حدیث - ۴۹۷

امام صادقعليه‌السلام :

ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فی عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فی رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فی صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلی طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلی مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلی اَهْلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندی او از نعمت‌ها می‌شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره‌ای که در آن دیگران را اطعام می‌کند و خوش رفتاری‌اش با خانواده.

کافی، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.

حدیث - ۴۹۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ان الإمامة زمام الدین، و نظام المسلمین و صلاح الدنیا، و عزالمؤمنین؛

امامت، زمام دین، رشته ی کار مسلمانان، صلاح و آبادانی دنیا و سرافرازی مؤمنان است.

اصول کافی، ج۱، ص ۲۰۰.

حدیث - ۴۹۹

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

بر هیچ چشم مؤمن به خدا روا نیست که ببیند خدا نافرمانی می شود و (چشم) خود را فرو ببندد مگر آن وضع را تغییر دهد.

تنبیه الخواطر/ج۲/ص۱۷۹.

حدیث - ۵۰۰

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

به راستی خداوند عزوجل دشمن می دارد مؤمن ناتوانی که دین ندارد. به آن حضرت عرض کردند: مؤمن ناتوانی که دین ندارد، کیست؟ فرمودند: کسی که نهی از منکر نکند.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۳۹۷.

حدیث - ۵۰۱

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

المؤمن لایمضی علیه اربعین لیلة الا عرض له امر یحزنه یذکر به.

مؤمن چهل شب را سپری نمی کند جز آن که پیشامدی برایش شود که غمگینش سازد تا بدان وسیله متنبه گردد.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۱۱.

حدیث - ۵۰۲

حضرت امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

مثل المؤمن مثل کفتی المیزان: کلما زید فی ایمانه زید فی بلائه، لیلقی الله عزوجل و لا خطیئة له.

مثل مؤمن مانند دو کفه ی ترازو است که هرچه برایمانش افزوده شود، بلایش فزونی گیرد تا با دامنی پاک از گناه خدای عزوجل را دیدار کند.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۴۳.

حدیث - ۵۰۳

حضرت امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

انما یبتلی المؤمن فی الدنیا علی قدر دینه.

بدرستی که مؤمن در دنیا به اندازه ی دینداریش، مبتلا می شود.

اصول کافی/ج۲/ص ۲۵۳.

حدیث - ۵۰۴

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

ان ابلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للانبیاء درجة.

بلاء برای ستمگر تأدیب، برای مؤمن امتحان و برای پیامبران مقام و درجه است.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۳۵.

حدیث - ۵۰۵

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

ایها مؤمن دمعت عیناه بقتل الحسینعليه‌السلام حتی یسیل علی خده، لواه الله بها فی الجنه عرفا یسکنها احقابا.

هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسینعليه‌السلام گریان شود، به طوری که اشک بر گونه هایش سرازیر گردد، خداوند به سبب آن او را درغرفه های بهشتی جای دهد که روزگاران دراز در آن به سر برند.

ثواب الاعمال/ ج۱۰۸.

حدیث - ۵۰۶

حضرت رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن الذی نفسه فی عناء، والناس فی راحة.

مؤمن کسی است که نفسش از او در رنج و مردم از او درآسایش هستند.

کنزالاعمال، ح ۷۵۲.

حدیث - ۵۰۷

حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله اعطی المؤمن ثلاث خصال: العز فی الدنیا و فی دینه و الفلح فی الاخرة و المهابة فی صدور العالمین؛

خداوند سه خصلت به مؤمن عطا فرموده است: عزت در دنیا و دینش، رستگاری در آخرت و ابهت در دلهای همه ی مردم.

بحارالانوار، ج۶۷، ص ۷۱.

حدیث - ۵۰۸

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

مَنْ فَرَّجَ عَنْمُؤمِنٍ فَرَّجَ اللهُ وَعَنْ قَلْبِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.

کسی که گره ازکارمؤمنی بگشاید وشادش کند، خداوند هم درروزقیامت ، کاربسته‌ی او را می‌گشاید.

اصول کافی ، ج۲، ص۲۰۰

حدیث - ۵۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : علیکَ بالعلم ِفانّ العِلْم خلیلُ المؤمِنِ و الحلمَ وزیرُهُ والعقلَ دلیلُهُ و و الصّبر امیرُ جنودِهِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برتو باد به فراگیری علم، همانا که علم دوست مؤمن است و بردباری وزیر او و عقل راهنمایش و عمل سرپرست او و رفق و مدارا پدر او و ملایمت با دیگران برادر او و صبر، امیر سپاهیان او است.

«نهج الفصاحه، ح ۱۹۶۱»

توسل و شفاعت

حدیث - ۱

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

همانا، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم حق شفاعت امت اش را دارد و ما، حق شفاعت شیعیان خودمان را داریم و شیعیان ما، حق شفاعت خویشان خود را دارند.

بحار الانوار ۸: ۳۸/۱۶.

حدیث - ۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یشفع الشّهید فی سبعین من اهله.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شهید هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت می کند.

«کنز العمال، ح ۱۱۱۱۹»

حدیث - ۳

قال الامام الباقر ـعليه‌السلام ـ : آلُ محمّدٍ ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ هُم حَبلُ اللهِ الذّی أمرَ بالاعتِصامِ به فَقالَ: و اعتَصِمُوا بحبلِ الله جمیعاّ و لاتَفرَّقُوا.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم همان ریسمان الهی هستند که خداوند امر فرمود به آن چنگ زده و پناه ببرید، پس خداوند فرموده است: همگی به ریسمان خداوند چنگ زده و پراکنده نشوید.

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

حدیث - ۴

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : نَحنُ السَّبَبُ بَینکمُ و بینَ اللهِ عزّوجلّ

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما (اهل بیت) سبب و وسیله خدا بین شما و پروردگار عزّوجلّ هستیم.

«بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰»

حدیث - ۵

قال الامام علیعليه‌السلام : فی ذیلِ هذهِ الایة «وابْتَغوا الیهِ الوَسیلةَ» أنا وسیلَتُه.

امام علیعليه‌السلام در تفسیر این آیه شریفه که خداوند می فرماید: «و برای تقّرب به پروردگارتان وسیله بجوئید» فرمودند: من وسیله تقرب به خدا هستم.

«تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۶۲»

حدیث - ۶

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : ما أحدٌ من الأوّلین و الآخرینَ الاّ و هُوَ یحتاجُ اِلی شَفاعَةِ محمّدٍ ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ یومَ القیامَةِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هیچ کس از اولین و آخرین (مخلوقات) نیست مگر اینکه به شفاعت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در روز قیامت نیاز دارد.

«المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۳»

حدیث - ۷

قالَت فاطمةعليها‌السلام : أحمَدوا اللهَ الذّی لعظَمَتِهِ و نورِهِ یَبْتَغی مَن فی السَّمواتِ و الأرض إلیهِ الوسیلةُ و نَحنُ وسیلَتُه فی خَلقِهِ.

حضرت فاطمه زهراءعليها‌السلام فرمودند: حمد کنید پروردگار را که عظمت و نورش ایجاب می کند که اهل آسمان ها و زمین ( برای قرب به او ) وسیله بجویند و ما (اهل بیت) وسیله او در میان آفریدگانش هستیم.

«شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۸۶، ص ۲۱۱»

حدیث - ۸

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : أیّها النّاس، انّ اللهَ تعالی وَعَدَ نبیَّهُ محمّداً ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم الوسیلَةَ و وَ انَّ الوَسیلَةَ أعلی دَرَجِ الجنَّةِ

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ای مردم خداوند تعالی به پیامبر خود حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وعده درجه وسیله بودن را داده است، وعده خداوند راست است و او خلف وعده نمی کند بدانید که مقام وسیله بودن بالاترین درجات در بهشت است.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۴»

حدیث - ۹

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : اِنَّ أفضَلَ ما توسَّلَ بِهِ المُتَوَسَّلونَ إلی اللهِ سبحانَهُ: الایمانُ بِهِ و برسولهِ و الجهادُ فی سبیلهِ .

امام علی ـعليه‌السلام ـ فرمودند: برترین چیزی که متوسلان به خداوند سبحان می توانند به وسیله آن توسّل بجویند و (به خداوند نزدیک شوند) عبارت است از: ایمان به خدا و رسول او و جهاد در راه خدا .

«شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۷، ص ۲۱»

حدیث - ۱۰

قال الامام الصّادق ـعليه‌السلام ـ : نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمودند: همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

حدیث - ۱۱

قال الامام الهادیعليه‌السلام : و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم .

امام هادیعليه‌السلام فرمودند: کسی که به شما (ائمه معصومینعليهم‌السلام تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.

«مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره»

حدیث - ۱۲

قال الامام السجادعليه‌السلام فی مناجاةِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَةٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَةٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَةُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمةِ .

امام سجادعليه‌السلام در مناجات متوسلین می فرماید: خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان.

«بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»

حدیث - ۱۳

قال رسول اللّه ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ : الوسیلَةُ دَرجَةٌ عندَاللهِ لیسَ فَوقَها دَرجَةٌ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: وسیله درجه ای است نزد خداوند که بالاتر از آن درجه ای نیست.

«کنز العّمال، ح ۳۹۰۷»

حدیث - ۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : شَفاعتی لأمتّی مَن أحبَّ أَهل بیتی.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شفاعت من شامل آن کسی از امتم می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشد.

«کنز العمّال، ح ۵۷»

حدیث - ۱۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنّ الله أعطانی مسألَةً، فَأخَّرتُ مَسْألتی لشَفاعَةِ المؤمنینَ مِنْ اُمَّتی یوم القیامَةِ، فَفعل ذلک.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند به من فرمود از او خواهش و درخواستی داشته باشم، اما من درخواست خود را برای شفاعت مؤمنان از امتم در روز قیامت به تأخیر انداختم و خداوند پذیرفت.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۳۶»

حدیث - ۱۶

قال رسول الله ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ : الشّفُعاءُ خَمسَةٌ: القُرآنُ و الّرحِمُ و الأمانَةُ و نَبُیّکُم و اهلُ بیتِهِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شفاعت کنندگان (روز قیامت) پنج گروهند: قرآن، خویشاوند، امانت، پیغمبر شما و خاندان و اهل بیت او.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۴۳»

حدیث - ۱۷

قال رسول الله ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ یقول: انّ الله عزّوجلّ یقول: ألا فاعلَمُوا اِنّ اَکرَمَ الخَلقِ علی و أفضلُهُم لَدیَّ محمّدٌ و أخُوهُ علیٌ و من بعدِهُمِ الأئمةُ الذّینَ هم الوسائل الیَّ .

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند عزّوجلّ می فرماید: ای بندگان من آیا چنین نیست کسی که حاجات بزرگی از شما می خواهد و شما حوائج او را بر نمی آورید مگر این که در نزد شما کسی را که محبوب ترین مردم پیش شماست شفیع قرار دهد، آن گاه حاجات او را به خاطر آن شفیع بر می آورید؟ اکنون آگاه باشید و بدانید که محبوب ترین خلق و افضل آنان نزد من، محمّد و برادر او علی و امامان پس از وی هستند. اینان وسیله های مردم به سوی من هستند. بدانید هر کس حاجتی دارد و نفعی را طالب است و یا آن که دچار حادثه ای بس صعب و زیان بار گردیده و رفع آنرا می خواهد، باید مرا به محمّد و آل طاهرینش بخواند تا به بهترین وجه، حاجات او را برآورم.

«بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۲۲»

حدیث - ۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الأئمِةُ مِن وُلدِ الحسَینِ مَن أطاعَهُم فَقَد أطاعَ اللهَ وَ هُمُ العروَة الوُثقی و هُمُ الوسیلَةُ الی اللهِ عزّوجّل

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: امامان از نسل حسین هستند، هر که آنان را اطاعت کند پس به تحقیق اطاعت خدا را نموده است و هر کس از آنان نافرمانی نماید، نافرمانی خدا را نموده است. آنان دستگیره محکم و وسیله تقّرب به خداوند عزّوجلّ می باشند.

«سفینة البحار، ج۱۰، ص ۲۹۵»

حدیث - ۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِنَّ فاطمةَ لتشفع یومَ القیامةِ فیمن اَحَبَّها و تَولّاها و احبَّ ذُرِّیتها و تولّاهم و یَشْفَعُها الله فیهم و یدْخلُهم الجنةَ بِشفاعَتها.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: همانا فاطمه در روز قیامت برای کسی که محب و دوست دار او و فرزندانش باشد، شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را در مورد این افراد می پذیرد و آنها را با شفاعت او وارد بهشت می کند.

«القطره من بحار مناقب النبی و العترة، ج ۲، ص ۱۸۹»

حدیث - ۲۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صِنفانِ لا تَنالُهُما شَفاعَتی : سُلطانٌ غَشومٌ عَسُوفٌ ، وغالٍ فی الدِّینِ مارِقٌ مِنهُ غیرُ تائبٍ ولانازعٍ

دو دسته‌اند که شفاعت من به آنها نمی‌رسد : فرمانروای سرکش و ستمگر و کسی که در دین غلوّ ورزد و از دین بیرون رود و از این عمل خود توبه نکند و دست نکشد

قرب الإسناد : ۶۴ / ۲۰۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۳۲

حدیث - ۲۱

امام رضاعليه‌السلام :

ما زارَنی أحَدٌ مِن أَولیائی عارِفاً بِحَقّی إلّا شُفِّعتُ فِیهِ یَومَ الْقیامَةِ؛

هر یک از دوستانم مرا با شناخت حقّم زیارت نمی‌کند مگر این که در روز قیامت، شفاعتم از او پذیرفته می‌شود.

وسائل الشیعة، ج ۱۳، ص ۵۵۲

حدیث - ۲۲

امام صادقعليه‌السلام :

وتَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِیعَتی الْجَنَّةَ بِأجمَعِهِم؛

همه شیعیان من با شفاعت او حضرت معصومهعليها‌السلام وارد بهشت خواهند شد.

بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶

حدیث - ۲۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛

ای فاطمهعليها‌السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»

بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۵۹

حدیث - ۲۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛

هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد یافت.

فروع کافی، ج۳، ص۲۷۰

حدیث - ۲۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

بحارالانوار، ج،۸۳، ص۲۰

حدیث - ۲۶

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آسایش و راحتی، کامیابی و رستگاری و پیروزی، برکت و گذشت و تندرستی و عافیت، بشارت و خرّمی و رضایتمندی، قرب و خویشاوندی، یاری و پیروزی و توانمندی، شادی و محبّت، از سوی خدای متعال، بر کسی باد که علی بن ابی طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برتری او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروی کند، از من است.

بحارالأنوار، ج ۲۷، ص ۹۲

حدیث - ۲۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من زارالحسینعليه‌السلام یوم عاشورا وجبت له الجنة؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس که امام حسینعليه‌السلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.

اقبال الاعمال، ص ???

حدیث - ۲۸

قال الصادقعليه‌السلام :

یابنی ! انه لاینال شفاعتنا من استخف بالصلوة ؛

ای فرزندم هرکس نماز را سبک بشمارد به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

(وسائل الشیعه ج ۳، ص ۱۶).

حدیث - ۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

المؤ ذنون امناء المؤ منین علی صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لا یساءلون الله عز و جل شیئا الا اعطاهم و لایشفعون فی شی ء الا شفعوا؛

اذان گویان امانتداران مؤ منان بر نماز و روزه شان و خون و گوشتشان چیزی از خداوند درخواست نمی کنند، مگر اینکه خداوند به آنها عطا می کند و در مورد چیزی هم شفاعت نمی کنند، مگر اینکه شفاعتشان را خداوند می پذیرد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۴)

حدیث - ۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من اذن محتسبا یرید بذلک وجه الله - عز و جل - اعطاه الله ثواب اربعین الف شهید و اربعین الف صدیق و یدخل فی شفاعته اربعین الف مسی ء من امتی الی الجنة ؛

کسی که اذان بگوید، و به خداوند توجه داشته باشد، خداوند به او ثواب چهل هزار شهید و چهل هزار راستگو را عطا می کند و چهل هزار از امت گنهکاران شامل شفاعتش گردیده و داخل بهشت می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۳۰)

حدیث - ۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

فی مرضه الذی توفی فیه و اغمی علیه ثم افاق فقال : لاینال شفاعتی من اخر الصلاة بعد وقتها ؛

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در بیماری که به علت آن رحلت فرمودند بیهوش شدند، و در چند لحظه ای از بیهوشی به هوش آمدند و فرمودند: شفاعت من به کسی نمی رسد که نماز را از (اول ) وقت خودش به تاخیر اندازد.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلاة المفروضة بعد وقتها ؛

(فردای قیامت ) شفاعت من به کسی که نماز واجب را تا پس از وقت آن به تاءخیراندازد، نخواهد رسید.

(امالی صدوق ، ص ۳۲۶)

حدیث - ۳۳

قال الصادقعليه‌السلام

ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلاة ؛

همانا شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد، نمی رسد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت ؛

نماز شفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۳۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا التَبَسَت علَیکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَی الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَی النارِ ؛

هر گاه کارها همچون پاره‌های شب تار بر شما تاریک و شبهه‌ناک شد ، به قرآن روی آورید؛ زیرا قرآن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول می‌شود هر که قرآن را فرا رویِ خود قرار دهد ، او را به سوی بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خویش نهد ، به سوی دوزخش براند

نوادر الراوندیّ : ۲۱ ، ۲۲

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه؛

چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت برای کسی که قرآن خوانده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کذب بالشّفاعه لم ینلها یوم القیمه؛

هر که شفاعت را دروغ شمارد روز قیامت از آن بی نصیب ماند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ، أشْفَعُ عُصاةَ أُمَّةِ النَّبی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبر - صلی الله علیه وآله وسلم -، را شفاعت می نمایم.

احقاق الحقّ، ج ۱۹، ص ۱۲۹

حدیث - ۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

( بحار الانوار، ج ,۸۳ ص ۲۰ )

حدیث - ۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت؛

نمازشفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۴۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حقت شفاعتی لمن اعان ذریتی بیده ولسانه و ماله؛

حق کسی که ذریه مرا به دست وزبان ومالش یاری کرد، آن است که من اورا شفاعت کنم.

مستدرک الوسائل، ج۱۲،ص ۳۷۶

حدیث - ۴۲

مام علی (عليه‌السلام ) فرمودند:

لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه

هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.

( جهاد النفس، ح ۴۶۰ )

حدیث - ۴۳

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذ کان یوم القیامه بعث الله عزوجل العالم و العابد، فاذا وقف بین یدی الله عزوجل قیل للعابد: انطلق الی الجنه، و قیل للعالم: فق، تشفع للناس بحسن تا دیبک لهم.

چون روز قیامت شود، خدای عزوجل عالم و عابد را برانگیزد. چون آن دو در پیشگاه خدای عزوجل بایستند، به عابد گفته شود: به بهشت برو و به عالم گفته شود: بایست و بسبب آن که مردم را نیکو تربیت کردی، شفاعتشان کن.

علل الشرایع/ ۳۹۴.

حدیث - ۴۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من زارنا مما تنا فکانما زارنا فی حیاتنا.

هر کس پس از مردن مان ما را زیارت کند، چنان است که ما را در زمان حیاتمان زیارت کرده باشد.

بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۱۲۴.

حدیث - ۴۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند: چ

من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامه.

هر که به زیارت من بیاید در روز قیامت شفیع او باشم.

بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۱۴۲.

حدیث - ۴۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِیعَةِ عَلِیٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ یَشْفَعُ فی مِثْلِِ رَبِیعَة وَ مُضْرٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: فقیران از شیعیان علیعليه‌السلام را خوار و سبک نشمارید که همانا یک نفر از آنها به اندازه قبیله ربیعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.

«مشکاة الانوار، ص ۵۵۶»

غدیر

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

العجب یا حفص لما لقی علی بن ابی طالب!! انه کان له عشرة الاف شاهد لم یقدر علی اخذ حقه و الرجل یاخذ حقه بشاهدین.

ای حفص! شگفتا از آنچه علی بن ابی طالبعليه‌السلام با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه (در روز غدیر) نتوانست حق خود را بگیرد، در حالی که شخص با دو شاهد حق خود را می گیرد.

بحار الانوار: ۳۷، ۱۴۰.

حدیث - ۲

عن جعفر، عن ابیهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال: ان ابلیس عدوالله رن اربع رنات: یوم لعن، و یوم اهبط الی الارض،و یوم بعث النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و یوم الغدیر.

امام باقرعليه‌السلام از پدر بزرگوارشان، امام صادقعليه‌السلام نقل کردند که فرمودند:

شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزی که مورد لعن خدا واقع شد و روزی که به زمین هبوط کرد و روزی که پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مبعوث شد و روز عید غدیر.

قرب الاسناد: ۱۰.

حدیث - ۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

بنی الاسلام علی خمس: الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشی ء ما نودی بالولایة یوم الغدیر.

اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.

کافی ۲، ۲۱، ح ۸.

حدیث - ۴

عن ابی سعید قال: لما کان یوم غدیر خم امر رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم منادیا فنادی: الصلوة جامعة، فاخذ بید علیعليه‌السلام و قال: اللهم من کنت مولاه فعلی مولاه،اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه.

ابو سعید گوید: در روز غدیر خم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم دستور داد: منادی ندا دهد که: برای نماز جمع شوید. بعد دست علیعليه‌السلام را گرفتند و بلند کردند و فرمودند:

خدایا کسی که من مولای اویم پس علی هم مولای اوست، خدایا دوست بدار کسی را که علی را دوست بدارد و دشمن بدار کسی را که با علی دشمنی کند.

بحارالانوار ۳۷: ۱۱۲، ح ۴.

حدیث - ۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

... و هو یوم التهنئة یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقی المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین و الائمةعليه‌السلام » و هو یوم التبسم فی وجوه الناس من اهل الایمان...

عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگری تبریک بگوید، هر وقت مؤمنی برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایی را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آری عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...

اقبال: ۴۶۴.

حدیث - ۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک.

روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۴.