شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حدیث - ۱۰۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَم یُخرِجهُ غَضَبُهُ مِن حَقٍّ وَاِذا رَضِیَ لَم یُدخِلهُ رِضاهُ فی باطِلٍ وَالَّذی اِذا قَدَرَ لَم یَأخُذ اَکثَرَ مِمّا لَهُ؛

مؤمن چون خشمگین شود، خشمش او را از حق بیرون نبرد و چون خشنود شود، خشنودیش او را به باطل نکشاند و چون قدرت یابد بیش از حقّ خود نگیرد.

(بحارالأنوار، ج۷۸، ص ۲۰۹، ح۸۵)

حدیث - ۱۰۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

سِتَّةٌ لاتَکونُ فِی المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَالنَّکَهُ وَالحَسَدُ وَاللَّجاجَةُ وَالکَذِبُ وَالبَغیُ؛

شش (صفت) در مؤمن نیست: سخت گیری، بی خیری، حسادت، لجاجت، دروغگویی و تجاوز.

(تحف العقول، ص ۳۷۷)

حدیث - ۱۱۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ الْمُؤْمِنَ... إذا سَکَتَ فَکَّرَ... وَالْمُنافِقُ إِذا سَکَتَ سَها؛

سکوت مؤمن تفکر و سکوت منافق غفلت است.

(تحف العقول، ص۲۱۲)

حدیث - ۱۱۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ و قِتالُهُ کُفرٌ و أکلُ لَحمِهِ مِن مَعصیَةِ اللّه؛

ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگیدن با او کفر و خوردن گوشت او (غیبت کردن از وی) معصیت خداست.

(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۴۸، ح ۶ - منتخب میزان الحکمة، ص ۲۶۴)

حدیث - ۱۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَزالُ البَلاءُ فی المؤمنِ والمؤمنةِ فی جَسَدِهِ ومالِهِ وولدِهِ حَتّی یَلقَی اللّه‌َ وما علَیهِ مِن خطیئةٍ؛

زن و مـرد مـؤمن پـیوسته در جـان و مـال و فرزندشان گرفتار بلا می‌شوند تا آن که بدون گناه ، خدا را دیدار کنند.

(بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۲۳۶، ح ۵۴)

حدیث - ۱۱۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ وَ شَرٍّ، فَیَنبَغی لِلمُؤمِنِ اَن یَختِمَ عَلی لِسانِهِ کَما یَختِمُ عَلی ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛

به راستی که این زبان کلید همه خوبی‌ها و بدی‌هاست پس شایسته است که مؤمن زبان خود را مُهر و موم کند، همان گونه که (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و موم می‌کند.

(تحف العقول، ص ۲۹۸)

حدیث - ۱۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آدم دین‌دار چون می‌اندیشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع می‌کند متواضع است. چون قناعت می‌کند، بی‌نیاز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهایی را برگزیده از دوستان بی‌نیاز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنیا را فرو گذارده از بدی‌ها و گزندهای آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.مردم را نمی‌ترساند پس از آنان نمی‌هراسد و به آنان تجاوز نمی‌کند پس از گزندشان در امان است. به هیچ چیز دل نمی‌بندد پس به رستگاری و کمال فضیلت دست می‌یابد و عافیت را به دیده بصیرت می‌نگرد پس کارش به پشیمانی نمی‌کِشد.

امالی مفید، ص ۵۲، ح ۱۴

حدیث - ۱۱۵

امام صادق (عليه‌السلام ) فرمودند:

لایَزالُ المُؤمِنُ یُورِثُ أَهلَ بَیتِهِ العِلمَ وَ الدَبَ الصّالِحَ حَتّی یُدخِلَهُمُ الجَنَّةَ جَمیعا؛

مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و تربیت شایسته بهره مند می سازد تا همه آنان را وارد بهشت کند.

(مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۰۱، ح۱۳۸۸۱)

حدیث - ۱۱۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

نیَّةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ وَ نیَّةُ الکافِرِ شَرُّ مِن عَمَلِهِ وَ کُلُّ عامِلٍ یَعمَلُ عَلی نیَّتِهِ؛

نیت مؤمن بهتر از عمل او، و نیت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نیت خود عمل می‌کند.

(کافی، ج ۲، ص ۸۴ ، ح ۲)

حدیث - ۱۱۷

پیامبر اکرم.صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .فرمودند:

خَیرُ ما اُعطیَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِیَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ فی صورَةٍ حَسَنَةٍ؛

بهترین چیزی که به مؤمن داده شده خوش اخلاقی و بدترین چیزی که به انسان داده شده دلی بد در چهره‌ای زیباست.

(کنزالعمّال، ح ۵۱۷۰)

حدیث - ۱۱۸

امام حسن عسکریعليه‌السلام . می فرمایند:

علاماتالمومنخمس: صلاه احدیو خمسین وزیاره الاربعین والتختم فیالیمینو تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمنالرحیم؛

علامات مومن پنج چیز است : ۵۱ رکعت نمازگذاردن در هر شب و روز (۱۷ رکعت نمازواجب و ۳۴ رکعت نافله ) وزیارت اربعین و انگشتر دردست راست کردن و برخاک سجده نمودن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم

تهذیب الاحکام، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ج ۶، ص ۵۲

حدیث - ۱۱۹

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

لا یَشبَعُ المُؤمِنُ وَ أخُوهُ جائِعٌ ؛

مؤمن ، سیر سر بر بالین نمی‌نهد در حالی که برادرش گرسنه است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۶۹۱

حدیث - ۱۲۰

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ : ساعَةٌ یُناجی فیها رَبَّهُ وَ ساعَةٌ یُحاسِبُ فِیها نَفسَهُ ، وَ ساعَةٌ یُخَلِّی بَینَ نَفسِهِ وَ لَذَّتِها فِیما یَحِلُّ وَ یَجمُلُ ؛

مؤمن را سه وقت است: وقتی که با پروردگارش مناجات می‌کند، وقتی که نفسش را به حساب می‌کشد، و وقتی که با خود و لذّت‌های حلال و زیبا خلوت می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۷۳۷۰

حدیث - ۱۲۱

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

عامِل سائِرَ النّاسِ بِالإنصافِ وَ عامِلِ المُؤمِنینَ بِالإیثارِ ؛

با دیگر مردمان به انصاف رفتار کن و با مؤمنان به ایثار

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۶۳۴۲

حدیث - ۱۲۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

شُکرُ المُؤمِنِ یَظهَرُ فِی عَمَلِهِ ؛

سپاسگزاری مؤمن در عملش آشکار می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۵۶۶۱

حدیث - ۱۲۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ثابِرُوا عَلی صَلاحِ المُؤمِنِینَ وَ المُتَّقِینَ ؛

صلاح مؤمنان و پرهیزگاران را پیوسته در نظر داشته باشید

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۴۷۰۳

حدیث - ۱۲۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ ؛

شادی مؤمن در چهره اوست ، قدرت وی در دینش، و اندوه او در دلش

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۳۴۵۴

حدیث - ۱۲۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ سِیرَتُهُ القَصدُ وَ سُنَّتُهُ الرُّشدُ ؛

شیوه مؤمن، میانه‌روی و طریقه او بالندگی است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۵۰۱

حدیث - ۱۲۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ هَیِّنٌ لَیِّنٌ سَهلٌ مُؤتَمَنٌ ؛

مؤمن ، آسان‌گیر ، نرم‌خو ، سهل‌گیر و مورد اعتماد است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۴۵۴

حدیث - ۱۲۷

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

در کانون دلهای مؤمنان معرفتی ویژه نسبت به امام حسینعليه‌السلام وجود دارد

کتاب پیام عاشورا صفحه ۲۵

حدیث - ۱۲۸

امام باقرعليه‌السلام فرمودند :

بر مؤمنان لازم است روز عاشورا را در ماتم بسر برند و به یکدیگر که رسیدند ، بگویند : عظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه المهدی من آل محمد

کتاب پیام عاشورا صفحه ۷۵

حدیث - ۱۲۹

قال ابو محمدالحسن العسکریعليه‌السلام :

علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین، و زیارة الاربعین، والتختم فی الیمین، و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم؛

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:

? ـ پنجاه رکعت نماز( نماز یومیه و نمازهای نافله)

? ـ زیارت اربعین

? ـ انگشتر به دست راست کردن

? ـ بر خاک سجده کردن

? ـ بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ??? / التهذیب، ج ?، ص ??

حدیث - ۱۳۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَنا قَتیلُ الْعَبْرَةِ لا یَذْکُرُنی مؤ مِنٌ اِلاّ بَکی؛

من کُشته اشکم هیچ مؤ منی مرا یاد نمی کند مگر آنکه (بخاطر مصیبتهایم ) گریه می کند.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۹

حدیث - ۱۳۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِعليه‌السلام حَرارَةً فی قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً؛

برای شهادت حسینعليه‌السلام ، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶

حدیث - ۱۳۲

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیکُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَکُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَیسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ فی مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَیطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛

بر شما باد انار شیرین آن را بخورید ؛ چرا که هیچ دانه‌ای از آن به معده مؤمنی در نمی‌آید ، مگر این که بیماری‌ای از آن ریشه‌کن می‌کند و شیطانِ وسوسه را از او دور می‌سازد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث ۱۰

حدیث - ۱۳۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الحِنّاءُ خِضابُ الإِسلامِ ؛ یَزیدُ فِی المُؤمِنِ عَمَلَهُ، ویَذهَبُ بِالصُّداعِ، ویُحِدُّ البَصَرَ ، ویَزیدُ فِی الوِقاعِ ، وهُوَ سَیِّدُ الرَّیاحینِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛

حنا، خضاب اسلام است؛ بر [ثواب] عمل مؤمن می‌افزاید ، سردرد را از میان می‌بَرَد ، چشم را تیزبین می‌کند ، قدرت آمیزش را افزون می‌سازد و مهترِ گیاهان خوش‌بو در دنیا و آخرت است.

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلّم، ص۱۰ و مکارم الأخلاق، ج۱، ص۱۸۹، ح۵۵۸

حدیث - ۱۳۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خَیرُ ما اُعْطِیَ الرّجُلُ المؤمنُ خُلقٌ حَسَنٌ ، وشَرُّ ما اُعْطِیَ الرّجُل قلبُ سوءٍ فی صُورةٍ حَسَنةٍ ؛

بهترین چیزی که به مرد مؤمن داده شده خوی نیکوست و بدترین چیزی که به انسان داده شده دل بد در چهره زیباست

کنز العمّال : ۵۱۷۰

حدیث - ۱۳۵

امام علیعليه‌السلام :

حُسْنُ وَجْهِ المؤمنِ مِن حُسنِ عِنایَةِ اللّه بهِ؛

زیباییِ رخسار مؤمن از حسنِ عنایت خداست به او

غرر الحکم : ۴۸۴۸

حدیث - ۱۳۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ اللّه‌َ یُحِبُّ إذا خَرَجَ عَبدُهُ المؤمنُ إلی أخیهِ - أن یَتَهَیَّأ لَهُ وأن یَتَجَمَّلَ؛

خداوند دوست دارد هرگاه بنده مؤمنش نزد برادر خود می‌رود ، خویشتن را برای رفتن پیش او آماده و آراسته گرداند

بحار الأنوار : ۷۹ / ۳۰۷ / ۲۳

حدیث - ۱۳۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَن أقرَضَ مُؤمنا قَرضا یَنتَظِرُ بهِ مَیسورَهُ کانَ مالُهُ فی زَکاةٍ ، وکانَ هو فی صَلاةٍ مِن المَلائکةِ حتّی یُؤَدِّیَهُ إلَیهِ ؛

هر کس به مؤمنی وامی بدهد و (برای پس گرفتن آن) صبر کند تا دستش باز شود ، مال او زکات محسوب شود و در نماز ، با فرشتگان باشد تا این که وامش به او برگردانده شود

ثواب الأعمال : ۱۶۶ / ۱

حدیث - ۱۳۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَنِ استَذَلَّ مؤمِنا أو مؤمِنَةً أو حَقَّرَهُ لِفَقرِهِ أو قِلَّةِ ذاتِ یَدِهِ ، شَهَرَهُ اللّه‌ُ تعالی یومَ القِیامَةِ ثُمّ یَفضَحُهُ؛

هر کس مرد یا زن مؤمنی را به سبب تهیدستی یا اندک بودن مال و داراییش خوار شمارد یا تحقیر کند، خداوند متعال در روز قیامت او را (بدین کار زشتش) شهره و سپس رسوایش سازد.

بحار الأنوار : ۷۲ / ۴۴ / ۵۲

حدیث - ۱۳۹

امام علیعليه‌السلام :

لاتُحَقِّروا ضُعفاءَ إخوانِکُم ؛ فإنّهُ مَنِ احتَقَرَ مُؤمِنا لم یَجمَعِ اللّه‌ُ عز و جل بینهما فی الجنّةِ إلاّ أن یتوبَ؛

برادران تهیدست خود را تحقیر نکنید؛ زیرا هر کس مؤمنی را حقیر شمارد، خداوند عز و جل میان آن دو در بهشت جمع نکند، مگر این که توبه نماید.

الخصال : ۶۱۴ / ۱۰

حدیث - ۱۴۰

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه‌َ جلَّ ثناؤهُ لَیَعتَذِرُ إلی عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ فی الدنیا کما یَعتَذِرُ الأخُ إلی أخیهِ ، فیَقولُ : وعِزَّتی وجَلالی ، ما أحوَجتُکَ فی الدنیا مِن هَوانٍ کانَ بِکَ عَلَیَّ ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلی ما عَوَّضتُکَ مِن الدنیا قالَ : فَیَرفَعُ فیَقولُ : ما ضَرَّنی ما مَنَعتَنی مع ما عَوَّضتَنی؟!؛

(در روز قـیـامت) خـداوندجـلّ ثناؤه، همچنان که برادری از برادرش پوزش می‌خواهد ، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، عذر می‌خواهد و می‌فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جای دنیا به تو چه داده‌ام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضی که به من دادی مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتی.

الکافی : ۲ / ۲۶۴ / ۱۸

حدیث - ۱۴۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه‌َ عز و جل جَعَلَ أرزاقَ المؤمنینَ مِن حیثُ لا یَحتَسِبُونَ، وذلکَ أنَّ العَبدَ إذا لَم یَعرِفْ وَجهَ رِزقِهِ کَثُرَ دُعاؤهُ؛

خـداوند عز و جل روزی مـؤمنان را از جـایـی می‌رساند که فکرش را هم نمی‌کنند ؛ و این بدان علّت است که وقتی مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید زیاد دعا می‌کند

نور الثقلین : ۵/۳۵۴/۳۴

حدیث - ۱۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لَمّا سُئلَ عنِ الشُّعَراءِ: إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَیفِهِ ولِسانِهِ ، والذی نَفسی بیدِهِ لَکأنّما یَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ؛

در پاسخ بــه سؤال از شاعران: همانا مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد می‌کند ؛ سوگند به آن که جانم در دست اوست ، سخنان شاعران (مؤمن) چون تیری است که به دشمن می‌زنند

نور الثقلین : ۴/۷۰/۱۰۵

حدیث - ۱۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

المؤمنُ إذا ماتَ وتَرَکَ وَرَقةً واحِدَةً علَیها عِلمٌ تَکونُ تِلکَ الوَرَقةُ یَومَ القِیامَةِ سِترا فیما بَینَهُ وبَینَ النارِ ، وأعطاهُ اللّه‌ُ تبارکَ وتعالی بکُلِّ حَرفٍ مَکتوبٍ علَیها مَدینَةً أوسَعَ مِن الدنیا سَبعَ مَرّاتٍ ؛

هر گاه مؤمن بمیرد و یک برگه که روی آن علمی نوشته شده باشد از خود برجای گذارد ، روز قیامت آن برگه پرده میان او و آتش می‌شود و خداوند تبارک و تعالی به ازای هر حرفی که روی آن نوشته شده ، شهری هفت برابر پهناورتر از دنیا به او می‌دهد

أمالی الصدوق : ۴۰ / ۳

حدیث - ۱۴۴

قال الصادقعليه‌السلام

ثلاثة هن فخر المؤ من وزینة فی الدنیا و الاخرة : الصلاة فی اخر اللیل و یاءسه مما فی ایدی ، الناس ، و ولایة الامام من ال محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

سه چیز مایه افتخار مومن و زینت اودر دنیا و آخرت است :

۱ - نماز در آخر شب ؛

۲ - دل کندن از آنچه دردست مردم است ؛

۳ - پذیرش ولایت امام از اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۰).

حدیث - ۱۴۵

اوصی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیاعليه‌السلام فقال له :

یا علی ! ثلاث فرحات للمؤ من فی الدنیاء لقاء الاخوان ، و الافطار من الصیام ، و التهجد من آخر اللیل

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به علیعليه‌السلام وصیت نمود: ای علی ! در این دنیا سه چیز برای مؤ من سرور آفرین است :

۱ - دیدار برادران دینی ؛

۲ - افطار روزه دار در پایان روزه ؛

۳ - عبادت در ساعات آخر شب

(اعلام الدین فی صفات دیلمی ، ص ۱۳۳، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۵۲).

حدیث - ۱۴۶

عن ابی عبداللهعليه‌السلام قال :

من قدم اربعین رجلا من اخوانه فدعا لهم ثم دعا لنفسه ، استجیب له فیهم و فی نفسه؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در قنوت نماز وتر برای چهل مؤ من وسپس برای خود دعا کند، خداوند دعاهای وی را مستجاب گرداند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، باب ۴۵).

حدیث - ۱۴۷

قال الصادقعليه‌السلام

شرف المؤ من صلاته باللیل؛

شرف مومن به نماز شب او است

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۱).

حدیث - ۱۴۸

قال علی -عليه‌السلام -:

الدعاء ترس المؤ من ؛

دعا سپر مؤ من است

(میزان الحکمه ، ج ۳ ص ۲۴۷)

حدیث - ۱۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

فما من مؤ من مشی الی الجماعة الا خلف الله علیه اهوال یوم القیامة ، ثم یامر به الی الجنة ؛

پس مؤ منی نیست که در راه نماز جماعت قدم بردارد مگر این که خداوند تبارک و تعالی ترس و هراس روز قیامت را برای او سبک می گیرد، سپس او را امر می کندبه ورود به بهشت

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۱۵۰

قال زین العابدینعليه‌السلام

حق الموذن ، ان تعلم انه مذکر لک ربک - عز و جل - و داع لک الی حظک ، و عونک علی قضاء فرض الله علیک ، فاشکره علی ذلک شکرا للمحسنین الیک ؛

حق موذن بر تو آن است که بدانی همانا او یادآورنده پروردگار تو و دعوت کننده تو به بهره ات از خدا است و یار تو در ادای واجب الهی است ، پس قدردان او باش ، همچون سپاسگزاری از کسانی که به تو نیکی کرده اند.

(میزان الحکمه ، ج ۱، ص ۸۳)

حدیث - ۱۵۱

قال الباقرعليه‌السلام

ایما مؤ من حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین ؛

هر مؤ منی محافظت بر نمازش نماید، و او را در وقتش به جاآورد، از انسانهای غافل شمرده نمی شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹)

حدیث - ۱۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

لایزال الشیطان ذعزا من المؤ من ما حافظ علی الصلوات الخمس لوقتهن فاذا ضیعهن تجرا علیه فادخله فی العظائم ؛

شیطان همیشه از مؤ من می ترسد تا زمانی که بر نمازهای پنجگانه محافظت دارد و در وقتش به جا می آورد، اما هنگامی که وقت نماز را ضایع کرد بر او جراءت پیدا می کند و او را در گناهان بزرگ می اندازد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۸)

حدیث - ۱۵۳

قال الصادقعليه‌السلام

و انی لاحب للرجل منکم المؤ من اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله .و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مؤ من یقبل بقلبه فی صلاته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله ایاه ؛

همانا من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز فریضه می ایستد، با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مومنی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر اینکه خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰)

حدیث - ۱۵۴

قال الباقرعليه‌السلام

اذا قام المؤ من فی الصلوة ، بعث الله الحور العین حتی یحدقن به ، فاذا انصرف و لم یسئل الله منهن شیئا انصرفن متعجبات ؛

هنگامی که (نمازگزار) مؤ من به نماز می ایستد، خداوند حورالعین را به طرفش می فرستد آن چنان که دور نمازگزار را می گیرند و به او نگاه می کنند، پس وقتی نمازگزار نمازش را تمام کرد و از خدا چیزی نخواست ، حورالعین با تعجب از او دور می شوند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۱۵۵

قال الصادقعليه‌السلام

لیس من عبد مؤ من یقبل بقلبه علی الله عز و جل فی صلوته و دعائه الا اقبل الله عز و جل علیه بقلوب المؤ منین الیه ؛

همانا بنده مؤ منی نیست که با قلبش در نماز و دعاء به خدا رو کند، مگر اینکه خداوند قلبهای مؤ منین را به طرف او متوجه کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۵، ص ۳۰)

حدیث - ۱۵۶

قال الصادقعليه‌السلام

و انی لاحب للرجل منکم المومن اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مومن یقبل بقلبه فی صلاته الی الله اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه ؛

به درستی من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز واجب می ایستد با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در حال نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مؤ منی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر این که خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰.وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۶.ثواب الاعمال ، ص ۱۶۳)

حدیث - ۱۵۷

قال الصادق -عليه‌السلام -:

ایما مؤ من سجد الله سجدة لشکر نعمة غیر صلاة ، کتب الله له بها عشر حسنات و مما عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات فی الجنان ؛

هر مؤ منی در غیر از حال نماز سجده شکری جهت نعمتی به جای آورد، خداوند به آن خاطر ده حسنه برای او بنویسد و ده گناه از نامه عملش پاک کند و ده درجه برای او در بهشت بالا ببرد.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۳)

حدیث - ۱۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

علم الاسلام الصلاة فمن فرع لها قبلة و حافظ علیها بحدها و وقتها و سنتها فهو مؤ من ؛

نماز، پرچم اسلام است ، مؤ من واقعی کسی است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب وقت آن باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۸۷)

حدیث - ۱۵۹

قال علیعليه‌السلام

و قد عرف حقها (الصلوة ) رجال من المؤ منین الذین تشغلهم عنها زینة متاع ، و لاقرة عین من ولد و لا مال ، یقول الله سبحانه :( رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّـهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ) ؛

حق نماز را مؤ منین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی ها از فرزند و مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد زیرا که خداوند سبحان میگوید: (مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد)).

(نهج البلاغه ، خطبه ، ۱۹۹)

حدیث - ۱۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه ؛

وقتی که بنده مؤ من به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۱۶۱

قال الباقرعليه‌السلام

فما من مؤ من یوافق تلک الساعة ان یکون ساجدا او راکعا او قائما الا حرم الله جسده علی النار ؛

هیچ مؤ منی نیست که در چنین وقت نماز در حال سجود و یا رکوع یا قیام باشد، مگر این که خدا جسمش را بر آتش حرام کرده است.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۱۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه او قال اقبل الله علیه حتی ینصرف و اظلته الرحمة من فوق راءسه الی افق السماء و الملئکة تحفه من حوله الی افق السماء و کل الله به ملکا قائما علی راءسه یقول له ایها المصلی لو تعلم من ینظر الیک و من تناجی ما التفت و لازلت من موضعک ابدا؛

هرگاه بنده مؤ من به نماز برخیزد، خداوند به او نظر می کند (یا فرمود) خداوند به او روی می کند تا از نماز فارغ شود و رحمت از بالای سرش تا افق آسمان بر او سایه می افکند و فرشتگان اطراف او را تا آسمان می پوشانند و خداوند فرشته ای را بر سر او موکل می کند که به او می گوید ای نمازگزار! اگر بدانی چه کسی به تو نظر می کند و با چه کسی مناجات می کنی ، به چیز دیگری توجه نخواهی کرد و هرگز از جایگاه خود کنار نخواهی رفت

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰.وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۱۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة سلاح علی الکافر ؛

نماز سلاح مؤ من علیه کافر است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۵۶ و ۲۳۱)

حدیث - ۱۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة زاد للمؤ من من الدنیا الی الاخرة ؛

نماز زاد و توشه مؤ من در دنیا برای آخرت می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۱۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ما من لیلة الا و ملک الموت ینادی یا اهل القبور لمن تغبطون الیوم ....فیقول الموتی : انما نغبط المؤ منین فی مساجدهم لانهم یصلون و لا نصلی ...؛

هر شب فرشته مرگ ندا می کند: ای اهل قبور!نسبت به چه کسی غبطه می خورید؟.. مردگان در جواب گویند: ما به مؤ منانی غبطه می خوریم که در مساجد نماز می خوانند در حالی که ما نماز نمی خوانیم

(ارشاد القلوب ، ص ۶۵)

حدیث - ۱۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة نورالمؤ من و الصلاة نور من الله ؛

نماز نور مؤ من است و نماز نوری از خداوند است

(جامع احادیث الشیعه ، ص ۴ و ۱۵)

حدیث - ۱۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ان الصلوة قربان المؤ من ؛

همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤ من به خداست

(کنزالعمال ، حدیث ۱۸۹۰۷)

حدیث - ۱۶۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلوة ، معراج المؤ من ؛

نماز، معراج مؤ من است

(کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶، سرالصلوة ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹)