حدیث - ۲۳۶

امام هادیعليه‌السلام می‌فرمایند:

علمای پیروان ما که به دوستداران و پیروان ناتوان ما رسیدگی کنند، روز قیامت در حالی وارد می شوند که از تاج‌های آنها نور‌افشانی می‌شود.

(بحارالانوار/۲/۷)

حدیث - ۲۳۷

امام هادیعليه‌السلام می‌فرمایند:

خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش ساخته و آخرت را سرای رسیدگی قرار داده است، و بلای دنیا را وسیله‌ی ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است.

(تحف‌العقول/۵۱۲)

حدیث - ۲۳۸

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

لا یَأمَنُ یوم الْقِیامَةِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ فی الدُّنْیا ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

کسی در روز قیامت از شدائد و احوال آن در امان نمی باشد، مگر آن که در دنیا از خداوند متعال ترس داشته باشد ـ و اهل گناه و معصیت نگردد ـ.

بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۱۹۲، ح ۵

حدیث - ۲۳۹

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

إنّما یُجْزی الْعِبادُ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلی قَدْرِ عُقُولِهِمْ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

همانا در روز قیامت بندگان به مقدار عقل و درک و شعورشان مجازات می شوند.

کلمة الإمام الحسن -عليه‌السلام -، ص ۲۰۹

حدیث - ۲۴۰

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ، أشْفَعُ عُصاةَ أُمَّةِ النَّبی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را شفاعت می نمایم.

احقاق الحقّ، ج ۱۹، ص ۱۲۹

حدیث - ۲۴۱

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

إنّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

امروزه در دنیا زحمت و فعالیّت، بدون حساب است و فردای قیامت، حساب و بررسی اعمال و دریافت پاداش است.

شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج ۱

حدیث - ۲۴۲

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

إنَّ الْعالِمَ الْکاتِمَ عِلْمَهُ یُبْعَثُ أنْتَنَ أهْلِ الْقِیامَةِ، تَلْعَنُهُ کُلُّ دابَّة مِنْ دَوابِّ الاْرْضِ الصِّغارِ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

آن عالم و دانشمندی که علم خود را در بیان حقایق برای دیگران کتمان کند، روز قیامت با بدترین بوها محشور می شود و مورد نفرت و نفرین تمام موجودات قرار می گیرد.

وسائل الشّیعة، ج ۱۶، ص ۲۷۰، ح ۲۱۵۳۹

حدیث - ۲۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تاگاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: پروردگارا مرا برگردانید تا شایدعمل شایسته انجام دهم در آنچه بازگزاردم ، نه چنین است آن سخنی است که او گوینده اش هست ، واز پشت آنهاتا روزی که برانگیخته شوند برزخ است

بحار الانوار، ج ,۷۷ ص ۵۸

حدیث - ۲۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمایند :

و تکون صلاة العبد عند المحشر تاجا علی رأسه و نورا علی وجهه و لباسا علی بدنه و سترا بینه و بین النار؛

نماز بنده در محشرتاجی است بر سر او، و موجب نورانیت صورتش ، لباس برای بدن وی ، و ساتر و حایل بین او و آتش جهنم است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۱ )

حدیث - ۲۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة جواز علی الصراط؛

نماز جواز عبور ازصراط است

( بحار الانوار، ج ,۹۸ ص ۱۶۸ )

حدیث - ۲۴۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

( مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷ )

حدیث - ۲۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خمس صلوات من حافظ علیهن کانت له نورا و برهانا و نجاة یوم القیامة.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:

کسی که بر نمازهای پنجگانه محافظت و مراقبت نماید این نمازها برای او در قیامت، نور و وسیله نجات او خواهد بود.

کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۶۲

حدیث - ۲۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَی الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبی؛

هنگامی که مؤمن بر صراط می‌گذرد، و می‌گوید: بسم اللّه الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و می‌گوید: ای مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.

جامع الأخبار، ص ۱۲۰

حدیث - ۲۴۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خوشا به حال کسی که به یاد معاد و رستاخیز افتاده و توشه خود را برای آن روز بسیار کرده است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که فساد و تباهی او را شاد گرداند ، معاد و روز واپسین او را بدحال کند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که موفق به پیدا کردن راه راست خود گردد ، برای معاد خویش توشه برگیرد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هدف مؤمن اصلاح معاد و روز واپسین است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بر تو باد به آخرت (و عمل برای آنجا) زیرا دنیا زبونانه نزد تو خواهد آمد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که سرانجام کار پیش روی شما است و به راستی که قیامت پشت سر شما است که شما را به جلو می راند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۵

شایسته انسان عاقل و خردمند است که برای آخرت خود چیزی از پیش فرستد، و سرای ماندنی خود را آباد نماید.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

انسان با ایمان اندوهش درباره آخرت خویش و همه تلاش و کوشش در راه بازگشتگاه او است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تلخی دنیا ، شیرینی آخرت را به دنبال دارد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

آخرت چنان است که هر چیزش ابدی و جاویدان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که معاد خود را اصلاح کند به راه درست دست یافته است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۰

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

کسی که برای معاد و روز جزا کار کند به راه درست و پایدار دست یافته است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هر چیزی از (نعمتها و عذاب های) آخرت دیدنش بزرگتر از شنیدن آن است (بر عکس دنیا)

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

در آخرت حسابرسی است و عملی در کار نیست.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

سرانجام آخرت، پایندگی است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

انسان زیرک ، عزم و تصمیم خود را در راه اصلاح معاد و تهیّه توشه بسیار برای آن روز بکار می بندد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بر تو باد به تلاش و کوشش در راه اصلاح و رو به راه کردن معاد و روز واپسین.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

یاد آخرت دارو و درمان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

سرای جاویدان جایگاه راستگویان و میهن نیکان و شایستگان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

شیرینی آخرت ، درد بدبختی دنیا را از بین می برد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بهترین آمادگی ها آن است که انسان به وسیله آن، معاد خود را اصلاح کند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که شما به سوی آخرت خواهید رفت و در پیشگاه خداوند قرار خواهید گرفت.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که دنیا و آخرت دو دشمن متفاوت و دو راه جداگانه اند ، کسی که دنیا را دوست دارد و بدان عشق ورزد ، آخرت را دشمن می دارد و بدان عداوت می ورزد و این دو همچون مشرق و مغربند و آدمی همچون کسی که میان آن دو راه می رود که هر زمان به یکی نزدیک شود از دیگری دور گردد و از اینها گذشته این دو همچو دو هوو هستند. (که به طور معمول با یکدیگر در یک جا جمع نشوند)

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که سرانجام قیامت است و آن برای خردورزان پند دهنده و برای نادانان وسیله عبرت خوبی است و پس از آن فرا رسد آنچه را که بدان آگاهی دارید از ترس از قیامت و دهشت های بیم آور و کر شدن گوشها و در هم فرو رفتن استخوانها و تنگی قبرها و شدّت غم و اندوه.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که در پیش رویت گردنه‌ای است سخت و صعب العبور که سبکبار در آنجا خوشحال‌تر است از گرانبار و کند رو در آنجا وضعش رقّت بارتر است از تندرو، و به راستی که به ناچار (در پایان) بر بهشت فرود آیی یا بر دوزخ.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که امروز روز عمل و کار است و باز پرسی و حسابی نیست ولی فردای قیامت روز باز پرسی است و عملی در کار نیست.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که تباه کردن معاد نشانه بدبختی است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بندگان خدا! از روزی بترسید که عمل ها وارسی می شود و اضطراب در آن زیاد و کودکان پیر می شوند!

نهج البلاغه، خ ۱۵۶

حدیث - ۲۷۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خائنان در روز قیامت پرچمی دارند که بدان شناخته می شوند.

نهج البلاغه، خ ۱۹۱

حدیث - ۲۷۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

روز قیامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.

نهج الفصاحه ، حدیث ۶۳۱

حدیث - ۲۷۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اعزامیان به دوزخ برای همیشه در عذاب و شکنجه اند.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که به دوزخ در آید بدبختی او همیشگی است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دوزخ، آتشی است که صدای زبانه هایش وحشت زا ، و شراره‌اش تا دل آسمان بالا رود ، زبانه اش برافراشته و روشن ، شعله هایش فروزنده ، خروشش خشمناک ، خموشی اش بسیار دور از انتظار ، آتشگیره اش شعله ور ، بیم آن ترساننده است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دوزخ، جایگاه سختی است، اطراف و جوانبش تاریک و ظلمانی ، دیگ هایش جوشان ، اوضاع و احوالش سخت وحشتناک است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۳

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

نادانی ، معاد انسان را تباه سازد.

غررالحکم ، باب جهل

حدیث - ۲۸۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم می فرمایند :

یَاْتی آکِلُ الرِّبا یَوْمَ القیامَةِ مُخْتَبِلاً یَجُرُّ شَقَّیْهِ، ثُمَّ قَرَاَ: لا یَقومونَ اِلاّ کَما یَقومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیطانُ مِنَ الْمَسِّ؛

رباخوار روز قیامت دیوانه محشور می‌شود و بر سر خود می‌زند. سپس این آیه را قرائت فرمودند: (ربا خواران) بپای نمی‌خیزند جز مانند آن کس که شیطان، بواسطه تماس او را آشفته حال می‌سازد.

الدرالمنثور، ج ۱، ص ۳۶۴.

حدیث - ۲۸۵

یَجی‌ءُ الرَّجُلُ یَوْمَ الْقیامَةِ وَ لَهُ مِنَ الْحَسَناتِ کَالسَّحابِ الرُّکامِ اَو کَالْجِبالِ الرَّواسی فَیَقولُ: یا رَبِّ ، اَنـّی لی هذا وَ لَمْ اَعْمَلها؟ فَیَقولُ : هذا عِلْمُکَ الَّذی عَلَّمْتَهُ النّاسَ یُعْمَلُ بِهِ مِنْ بَعْدِکَ؛

انسان، در روز قیامت می‌آید و با خود کارهای نیکی چون ابرهای انبوه یا کوه‌های سر به فلک کشیده دارد، پس می‌گوید: پروردگارا ! اینها را که من انجام نداده‌ام، اینها از کجایند؟ [خداوند] می‌فرماید: این، دانش توست که به مردم آموختی و پس از تو، به آن عمل کردند.

بصائر الدرجات ، ص ۲۵، ح ۱۶.

حدیث - ۲۸۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا تَزولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقیامَةِ حَتّی یُسْاَ لَ عَنْ اَرْبَعٍ عَنْ عُمُرِهِ فیما اَفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فیما اَبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ اَیْنَ اَ کْتَسَبَهُ وَ فیما اَ نْفَقَهُ وَ عَنْ حُبِّنا اَهْلَ الْبَیْتِ ؛

انسان ، در روز قیامت ، قدم از قدم برنمی‌دارد ، مگر آن که از چهار چیز پرسیده می‌شود : از عمرش که چگونه گذرانده است ، از جوانی‌اش که چگونه سپری کرده ، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستی ما اهل بیت.

خصال ، ص ۲۵۳، ح ۱۲۵

حدیث - ۲۸۷

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبکَمُ ، اَعمی ، حَیرانُ؛

عزیزترین عزّت، دانش است، چرا که با آن معاد شناخته می‌شود و راه کسب معاش به دست می‌آید و خوارترین خواری، نادانی است، چرا که نادان کر و لال و کور و سرگردان است.

نزهة الناظر، ص ۷۰، ح ۶۵

حدیث - ۲۸۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَقرَبُکُم غَدا مِنّی فِی المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحَدیثِ وَ اَدّاکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم باعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاس؛

نزدیک‌ترین شما به من در قیامت: راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد و پیمان، خوش اخلاق‌ترین و نزدیک‌ترین شما به مردم است.

امالی طوسی، ص ۲۲۹

حدیث - ۲۸۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

شرُّ النّاس یَومَ القِیامَةِ الذَّینَ یُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم ؛

بدترین مردم در روز قیامت کسانی هستند که(در این دنیا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع می شوند.

(جهاد با نفس، ح ۶۷۳ )

حدیث - ۲۹۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

قَالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن تَرَکَ مَعصِیَة ً للهِ مَخَافَةَ اللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أرضَاهُ یَومَ القِیَامَةِی

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که معصیت الهی را از خوف خدای تبارک و تعالی ترک کند خداوند او را در روز قیامت خوشنود می سازد.

(جهاد با نفس، ح ۲۲۲)

حدیث - ۲۹۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان من اعظم الناس حسره یوم القیامه، من وصف عدلا ثم خالفه الی غیره.

پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسی است که برای مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.

(وسائل الشیعه،ج۱۵،ص۲۹۵)

حدیث - ۲۹۲

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.

هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.

(بحار الانوار،ج ۴،ص ۱۹)

حدیث - ۲۹۳

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا؛

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.

(اصول کافی ج ۱ /ص ۱۲)

حدیث - ۲۹۴

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمَن یومَ الْقیامَةِ إلاّ مَنْ خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

(مناقب ابن شهر آشوب ج/۴ ص/ ۶۹)

حدیث - ۲۹۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة؛

هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافی، ج ۳، ص ۲۶۸)

حدیث - ۲۹۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من سره أن یکون علی موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوار الحسین بن علی (سلام الله علیها)؛

هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره های نور بنشیند باید اززائران امام حسینعليه‌السلام باشد.

بحارالانوار، ج۱۰۱، ص ۲۳۸.

حدیث - ۲۹۷

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :

فِی الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِی الدُّنْیا وَ ثلاثٌ فِی الاْآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتی فِی الدُّنْیا فَیَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ یَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتی فِی الاْآخِرَةِ فَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِی النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایی‌اش این است که: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزی را می‌بُرد و سه پیامد آخرتی‌اش: سختی حسابرسی، خشم خدای رحمان و ماندگاری در آتش است.

خصال ، ص ۳۲۱، ح ۳

حدیث - ۲۹۸

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

کل عین یوم القیامه باکیه و کل عین یوم القیامة ماهره، الاعین من اختصه الله بکرامته و بکی علی ما ینهک من الحسین و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .

در روز قیامت همه چشمها گریانند و هیچ چشمی خواب ندارد، مگر آن چشمی که خداوند آن را به کرامت خود اختصاص داده و برای هتک حرمت حسین و خاندان محمد گریسته باشد.

الخصال/ ج ۶۲۵.

حدیث - ۲۹۹

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

من زارنی علی بعد داری اتیته یوم القیامه فی ثلاث مواطن حتی اخلصه من اهوالها؛ اذا نظایرت الکتب یمینا و شمالا و عندالصراط و عندالمیزان؛

هر که مرا در دیار غربت زیارت کند، روز قیامت من در سه جا به داد او می رسم و از هراسها و سختیها آنها نجاتش می دهم؛ در وقتی که نامه های اعمال از راست و چپ پراکنده شوند و در هنگام گذشتن از صراط و در موقع سنجیدن اعمال (میزان)

عیون اخبار الرضا، ج۲، ص ۲۵۵.

حدیث - ۳۰۰

پیامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) می‌فرمایند:

فای رجل لطم امراته لطمة، امرالله عزوجل مالک خازن النیران فیلطمه علی حر وجهه سبعین لطمة فی نار جهنم؛

هر کس به صورت زنش سیلی بزند، خداوند به آتشبان جهنم دستور می‌دهد تا در آتش جهنم هفتاد سیلی بر صورت او بزند

مستدرک الوسائل، ج‌۱۴، ص‌۲۵۰

نبوت

حدیث - ۱

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : اِنَّ اللهَ تَبارَکَ و تَعالی أتّخذَ أبراهِیمَ عَبداً قَبلَ اَنَ یَتّخِذهُ نبیّاً .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی ابراهیمعليه‌السلام را پیش از آن که به نبوت برگزیند، به بندگی خود گرفت. و پیش از آن که به رسولی برگزیند به نبوت برگزید. و پیش از آن که به خلیلی انتخابش کند، به رسولی برگزیدش و پیش از آن‌که امامش انتخاب کند خلیلش خواند و بعد به او خطاب کرد که من تو را برای مردم امام قرار دادم.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۷۵»

حدیث - ۲

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : اِنَّ الْخِضْرَ کانَ نبیّاً مُرسلاً .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خضرعليه‌السلام پیامبر مرسل بود، خداوند وی را به سوی قومش فرستاد و آنها را به یگانه پرستی و اقرار به پیامبران و فرستادن خودش فرا خواند. و معجزه‌اش این بود که روی هر چوب خشکی یا زمین بی‌علفی می‌نشست، سبز می‌شد، و از این جهت خضر نامیده شده است.

«علل الشرایع، ج ۱، ص ۵۹»

حدیث - ۳

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : إلْیاسُ النّبیُ کانَ مِنَ عُبّاد اَنْبِیاء بنی اسرائیل

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: الیاس نبی از عابدترین پیامبران بنی‌اسرائیل بود.

«بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۳۹۳»

حدیث - ۴

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : و کانَ شریعَةُ عیسیعليه‌السلام أنّهُ بُعِثَ بالتّوحید و الاخلاص و بِما اُوصِیَ بهِ نوحٌ و ابراهیمُ و موسی و .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شریعت عیسیعليه‌السلام بر پایه‌ی دعوت به توحید، اخلاص و آن چیزی بود که نوح، ابراهیم و موسیعليهم‌السلام دان سفارش شده‌اند. و انجیل بر او نازل شد و از او همان پیمانی گرفته شد که از سایر پیامبران گرفته شده است .

«بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۲۳۴»

حدیث - ۵

قالَ الامامُ صادقعليه‌السلام : کانَ بَیْنَ عیسی وَ بَیْنَ محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم خَمْسَ مِأتهِ عامٍ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: میان حضرت عیسیعليه‌السلام و حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پانصد سال فاصله بوده که در دویست و پنجاه سال آن نه پیامبری بود و نه عالِمی آشکار، مردم در این مدت از دین حضرت عیسیعليه‌السلام پیروی می‌کردند و سپس فرمود هیچ‌گاه زمین نخواهد بود مگر این که در آن عالمی باشد.

«کمال الدین، ص ۱۶۱»

حدیث - ۶

. قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : إِنَّ اللهَ عزّ ذکره خَتَمَ بِنَبِیَّکُمْ النَبِیَین، فَلا نبی بَعْدهُ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند سبحان، با پیامبر شما سلسله نبوت را خاتمه داد. بعد از او، هرگز پیامبری برانگیخته نخواهد شد و با کتاب شما به همه کتاب‌های آسمانی پایان بخشید، بعد از آن کتابی نازل نخواهد شد .

«الکافی، ج ۱، ص ۲۶۹»

حدیث - ۷

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام : سَلَّمَ اللهُ عزّوجلّ علی یحیی فی الثّلاثةِ الْمواَطِنِ و آمَنَ اَوْعَتُهُ

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند در سه جا بر یحییعليه‌السلام سلام فرستاد، و ترس را از او ربود و می‌فرماید: سلام بر او روزی که به دنیا آمد و روزی که می‌میرد و روزی که زنده شده و برانگیخته می‌شود.

«عیون اخبار الرضا -عليه‌السلام -، ج ۱، ص ۲۵۷»

حدیث - ۸

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام فی اوّلَ یَوُمٍ مِنَ الْمُحرَّم: إن هذا الیوم هُوَ الیومُ الذّی دعا فیه ذکریا .

امام رضاعليه‌السلام (در اولین روز از محرم) فرمودند: همانا این روز، روزی است که ذکریاعليه‌السلام در آن دعا کرد و فرمودند: پروردگارا از نزد خودت برایم فرزند پاک عطا کن. زیرا تو درخواست‌ها را می‌شنوی. خداوند دعای او را مستجاب کرد و به فرشتگان دستور داد که یحییعليه‌السلام را به او بشارت دهند.

«بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۱۶۴»

حدیث - ۹

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام : إنّ الْیَسَعَ قَد صَنَعَ مَثل ما صَنَعَ عیسیعليه‌السلام ...

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: یَسَععليه‌السلام همان کارهایی را می‌کرد که حضرت عیسیعليه‌السلام انجام می‌داد: روی آب راه می‌رفت، مردگان را زنده می‌کرد، کورهای مادر زاد را شفا می‌داد. با این حال (بر خلاف قوم عیسیعليه‌السلام امتش او را به خدایی نگرفتند.

«الاحتجاج، ج ۲، ص ۲۰۴»

حدیث - ۱۰

قالَ الامامُ الباقرعليه‌السلام : إِنَّ لُوطاً لَبِثَ فی قُوْمِهِ ثلاثِینَ سَنَةٍ یَدعُوهُم اِلی اللهِ عزّوجل ّ و یُحَذِّرُهُم عَذابَه .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا لوطعليه‌السلام سی سال در میان قومش زندگی کرد و آنها را به سوی خدای عزّوجلّ فرا خواند و از عذاب الهی بر حذر داشت اما قومش دست از اخلاق رذیله برنداشتند، لوط پسر خاله ابراهیم بود و ساره همسر ابراهیم خواهر لوط بود لوط مردی سخی و کریم بود و .

«بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۱۴۷»

حدیث - ۱۱

قالَ الامامُ الباقرعليه‌السلام : إنَّ صالحا بعثَ اِلی قَومِه و هو ابنُ سِتَّ عَشَر سنة

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: هنگامی که صالحعليه‌السلام به سوی قومش مبعوث شد، شانزده سال داشت و سپس صد و بیست سال در میان آنها زندگی کرد، آنان ایمان نیاوردند، تا اینکه بعد از پی کردن ناقه صالح عذاب خداوند بر آنها نازل شد.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۳۷۷»

حدیث - ۱۲

قالَ الامامُ الباقر-عليه‌السلام - : اِنَّ نوحاًعليه‌السلام لَمّا اِنْقَضَتْ نبوَّتُهُ اوْحَی اللهُ عزّوجلّ اِلیه، یا نُوحُ

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: چون نبوت نوحعليه‌السلام به پایان رسید، خداوند به سوی او وحی نمود: که ای نوح، نبوت تو به آخر رسیده است علم و ایمان و اسم اعظم و آثار علم نبوت را در میان بازماندگان از نسل خود قرار ده که من نبوت را قطع نمی‌کنم چنان که تاکنون از خانه انبیائی که بین تو و آدم بودند قطع نکرده‌ام و زمین را خالی از عاِلم رها نمی‌کنم عالمی که دین من و طاعت من به او شناخته شود و مایه نجات فرزندانی باشد که در فاصله مرگ یک پیامبر تا آمدن دیگری به دنیا می‌آیند. نوحعليه‌السلام بشارت هودعليه‌السلام را به سام داد. و در فاصله میان نوح تا هودعليه‌السلام انبیای دیگری نیز بوده‌اند.

«الکافی، ج ۸، ص ۱۱۵»