ممكن است خداى جهان آفرين امام مهدىعليه‌السلام را بوسيله همان نيروها و امكاناتى مجهز ساخته و پيروزى بخشد كه پيام آورانش را مجهز و برخوردار مى ساخت؛ بوسيله نيروهايى چون باد و ديگر نيروهاى طبيعت كه آنها را، مسخر سليمان نموده بود. به همين جهت باد هر كارى را به امر خدا انجام مى داد و تندبادهايى كه در زمين و هوا و دريا سخت اثر مى گذارند كه نمى توان از آنها غفلت كرد و نيز صاعقه ها كه اثرگذارى شگرف و مهم آنها فراتر از پندار و تصور است، همه و همه به دستور خدا، مسخر سليمان بودند و به خواست او عمل مى كردند.
آرى! با اين بيان ممكن است امام مهدىعليه‌السلام به اذن خدا و خواست او، پس از قيام، بر تمام نيروهاى طبيعت مسلط گردد و در آنها به اذن خدا و اراده او تصرف نمايد.
پس از احتمالات و تصورات چندگانه عقيدتى كه هم دور از حقيقت به نظر نمى رسد و همه از روايات دريافت مى گردد، ديگر هيچ مشكلى پيرامون استقرار حكومت عادلانه امام مهدىعليه‌السلام در سراسر گيتى و رويارويى پيروزمندانه او با قدرتهاى تبهكار و بى اثر ساختن تلاشهاى ارتجاعى و مذبوحانه دشمنان به نظر نمى رسد.
يك پرسش و دو پاسخ
در اينجا يك پرسش ديگرى است و آن اينكه: (اگر براستى امام مهدىعليه‌السلام از اين نيروها و امكانات و وسايل كمك مى گيرد، پس فايده شمشير چيست؟ و منظور از رواياتى كه مى گويد: آن حضرت با (شمشير عدالت) قيام مى كند، چه مى باشد؟)
پاسخ
در اين مورد، دو ديدگاه قابل طرح است:
۱. برخى از دانشمندان بر اين انديشه اند كه: (منظور از شمشير در اين روايات، قدرت و نيروست، چرا كه شمشير، رمز قوت و اقتدار است.)
به عبارت ديگر: اين جمله، بيانگر اين واقعيت است كه امام مهدىعليه‌السلام در برخورد با دشمنان حق ستيز، مأمور به مدارا و نرمش و ملايمت و شكيبائى در برابر شرارت و اذيت و آزار آنان نيست، آن گرامى در اين مورد، برنامه و مأموريت اصلاحى اش بعكس پيامبر گرانقدر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است كه در برابر اذيت و آزار دشمنان، ماءمور به شكيبايى بود و در پرتو وحى پياپى بدان حضرت، فرمان شكيبايى و بردبارى مى يافت، دستوراتى اينگونه:
«فاصبر كما صبر اولوالعزم من الرسل »( ۶۷۱ )
يعنى: پس، همچون پيامبران اولوالعزم شكيبايى پيشه ساز.
و:
( اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ ...) ( ۶۷۲ )
يعنى: بر آنچه مى گويند، شكيبايى پيشه ساز.
اما امام مهدىعليه‌السلام هنگامى كه ظهور نمايد، ماءمور به صبر و شكيبايى نيست و نيازى هم بدان ندارد، او تنها اسلام درست و راستين را مى آورد و آنگونه كه شايسته و بايسته است در سراسر جهان پياده مى كند و جهان را سرشار از عدل و داد و سعادت و نيك بختى مى سازد، در اين صورت فرجام كار كسانى كه با عدل و قوانين عادلانه خدا دشمنى ورزند و يا مانعى سر راه تطبيق و تحقق آن بوجود آورند، روشن است.
۲. ممكن است بگوييم منظور از (شمشير) در روايات مورد بحث، همان معناى حقيقى و عبارت از: آلات و ادوات جنگى و دفاعى باشد و مفهوم روايات اين باشد كه امام مهدىعليه‌السلام در تطبيق قانون و تحقق بخشيدن به آرمان پيامبران و سرشار ساختن زمين و زمان از عدل و داد و شكوفا ساختن ارزشها و والاييها، از شمشير حق و عدالت و كيفر عادلانه نيز كمك مى گيرد.
بدين ترتيب، كسى كه درخور كشته شدن است به شمشير كشته مى شود نه با مسلسل و آويخته شدن به دار و يا سم و وسايل برقى و يا زير شكنجه هاى گوناگونى كه شيوه استبدادگران ديروز و امروز دنياست.
آن گرامى، در كنار انواع تدابير: فرهنگى، عقيدتى، اخلاقى، اجتماعى، تربيتى، سياسى، اقتصادى، روانى، قضايى و.... از قوانين عادلانه كيفرى نيز براى تحقق صلح و رفاه و آزادى و عدالت بهره مى جويد و جنايتكارانى را كه در خور قتل باشند با شمشير گردن مى زند... همانگونه كه پيامبر گرانقدر اسلام نيز چنين بود.
با اين بيان، ديگر در مورد اين جمله از روايات هيچ بحث و گفتگويى نمى ماند.
او چگونه حكومت خواهد كرد؟
امام مهدىعليهم‌السلام هنگامى كه ظهور نمايد، چگونه حكومت مى كند؟
اين پرسش از جمله مهمترين پرسشها، در اين مورد است و پاسخ آن نياز به مقدمه اى روشنگرانه پيرامون قانون و حكومت دارد بدين صورت: