شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) جلد ۴

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)0%

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 63957
دانلود: 5413

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 959 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 63957 / دانلود: 5413
اندازه اندازه اندازه
بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) جلد 4

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حدیث - ۴۸۱


قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام
:


مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانیهِ وَ کِفایَتِهِ ؛


امام حسینعليه‌السلام
فرمودند:


هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نماید،خدای متعال او را به بهترین آرزوهایش می رساند و امور زندگیش را تأمین می نماید.


بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۸۳، ح ۴۴





حدیث - ۴۸۲


قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن -عليه‌السلام
- :


إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ ؛


امام حسینعليه‌السلام
فرمودند:


همانا عدّه ای خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه ای دیگر از روی ترس خداوند را عبادت و ستایش می کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه ای هم به عنوان شکر و سپاس از روی معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش می نمایند; و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات می باشد.


بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۷، ح ۵





حدیث - ۴۸۳


قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام
:


مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَی الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدی ثَمان: آیَةً مُحْکَمَةً، أَخاً مُسْتَفاداً، وَعِلْماً مُسْتَطْرَفاً، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَکَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَی الْهُدی، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدی، وَتَرْکَ الذُّنُوبِ حَیاءً اَوْ خَشْیَةً؛


امام حسن مجتبیعليه‌السلام
فرمودند:


هرکس جایگاه عبادات خود را در مسجد قرار دهد یکی از هشت فایده شاملش می گردد: برهان ونشانه ای برای معرفت ، دوست و برادری سودمند، دانش واطلاعاتی جامع، رحمت و محبّت عمومی، سخن و مطلبی که او را هدایت گر باشد، توفیق إجباری در ترک گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب.


حف العقول، ص ۲۳۵

	

	
	



	

		



حدیث - ۴۸۴


قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام
:


مَنْ أصْعَدَ إلی اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ ؛


حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام
فرمودند:


هرکس عبادات و کارهای خود را خالصانه برای خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خود را برای او تقدیر می نماید.


تنبیه الخواطر، ص ۱۰۸





حدیث - ۴۸۵


قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


کُلُّ عَیْن باکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیامَةِ إلاّ ثَلاثَ أعْیُن: عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ باتَتْ ساهِرَةً فی سَبیلِ اللّهِ ؛


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
فرمودند:


تمامی چشم ها در روز قیامت گریانند، مگر سه دسته: ۱ ـ آن چشمی که به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گریه کرده باشد. ۲ ـ چشمی که از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نکرده باشد. ۳ ـ چشمی که شبها در عبادت و بندگی خداوند متعال بیدار بوده باشد.


ثواب الأعمال، ص ۲۱۱، ح ۱

	

	
	



	

		



حدیث - ۴۸۶


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله
می فرمایند :


لان اصلی الصبح فی جماعة احب الی من ان اصلی لیلتی حتی اصبح؛


اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم ، در نظرم محبوبتر ازعبادت و شب زنده داری تا صبح است


( کنز العمال ، ج ۸، حدیث - ۲۲۷۹۲ )





حدیث - ۴۸۷


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله
می فرمایند :


و اذا اردت ان یحشرک الله معی فاطل السجود بین یدی الله الواحد القهار؛


و اگر خواستی خداوند تو را با من محشورسازد، سجده در پیشگاه خدای یکتای قهار را طولانی کن


( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۱۶۴ )





حدیث - ۴۸۸


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند:


نعم العبادة السجود و الرکوع؛


سجود و رکوع در پیشگاه الهی ، خوب عبادتی است


( تصنیف غرر الحکم ، ص ۱۷۵ )

	

	
	



	

		



حدیث - ۴۸۹


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند:


اقرب ما یکون العبد من الله اذا سجد؛


نزدیکترین وقتی که بنده به خدا نزدیک می شود، در هنگام سجده است


( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۳ )





حدیث - ۴۹۰


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند:


ما خسر و الله من اتی بحقیقة السجود و لو کان فی العمر مرة واحدة؛


به خدا قسم کسی که حق سجود را به جای آورد و سجده حقیقی کند به هیچ عنوان زیان متوجه او نشود، اگر چه در تمام مدت عمر چنین سجودی را یک بار به جای آورد.


( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۱۳۶ )





حدیث - ۴۹۱


امام حسنعليه‌السلام
می فرمایند:


ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها؛


هر کس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند،و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی از صفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.


( تحف العقول ، ص ۲۶۷ )





حدیث - ۴۹۲


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند:


حق نماز را مؤمنین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد، زیرا که خداوندسبحان می گوید: مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد.


( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )





حدیث - ۴۹۳


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله
می فرمایند :


ما من رجل یجعل جبهته فی بقعة من بقاع الارض الا شهدت له بها یوم القیامة؛


هر انسانی که پیشانی خود را برای سجده بر قطعه ای از زمین بگذارد، آن زمین در روز قیامت به نفع او شهادت خواهد داد.


( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۴۷۴)

	

	
	



	

		



حدیث - ۴۹۴


امام جوادعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة الاخلاص؛


برترین عبادت، اخلاص است.


تنبیه الخواطر: ۲ / ۱۰۹.





حدیث - ۴۹۵


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة العفاف؛


برترین عبادت، پاکدامنی است.


الکافی: ۲ / ۴۶۸ / ۸.





حدیث - ۴۹۶


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة غلبة العادة؛


برترین عبادت، چیره آمدن بر عادت است.


غرر الحکم: ۲۸۷۳.

	

	
	



	

		



حدیث - ۴۹۷


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة الزَّهادَة؛


برترین عبادت، دل بر کندن از دنیاست.


غرر الحکم: ۲۸۷۲





حدیث - ۴۹۸


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة الفکر؛


برترین عبادت، اندیشیدن است.


غرر الحکم: ۲۹۰۷





حدیث - ۴۹۹


پیامبر خدا ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
ـ می فرمایند :


أفضل العبادة الفقه؛


برترین عبادت، فقه (فهم دین) است.


الخصال: ۳۰ / ۱۰۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۰۰


امام کاظمعليه‌السلام
می فرمایند :


ما عبداللّه بشیء أفضل من العقل؛


خداوند به چیزی برتر از خِرَد، عبادت نشده است.


الکافی: ۱ / ۱۸ / ۱۲.





حدیث - ۵۰۱


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


و اللّه ما عبداللّه بشیء أفضل من أداء حقّ المؤمن؛


به خدا سوگند که خداوند به چیزی برتر از ادا نمودن حق مؤمن، عبادت نشده است.


الاختصاص: ۲۸.





حدیث - ۵۰۲


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


ما عبداللّه بشیء أفضل من الصّمت و المشی الی بیته؛


خداوند به چیزی برتر از خاموشی و رفتن به خانه‌ی او (حج)، عبادت نشده است.


الخصال: ۳۵ / ۸.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۰۳


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


غضّ الطّرف عن محارم اللّه سبحانه أفضل عبادة؛


چشم بستن از حرام‌های خداوند سبحان، برترین عبادت است.


غرر الحکم: ۶۴۲۷.





حدیث - ۵۰۴


پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند :


أعظم العبادة أجراً أخفاها؛


بزرگترین ثواب را آن عبادتی دارد که پنهانی تر انجام گیرد.


قرب الاسناد: ۱۳۵ / ۴۷۵.





حدیث - ۵۰۵


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


أفضل العبادة العلم باللّه و التّواضع له؛


برترین عبادت، شناخت خدا و فروتنی برای اوست.


تحف العقول: ۳۶۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۰۶


پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند :


ملعون ملعون من عبد الدّینار و الدّرهم؛


از رحمت خدا به دور است، کسی که بندگی دینار و درهم کند.


الخصال: ۱۲۹





حدیث - ۵۰۷


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


من عبد الدّنیا و آثرها علی الآخرة استوخم العاقبة؛


هر که بندگی دنیا کند و آن را بر آخرت برگزیند، فرجامش ناگوار باشد.


الخصال: ۶۳۲





حدیث - ۵۰۸


امام باقرعليه‌السلام
می فرمایند :


من أصغی الی ناطق فقد عبده، فان کان النّاطق یؤدّی عن اللّه عزّوجّل فقد عبداللّه، و ان کان النّاطق یؤدّی عن الشیّطان فقد عبد الشّیطان؛


هر که به گوینده‌ای گوش سپارد، او را بندگی کرده است؛ اگر آن گوینده از طرف خدای عزوجل بگوید، شنونده خدا را عبادت کرده و اگر از طرف شیطان بگوید، شیطان را عبادت کرده است.


الکافی: ۶ / ۴۳۴ / ۲۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۰۹


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


لیس العبادة هی السّجود و لا الرّکوع، انّما هی طاعة الرّجال، من أطاع المخلوق فی معصیة الخالق فقد عبده؛


عبادت به سجود و رکوع نیست بلکه فرمانبری از رجال است؛ هر که فرمان آفریده‌ای را که مخالف فرمان آفریدگار است اطاعت کند بی‌گمان او را عبادت کرده است.


البحار: ۷۲ / ۹۴ / ۶.





حدیث - ۵۱۰


قال الامام الصادقعليه‌السلام
:


(انّ) العبّاد ثلاثة، قوم عبدوا اللّه عزّوجّل خوفا فتلک عبادة العبید، و قوم عبدوا اللّه تبارک و تعالی طلب الثّواب فتلک عبادة الأُجَراءِ، و قوم عبدوا اللّه عزّوجّل حبّا له فتلک عبادة الأحرار، و هی أفضل العباد؛


عبادت کنندگان سه دسته اند: گروهی خدای عزوجل را از ترس عبادت می‌کنند، که این عبادت بردگان است; گروهی خدای تبارک و تعالی را به طمع ثواب عبادت می‌کنند، که این عبادت مزدوران است; و گروهی خدای عزوجل را از سر عشق و محبت به او عبادت می‌کنند که این عبادت آزادگان است و این برترین عبادت است.


الکافی: ۲ / ۸۴ / ۵.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۱۱


قال الامام علیعليه‌السلام
:


انّ قوما عبدوا اللّه رغبة فتلک عبادة التجّار، و انّ قوما عبدو اللّه رهبةً قتلک عبادة العبید، و انّ قوما عبدو اللّه شکرا فتلک عبادة الأحرار؛


گروهی به هوای پاداش خدا را عبادت کردند، و این عبادتِ سوداگران است؛ دسته‌ای از روی ترس، خدا را عبادت کردند، و این عبادت بردگان است؛ و گروهی برای سپاسگذاری خدا را عبادت کردند، و این عبادت آزادگان است.


نهج البلاغه: الحکمة ۲۳۷.





حدیث - ۵۱۲


قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


حسن الظّنّ باللّه من عبادة اللّه تعالی؛


خوش گمانی به خداوند، از عبادت خدای تعالی است.


الدرّة الباهرة: ۱۸.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۱۳


قال الامام الصادقعليه‌السلام
:


انّ فوق کلّ عبادة عبادة، و حبّنا أهل البیت أفضل عبادة؛


برتر از هر عبادت، عبادتی است و دوست داشتن ما اهلبیت برترین عبادت می‌باشد.


المحاسن: ۱ / ۲۴۷ / ۴۶۲.





حدیث - ۵۱۴


قال الامام علیعليه‌السلام
:


انّ من العبادة لین الکلام و افشاء السّلام؛


به نرمی سخن گفتن و سلام کردن به مردم عبادت است.


غرر الحکم: ۳۴۲۱.





حدیث - ۵۱۵


قال الامام علیعليه‌السلام
:


التفکّر فی آلاء اللّه نعم العبادة؛


اندیشیدن در نعمت‌های خداوند، نیکو عبادتی است.


غرر الحکم: ۱۱۴۷

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۱۶


قال الامام علیعليه‌السلام
:


التّفکّر فی ملکوت السّماوات و الأرض عبادة المخلصین؛


امام علیعليه‌السلام
: اندیشیدن در ملکوت آسمان‌ها و زمین، عبادت مخلصان است.


غرر الحکم: ۱۷۹۲





حدیث - ۵۱۷


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


أُعبُد اللّه و لا تشرک به شیئا، و اعمَلُ للّه کأنّک تراه؛


خدا را بندگی کن و هیچ چیزی را شریک او مگردان و برای خدا چنان کار کن که گویی او را می‌بینی.


کنز العمال





حدیث - ۵۱۸


قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


لا عبادة الاّ بیقین؛


هیچ عبادتی جز با یقین ارزش ندارد.


کنز الفوائد: ۱ / ۵۵.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۱۹


قال الامام زین العابدین ـعليه‌السلام
ـ :


لا عبادة الاّ بالتفقّة؛


هیچ عبادتی جز با شناخت ارزش ندراد.


تحف العقول: ۲۸۰.





حدیث - ۵۲۰


قال الامام علی ـعليه‌السلام
ـ :


لا خیر فی عبادة لا علم فیها؛


عبادتی که همراه با آگاهی نباشد، ارزشی ندارد.


تذکرة الخوّاص: ۱۴۰.





حدیث - ۵۲۱


قال الامام علیعليه‌السلام
:


لا خیر فی عبادة لیس فیها تفقّه؛


در عبادتی که با شناخت توأم نباشد، خیری نهفته نیست.


تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۲۲


قال الامام علیعليه‌السلام
:


سکّنوا فی أنفسکم معرفة ما تعبدون; حتّی ینفعکم ما تحرّکون من الجوارح بعبادة من تعرفون؛


امام علیعليه‌السلام
: شناخت خدایی را که می‌پرستید در جان‌های خود جای دهید تا خم و راست شدن هایتان برای عبادت کسی که می‌شناسیدش، شما را سود دهد.


تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.





حدیث - ۵۲۳


قال الامام الرّضاعليه‌السلام
:


أوّل عبادة اللّه معرفته؛


امام رضاعليه‌السلام
: آغاز بندگی خدا، شناخت اوست.


التوحید: ۳۴ / ۲.





حدیث - ۵۲۴


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله
می فرمایند :


بالصلاة یبلغ العبد الی الدرجة العلیاء لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة؛


(انسان) به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.


بحار الانوار، ج ,۸۲ ص۲۳۲





حدیث - ۵۲۵


امام رضاعليه‌السلام
می فرمایند:


ان الصلواة افضل العبادة لله؛


همانا، نماز، بهترین عبادت برای خداست


( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰ )





حدیث - ۵۲۶


امام جعفر صادقعليه‌السلام
:


شرف المؤمن قیام اللیل و عزه استغناؤه عن الناس؛


شرافت مؤمن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است


اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۱۸





حدیث - ۵۲۷


امام جعفر صادقعليه‌السلام
:


شیعتنا الرحماء بینهم ، الذین اذا خلوا ذکروا الله؛


شیعیان ما با یکدیگر مهربانند ، چون تنها باشند خدا را یاد کنند


اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۶۸





حدیث - ۵۲۸


امام جعفر صادقعليه‌السلام
:


لا تکرهوا إلی أنفسکم العبادة؛


عبادت را به خود مکروه و ناپسند ندارید


اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۳۷





حدیث - ۵۲۹


امام جعفر صادقعليه‌السلام
:


کان أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه یقول : أفضل العبادة العفاف؛


امیرالمؤمنینعليه‌السلام
می فرمودند : بهترین عبادت عفت است


اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۲۵





حدیث - ۵۳۰


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیْرِ اَ لْسِنَتِکُمْ، لِیَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَ الاِْجْتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الْخَیْرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛


مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.


کافی، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۳۱


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


اِسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدقَةِ وَ الْبُکورُ مُبارَکٌ یَزیدُ فی جَمیعِ النِّعَمِ خُصوصاً فِی الرِّزْقِ وَ حُسْنُ الْخَطِّ مِنْ مَفاتیحِ الرِّزْقِ وَ طیبُ الْکَلامِ یَزیدُ فِی الرِّزْقِ؛


با صدقه دادن روزی را فرود آورید، سحرخیزی با برکت است و همه نعمت‌ها، مخصوصاً روزی را زیاد می‌کند، خط زیبا از درهای رزق است و خوش‌زبانی [هم] روزی را زیاد می‌کند.


بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۱۸





حدیث - ۵۳۲


امام سجادعليه‌السلام
می فرمایند:


اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنی مَؤونَةَ الاِْکْتِسابِ وَ ارْزُقْنی مِنْ غَیْرِ اِحْتِسابٍ فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِکَ بِالطَّلَبِ و لا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَکْسَبِ؛


خدایا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از کسب روزیِ همراه با رنج، بی‌نیاز گردان و از جایی که گمان نمی‌رود، روزی‌ام ده، تا به خاطر طلب روزی، از عبادت تو باز نمانم و بار سنگین مشکلات کسب روزی را به دوش نکشم.


صحیفه سجادیه، از دعای ۲۰

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۳۳


امام صادقعليه‌السلام
:


سُئِلَ الْاِمامُ الصّادِقُعليه‌السلام
عَنْ قَولِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: اِتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ. قال: یُطاعُ فَلا یُعْصی، وَ یُذْکَرُ فَلا یُنْسی، وَ یُشْکَرُ فَلا یُکْفَرُ؛


از امام صادقعليه‌السلام
درباره آیه «تقوای الهی پیشه کنید چنان که حق اوست» پرسیده شد. فرمودند: از خداوند، اطاعت شود و نافرمانی نشود، یاد شود و فراموش نشود و شکرگزاری گردد و کفران نگردد.


معانی الأخبار، ص ۲۴۰





حدیث - ۵۳۴


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


عبادت کنندگان خداوند سه گروهند: گروهی او را برای پاداش عبادت می‌کنند، که طمعکارانه است و اینان حریصند. گروهی او را از ترس جهنم عبادت می‌کنند که این عبادت بردگان و از روی ترس است. ولی من خداوند را از روی محبت عبادت می‌کنم که چنین عبادتی مایه امنیت و آرامش و عبادت کریمان است.


خصال، ص ۱۸۸، ح۲۵۹

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۳۵


امام باقرعليه‌السلام
می فرمایند:


عبادت، هفتاد جزء است و از همه بهتر، کسب روزی حلال است.


الحدیث - ،ص ۱۰.





حدیث - ۵۳۶


رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند :


ذِکرُ علیٍّ عبادةٌ؛


یاد و ذکر علی، عبادت است.


موسوعه امام علیعليه‌السلام
ج ۸ ص ۱۴۳، ح ۳۴۵۷





حدیث - ۵۳۷


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


سَجْدَةُ الشُّکْرِ واجِبَةٌ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَ تُرْضی بِها رَبَّکَ وَ تُعْجِبُ الْمَلائِکَةَ مِنْکَ ؛


سجده شکر بر هر مسلمانی واجب است، با آن نمازت را کامل می‌کنی، پروردگارت را خشنود می‌سازی و فرشتگان را از خود به شگفتی می‌آوری...


تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۱۱۰، ح ۴۱۵

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۳۸


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


تَسْبیحُ فاطِمَةَعليها‌السلام
فی کُلِّ یَوْمٍ فی دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَیَّ مِنْ صَلاةِ اَلْفِ رَکْعَةٍ فی کُلِّ یَوْمٍ؛


تسبیحات فاطمه زهراعليها‌السلام
در هر روز پس از هر نماز، نزد من محبوب‌تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.


کافی، ج ۳، ص ۳۴۳، ح ۱۵.





حدیث - ۵۳۹


امام باقرعليه‌السلام
می فرمایند :


ذِکْرُ اللَّهِ لِاَهْلِ الصَّلاةِ اَکْبَرُ مِنْ ذِکْرِهِمْ ایّاهُ؛ اَلا تَری اَنَّهُ یَقولُ: اُذْکُرونی اَذْکُرْکُمْ؟؛


یاد خدا از نمازگزاران، بالاتر از یاد آنان از خداوند است، مگر نمی‌بینی که خداوند می‌فرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم؟


بحارالأنوار، ج ۸۲ ، ص ۱۹۹





حدیث - ۵۴۰


مَعنی قَولِ القائِلِ بِسمِ اللّهِ أَیْ أَسِمُ عَلی نَفسی سِمَةً مِن سِماتِ اللّه‌ِ و هِیَ الْعِبادَةُ؛


معنای گفته کسی که بسم اللّه می‌گوید، یعنی نشانی از نشانه‌های خداوند را بر خود می‌گذارم و آن عبادت است.


التوحید، ص ۲۲۹.





حدیث - ۵۴۱


امام کاظمعليه‌السلام
می فرمایند :


ما مِن أحَدٍ دَهَمَهُ أَمرٌ یَغُمُّهُ أَو کَرَبَتْهُ کُربَةً فَرَفَعَ رَأسَهُ إلَی السَّماءِ ثُمَّ قالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ إلاّ فَرَّجَ اللّه‌ُ کُربَتَهُ و أذهَبَ غَمَّهُ؛


هر کس گرفتار چیزی است که غمگینش می‌سازد یا ناخوشایندی که ناراحتش می‌کند، اگر سر به آسمان بلند کند و سه بار بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید، بی‌تردید، خداوند، گره از کارش خواهد گشود و غمش را برطرف خواهد کرد.


مکارم الأخلاق، ص ۳۴۷.





حدیث - ۵۴۲


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


اَلباءُ بَهاءُ اللّه‌ِ وَ السِّینُ سَناءُ اللّه‌ِ وَ الْمِیمُ مَجدُ اللّه‌ِ و اللّه‌ُ إلهُ کُلِّ شَی‌ءٍ الرَّحمنُ بِجَمیعِ خَلقِهِ وَ الرَّحیمُ بِالْمُؤمنینَ خاصَّةً؛


باء (بسم اللّه الرحمن الرحیم) بهاء (روشنی) خدا و سین آن سناء (بزرگی) خدا و میم آن مجد (عظمت) خدا، و اللّه معبود همه چیز، رحمن مهربان به همه خلق، رحیم مهربان فقط به مؤمنان است.


کافی، ج ۱، ص ۱۱۴.

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۴۳


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ اسْمُ اللّه‌ِ الأْکبَرِ أو قالَ الأْعظَمِ؛


بسم اللّه الرحمن الرحیم، بزرگ‌ترین فرمود یا با عظمت‌ترین نام خداوند است.


بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۲۳





حدیث - ۵۴۴


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


لا تَدَعْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و إن کانَ بَعدَهُ شِعرٌ؛


بسم اللّه الرحمن الرحیم را رها مکن حتی اگر بعدش شعر باشد.


کافی، ج ۲، ص ۶۷۲





حدیث - ۵۴۵


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند :


اِحتَجِز مِنَ النّاسِ کُلِّهِم بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و قُلْ هُوَ اللّه‌ُ أحَدٌ اِقرَأها عَن یَمینِکَ و عَن شِمالِکَ و مِن بَینِ یَدَیکَ و مِن خَلفِکَ و مِن فَوقِکَ و مِن تَحتِکَ؛


خود را از تمامی مردم با بسم اللّه الرحمن الرحیم و قل هو اللّه احد حفظ کن. آن را از سمت راست و چپ و جلو و عقب و بالا و پایین بخوان.


کافی، ج ۲، ص ۶۲۴





حدیث - ۵۴۶


امام باقرعليه‌السلام
می فرمایند :


ابتدای هر کتابی که از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحیم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کردی اشکالی ندارد که استعاذه نکنی (نگویی که پناه می‌برم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را تلاوت کردی، تو را از آنچه میان آسمان و زمین است محفوظ می‌دارد.


کافی، ج ۳ ، ص ۳۱۳.





حدیث - ۵۴۷


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


هر که بسم اللّه الرحمن الرحیم را با اعتقاد و دوستی محمد و آل پاکش و با تسلیم در برابر دستوراتشان و با ایمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزیز و جلیل در مقابل هر حرف آن، چیزی برتر از دنیا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبی‌ها را به او می‌بخشد.


عیون أخبار الرضاعليه‌السلام
، ج ۱، ص ۲۷۰.





حدیث - ۵۴۸


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند :


بِسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ و عَونٌ لِکُلِّ دَواءٍ؛


بسم اللّه، شفای هر دردی و یاری کننده هر دارویی است.


نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۴۲





حدیث - ۵۴۹


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ بَنَی اللّهُ لَهُ فِی الْجَنَّةِ سَبعَةَ ألفٍ قَصرٍ مِن یاقوتَةٍ حَمْراءَ؛


هر کس بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند در بهشت هفتاد هزار قصر از یاقوت سرخ برای او بنا کند.


مدینة المعاجز، ج ۲، ص ۳۶۶





حدیث - ۵۵۰


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدی بِاسْمی و حَقٌّ عَلَیَّ أنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فی أَحوالِهِ؛


هر گاه بنده‌ای بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید خداوند می‌فرماید: بنده‌ام کارش را با نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پایان برسانم و برای او در کارهایش برکت قرار دهم.


عیون أخبار الرضاعليه‌السلام
، ج ۲، ص ۲۶۹

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۵۱


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَی الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛


اگر بسم اللّه را قرائت کنی، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ می‌کنند و آن شفای هر دردی است.


فقه الرضاعليه‌السلام
، ص ۳۴۲.





حدیث - ۵۵۲


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَی الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبی؛


هنگامی که مؤمن بر صراط می‌گذرد، و می‌گوید: بسم اللّه الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و می‌گوید: ای مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.


جامع الأخبار، ص ۱۲۰

	

	
	



	

		



حدیث - ۵۵۳


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


مَن أرادَ أَنْ یُنجِیَهُ اللّه‌ُ مِنَ الزَّبانیَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْیَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِیَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛


هر کس می‌خواهد خداوند او را از زبانیه (فرشتگان عذاب) نوزده‌گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند زیرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپری در مقابل یکی از آن فرشتگان قرار دهد.


بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۵۸





حدیث - ۵۵۴


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
می فرمایند:


عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذی بالٍ لَم یُذکَر فیهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛


پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
از خداوند عزیز و جلیل نقل کرده است که فرمود:


هر کار ارزشمندی که در آن بسم اللّه ذکر نشود ناقص است.


بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۵