شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) جلد ۴

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)0%

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 63965
دانلود: 5414

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 959 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 63965 / دانلود: 5414
اندازه اندازه اندازه
بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین)

بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (عبادت و فروع دین) جلد 4

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حدیث - ۱۲۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


و من کان یقوی علی ان یطول الرکوع و السجود فلیطول ما استطاع یکون ذلک فی تسبیح الله و تحمیده و تمجیده و الدعاء و التضرع فان اقرب ما یکون العبد الی ربه هو مساجد؛


کسی که توانایی آن را دارد که رکوع و سجودش را در نماز طولانی کند، باید به مقدار توانایی اش طول دهد و باید در رکوع و سجود به تسبیح و حمد و ستایس و دعا و تضرع به درگاه خداوند اشتغال داشته باشد، زیرا نزدیک ترین حالت بنده به خدا همان لحظاتی است که در سجده با خدا خلوت می کند.


(اصول وافی ، ج ۸، ص ۷۰۷).





حدیث - ۱۲۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


و اذا رفعت راءسک من الرکوع فقل : ((سمع الله لمن حمده )) ؛


وقتی سر از رکوع برداشتی بگو: ((سمع الله لمن حمده )).


بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵.

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۲۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
اذا رکع لو صب علی ظهره ماء لاستقر و قال : فرج اصابعک علی رکبتیک فی االرکوع ، و ابلغ اطراف اطابعک عیون الرکبتین؛


پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
هنگامی که به رکوع می رفت ، اگر آب بر پشتش ریخته می شد، استقرار می یافت سپس فرمود: انگشتان را بر روی زانوهایت در رکوع باز کن و انگشتان را به گودیهای زیر زانو برسان (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵).





حدیث - ۱۲۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا رکعت فضع کفیک علی رکبتیک و ابسط ظهرک ولاتقنع راءسک و لاتصوبه؛


هرگاه به رکوع رفتی ، کف دستها را بر زانو بگذار و پشت بدنت را درست باز و پهن کن و سرت را بالاو پایین مبر.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۲۹


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لاصلاة لمن لم یقم صلبه فی رکوعه و سجوده؛


نمازش درست نیست کسی که در رکوع و سجودش پشت خود را مستقیم و راست قرار ندهد.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۰۷).





حدیث - ۱۳۰


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لایرکع عبدالله رکوعا علی الحقیقة ، الازنیة الله تعالی بنور بهائه و اظله فی ضلال کبریائه و کساه کسوة اصفیائه؛


هیچ بنده ای برای خدا به حقیقت رکوع نکند مگر آن خداوند تعالی او را به نورجمال خود بیاراید و در سایه کبریایی اش جای دهد و جامه برگزیدگانش بپوشاند.


(مصباح الشریعه ، ص ۱۴).





حدیث - ۱۳۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


من قراء مائة ایة یصلی بها فی لیلة کتب الله - عزولج - له بها قنوت لیلة؛


هرکس دریک شب یکصد آیه از قرآن را در نمازی بخواند، خدا به این وسیله برای او عبادت سراسر شب بنویسد.


(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۵).





حدیث - ۱۳۲


قلت لابی عبدالله - الرجل یدخل فی الصلوة فیجود صلاته و یحسنها رجاء ان یستجر بعض من یراه الی هواه ؟ قال : لیس هو من الریاء؟ ؛


از امام صادقعليه‌السلام
پرسیدم اگر کسی نمازش را با قرائت زیبا و نیکو به جا آورد، به امید آنکه حاضران که او را می بینند مجذوب شده و راه او را در پیش گیرند (آیا به نمازش اشکالی وارد می شود؟) فرمودند: این از مصادیق ریا نیست


(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۵۶).





حدیث - ۱۳۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


و لاتقراء فی المکتوبة سورة ناقصة ولاباءس به فی النوافل؛


در نماز واجب ، کمتر از یک سوره کامل ، بعد از حمد نخوان ، اما در نمازهای نافله اشکال ندارد.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۴۲).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۳۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لاتقرن بین السورتین فی الفریضة فاما فی النافلة فلا باءس؛


هیچگاه در نماز واجب ، بعد از حمد، دو سوره از قرآن را با هم نخوان ، ولی در نماز نافله اشکال ندارد.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۴۵).





حدیث - ۱۳۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا قراءت الفاتحة و قد فرغت من قرائتها و انت فی الصلاة فقل : الحمد لله رب العالمین؛


هنگامی که فاتحه را خواندی و قرائتش را به اتمام رساندی و در حال نماز بودی بگو: ((الحمدلله رب العالمین )).


بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۶۰





حدیث - ۱۳۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


الاجهار ببسم الله الرحمن الرحیم فی الصلاة واجب؛


آشکار خواندن ((بسم الله الرحمن الرحیم )) در نماز واجب است


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۷۵).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۳۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا ام الرجل القوم جاء شیطان الی الشیطان الذی هو قرین الامام فیقول هل ذکر الله ؟ یعنی هل قراء بسم الله الرحن الرحیم ؟ فان قال : نعم هرب منه و ان قال : لا، رکب عنق الامام و دلی رجلیه فی صدره فلم یزل الشیطان امام القوم حتی یفرغوا من صلاتهم؛


هنگامی که کسی به امامت گروهی می ایستد، شیطان نزد شیطانی دیگر که نزدیک امام ایستاده ، می آید و می پرسد: آیا نام خدا را ذکر کرد؟ یعنی آیا ((بسم الله الرحمن الرحیم )) خوانده شد؟ پس اگر بگوید: آری از امام دور می شود و اگر بگوید: نه ، بر گردن امام سوار می شود و پاهایش را بر سینه اش می آویزد و بدین سان شیطان پیشاپیش آن گروه به امامت می ایستد تا از نمازشان فارغ گردند.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۰).





حدیث - ۱۳۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


فاذا کبرت فاستصغر مابین السموات العلی و الثری دون کبریائه؛


هرگاه تکبیرة الاحرام گفتی ، همه چیز را از آنچه در آسمان و زمین است در مقابل خدای کبیر و متعال ، کوچک و ناچیز بشمار، مگر کبریایی و بزرگی خداوند متعال را.


(مصباح الشریعه ، ص ۹۱).





حدیث - ۱۳۹


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا افتتحت الصلوة فکبر ان شئت واحدة و ان شئت ثلاثا و ان شئت خمسا و ان شئت سبعا فکل ذلک مجز عنک غیر انک اذا کنت اماما لم تجهر الا بتکبیرة؛


وقتی خواستی وارد نماز شوی ، اگر خواستی یک تکبیر و اگر خواستی سه یاپنج یاهفت تکبیر بگو که به هر قسم عمل نمایی ، کافی است ، ولی اگر امام جماعت هستی جز یک تکبیر را بلند بگو.


(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۴۱).





حدیث - ۱۴۰


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


تحریم الصلوة التکبیر و تحلیلها التسلیم؛


به وسیله تکبیرة الاحرام ، منافیات نماز حرام می گردد، و به وسیله سلام ، حلال می شود.


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۰).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۴۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا افتتحت الصلوة فکبر ان شئت واحدة و ان شئت ثلاثا و ان شئت خمسا و ان شئت سبعا فکل ذلک مجز عنک غیر انک اذا کنت اماما لم تجهر الا بتکبیرة؛


وقتی خواستی وارد نماز شوی ، اگر خواستی یک تکبیر و اگر خواستی سه یاپنج یاهفت تکبیر بگو که به هر قسم عمل نمایی ، کافی است ، ولی اگر امام جماعت هستی جز یک تکبیر را بلند بگو.


(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۴۱).





حدیث - ۱۴۲


سؤ ل ابوعبداللهعليه‌السلام
:


لای علة توضع الیدان الی الارض فی السجود قبل الرکعتین ؟ قال : لان الیدین بهما مفتاح الصلاة؛


از امام صادقعليه‌السلام
سوال شد: چرا دستها (پس از تشهد)پیش از دو رکعت (دوم ) بر زمین گذاشته می شود؟ فرمودند: چون مفتاح و کلید نماز دستها هستند (و درتکبیرة الاحرام بالا می روند).


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۴).

	

	
	



	

		


حدیث - ۱۴۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا قمت من الرکعة فاعتمد علی کفیک ، و قل : بحول الله و قوته اقوم و اقعد فان علیاعليه‌السلام
کان یفعل ذلک؛


هنگامی که پس از انجام رکعتی از نماز برمی خیزی ، بر دو دست تکیه کن و بگو: (( بحول الله وقوته اقوم و اقعد)) زیرا علیعليه‌السلام
چنین می کرد. (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۳).





حدیث - ۱۴۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا قمت من السجود قلت : اللهم بحولک و قوتک اقوم و اقعد و ارکع و اسجد


هنگامی که از سجده برخاستی (و خواستی قیام کنی ) بگو: (( اللهم بحولک و قوتک اقوم و اقعد و ارکع و اسجد))


بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۳





حدیث - ۱۴۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا قمت الی الصلوة فقل اللهم انی اقدم الیک محمداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
بین یدی حاجتی و اتوجه به الیک فاجعلنی به وجیها عندک فی الدنیا و الاخرة و من المقربین و اجعل صلوتی به مقبولة و ذنبی به مغفورا و دعائی به مستجابا انک انت الغفور الرحیم؛


هرگاه به نماز ایستادی بگو: خدایا! محمد پیامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
را نزد تو شفیع قرار می دهم به واسطه او روی به تو می آورم ، حاجت خود می طلبم پس مرا به حرمت او در دنیا و آخرت وگناهم راببخشای و دعایم را مستجاب فرما؛ زیرا تو آمرزنده و مهربانی


(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۳۵).





حدیث - ۱۴۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اذا قام المصلی الی الصلاة ، نزلت علیه الرحمة من اعنان السماء الی اعنان الارض و حفت به الملائکة و ناداه ملک لو یعلم هذا المصلی مافی الصلاة ما انفتل؛


هنگامی که انسان به نماز ایستاد، رحمت خداوند از آسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه می کنند و فرشته ای گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.


(اصول کافی ، ج ۳، ص ۲۶۵).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۴۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


فرائض الصلاة سبع : الوثت ، الطهور، و التوجه ، و القبله ، و الرکوع و السجود، و الدعاء ؛


فرایض نماز بر هفت قسم است : وقت ، طهارت ، نیت ، قبله ، رکوع ، سجود و دعا (در قنوت )


(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۹۷).





حدیث - ۱۴۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


ان العبد لینوی من نهاره ان یصلی باللیل فتغلبه عینه فیثبت الله له صلاته و یکتب نفسه تسبیحا و یجعل نومه علیه صدقة ؛


گاهی مؤ منی در روز تصمیم می گیرد که در شب نماز شب بخواند، ولی خوابش می برد و موفق به خواندن نماز شب نمی شود خداوند به دلیل همان نیت و قصدش برای او اجر نماز شب را ثبت می فرماید و برای نفس هایش ثواب تسبیح و برای خوابش ثواب صدقه می دهد.


(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۸۰).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۴۹


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لیست العبادة کثرة الصلوة والصوم انما العبادة التفکر فی امر الله ؛


زیاد نماز خواندن و روزه گرفتن عبادت نیست ، بلکه اندیشیدن در امر خداوند عبادت است


(میزان الحکمة ، ج ۷، ص ۵۴۳).





حدیث - ۱۵۰


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


نماز به کمال نرسد، مگر برای کسی که طهارتی همه جانبه داشته باشد و کاملا حق آن را ادا کند و از وسوسه و انحراف به دور باشد، خدای را بشناسد و برای او خشنود نمایدو ثبات ورزد و چنان امیدوار باشد و برعبادت پایداری کند که گویی بهشت پاداش او است و چنان بیم ناک و بی تاب باشدکه گویی در آتش خشم خدا می سوزد و دارایی خود بذل کرده و مقصودخویش در نظر آورده و جان در راه خدا نهاده و طریق او را برگزیند در بینی برخاک نهادن (در سجده ) کم ترین کراهتی به دل راه ندهد و پیوند علایق را از هر که جز او بریده و تنها متوجه او گردیده و به حضور او آمده و عطای او را بخواهد پس اگر چنین نمازی به جای آورد، همان نمازی خواهد بود که به آن امر شده و از آن خبر داده شده و این همان نمازی است که از فحشاء ومنکر باز می دارد.


(فلاح السائل ، ص ۲۳).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۵۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


یجاء بعبد قوم القیامة قدصلی فیقول : یا رب صلیت ابتغاء وجهک فیقال له : بل صلیت لیقال ما احسن صلاة فلان ؟ اذهبوا به الی النار؛


چون روز قیامت فرا رسد، نمازگزای را می آورند. وی می گوید: خداوندا!من برای خشنودی تو نماز گزاردم به او می گویند: تو بدان جهت نماز گزاردی که نماز تو را ستایش کنند، آن گاه به ملائکه دستور می دهد که او را به سوی آتش ببرید.


(بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۳۰۱).





حدیث - ۱۵۲


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لاتنظروا الی طول رکوع الرجل و سجوده ، فان ذلک شی ء اعتاده فلو ترکه استوحش لذلک ولکن انظروا الی صدق حدیث - ه ، و اداء امانته؛


به طول رکوع و سجود شخص ننگرید (فریفته نگردید) زیرا ممکن است به آن دعوت کرده باشد و اگر ترک کند و حشتش گیرد، لیکن به راستی گفتار و ادای امانتش بنگرید.


(اصول کافی ، ج ۳، ص ۱۶۵).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۵۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


قال الله - تبارک و تعالی - انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتی و یکف نفسه عن الشهوات من اجلی ، و یقطع نهاره بذکری ولایتعاظم علی خلقی و یطعم الجائع و یکسوالعاری ، ویرحم المصاب و یؤ وی الغریب فذلک یشرق نوره مثل الشمس؛


خداوند تبارک و تعالی می فرماید: همانا نماز کسی را قبول می کنم که :


۱ - .دربرابر عظمتم تواضع کند و برایم خاکسار باشد.


۲ - .برای رضای من از شهوت ها دوری جوید؛


۳ - .روزهایش را با ذکر من به شب رساند؛


۴ - .بر بندگانم فخری نفروشد؛


۵ - .گرسنگان را سیر کند؛


۶ - .برهنگان را بپوشاند؛


۷ - .بر مصیبت دیدگان رحم کند؛


۸ - .بی پناهان راپناه دهد؛


اوست که نور (بندگی اش ) مانند خورشید می درخشد.


(بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۳۹۱).

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۵۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


یعرف من یصف الحق بثلاث خصال : ینظر الی اصحابه من هم ، و الی صلوته کیف هی و فی انی وقت یصلیها فان کان ذامال نظر این یصنع ماله؛


کسی که متصف و متصل به حق است ، به سه خصلت شناخته می شود:


۱ - .به دوستانش نگاه کنید(چگونه دوستی دارد)


۲ - .و نمازش را ببینید چگونه است و در چه وقتی نماز می خواند.


۳ - .و اگر مالی به دستش آمد چگونه از آن مال استفاده می کند.


(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴).





حدیث - ۱۵۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم و اللیة؛


شیعیان ما اهل تقوا و پاکدامنی و جدیت اند و مردمی باوفا و امین اند و اهل زهد و عبادت اند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.


(بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۶۷)

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۵۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


صَلاةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَیِّبُ الرِّیحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِی الدَّیْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛


نماز شب، انسان را خوش‌سیما، خوش‌اخلاق و خوشبو می‌کند و روزی را زیاد و قرض را ادا می‌نماید و غم و اندوه را از بین می‌برد و چشم را نورانی می‌کند.


ثواب الأعمال، ص ۴۲





حدیث - ۱۵۷


پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَی العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛


نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستی فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‌ها، مایه ناراحتی شیطان، سلاحی بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولی اعمال و برکت در روزی است.


ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۹۱

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۵۸


امام علیعليه‌السلام
می فرمایند:


و لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تضاغرا ؛


ساییدن گونه به خاک نشانه تواضع و گذاردن اعضای شریف بر زمین دلیل کوچکی و حقارت (در برابر خدا) است


نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲





حدیث - ۱۵۹


امام صادقعليه‌السلام
می فرمایند:


احب العباد الی الله - عزوجل - رجل صدوق فی حدیث - ه ، محافظ علی صلواته و ماافترض الله علیه مع ادائه الامانة ؛


محبوب ترین بندگان نزد خدا، مردی است که در سخنش راستگو باشد، از نماز و هرآنچه که خداوند بر او واجب کرده است ، محافظت کند و ادای امانت نماید.


بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۱

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۶۰


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


الصَّلاةُ حِصنٌ مِن سَطَواتِ الشَّیطانِ؛


نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.


غررالحکم، ص ۵۶





حدیث - ۱۶۱


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


کانَ رَسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله
لا یُؤثِرُ عَلَی الصَّلاةِ عَشاءً وَ لا غَیرَهُ وَ کانَ اِذا دَخَلَ وَقتُها کَاَنـَّهُ لا یَعرِفُ اَهلاً وَ لا حَمیما؛


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله
چیزی مثل شام و غیر آن را بر نماز مقدم نمی داشتند و هنگامی که وقت نماز می رسید، گویی که هیچ یک از اهل خانه و دوستان را نمی شناختند.


مجموعه ورام، ج ۲، ص ۷۸





حدیث - ۱۶۲


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛


لباس پاکیزه غم و اندوه را می برد و موجب پاکیزگی نماز است.


کافی، ج۶ ، ص ۴۴۴، ح ۱۴

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۶۳


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


مَن صَلّی رَکعَتَینِ یَعلَمُ مایَقولُ فِیهما اِنصَرَفَ وَ لَیسَ بَینَه وَ بَینَ اللهِ - عَزَّ وَ جَلَّ - ذَنبٌ؛


هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.


اصول وافی، ج۲، ص۱۰۰





حدیث - ۱۶۴


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛


هر چیز دارای سیماست، سیمای دین شما نماز است.


بحار الانوار، ج۸۲، ص۲۲۷





حدیث - ۱۶۵


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛


لباس پاکیزه غم و اندوه را برطرف می کند و باعث پاکیزگی نماز است.


کافی، ج ۶، ص ۴۴۴، ح ۱۴

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۶۶


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


اُنظُر فیما تُصَلّی وَعَلی ما تُصَلّی اِن لَم یَکُن مِن وَجهِهِ وَحِلِّهِ فَلا قَبولَ؛


بنگر در چه (لباسی) و بر چه (چیزی) نماز می گزاری، اگر از راه صحیح و حلالش نباشد، قبول نخواهد بود.


تحف العقول، ص ۱۷۴





حدیث - ۱۶۷


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


لَو یَعلَمُ المُصَلّی ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛


اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهی است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.


غررالحکم، ج ۵، ص ۱۱۶، ح ۷۵۹۲





حدیث - ۱۶۸


امام محمدباقرعليه‌السلام
فرمودند:


مَن تَرَکَ الجَماعَةَ رَغبَةً عَنها وَ عَن جَماعَةِ المُسلِمینَ مِن غَیرِ عِلَّةٍِ فَلا صَلاةَ لَه ؛


کسی که از روی بی میلی،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست.


امالی شیخ صدوق،ص۲۹۰





حدیث - ۱۶۹


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛


کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.


بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۰





حدیث - ۱۷۰


امام کاظمعليه‌السلام
فرمودند:


اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلی اللهِ بَعدِ المَعرِفَةِ به، الصَلوةُ؛


بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.


تحف العقول،ص۴۵۵





حدیث - ۱۷۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ؛


نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.


ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۷۲


امام حسن عسکریعليه‌السلام
فرمودند:


لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛


عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.


تحف العقول، ص۴۴۸





حدیث - ۱۷۳


امام باقرعليه‌السلام
فرمودند:


لَمّا قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّی ضَعیفُ العَمَلِ قَلیلُ الصَّلاةِ قَلیلُ الصَّومِ وَلکِن أَرجو أَن لا آکُلَ إِلاّ حَلالاً وَلا أَنکَحَ إِلاّ حَلالاً: وَأَیُّ جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّةِ بَطنٍ وَفَرجٍ؟!؛


در پاسخ به کسی که عرض کرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه کم به جا می آورم اما سعی می کنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزدیکی نکنم فرمودند: چه جهادی برتر از پاک نگهداشتن شکم و شرمگاه؟!


محاسن، ج ۱، ص ۲۹۲، ح ۴۴۸

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۷۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَن قَبِلَ اللّه مِنهُ صَلاةً واحِدَةً لَم یُعَذِّبهُ وَمَن قَبِلَ مِنهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبهُ؛


خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمی نماید.


کافی، ج ۳، ص ۱۶۶، ح ۱۱





حدیث - ۱۷۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


تَسبیحُ فاطِمَةَعليها‌السلام
فی کُلِّ یَومٍ فی دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَیَّ مِن صَلاةِ اَلفِ رَکعَةٍ فی کُلِّ یَومٍ؛


تسبیحات فاطمه زهراعليها‌السلام
در هر روز پس از هر نماز نزد من محبوب تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.


کافی، ج ۳، ص ۳۴۳، ح ۱۵

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۷۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


سَجدةُ الشُکرِ واجِبَةٌ عَلی کُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَتُرضی بِها رَبَّکَ وَتُعجِبُ المَلائِکَةَ مِنکَ... ؛


سجده شکر برهرمسلمانی واجب است،با آن نمازت را کامل و پروردگارت را خشنود می سازی و فرشتگان را به شگفتی می آوری.


التهذیب، ج ۲، ص ۱۱۰، ح ۱۸۳





حدیث - ۱۷۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


یُعرَفُ مَن یَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: یُنظَرُ اِلی اَصحابِهِ مَن هُم؟ وَاِلی صَلاتِهِ کَیفَ هیَ؟ وَفی اَیِّ وَقتٍ یُصَلّیها؟؛


کسی که از حق دَم می زند با سه ویژگی شناخته می شود: ببینید دوستانش چه کسانی هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را می خواند؟


محاسن، ج ۱، ص ۳۹۶، ح ۸۸۵

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۷۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ اَ لسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَیرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛


مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.


کافی، ج ۲، ص ۷۸، ح ۱۴





حدیث - ۱۷۹


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّی لَو تَرَکَهُ استَوحَشَ، وَلکِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحدیث - وأداءُ الأمانَةِ؛


فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمی گاه چنان به نماز و روزه خو می کند که اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس می کند، بلکه آنها را به راستگویی و امانتداری بیازمایید.


کافی، ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۲

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۸۰


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛


نماز، از آیین های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.


خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱





حدیث - ۱۸۱


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ المُصَلّی اِذا صَلّی فَاِنَّهُ یُناجی رَبَّهُ تَبارَک وَتَعالی فَلیَعلَم بِما یُناجیهِ؛


ای مردم همانا نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بزرگ و بلند مرتبه اش مناجات می کند، پس باید بداند چه می گوید.


مسند ابن حنبل، ج ۲، ص ۱۲۹

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۸۲


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛


نماز در اول وقت خشنودی خداوند، میان وقت رحمت خداوند و پایان وقت عفو خداوند است.


سنن الدار قطنی، ج ۱، ص ۲۰۱، ح ۹۷۴





حدیث - ۱۸۳


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


اَلصَّلاةُ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ؛


نماز کلید همه خوبی هاست.


الفردوس، ج ۲، ص ۴۰۴، ح ۳۷۹۶





حدیث - ۱۸۴


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


لا تَزالُ اُمَّتی بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛


امّتم همواره در خیر و خوبی اند تا وقتی که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامی بدارند...


امالی طوسی، ص ۶۴۷، ح ۱۳۴۰





حدیث - ۱۸۵


پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


یا عَلیُّ اِذا حَضَرَ وَقتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّیطانُ وَ اِذا نَوَیتَ خَیرا فَعَجِّل وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّیطانُ عَن ذلِکَ ؛


ای علی! هرگاه وقت نمازت رسید، آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم می کند و هرگاه قصد [کار] خیری کردی شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن باز می دارد.


بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۹





حدیث - ۱۸۶


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:


لایَزالُ الشَّیطانُ یَرعَبُ مِن بَنی آدَمَ ما حافَظَ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإِذا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّءَ عَلَیهِ وَ أوقَعَهُ فِی العَظائِمِ؛


شیطان تا آنگاه که انسان مراقب نمازهای پنجگانه‌اش می‌باشد از او می‌ترسد و چون نمازهایش را تباه کرد بر او جرأت پیدا می‌کند و او را در گناهان بزرگ فرو می‌برد.


بحارالأنوار ??/???/?

	

	
	



	

		



حدیث - ۱۸۷


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


لَو یَعلَمُ المُصَلّی ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ ؛


اگر نمازگزار می‌دانست چه رحمتی او را فراگرفته ، سر از سجده بر نمی‌داشت


غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۷۵۹۲





حدیث - ۱۸۸


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


عَلِّمُوا صِبیانَکُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ ؛


به کودکان خود نماز بیاموزید و چون به سنّ بلوغ رسیدند ، آنان را برای نماز بازخواست کنید


غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۳۰۵





حدیث - ۱۸۹


امام علیعليه‌السلام
فرمودند:


إذا قامَ أحَدُکُم إِلَی الصَّلوةِ فَلیُصَلِّ صَلوةَ مُوَدِّعٍ ؛


هرگاه یکی از شما به نماز می‌ایستد، باید مانند کسی نماز بگزارد که گویی آخرین نماز اوست


غرر الحکم و درر الکلم، حدیث – ۴۰۵۰