شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 93088
دانلود: 5539

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93088 / دانلود: 5539
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۹۰۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد ، دل را بيمار و اندوه شديد آرد.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسود به آقايي نرسد.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد، بدن را مي گذارد.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


شخص حسود را دوستي و رفاقت نيست (يعني نمي تواند با کسي دوستي کند و اگر دوستي کرد اعتمادي به دوستي او نيست.)


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد ، زندگي را بر انسان سخت و دشوار کند.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


آدم حسود ، هميشه بيمار است.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۰۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ايمان از حسد بيزار است. (و هر جا که حسد باشد از آنجا بگريزد)


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد ، اساس همه عيب هاست.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کينه ، خوي حسودان است (چون حسود وقتي نتواند نعمتي را از محسود سلب کند کينه اش را به دل گيرد.)


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد گرفتار کردن و در بند کردن روح و جان است.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد بدترين بيماري هاست.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حسد آدمي را رنجور مي کند.


غرر الحکم ، باب حسد





حديث - ۹۱۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کسي که با حق دشمني کند خداي تعالي خصم (و طرف نزاع) او باشد.


غررالحکم ، باب حق





حديث - ۹۱۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


از جمله عقوق (نافرماني و آزار پدر و مادر) ضايع کردن و تباه ساختن حقوق آنهاست.


غررالحکم ، باب حقوق





حديث - ۹۱۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


از کمال حماقت تکبر در حال نداري و فقر است.


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۱۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


عشوه گري و فخر بي جهت ، و لاف زدن بدون داشتن شرف و کمال از نشانه هاي حماقت است.


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۱۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حماقت و بي خردي مرد شناخته شود به اين که در حال فراخي زندگي و نعمت سرمست گردد و در حال رنج و محنت سخت به خواري و ذلّت افتد.(و دست نياز پيش ديگران برد)


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۲۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


احمق ترين مردم کسي است که از کار نيک جلوگيري مي کند و مي خواهد که او را سپاس گويند و کار بد مي کند و انتظار پاداش نيکو دارد.


غررالحکم ، باب حماقت

	

	
	



	

		



حديث - ۹۲۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


احمق ترين مردم کسي است که کار پستي را براي ديگران زشت بداند ولي خود بدان دچار باشد.


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۲۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


احمق ترين مردم کسي است که گمان دارد عاقل ترين مردم است.


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۲۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حماقت ، از ميوه هاي جهل و ناداني است.


غررالحکم ، باب حماقت





حديث - ۹۲۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


پررويي مرد (او را نزد مردمان) عيبناک کند.


غررالحکم ، باب حيا





حديث - ۹۲۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کسي که شرم ندارد خيري در او نيست.


غررالحکم ، باب حيا





حديث - ۹۲۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


بدترين اشرار کسي است که از مردم شرم ندارد و از خداي سبحان نمي ترسد.


غررالحکم ، باب حيا





حديث - ۹۲۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اساس هر بدي پر رويي است.


غررالحکم ، باب حيا





حديث - ۹۲۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


پرخوري از حرص پيدا شود و حرص بدترين عيبهاست.


غررالحکم ، باب خوردن





حديث - ۹۲۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


انسان کريم و بزرگوار کينه توز نيست.


غررالحکم ، باب کينه





حديث - ۹۳۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کينه ، پست ترين عيب هاست.


غررالحکم ، باب کينه





حديث - ۹۳۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کينه ، سبب بر انگيختن خشم است.


غررالحکم ، باب کينه





حديث - ۹۳۲


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



از زنا بپرهيزيد که در آن چهار خصلت است : رونق از چهره ببرد (زيبايي و شادابي) و روزي را ببرد و خدا را خشمگين کند و مايه عذاب جاودان شود.


نهج الفصاحه ، حديث -۹۹۱





حديث - ۹۳۳


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



آنکه بر زنا اصرار ورزد چون بت پرست است


نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۱۷





حديث - ۹۳۴


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هر که زنا کند با کسان وي (ناموس او) زنا کنند.


نهج الفصاحه ، حديث -۳۰۰۰





حديث - ۹۳۵


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هر که زنا کند يا شراب بنوشد خدا ايمان از او بکند همچانکه انسان پيراهن از سر خويش بيرون مي کند.


نهج الفصاحه ، حديث -۲۹۹۹





حديث - ۹۳۶


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



زنا مايه فقر است.


نهج الفصاحه ، حديث -۱۷۱۱





حديث - ۹۳۷


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



زناي چشمان نگاه نارواست.


نهج الفصاحه ، حديث -۱۷۰۴





حديث - ۹۳۸


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



سه کس اند که در روز قيامت خدا به سوي آنها نمي نگرد و پاکشان نمي کند و عذابي دردناک دارند : پير زناکار و فقير متکبّر ، و شخصي که خدا را سرمايه خود کرده ، چيزي نخرد مگر با قسم و چيزي نخرد نفروشد مگر با قسم.


نهج الفصاحه ، حديث -۱۲۴۰





حديث - ۹۳۹


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



خداوند پير زناکار و ثروتمند ستمکار و فقير متکبّر را دشمن دارد.


نهج الفصاحه ، حديث -۷۹۵





حديث - ۹۴۰


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



روز قيامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.


نهج الفصاحه ، حديث -۶۳۱





حديث - ۹۴۱


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



خشم خدا نسبت به زناکاران بسيار سخت است.


نهج الفصاحه ، حديث -۲۹۵





حديث - ۹۴۲


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



وقتي زنا رواج گيرد زلزله پيدا شود ، وقتي حاکمان ستم کنند باران کم شود


نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۹




حديث - ۹۴۳


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



وقتي بنده ايي زنا کند ايمان از او بيرون رود و چون سايه ايي بر سرش بايستد و هنگامي که از آن دست بردارد بازمي گردد.


نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۲





حديث - ۹۴۴


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



وقتي زناکاري و رباخواري در جايي آشکار شود مردم آن عذاب خدا را به خود خريده اند.


نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۸





حديث - ۹۴۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ؛


بْخل ننگ و ترس نقصان است و تهيدستي مرد زيرک را در برهان کُند مي سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.


نهج البلاغه، حکمت ۳





حديث - ۹۴۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کسي که از خدا ببرد و به غير خدا پيوند کند بدبخت گشته و به رنج و تعب دچار گردد.


غررالحکم ، باب معرفت خدا





حديث - ۹۴۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


پيروز نيست آن کس که گناه بر او چيره گشته است.


غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه





حديث - ۹۴۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


هيچ پليدي ، زشت‌تر از ناداني نيست.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۴۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ناداني براي پستي (انسان) کافي است.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ناداني در انسان ، از خوره در بدن زيانبار تر است.


غررالحکم ، باب جهل

	

	
	



	

		



حديث - ۹۵۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


نادان بودن به فضيلتها و کمالات ، از زشت ترين پستي ها و فرومايگي هاست.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ناداني و بخل ، بدي و زيان است.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


حرص و آز و بخل ، نتيجه و محصول ناداني است.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ناداني ، ريشه و اساس هر بدي است.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


ناداني ، کانون شر و بدي است.


غررالحکم ، باب جهل





حديث - ۹۵۶


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


مَنْ بَغي صَيَّرَ اللّه‌ُ بَغْيَهُ عَلي نَفْسِهِ وَصارَتْ نُصْرَةُ اللّه‌ِ لِمَنْ بَغي عَلَيْهِ وَمَنْ نَصَرَهُ اللّه‌ُ غَلَبَ وَاَصابَ الظَّفَرَ مِنَ اللّه‌ِ؛


هر کس ستم کند خداوند ستمش را به خود او باز مي‌گرداند و ياري خدا نصيب کسي مي‌گردد که به او ستم شده و کسي که خدا او را ياري کند غلبه پيدا مي‌کند و از جانب خدا پيروزي نصيبش مي‌شود.


تحف العقول، ص ۳۱۵





حديث - ۹۵۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



إنَّ الاِختِلافَ والتَّنازُعَ وَالتَّثَبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَالضَّعْفِ وَهُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّه‌ُ وَلا يُعْطي عَلَيْهِ النَّصْرَ وَالظَّفَرَ؛


اختلاف و کشمکش و پشت هم‌اندازي، از ناتواني و سستي است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن ياري و پيروزي مي‌دهد.


بحارالأنوار، ج۲۰، ص ۱۲۶.





حديث - ۹۵۸


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِعْلَموا اَنَّ اللّه‌َ تَعالي يُبْغِضُ مِنْ خَلْقِهِ الْمتَلَوِّنَ، فَلا تَزولوا عَنِ الْحَقِّ وَاَهْلِهِ، فَاِنَّ مَنِ اسْتَبَدَّ بِالْباطِلِ وَاَهْلِهِ هَلَکَ وَفاتَتْهُ الدُّنْيا؛


بدانيد که خداوند از انسان‌هايي که دائما رنگ عوض مي‌کنند نفرت دارد. پس از حق و اهل آن جدا نشويد، چرا که هر کس به باطل و اهل آن بپيوندد، نابود مي‌شود و دنيا را هم از دست مي‌دهد.


امالي مفيد، ص۱۳۷، ح ۶





حديث - ۹۵۹


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



أتَيْتُ لَيْلَةً اُسْرِيَ بي‌عَلي قَوْمٍ بُطونُهُم‌کَالْبُيوتِ فيهَا الْحَيّاتُ تُري مِنْ خارِجِ بُطونِهِمْ فَقُلْتُ: مَنْ هؤُلاءِ يا جَبْرَئيلُ؟ قالَ: هؤُلاءِ أَکَلَةُ الرِّبا؛


شبي‌که‌به‌معراج‌رفتم‌برمردمي‌گذشتم‌که‌شکم‌هايشان چون خانه‌اي بود و در آنها مارهايي وجود داشت که از بيرون شکمهايشان ديده مي‌شد. پرسيدم: اي جبرئيل اينها کيستند؟ گفت: اينان رباخوارانند.


کنزالعمال، ج ۴، ص ۱۰۷، ح ۹۷۶۶.





حديث - ۹۶۰


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ أَکَلَ الرِّبا مَلأََ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ بَطْنَهُ مِنْ نارِ جَهَنَّمَ بِقَدْرِ ما أَکَلَ ، وَإِنِ اکْتَسَـبَ مِنْهُ مالاً لايَقْبَلُ اللّه‌ُ تَعالي مِنْهُ شَيْـئا مِنْ عَمَلِهِ ، وَلَمْ يَزَلْ في لَعْنَةِ اللّه‌ِ وَالْمَلائِکَةِ ما کانَ عِنْدَهُ مِنْهُ قيراطٌ (واحِدٌ)؛


هر کس ربا بخورد خداوند عزوجل به اندازه ربايي که خورده شکمش را از آتش دوزخ پر کند و اگر از طريق ربا مالي به دست آورد، خداي تعالي هيچ عمل او را نپذيرد و تا زماني که قيراطي (کمترين مقدار) از مال ربا نزدش باشد، پيوسته خداوند و فرشتگانش او را نفرين کنند.


ثواب الاعمال، ص ۲۸۵.





حديث - ۹۶۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


إِنَّهُ لَو کانَ الرِّبا حَلالاً لَتَرَکَ النّاسُ التِّجاراتِ وَما يَحْتاجونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اللّه‌ُ الرِّبا لِيَفِرَّ النّاسُ مِنَ الْحَرامِ إلَي الْحَلالِ وَ إِلَي التِّجاراتِ وَ إِلَي الْبَيْعِ وَالشِّراءِ فَيَبْقي ذلِکَ بَيْنَهُمْ فِي الْقَرْضِ؛


براستي، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش براي معاش را رها مي‌کردند. به همين دليل خداوند ربا را حرام کرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خريد و فروش رو بياورند و به يکديگر قرض بدهند.


من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۵۶۷، ح ۴۹۳۷.





حديث - ۹۶۲


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِعْلَمْ‌ـيَرْحَمُکَ‌اللّه‌ُاَنَ‌الرِّباحَرامٌ‌سُحتٌ،مِنَ‌الکَبائِرِ وَ مِمّا قَدْ وَعَدَ اللّه‌ُ عَلَيْهِ النّارَ فَنَعوذُ بِاللّه‌ِ مِنْها، وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلي لِسانِ کُلِّ نَبيٍّ وَفي کُلِّ کِتابٍ؛


خدايت رحمت کند! بدان که ربا حرام و از گناهان کبيره است و خداوند بر آن وعده آتش داده است پس پناه مي‌بريم به خدا از آتش. ربا را همه پيامبران و همه کتاب‌هاي آسماني حرام کرده‌اند.


فقه الرضا، ح ۲۵۶.





حديث - ۹۶۳


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اِنَّ اَخْوَفَ ما اَخافُ عَلي اُمَّتي مِنْ بَعْدي هذِهِ الْمَکاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهْوَةُ الخَفيَّةُ وَ الرِّبا؛


آنچه بيش از هر چيز بر امتم بعد از خود مي‌ترسم، درآمدهاي حرام، هواپرستي پنهان و رباست.


بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۵۴، ح ۲۶.





حديث - ۹۶۴


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



يَاْتي آکِلُ الرِّبا يَوْمَ القيامَةِ مُخْتَبِلاً يَجُرُّ شَقَّيْهِ، ثُمَّ قَرَاَ: لا يَقومونَ اِلاّ کَما يَقومُ الَّذي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيطانُ مِنَ الْمَسِّ؛


رباخوار روز قيامت ديوانه محشور مي‌شود و بر سر خود مي‌زند. سپس اين آيه را قرائت فرمودند: (ربا خواران) بپاي نمي‌خيزند جز مانند آن کس که شيطان، بواسطه تماس او را آشفته حال مي‌سازد.


الدرالمنثور، ج ۱، ص ۳۶۴.





حديث - ۹۶۵


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَلرِّبا وَ اِنْ کَثُرَ فَاِنَّ عاقِبَتَهُ تَصيرُ اِلي قُلٍّ؛


سود ربا گرچه بسيار باشد ولي سرانجام به کمي (و بي‌برکتي) مي‌گرايد.


کنزالعمال، ج ۴، ص ۱۰۵، ح ۹۷۵۸





حديث - ۹۶۶


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


عَنْ اَبي بصيرٍ قال: قُلْتُ: آکِلُ الرِّبا بَعْدَ البَيِّنَةِ؟ قالَ: يُؤَدَّبُ فَاِنْ عادَ اُدِّبَ فَاِنْ عادَ قُتِلَ؛


ابو بصير از امام صادقعليه‌السلام
پرسيد: حکم رباخوار بعد از روشن بودن حکم ربا براي وي چيست؟ حضرت فرمودند: تأديب مي‌شود و اگر (براي بار دوم) ربا گرفت باز تأديب مي‌شود و (براي بار سوّم) اگر ربا گرفت، کشته مي‌شود.



کافي، ج ۷، ص ۲۴۲، ح ۹.





حديث - ۹۶۷


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


آکِلُ الرِّبا لايَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيا حَتّي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ؛


ربا خوار از دنيا نرود، تا آن که شيطان ديوانه‌اش کند.


بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۲۰، ح ۳۰.





حديث - ۹۶۸


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


إِنَّما حَرَّمَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ الرِّبا لِئَلاّ يَذْهَبَ الْمَعْروفُ؛


خداي عزوجل ربا را حرام فرمود تا احسان کردن از بين نرود.


وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۴۲۵، ح ۱۰.





حديث - ۹۶۹


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


دِرْهَمُ رِبا أَعْظَمُ عِنْدَ اللّه‌ِ مِنْ سَبْعينَ زِنْيَةً بِذاتِ مَحْرَمٍ في بَيْتِ اللّه‌ِ الْحَرامِ؛


يک درهم ربا نزد خداوند سنگين‌تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در خانه خدا.


نورالثقلين، ج ۱، ص ۲۹۵، ح ۱۱۷۷.

	

	
	



	

		



حديث - ۹۷۰


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ لَعَنَ آکِلَ الرِّبا وَمُؤکِلَهُ وَکاتِبَهُ وَشاهِدَيْهِ؛


خداي عزوجل رباخوار و ربا دهنده و نويسنده و شاهد بر آن را لعنت کرده است.


امالي صدوق، ص ۳۴۶.





حديث - ۹۷۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


لَيْسَ لِکَذوبٍ اَمانَةٌ، وَ لا لِفُجورٍ صيانَةٌ؛


دروغگو امانتدار نيست و بدکار، نگهدارنده اسرار نيست.


غررالحکم، ج ۵، ص ۸۵ ، ح ۷۵۰۶.





حديث - ۹۷۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اَلکَذِبُ فِي العاجِلَةِ عارٌ وَ فِي الآجِلَةِ عَذابُ النّارِ؛


دروغ در دنيا ننگ و عار است و در آخرت عذاب جهنم.


غررالحکم، ج ۲، ص ۳۱، ح ۱۷۰۸

	

	
	



	

		



حديث - ۹۷۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اَمرانِ لا يَنْفَکّانِ مِنَ الْکَذِبِ: کَثْرَةُ المَواعيدِ، وَ شِدَّةُ الاِْعتِذارِ؛


دو چيز از دروغ جدا نمي‌شود: بسيار وعده دادن و به شدت عذرخواهي نمودن.


نهج البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج ۲۰، ص ۲۸۷، ح ۲۸۲.





حديث - ۹۷۴


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ لِلشَّرِّ اَقْفالاً وَ جَعَلَ مَفاتيحَ تِلکَ الاَقْفالِ الشَّرابَ وَالکَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ؛


به راستي که خداوند عزوجل براي شر قفل‌هايي گذارد و کليد آن قفل‌ها را شراب قرار داد و دروغ از شراب بدتر است.


کافي، ج ۲، ص ۳۳۸، ح ۳.





حديث - ۹۷۵


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه‌ُ (بِهِ) عَلَي الْکَذّابينَ النِّسْيانَ؛


از جمله کمکهاي خداوند بر ضد دروغگويان فراموشي است.


کافي، ج ۲، ص ۳۴۱، ح ۱۵.







حديث - ۹۷۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


يَکْتَسِبُ الْکاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه‌ِ عَلَيْهِ وَاسْتِهانَةُ النّاسِ بِهِ وَمَقْتُ الْمَلائِکَةِ لَهُ؛


دروغگو با دروغگويي خود سه چيز بدست مي‌آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمني فرشتگان را نسبت به خود.


غررالحکم، ج ۶ ، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۹.





حديث - ۹۷۷


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَلْکَذِبُ يَنْقُصُ الرِّزْقَ؛


دروغ، روزي را کم مي‌کند.


الترغيب والترهيب، ج ۳، ص ۵۹۶، ح ۲۹.





حديث - ۹۷۸


امام سجادعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِتَّقُوا الْکَذِبَ الصَّغيرَ مِنْهُ وَالْکَبيرَ، في کُلِّ جِدٍّ وَهَزْلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِي الصَّغيرِ اجْتَرَأَ عَلَي الْکَبيرِ؛


از دروغ کوچک و بزرگش، جدّي و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز کوچک دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مي‌کند.


تحف العقول، ص ۲۷۸.





حديث - ۹۷۹


امام عليعليه‌السلام
:


نَـکَدُ الْعِلْمِ الْکَذِبُ وَ نَـکَدُ الْجِدِّ اللَّعِبُ؛


آفت علم دروغ و آفت جديت، بازي است.


غرر الحکم ، ح ۱۰۰۰۰.





حديث - ۹۸۰


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


اِنَّ الْعَبْدَ لِيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَنْسي بِهِ الْعِلْمَ الَّذي کانَ قَدْ عَلِمَهُ؛


انسان گناه مي‌کند، پس با آن، علمي را که پيشتر مي‌دانسته، از ياد مي‌برد.


عدّة الداعي، ص ۱۹۷.





حديث - ۹۸۱


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


من تسرع الي الشهوات تسرع اليه الافات؛


کسي که درشهوات تندروي کند آفات و بلايا نيز به سرعت به سوي او مي شتابد.


غررالحکم و دررالکلم ج ۵، ص ۳۲۷





حديث - ۹۸۲


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


ايّاکَ وَ خَصْلَتَينِ: اَلضَّجَرَ وَ الْکَسَلَ، فَاِنَّکَ اِنْ ضَجِرْتَ لَمْ تَصْبِرْ عَلي حَقٍّ وَ اِنْ کَسِلْتَ لَمْ تُؤَدِّ حَقّا؛


از دو خصلت بپرهيز: بي‌حوصلگي و تنبلي، زيرا اگر کم‌حوصله باشي بر حق شکيبايي نکني و اگر سست و تنبل باشي حقّي را ادا نکني.


امالي صدوق، ص ۶۳۶





حديث - ۹۸۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اَلسَّيِّئُ الْخُلُقِ کَثيرُ الطَّيْشِ مُنَغَّصُ الْعَيْشِ؛


آدم بد اخلاق بسيار خطا مي‌کند و زندگي‌اش تلخ مي‌شود.


غررالحکم، ح ۱۶۰۴





حديث - ۹۸۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَبَي اللّه‌ُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّي‌ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّه‌ِ، وَ کَيْفَ ذلِکَ؟ قالَ: لاَِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ في اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذي تابَ مِنْهُ؛


خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمي‌پذيرد. عرض شد: اي رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهي توبه کند در ورطه گناهي بدتر از آن که توبه کرده است مي‌افتد.


بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۹۹.





حديث - ۹۸۵


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


حُرِمَ الْحَريصُ خَصْلَتَيْنِ وَلَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافْتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْيَقينَ؛


حريص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست مي‌دهد، از راضي بودن محروم است، در نتيجه يقين را از دست مي‌دهد.


خصال ص ۶۹





حديث - ۹۸۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛


هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه مي‌شود.


عيون الحکم والمواعظ ، ص ۴۲۹.





حديث - ۹۸۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


يَنْبَغي لِلْعاقِلِ اَنْ يَحْتَرِسَ مِنْ سُکْرِ الْمالِ وَ سُکْرِ الْقُدْرَةِ ، وَ سُکْرِ الْعِلْمِ ، وَ سُکْرِ الْمَدْحِ وَ سُکْرِ الشَّبابِ ، فَاِنَّ لِکُلِّ ذالِکَ رياحا خَبيثَةً تَسْلُبُ الْعَقْلَ وَ تَسْتَخِفُّ الْوَقارَ ؛


سزاوار است که عاقل، از مستي ثروت، قدرت ، دانش ، ستايش و مستي جواني بپرهيزد، چرا که هر يک را بادهاي پليدي است که عقل را نابود مي‌کند و وقار و هيبت را کم مي‌نمايد


غرر الحکم ، ح ۱۰۹۴۸





حديث - ۹۸۸


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


هيچ چيزي زيانبارتر از خودپسندي نيست.


(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۸)





حديث - ۹۸۹


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


خسيس بودن آبروي انسان را از بين مي‌برد.


(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)





حديث - ۹۹۰


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


هرگاه مردم به گناهان بي‌سابقه روي آورند به بلاهاي بي‌سابقه گرفتارمي‌شوند


(اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۳۷۷)





حديث - ۹۹۱


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


از حرص و حسادت بپرهيز که اين دو، امتهاي گذشته را نابود کرد، و بخيل نباش که هيچ مؤمن و آزاده‌اي به آفت بخل مبتلا نمي‌شود. بخل مغاير با ايمان است


(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۶)





حديث - ۹۹۲


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


عُجب درجاتي دارد : يکي اين که کردار بد بنده در نظرش خوش جلوه کند وآن را خوب بداند و پندارد کار خوبي کرده يکي اين که بنده‌اي به خدا ايمان آورد و منت بر خدا نهد با اين که خدا را به او منت است در اين باره.


(تحف العقول ، ص ۴۶۸)