چند نام و لقب معروف است : درّه، سبيكه، ريحانه، خيزران و... از خانواده ماريه قبطى.
نقش انگشتر: نِعْمَ الْقادِرُاللّهُ.
دربان : عمربن فرات، عثمان بن سعيد سمّان.
هنگامى كه حضرت جوادعليه‌السلام در سنين پانزده ماهگى رسيد بعضى از مخالفان بر عليه حضرت جوسازى كردند و گفتند: اين كودك فرزند حضرت علىّ بن موسى الرّضاعليه‌السلام نيست.
به همين جهت حضرت در همان سنين كودكى در جمع بسيارى از بزرگان و شعراء، ضمن معرّفى خود، خطبه اى بسيار بليغ و فصيح ايراد نمود كه تمام حضّار و شنوندگان در حيرت و تعجّب قرار گرفتند و حضرت تمام شُبهه ها و جوسازى ها را برطرف نمود و آن خطبه در آن مجلس يكى از معجزات حضرت محسوب شد.
پس از آنكه حضرت رضاعليه‌السلام توسط ماءمورين مسموم و به شهادت رسيد و مردم مخصوصا سادات بنى الزّهراء نسبت به جنايت خليفه آگاه شدند، ماءمون از خطرات احتمالى بيمناك شد و امام جوادعليه‌السلام را از مدينه احضار و در بغداد كنار كاخ خود منزلى برايش تهيّه كرد تا از هر جهت تحت نظر باشد.
و در ضمن جلب توجّه عامّه مردم شود چون در ظاهر امام را مورد احترام و تكريم قرار مى داد.
پس از گذشت مدّتى، جهت تداوم سياست عوام فريبانه خود و نجات از خطرات احتمالى، دخترش امّ الفضل را به ازدواج آن حضرت درآورد تا هم جلب توجّه افكار عموم را نموده و هم تمام موارد زندگى و حركات آن حضرت را در كنترل خود درآورد بطورى كه هر لحظه كوچكترين اتفاقى رخ مى داد بلافاصله توسط ماءمورين از آن آگاه مى گشت آنهم با تحريفات مختلف و به عبارت ديگر يك كلاغ چهل كلاغ شدن -.
و چندين مرحله به جهت گزارشات كذب و بى مورد جاسوسان و مخصوصا همسر حضرت امّ الفضل، آن امام مظلوم مورد شكنجه هاى روحى و جسمى قرار گرفت.
و طبق روايت علىّ بن ابراهيم، مردم از اقشار و طبقات مختلف بر حضرت جوادعليه‌السلام وارد مى شدند و پيرامون مسائل و فنون مختلف سئوال مى كردند.
و حتّى در دوران ده سالگى در يك مجلس سى هزار مسئله از حضرت سئوال شد و در همان مجلس جواب تمامى آن مسائل را داد.
مدّت امامت : بنابر مشهور آن حضرت در روز جمعه يا دوشنبه آخر ماه صفر، سال ۲۰۳ يا ۲۰۶ هجرى قمرى پس از شهادت مظلومانه پدر بزرگوارش به منصب والاى امامت و خلافت نائل آمد و حدود هيجده سال امامت و رهبرى جامعه را بر عهده داشت.
مدّت عمر: حضرت مدّت هشت يا هفت سال و چهار ماه در حيات پدر بزرگوارش و پس از شهادت و رحلت پدر نيز حدود هيجده سال به عنوان رهبر و امام مسلمين، هدايتگرى جامعه را عهده دار بود، بنابراين عمر آن حضرت را حدود ۲۵ سال گفته اند.
شهادت : بنا بر مشهور، روز سه شنبه پنجم ماه ذى الحجّه، سال ۲۲۰(۴۶۱) در زمان حكومت معتصم و به دستور او در بغداد به وسيله زهر توسط همسرش امّ الفضل مسموم و به شهادت رسيد و در قبرستان بنى هاشم كنار قبر جدّش امام كاظمعليه‌السلام دفن گرديد.
فرزند: طبق آنچه مؤرّخين آورده اند: حضرت داراى دو فرزند پسر و سه دختر بوده است.
خلفاء هم عصر: امامت آن حضرت همزمان با حكومت ماءمون عبّاسى و معتصم مصادف گرديد.
نماز امام جوادعليه‌السلام : چهار ركعت است، در هر ركعت پس از قرائت سوره حمد، چهار مرتبه سوره توحيد خوانده مى شود.
و پس از آخرين سلام و ذكر تسبيح حضرت زهرا عليها السلام صد مرتبه گفته مى شود: اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد.(۴۶۲) و سپس نيازها و حوائج شرعيه خود را از خداوند متعال طلب مى نمايد.