شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 93027
دانلود: 5539

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93027 / دانلود: 5539
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۳۵۱


امام عليعليه‌السلام
:


الحِرصُ والکِبرُ والحَسَدُ دَواعٍ إلَي التَّقحُّمِ في الذُّنوبِ


حـرص و تکبّر و حسادت ، انگيزه‌هاي فرو رفتن در گناهانند


نهج البلاغة : الحکمة۳۷۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲





حديث - ۳۵۲


امام صادقعليه‌السلام
:


مَن ذَهَبَ يَري أنَّ لَهُ‌علَي الآخَرِ فَضلاً فهُو مِن المُستَکبِرِينَ [قالَ حَفصُ بنُ غِياثٍ : ]فقلتُ لَهُ : إنّما يَري أنَّ لَهُ علَيهِ فَضلاً بالعافيَةِ إذا رَآهُ مُرتَکِبا لِلمَعاصِي ، فقالَ : هَيهاتَ هَيهاتَ ! فَلَعَلَّهُ أن يکونَ قد غُفِرَ لَهُ ما أتي وأنتَ مَوقوفٌ مُحاسَبٌ ،أما تَلَوتَ قِصَّةَ سَحَرَةِ موسيعليه‌السلام
.


هر که بر اين باور باشد که از ديگران برتر است ، او در شمار مستکبران است حفص بن غياث مي‌گويد : عرض کردم : اگر گنهکاري را ببيند و به سبب بي‌گناهي و پاکدامني خود ، خويشتن را از او برتر بداند چه ؟ فرمود : هيهات هيهات ! چه بسا که او آمرزيده شود امّا تو را براي حسابرسي نگه دارند ؛ مگر داستان جادوگران (زمان) موسيعليه‌السلام
را نخوانده‌اي ؟.


الکافي : ۸ / ۱۲۸ / ۹۸

	

	
	



	

		



حديث - ۳۵۳


امام‌صادقعليه‌السلام
:



قالَ رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: إنَّ أعظَمَ الکِبرِ غَمصُ الخَلقِ وسَفَهُ الحَقِّ ، قالَ [ عبدُ الأعلي بنُ أعيَنَ ] : قلتُ : وما غَمْصُ الخَلقِ وسَفَهُ الحَقِّ ؟ قالَ : يَجهَلُ الحَقَّ ويَطعَنُ علي أهلِهِ ، فَمَن فَعَلَ ذلکَ فقد نازَعَ اللّه‌َ عز و جل رِداءَهُ .



رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فــرمـود : بزرگترين تکبّر ، پَست شمردن مردم است و استخفاف نسبت به حقّ عبدالاعلي بن اعين مي‌گويد : عرض کردم : پست شمردن مردم و استخفاف حقّ چيست ؟ فرمود : در برابر حقّ ، ناداني کند و از اهل حقّ بد گويد پس هر که چنين کند ، با خداوند بر سر آنچه برازنده خداست با او به ستيز برخاسته است .



الکافي : ۲ / ۳۱۰ / ۹





حديث - ۳۵۴


امام صادقعليه‌السلام
:


الکِبرُ رِداءُ اللّه، فَمَن نازَعَ اللّه شيئا مِن ذلکَ أکَبَّهُ اللّه في النارِ


کِبر، زيبنده خداست پس هرکه بر سر چيزي از آن با خدا کشمکش کند ، خداوند او را در آتش سرنگون سازد


بحار الأنوار : ۷۳ / ۲۱۵ / ۵

	

	
	



	

		



حديث - ۳۵۵


امام باقرعليه‌السلام
:


ما دَخَلَ قَلبَ امرِئٍشيءٌ مِن الکِبرِ إلاّ نَقَصَ مِن عَقلِهِ مِثلُ ما دَخَلَهُ مِن ذلکَ ، قَلَّ ذلکَ أو کَثُرَ


هيچ مقداري از تکبّر به دل آدمي راه نيابد ، مگر اين که به همان اندازه ، کم باشد يا زياد ، از خردش کاسته شود


بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۶ / ۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۰





حديث - ۳۵۶


امام صادقعليه‌السلام
:


فيما أوحَي اللّه عز و جل إلي داودَعليه‌السلام
: يا داودُ ، کما أنَّ أقرَبَ الناسِ مِن اللّه المُتَواضِعُونَ کذلکَ أبعَدُ الناسِ مِن اللّه المُتَکبِّرُونَ .



از وحي هاي‌خداوند عز و جل به داودعليه‌السلام
اين بود : اي داود ! همچنان که نزديکترين مردم به خدا فروتنانند ، دورترين مردم از خدا گردن فرازانند .



الکافي : ۲ / ۱۲۳ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰





حديث - ۳۵۷


امام صادقعليه‌السلام
:


إنَّ المُتَکَبِّرينَ يُجعَلونَ في صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّؤهُمُ النّاسُ حَتّي يَفرُغَ اللّه‌ُ مِنَ الحِسابِ


(روز قيامت) افراد متکبر به شکل مورچه در آورده مي‌شوند و مردم پيوسته آنها را لگدمال مي‌کنند ، تا زماني که خدا از رسيدگي به حساب بندگان فارغ شود


الکافي : ۲ / ۳۱۱ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۴





حديث - ۳۵۸


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَن لاحَي الرِّجالَ سَقَطَت مُروءَتُهُ وذَهَبَت کَرامَتُهُ


هرکه با مردمان ستيزه کند، مروّتش ساقط شود و حرمتش از بين برود.


أمالي الطوسيّ : ۵۱۲ / ۱۱۱۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰





حديث - ۳۵۹


امام صادقعليه‌السلام
:


إنّ في جَهنَّمَ لَوادِيا لِلمُتَکبِّرِينَ يقالُ لَهُ سَقَرُ ، شَکا إلَي اللّه عز و جل شِدَّةَ حَرِّهِ وسَألَهُ أن يَأذَنَ لَهُ أن يَتَنَفَّسَ ، فَتَنَفَّسَ فَأحرَقَ جَهَنَّم


در دوزخ درّه‌اي است براي متکبّران به نام «سَقَر» اين درّه از شدّت گرماي خود به خداوند عز و جل شکايت کرد و خواهش نمود که به وي اجازه دهد ، تا نفسي بکشد پس نفس کشيد و (از گرماي نفس خود) دوزخ را سوزاند


الکافي : ۲ / ۳۱۰ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲

	

	
	



	

		



حديث - ۳۶۰


امام صادقعليه‌السلام
:


عُقوقُ الوالِدَينِ مِن الکَبائرِ ؛ لأنَّ اللّه تعالي جَعَلَ العاقَّ عَصِيّا شَقِيّا


نافرماني والدين از گناهان کبيره‌است ؛ زيرا خداوند متعال فرزند نافرمان را عصيانگر و بدبخت قرار داده‌است


علل الشرائع : ۴۷۹ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴





حديث - ۳۶۱


امام صادقعليه‌السلام
:


الذُّنوبُ التي تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِم ؛


از جمله گناهاني که مرگ و نابودي را شتاب مي‌بخشد ، قطع رحم است


بحار الأنوار : ۷۴ / ۹۴ / ۲۳





حديث - ۳۶۲


امام عليعليه‌السلام
:


الحَيفُ في الوَصيَّةِ‌مِن الکَبائرِ؛


ستم و حقّ‌کشي در وصيّت، از گناهان کبيره است


الفقيه : ۴ / ۱۸۴ / ۵۴۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴

	

	
	



	

		



حديث - ۳۶۳


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



يُبعَثُ اُناسٌ مِن قُبورِهِم يَومَ‌القِيامَةِ تأجَّجُ أفواهُهُم نارا ، فقيلَ لَهُ: يا رسولَ اللّه، مَن هؤلاءِ؟ قالَ : الّذينَ يَأکُلونَ أموالَ اليَتامي ...؛


روز قـيامت عـدّه‌اي از گورهايشان بـيرون مي‌آيند در حالي که از دهان‌هاي آنها آتش زبانه مي‌کشد. عرض شد: اي رسول خدا ، آنان چه کساني هستند؟ فرمودند: کساني که اموال يتيمان را مي‌خورند


تفسير العياشي : ۱ / ۲۲۵ / ۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۶۲۰





حديث - ۳۶۴


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



شَرُّ المَآکِلِ أکلُ مالِ‌اليَتيمِ ظُلما ؛


بدترين خوراک‌ها، خوردن ستمکارانه مال يتيم است


أمالي الصدوق : ۳۹۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۲۰





حديث - ۳۶۵


امام عليعليه‌السلام
:


حَسْبکَ مِن الجَهلِ أنْ تُعجَبَ بعِلْمِکَ؛


در ناداني تو همين بس که به دانش خود مغرور شوي


أمالي الطوسيّ : ۵۶ / ۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸

	

	
	



	

		



حديث - ۳۶۶


امام عليعليه‌السلام
:


حَسْبکَ مِن الجَهلِ أنْ تُعجَبَ بعِلْمِکَ؛


در ناداني تو همين بس که به دانش خود مغرور شوي


أمالي الطوسيّ : ۵۶ / ۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸





حديث - ۳۶۷


امام صادقعليه‌السلام
:


يُـهلِکُ اللّه سِـتّا بِسِتٍّ : الاُمَراءَ بـالجَورِ ، والعَربَ بالعَصَبيَّةِ ، والدَّهاقِينَ بالکِبرِ ، والتُّجّارَ بالخِيانَةِ ، وأهلَ الرُّستاقِ بالجَهلِ ، والفُقَهاءَ بالحَسَدِ ؛


خداوند شش گروه را به سبب شش خصلت نابود مي‌کند : فرمانروايان را به سبب ستمگري ، عرب‌ها را به سبب تعصّب ، ملاّکان را به سبب کبر ، بازرگانان را به سبب خيانت ، روستاييان را به سبب ناداني و فقيهان را به سبب حسادت


بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۰۷ / ۶۷





حديث - ۳۶۸


امام صادقعليه‌السلام
:


يَقولُ إبْليسُ لجُنودِهِ: ألْقُوا بَيْنهُمُ الحَسدَ والبَغْيَ؛ فإنَّهُما يَعْدِلانِ عندَ اللَّهِ الشِّرْکَ؛


ابليس به لشکريان خود مي‌گويد: ميان آنان حسادت و تجاوزگري افکنيد که اين دو خوي، در نزد خدا، برابر با شرک است.


الکافي: ج ۲، ص ۳۴۹، ح ۵





حديث - ۳۶۹


امام صادقعليه‌السلام
:


الغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛


خشم کليد هر بدي است.


گزيده تحف العقول: ج ۶۸ ص ۲۸۰





حديث - ۳۷۰


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



إنّ مِن شَرِّ عِبادِ اللَّهِ مَن تُکرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ؛


بدترين بندگان خدا کسي است که از ترس فحش او، هم‌نشيني با او را خوش ندارند.


الکافي: ج ۲، ص ۳۲۵، ح ۸





حديث - ۳۷۱


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


لا وَجَعَ أوجَعُ للقُلوبِ مِن الذُّنوبِ؛


هيچ دردي براي دل‌ها، درد آورتر از گناهان نيست.


الکافي: ج ۲، ص ۲۷۵، ح ۲۸

	

	
	



	

		



حديث - ۳۷۲


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



چهار چيز است که هرکدام در خانه اي رخنه کرد ويرانش کند و برکت از آن خانه ها رود : ۱.خيانت، ۲.دزدي، ۳.شراب و ۴.زنا


امالي شيخ صدوق، صفحه ۳۹۸





حديث - ۳۷۳


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



گاهي مي شود که شخص دزد زده که دزد اموالش را برده گناهاش از دزد بيشتر مي گردد ، بخاطر اين که او مردم را بدون علت متهم به دزدي مي کند و به بي گناهان تهمت دزدي مي زند.


روضه بحار جلد ۱ صفحه ۱۶۰





حديث - ۳۷۴


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



سه صفت است که در هر که باشد به خودش باز مي گردد:


۱- مکر وحيله کردن با مردم


۲- ظلم و ستم به مردم


۳- پيمان شکني


نهج الفصاحه، ص۲۶۸

	

	
	



	

		



حديث - ۳۷۵


پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



هرکس با تکبر و خودخواهي بر روي زمين راه برود زمين و آنچه در زير آن است و آنچه بر روي آن است او را لعن و نفرين نمايند.


ثواب الاعمال، ص ۶۲۷





حديث - ۳۷۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اَلذُّنوبُ الَّتي تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغيُ وَ الذُّنوبُ التَّي تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتي تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتي تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتي تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتي تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتي تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛


گناهي که نعمت‌ها را تغيير مي‌دهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهي که پشيماني مي‌آورد، قتل است. گناهي که گرفتاري ايجاد مي‌کند، ظلم است. گناهي که آبرو مي‌بَرد، شرابخواري است. گناهي که جلوي روزي را مي‌گيرد، زناست. گناهي که مرگ را شتاب مي‌بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهي که مانع استجابت دعا مي‌شود و زندگي را تيره و تار مي‌کند، نافرماني از پدر مادر است.


علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۸۴

	

	
	



	

		



حديث - ۳۷۷


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند :



اَبَي اللّه‌ُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّي‌ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّه‌ِ، وَ کَيْفَ ذلِکَ؟ قالَ: لاَِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ في اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذي تابَ مِنْهُ؛


خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمي‌پذيرد. عرض شد: اي رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهي توبه کند در ورطه گناهي بدتر از آن که توبه کرده است مي‌افتد.


(بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۹۹، ح ۱۲)





حديث - ۳۷۸


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند :



مَن حَبَسَ عَن اَخيهِ المُسلِمِ شَيئا مِن حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‌ُ عَلَيهِ بَرَکَةَ الرِّزقِ اِلاّ اَن يَتوبَ؛


هر کس چيزي از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، برکت روزي را بر او حرام مي‌کند، مگر آن که توبه کند [و جبران نمايد].


(من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۵، ح ۴۹۶۸)

	

	
	



	

		



حديث - ۳۷۹


امام حسينعليه‌السلام
فرمودند:


مَن طَلَبَ رِضَي الناسِ بِسَخَطَ اللهِ وَکَّلَهُ اللهُ إلي الناسِ؛


کسي که براي جلب رضايت و خوشنودي مردم ، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او را به مردم وا مي گذارد.


بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۶





حديث - ۳۸۰


امام حسينعليه‌السلام
فرمودند:


لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق؛


رستگـار نمي شوند مـردمـي که خشنـودي مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خريدنـد.


تاريخ طبري، ص ۱، ص ۲۳۹





حديث - ۳۸۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اِنَّ اللهَ عَلِمَ اَنَّ الذَّنبَ خَيرٌ لِلمُومنِ مِنَ العُجبِ وَ لَولا ذلک مَا ابتُلِيَ مُومِنٌ بِذَنبٍ اَبَداً؛


خداوند مي دانست که براي شخص مومن گناه از عجب بهتر است و اگر اين طور نبود، شخص مومن هيچ وقت آلوده به گناه نمي شد.


کافي، ج ۲ ، ص ۳۱۳





حديث - ۳۸۲


امام حسينعليه‌السلام
فرمودند:


لَيسَتِ العِفَّةُ بِما نِعَةٍ رِزقا وَلاَ الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً وَإِنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ وَالجَلَ مَحتومٌ وَاستِعمالَ الحِرصِ طالِبُ المَآثِمِ؛


نه خودداري از حرام و ناپسند، مانع روزي مي شود و نه حرص روزيِ بيشتر مي آورد، که روزي تقسيم شده و اجل حتمي است و حرص به سوي گناه مي کشد.


(غررالحکم، ج۵، ص ۲۹۴، ح۸۴۳۹)





حديث - ۳۸۳


امام باقرعليه‌السلام
فرمودند:


مَثَلُ الْحَريصِ عَلَي الدُّنْيا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: کُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلي نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّي تَموتَ غَمّا؛


حريص به دنيا، همانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر دور خود مي‌تند، خارج شدن از پيله بر او سخت‌تر مي‌شود، تا آن‌که از غصه مي‌ميرد.


(کافي، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۷)

	

	
	



	

		



حديث - ۳۸۴


امام باقرعليه‌السلام
فرمودند:


إنَّ لِلّهّ عُقلوباتٍ في القُلوبِ وَ الأبدانِ ضَنکٌ في المَعيشَةِ وَ وَهنٌ في العِبادَةِ وَ ما ضُربَ عَبدٌ بِعُقوبَهٍ أعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ؛


خداوند براي دلها و بدنها کيفرهايي دارد:تنگي در معيشت، ستي در عبادت و به هيچ وجه بنده اي کيفري بزرگتر از قساوت قلب چشانده نشده است.


(بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۷۶)





حديث - ۳۸۵


امام باقرعليه‌السلام
فرمودند:


مَن کَفَّ غَضَبَهُ عن النّاس کَفَّ اللهُ عنهُ عَذابَ يومَ القِيامة؛


کسي که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نيز در روز قيامت عذابش راامام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اَلکِبرُ أَن تَغمِصَ النّاسَ وَتُسَفِّهَ الحَقَّ؛


تکبر، اين است که مردم را تحقير کني و حق را خوار شماري.


کافي، ج۲، ص۳۱۰، ح۸

	

	
	



	

		



حديث - ۳۸۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


إِذا جاهَرَ الفاسِقُ بِفِسقِهِ فَلا حُرمَةَ لَهُ وَلا غيبَةَ؛


هرگاه شخص فاسق و گنهکار آشکارا گناه کند، نه حرمتي دارد و نه غيبتي.


(بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۵۳، ح۳۲)





حديث - ۳۸۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَن اَحصي عَلي اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه‌ُ يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ؛


هر کس درصدد عيب‌جويي برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزي او را سرزنش کند، مشمول اين آيه است: کساني که دوست دارند، زشتي‌ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا کند، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مي‌داند و شما نمي‌دانيد.


(مستدرک الوسايل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹)

	

	
	



	

		



حديث - ۳۸۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


دِرْهَمُ رِبا أَعْظَمُ عِنْدَ اللّه مِنْ سَبْعينَ زِنْيَةً بِذاتِ مَحْرَمٍ في بَيْتِ اللّه الْحَرامِ؛


يک درهم ربا نزد خداوند سنگين تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در خانه خدا.


نورالثقلين، ج ۱، ص ۲۹۵، ح ۱۱۷۷





حديث - ۳۸۹


امام هاديعليه‌السلام
فرمودند:


اَلغَضَبُ عَلي مَن تَملِکُ لُؤمٌ؛


بر زيردستان خشمگين شدن نشانه پَستي است.


(بحارالأنوار، ج۷۸، ص ۳۷۰، ح۴)





حديث - ۳۹۰


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


آفَةُ الدِّينِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ؛


آفت دينداري حسد و خودبيني و فخر فروشي است.


(جهاد النفس، ح ۵۴۵)

	

	
	



	

		



حديث - ۳۹۱


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


سِتَّةٌ لاتَکونُ فِي المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَالنَّکَهُ وَالحَسَدُ وَاللَّجاجَةُ وَالکَذِبُ وَالبَغيُ؛


شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيري، بي خيري، حسادت، لجاجت، دروغگويي و تجاوز.


(تحف العقول، ص ۳۷۷)





حديث - ۳۹۲


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


لِلّهِ دَرُّ الحَسَدِ ما اَعدَلَهُ! بَداَ بِصاحِبِهِ فَقَتلَهُ؛


آفرين بر حسادت! چه عدالت پيشه است! پيش از همه صاحب خود را مي کشد.


(شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۶)





حديث - ۳۹۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اَلنَّصيحَةُ مِنَ الحاسِدِ مُحالٌ؛


نصيحت و خيرخواهي از حسود محال است.


(خصال، ص ۲۶۹)

	

	
	



	

		



حديث - ۳۹۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


يَقولُ إِبليسُ لِجُنودِهِ: أَلقوا بَينَهُمُ الحَسَدَ وَالبَغيَ، فَإِنَّهُما يَعدِ لانِ عِندَ اللّه الشِّرکَ؛


شيطان به سپاهيانش مي گويد: ميان مردم حسد و تجاوزگري بياندازيد چون اين دو، نزد خدا برابر با شرک است.


(کافي، ج۲، ص۳۲۷، ح۲)





حديث - ۳۹۵


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحَسَدُ لايَجلِبُ إِلاّ مَضَرَّةً وَغَيظا يوهِنُ قَلبَکَ وَيَمرِضُ جِسمَکَ؛


حسادت نتيجه اي جز زيان و ناراحتي که دلت را سست و تنت را بيمار مي گرداند به بار نمي آورد.


(بحارالأنوار، ج۷۳، ص۲۵۶، ح۲۹)





حديث - ۳۹۶


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحَسَدُ عَيبٌ فاضِحٌ وَشُحٌّ فادِحٌ لايَشفي صاحِبَهُ إِلاّ بُلوغُ آمالِهِ فيمَن يَحسِدُهُ؛


حسادت عيبي رسوا و بخلي سهمگين است و حسود تا به آرزوي خود درباره محسودش نرسد آرام نمي گيرد.


(غررالحکم، ج۲، ص۱۶۴، ح۲۲۰۵)





حديث - ۳۹۷


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ: وَلِلحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغتابُ إِذا غابَ وَيَتَمَلَّقُ إِذا شَهِدَ وَيَشمَتُ بِالمُصيبَةِ؛


لقمان به فرزندش گفت: حسود را سه نشانه است: پشت سر غيبت مي کند، روبه رو تملّق مي گويد و از گرفتاري ديگران شاد مي شود.


(خصال، ص ۱۲۱)





حديث - ۳۹۸


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلْحَقودُ مُعَذَّبُ النَّفْسِ، مُتَضاعَفُ لهَمِّ ؛


کينه‌توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان.


(غررالحکم، ح ۱۹۶۲)





حديث - ۳۹۹


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحَسودُ سَريعُ الوَثبَةِ، بَطي ءُ العَطفَةِ؛


حسود زود خشمگين مي شود و دير کينه از دلش مي رود.


(بحارالأنوار، ج۷۳، ص۲۵۶، ح۲۹)

	

	
	



	

		



حديث - ۴۰۰


از او باز مي دارد.


(جهادالنفس، ح۵۳۲)





حديث - ۴۰۱


امام محمد باقرعليه‌السلام
فرمودند:


الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ يومَ القيامَةِ؛


دورترين مردم از خداوند عزّو جل در روز قيامت سرکشانِ متکبّر هستند.


جهادالنفس،ص۲۵۴





حديث - ۴۰۲


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ يَجدُها في نََفسِهِ؛


هيچ مردي نيست که تکبر بورزد يا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتي که در نفس خود مي يابد.


جهادالنفس، ح۵۸۵

	

	
	



	

		



حديث - ۴۰۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَن ذَهَبَ يَري أَنَّ لَهُ عَلَي الآخَرِ فَضلاً فَهُوَ مِنَ المُستَکبِرينَ، (قالَ حَفصُ بنُ غياثٍ): فَقُلتُ لَهُ إِنَّما يَري أَنَّ لَهُ عَلَيهِ فَضلاً بِالعافيَةِ إذا رَآهُ مُرتَکِبا لِلمَعاصي، فَقالَ: هَيهاتَ هَيهاتَ! فَلَعَلَّهُ أَن يَکونَ قَد غُفِرَ لَهُ ما أتي وَ أَنتَ مَوقوفٌ مُحاسَبٌ أَما تَلَوتَ قِصَّةَ سَحَرَةِ موسيعليه‌السلام
؛



هر کس خودش را بهتر از ديگران بداند، او از متکبران است. حفص بن غياث مي گويد: عرض کردم: اگر گنهکاري را ببيند و به سبب بي گناهي و پاکدامني خود، خويشتن را از او بهتر بداند چه؟ فرمودند: هرگز هرگز! چه بسا که او آمرزيده شود اما تو را براي حسابرسي نگه دارند، مگر داستان جادوگران و موسيعليه‌السلام
را نخوانده اي؟



کافي، ج۸، ص۱۲۸، ح۹۸





حديث - ۴۰۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها في نَفسِهِ؛


هيچ کس نيست که تکبّر ورزد، مگر بر اثر خواري و حقارتي است که در خود مي بيند.


کافي، ج۲، ص۳۱۲، ح۱۷

	

	
	



	

		



حديث - ۴۰۵


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛


ريشه هاي کفر سه چيز است: حرص و بزرگ منشي نمودن و حسد ورزيدن.


(جهاد النفس، ح ۵۵۰)





حديث - ۴۰۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛


حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضي بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.


(غررالحکم، ج۳، ص ۳۳۰، ح۴۶۳۴)





حديث - ۴۰۷


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


عَجِبتُ لِلمُتَکَبِّرِ الَّذي کانَ بِالمسِ نُطفَةً وَيَکونُ غَدا جيفَةً؛


در شگفتم از شخص متکبّر، که ديروز نطفه اي بوده و فردا لاشه اي است.


نهج البلاغه، حکمت ۱۲۶

	

	
	



	

		



حديث - ۴۰۸


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


ثَمَرَةُ الکذبِ المَهانَهُ في الدنيا والعَذابُ في الآخِرَةِ؛


نـتيجه دروغ ، خـواري در دنـيا و عـذاب در آخرت است


(غرر الحکم، ص ۴۶۴۰ - منتخب ميزان الحکمة، ص ۴۸۶)





حديث - ۴۰۹


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحَسودُ سَريعُ الوَثبَةِ، بَطي ءُ العَطفَةِ؛


حسود زود خشمگين مي شود و دير کينه از دلش مي رود.


(بحارالأنوار، ج۷۳، ص ۲۵۶، ح۲۹)





حديث - ۴۱۰


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِي المَعائبَ ويُدنِي الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيرَ؛


خشم هم نشين بسيار بدي است: عيب ها را آشکار، بدي ها را نزديک و خوبي ها را دور مي کند.


(غررالحکم، ج۳، ص ۲۵۷، ح۴۴۱۷)

	

	
	



	

		



حديث - ۴۱۱


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحَسَدُ يُضنِي الجَسَدَ ؛


حسد، بدن را فرسوده و عليل مي کند.


(غررالحکم، ح ۹۴۳)





حديث - ۴۱۲


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


سَبَبُ الفِتَنِ الحِقدُ؛


علت فتنه ها و آشوب ها کينه توزي است.


(غررالحکم، ج۴، ص ۱۲۱، ح۵۵۲۲)





حديث - ۴۱۳


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلغِلُّ يُحبِطُ الحَسَناتِ؛


کينه، خوبي ها را نابود مي کند.


(غررالحکم، ج۱، ص ۱۶۸، ح۶۴۲۹)

	

	
	



	

		



حديث - ۴۱۴


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلدُّنيا أَصغَرُ وَ أَحقَرُ وَ أَنزَرُ مِن أَن تُطاعَ فيهَا الحقادُ؛


دنيا کوچک تر و حقير تر و ناچيز تر از آن است که در آن ازکينه ها پيروي شود.


(غررالحکم، ج۲، ص ۵۲، ح۱۸۰۴)





حديث - ۴۱۵


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:



الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ؛


طمع ورزي ، بردگيِ هميشگي است.


(نهج البلاغه، حکمت۱۸۰)





حديث - ۴۱۶


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:



اَکثَرُ مَصَارعِ العُقُولِ تَحتَ بُرُوقِ المَطَامِعِ؛


قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.


(محاضرات، ج۱، ص۲۵۱)

	

	
	



	

		



حديث - ۴۱۷


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَلحِرصُ وَالکِبرُ وَالحَسَدُ دَواعٍ إِلَي التَّقَحُّمِ فِي الذُّنوبِ؛


حرص و تکبّر و حسادت، انگيزه‌هاي فرورفتن در گناهانند.


(نهج البلاغه، حکمت ۳۷۱)





حديث - ۴۱۸


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اَعجَبُ ما فِي النسانِ قَلبُهُ وَ لَهُ مَوارِدُ مِنَ الحِکمَةِ وَ اَضدادٌ مِن خِلافِها فَاِن سَنَحَ لَهُ الرَّجاءُ اَذَ لَّهُ الطَّمَعُ وَ اِن هاجَ بِهِ الطَّمَعُ اَهلَکَهُ الحِرصُ وَ اِن مَلَکَهُ اليَأسُ قَتَلَهُ السَفُ... فَکُلُّ تَقصيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ کُلُّ اِفراطٍ بِهِ مُفسِدٌ؛


شگفت ترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه هايي از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مي گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش مي کند و اگر نااميدي بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مي کُشد... هر کوتاهي برايش زيانبار است و هر زياده روي برايش تباهي آفرين.


(علل الشرايع، ص ۱۰۹، ح ۷)

	

	
	



	

		



حديث - ۴۱۹


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


أَعظَمُ النّاسِ ذُلاًّ الطّامِعُ الحَريصُ المُريبُ؛


ذليل ترين مردم، کسي است که طمعکار، حريص و وسوسه گر باشد.


(غررالحکم، ج۲، ص۲۵۹، ح۲۵۴۹)





حديث - ۴۲۰


اَلحِرصُ موقِعٌ في کَثيرِ العُيوبِ؛


حرص انسان را به عيب هاي زيادي مبتلا مي کند.


(کافي، ج۸، ص۲۴۴، ۳۸۸)





حديث - ۴۲۱


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


تِسْعَةُ اَشْياءَ قَبيحةٌ وَ هِيَ مِنْ تِسْعَةِ اَنـْفُسٍ اَقبَحُ مِنها مِنْ غَيْرِهِمْ: ضيقُ الذَّرْعِ مِنَ الْـمُلوکِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الاَغْنياءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَماءِ وَ الصِّبا مِنَ الْکُهولِ وَ الْقَطيعَةُ مِنَ الرُّؤوسِ وَ الْکِذْبُ مِنَ الْـقُضاةِ وَ الزَّمانَةُ مِنَ الاَطِبّاءِ وَ الْبَذاءُ مِنَ النِّساءِ وَ الطَّيشُ مِن ذَوِي السُّلْطانِ؛


نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشت‌تر: درماندگي و ناتواني از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمي از دانشمندان؛ حرکات بچگانه از ميانسالان؛ جدايي حاکمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيماري کهنه از پزشکان؛ بدزباني از زنان و سختگيري و ستمگري از سلاطين.


(دعائم الإسلام، ج ۱، ص ۸۳)





حديث - ۴۲۲


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


إِنَّ البُخلَ وَالجُبنَ وَالحِرصَ غَرائِزُ شَتّي يَجمَعُها سوءُ الظَّنِّ بِاللّه ؛


به درستي که بخل و ترس و حرص، غريزه ها و تمايلات متعدد و پراکنده اي هستند که سوءظن به خداوند آنها را جمع مي کند.


(کافي، ج۸، ص۲۴۳، ح۳۳۷)





حديث - ۴۲۳


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



مَن تَکَبَّرَ وَضَعَهُ اللهُ فَهو في أعيُن النّاس صَغيرٌ وَ في نَفسِهِ کَبيرٌ


هر که تکبر کند خدا پستش گرداند، او در چشم مردم کوچک است و در خيال خودش بزرگ.


کنز العمال ح۵۷۳۷