شب: 25
اين شب، شب دحوالارض و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل ميشود و قيام بعبادت در آن اجر بسيار دارد و از (حسن و شا) روايت است كه گفت من با پدرم در خدمت (امام رضا)عليه‌السلام
خورديم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده، پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسى متولد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است. پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه روزه داشته باشد و بروايت ديگر است كه فرمود: در اين روز حضرت قائمعليه‌السلام
، قيام خواهد فرمود.
روز: 25
روز دحوالارض است. يعنى روزيست كه زمينها از زير خانه خدا كشيده شدند و پهن شدند، چه آنكه اول موضعى كه از زمين خلق شد، موضع خانه كعبه بوده و لهذا كعبه را (ام القرى ) مى گويند و اينروز از آن چهار روز است و هر كه اين روزه را روزه بدارد و شبش را بعبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه دار اينروز، هر چه در ميان آسمان و زمين است، استغفار كند و اين روزيست كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع بذكر خدا در اين روز، اجر بسيار است و از براى اين روز بغير روزه و عبادت و ذكر خدا، دو عمل وارد است:
1. نمازى كه در كتب شيعه قميين روايت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت، در هر ركعت بعد از (حمد) پنج مرتبه سوره (والشمس ) بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز بخواند:
(( لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم. ))
پس دعا كنيد و بخواند:
(( يا مقيل العثرات اقلنى عثرتى يا مجيب الدعوات اجب دعوتى يا سامع - الاصوات اسمع صوتى و ارحمنى و تجاوز عن سيئاتى يوما عندى ياذا الجلال و الاكرام. ))
2. خواندن اين دعا است كه (شيخ ) روايت فرموده (الهم داحى الكعبه ) الخ. و (محقق داماد) در رساله اربعة ايام خود در اعمال روز دحوالارض گفته كه زيارت (حضرت امام رضا)عليه‌السلام
در اين روز افضل اعمال مستحبه واكد آداب مسنونه است.
و بدانكه در اين روز يا روز بعد و بقولى در روز 23، خروج فرمود رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
، بحجة الوداع از مدينه با يكصد و چهار هزار يا يكصد و بيست و چهار هزار و حضرت فاطمه (عليه‌السلام
) و تمامى زوجات نيز همراه بودند و از راه شجره حركت فرمود و در ذوالحليفه (محمد بن ابى بكر) متولد شد، اسماء بخدمت آن حضرت فرستاد كه با (نفاس ) چكنم؟ حضرت دستورالعمل براى او فرمود.
و در اين روز بنابر قولى در سنه 145، شهادت ابراهيم بن عبدالله بن حسن بن حسن بن على بن ابى طالبعليه‌السلام
، در (باخمرى ) واقع شد و من كيفيت شهادت او را در تتمة المنتهى فى وقايع ايام الخلفاء نگاشته ام.
و در اين روز، سنه 387، (ابومحمد حسن بن ابراهيم ) معروف به (ابن زولاق مصرى ) صاحب تاريخ، وفات كرد.
روز: 28
در اين روز، سنه 360، (ابوالقاسم سليمان بن احمد طبرانى ) صاحب معجم كبير در اسماء صحابه، در اصفهان وفات كرد و طبرانى از حفاظ علماء سنت است و عدد شيوخ او را بهزار گفته اند و منسوب است بطبريه بخلاف (طبرى ) كه منسوب است به طبرستان و طبريه بلدى است نزديك بشام بمسافت سه روز راه و در كنار دريا واقع است. گوينده كوه طور مشرف است بر آن و قبر حضرت لقمان حكيم در آنجا واقع است و در آنجا نهر عظيمى جارى است كه نصف آبش گرم و نصف ديگرش، سرد است.
روز: 29
روايت شده كه در اين روز كعبه نازل شده و آن اول رحمتى است كه از خدا نازل شده و هر كه اين روز را روزه دارد، كفاره هفتاد سال او باشد.
روز: 30
در اين روز، سنه 220، بنابر مشهور حضرت امام محمد تقىعليه‌السلام
بزهر (معتصم ) شهيد شد و اين بعد از دو سال و نيم تقريبا از فوت (مامون ) گذشته بوده، چنانچه خود آن جناب مى فرموده: (الفرج
بعد المأمون بثلثين شهرا) و در وقت وفات از سن شريفش بيست و پنج سال و چند ماهى گذشته بود. قبر شريفش در (كاظمين ) در پشت سر جد بزرگوارش حضرت امام موسىعليه‌السلام
واقع است - صلوات الله عليهم
0%
نویسنده: حاج شيخ عباس قمى
