شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 93063
دانلود: 5539

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93063 / دانلود: 5539
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۹۸۹


عن النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
قال :



يا علي !شارب الخمر لايقبل عز و جل صلاته اربعين يوما فان مات في الاربعين مات کافرا ؛


اي علي ! نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذيرفته نيست و اگر در ظرف چهل روز بميرد، کافر از دنيا رفته است


(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۴۷)





حديث - ۹۹۰


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مثل الصلوة و اعمال بني ادم کرجل اتي مراغة فاتار عليه منها حتي امتلاء ترابا و دنسا ثم عمد الي غدير ماء طيب فاغتسل به فيذهب عنهه التراب و الدنس ، کذلک الصلوات الخمس تغسل عن العبد الذنوب اذا صلي الله من قلبه ؛


مثل نماز و اعمال آدم مثل مردي است که در خاک بغلتد آن چنان که سراپايش را خاک و کثافات فراگيرد، سپس به طرف آبگيري که آبش پاک است برود و در آن غسل نمايد و خود را شست و شو دهد و خاک و کثافات را از خود دور کند.اين چنين است نماز پنجگانه ، زماني که بنده با حضور قلب خدا را عبادت کند، کثافات گناه از وي شسته مي شود.


(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)







حديث - ۹۹۱


قال عليعليه‌السلام
:


ليخشع الرجل في صلوته فانه من خشع قلبه الله - عز و جل - خشعت جوارحه فلا يعبث بشي ء في الصلوة ؛


مرد بايد در نماز خود خاشع باشد، پس وقتي قلبش براي خدا خاشع شد، اعضاء و جوارحش نيز خاشع است ، با چيزي (در حال نماز) بازي نمي کند.


(جامع احاديث الشيعه ، ج ۵، ص ۳۷)





حديث - ۹۹۲


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



اعبد الله کانک تراه فان کنت لاتراه فانه يراک ؛


عبادت کن خداوند تعالي را، چنانچه گويا او را مي بيني ، و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند.


(نهج الفصاحه ، ص ۶۵.سرالصلوة ، ص ۲۶.مکارامام عليعليه‌السلام
:



الجاهِلُ لا يَرتَدِعُ ، وبالمَواعِظِ لا يَنتَفِعُ؛


نادان باز نمي‌ايستد (هيچ نهي و بازداشتي در او اثر نمي‌کند) و پند و اندرزها سودش نمي‌دهد


غرر الحکم : ۱۷۲۹

	

	
	



	

		



حديث - ۹۹۳


امام باقرعليه‌السلام
:


مَن لَم يَجعَلِ اللّه‌ُ لَهُ مِن نفسِهِ واعِظا ، فإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَن تُغنيَ عَنهُ شيئا ؛


کسي که خداوند براي او واعظي دروني قرار ندهد ، موعظه‌هاي مردم هرگز در او سودمند نمي‌افتد


تحف العقول : ۲۹۴





حديث - ۹۹۴


امام سجّادعليه‌السلام
:


ابنَ آدَمَ ، إنَّکَ‌لا تَزالُ بِخَيرٍ ما کانَ لَکَ واعِظٌ مِن نَفسِکَ ، وما کانَتِ الُمحاسَبَةُ مِن هَمِّکَ ، وما کانَ الخَوفُ لَکَ شِعارا ، والحَذَرُ لَکَ دِثارا ؛


اي فرزند آدم ! تا زماني که واعظي از درون داري و به حسابرسي (اعمالِ خود) اهتمام مي‌ورزي و ترس (از خدا و کيفر الهي) جامه زيرين تو باشد و پرهيز بالاپوشت ، پيوسته در خير و صلاح خواهي بود


تحف العقول : ۲۸۰





حديث - ۹۹۵


امام عليعليه‌السلام
:


مَن کانَ لَهُ في نَفسِهِ‌واعِظٌ کانَ علَيهِ مِن اللّه حافِظٌ؛


هر که واعـظي درونـي داشته باشد ، او را از جانب خداوند نگهباني است


بحار الأنوار : ۷۸ / ۶۷ / ۱۱





حديث - ۹۹۶


امام عسکريعليه‌السلام
:


مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، ومَن وَعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ ؛


هرکه برادر خود را پنهاني اندرز دهد ، او را آراسته است و هر که در برابر ديگران موعظه‌اش کند ، او را لکّه‌دار کرده‌است


تحف العقول : ۴۸۹





حديث - ۹۹۷


امام عليعليه‌السلام
:


لا واعِظَ أبلَغُ مِن النُّصحِ ؛


هيچ واعـظـي مـؤثرتر از نصيحت نيست


غرر الحکم : ۱۰۶۲۲





حديث - ۹۹۸


امام عليعليه‌السلام
:


أبلَغُ العِظاتِ الاعتِبارُ بِمَصارِعِ الأمواتِ؛


رساترين پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه‌هاي مردگان است.


غرر الحکم : ۳۱۲۳

	

	
	



	

		



حديث - ۹۹۹


امام عليعليه‌السلام
:


لِلکَيِّسِ في کُلِّ شَيءٍ اتِّعاظٌ ؛


انسان زيرک، از هر چيزي پندي مي‌آموزد


غرر الحکم : ۷۳۳۸





حديث - ۱۰۰۰


امام عليعليه‌السلام
:


مَن فَهِمَ مَواعِظَ الزَّمانِ لَم‌يَسکُنْ إلي حُسنِ الظَّنِّ بالأيّام ؛


هرکه پندهاي زمانه را بفهمد ، به روزگار خوشبين نباشد


غرر الحکم : ۸۹۳۸





حديث - ۱۰۰۱


امام عليعليه‌السلام
:


إذا أحَبَّ اللّه‌ُ عَبدا وعَظَهُ بالعِبَرِ ؛


هرگاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد ، او را با عبرت‌ها پند دهد


غرر الحکم : ۴۰۳۲

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۰۲


امام عليعليه‌السلام
:


کَفي عِظَةً لِذَوي الألبابِ ما جَرَّبوا ؛


براي خردمندان ، تجربه‌هاي آنان پندي است کافي


غرر الحکم : ۷۰۵۹





حديث - ۱۰۰۳


امام عليعليه‌السلام
:


العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ؛


خردمند کسي است که‌تجربه‌ها او را پند دهد.


تحف العقول : ۸۵





حديث - ۱۰۰۴


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



کَفي بالمَوتِ واعِظا؛


مرگ براي اندرز گرفتن بس است


تحف العقول : ۳۵

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۰۵


امام عليعليه‌السلام
:


بالمَواعِظِ تَنجَلي الغَفلَةُ ؛


با اندرزهاست که (پرده) غفلت کنار مي‌رود


غرر الحکم : ۴۱۹۱





حديث - ۱۰۰۶


امام عليعليه‌السلام
:


المَواعِظُ صَقالُ النُّفوسِ ، وجَلاءُ القُلوبِ؛


اندرزها صيقل بخش جان‌ها ، و جلا دهنده دل‌هاست


غرر الحکم : ۱۳۵۴





حديث - ۱۰۰۷


م الاخلاق ، ص ۴۵۹)





حديث - ۱۰۰۸


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



مَن ماتَ علي حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهيداً؛


هرکه بر دوستي آل محمّد بميرد، شهيد مرده است.


ميزان الحکمه، ح ۹۹۶۴





حديث - ۱۰۰۹


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


کل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع؛


گنجايش هر ظرفي با آنچه در آن نهند، تنگ مي شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن نهند، گسترش مي يابد.


اصول کافي، ج ۳، ص ۱۷۲.





حديث - ۱۰۱۰


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



من عمل علي غير علم ما يفسد اکثر مما يصلح؛


هر کس کاري را بدون شناخت انجام دهد، تباه کاري او بيشتر است تا آنچه سامان مي دهد.


تحف العقول، ص ۴۷.





حديث - ۱۰۱۱


امام صادقعليه‌السلام
:


طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ في التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَي الصِّراطِ فوَجَدتُهُ في الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ في صَلاةِ اللَّيلِ؛


روشنايي دل را جوييدم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم و گذر از صراط را جوييدم و آن را در صدقه دادن يافتم و نورانيّت چهره را جوييدم و آن را در نماز شب يافتم


مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۲





حديث - ۱۰۱۲


امام عليعليه‌السلام
:


مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه سُبحانَهُ سَلاعَنِ الدُّنيا ؛


کسي که ديدار خداي سبحان را دوست بـدارد، دنيا را از ياد ببرد


غرر الحکم : ۸۴۲۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴





حديث - ۱۰۱۳


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه أحَبَّ اللّه‌ُ لِقاءَهُ ، ومَن کَرِهَ لِقاءَ اللّه کَرِهَ اللّه‌ُ لِقاءَهُ؛


هرکه ديدار خدا را دوست داشته باشد ، خدا ديدار او را دوست دارد و هرکه ديدار خدا را خوش‌نداشته‌باشد،خدا نيز ديدار او را خوش‌ندارد.


کنزالعمّال : ۴۲۱۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴





حديث - ۱۰۱۴


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَينِ ؛


از نشانه‌هاي شقاوت و بدبختي خشکيدگي چشم است


بحار الأنوار : ۷۰ / ۵۲ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸





حديث - ۱۰۱۵


امام صادقعليه‌السلام
:


ما مِن شيءٍ إلاّ ولَهُ کَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه‌ُ علي النّارِ ، ولَو أنّ باکيا بکي في اُمَّةٍ لَرُحِموا ؛


هر چيزي پيمانه و وزني دارد مگر اشکها ؛ زيرا قطره‌اي اشک درياهايي از آتش را فرو مي‌نشاند و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هيچ فقر و ذلّتي بر چهره آن ننشيند و هرگاه اشکها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند و اگر گرينده‌اي در ميان امتي بگريد همه آن امّت مشمول رحمت مي‌شوند


بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۳۱ / ۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸





حديث - ۱۰۱۶


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



علَيکَ بقِراءةِ القرآنِ ؛ فإنّ قِراءتَهُ کَفّارةٌ للذُّنوبِ ، وسَترٌ في النارِ ،وأمانٌ مِن العذابِ؛


بـر تـو بـاد خواندن قرآن؛ زيرا خواندن آن کفّاره گناهان است و پرده‌اي در برابر آتش و موجب ايمني از عذاب.


بحار الأنوار : ۹۲ / ۱۷ / ۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰





حديث - ۱۰۱۷


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن‌حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ کلامُ اللّه ؛


براي ملازم قرآن شايسته نيست با کسي که نسبت به او تندي کرده است ، تندي کند و کسي که در درونش کلام خداست، با کسي که (نسبت به وي) رفتار جاهلانه مي‌کند ، نابخردانه رفتار نمي‌کند


کنزالعمّال : ۲۳۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰





حديث - ۱۰۱۸


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ‌في السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛


سزاوارترين مردم به خشوع ورزيدن نهاني و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است و سزاوارترين مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است


الکافي : ۲ / ۶۰۴ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۱۹


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



إنّ الذي ليسَ في جَوفِهِ شيءٌ من القرآنِ کالبَيتِ الخَرِبِ ؛


کسي که در اندرونش چيزي از قرآن نيست ، همانند خانه‌اي ويران است


کنزالعمّال : ۲۴۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰





حديث - ۱۰۲۰


امام عليعليه‌السلام
:


اللّه‌َ اللّه‌َ في القرآنِ ، لا يَسبِقُکُم بالعَمَلِ بهِ غَيرُکُم


خدا را ! خدا را ! درباره قرآن ، مبادا ديگران با عمل به آن ، بر شما پيشي گيرند


نهج البلاغة : الکتاب ۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸





حديث - ۱۰۲۱


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



إذا التَبَسَت علَيکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَي الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَي النارِ ؛


هر گاه کارها همچون پاره‌هاي شب تار بر شما تاريک و شبهه‌ناک شد ، به قرآن روي آوريد؛ زيرا قرآن شفيعي است که شفاعتش پذيرفته است و شاکي و خصمي است که شکايتش قبول مي‌شود هر که قرآن را فرا رويِ خود قرار دهد ، او را به سوي بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خويش نهد ، به سوي دوزخش براند


نوادر الراونديّ : ۲۱ ، ۲۲





حديث - ۱۰۲۲


امام عليعليه‌السلام
:


تَعَلَّموا القرآنَ ؛ فإنّهُ أحسَنُ الحديث -، وتَفَقَّهُوا فيهِ فإنَّهُ رَبيعُ القُلوبِ ؛


قرآن را بياموزيد ، که آن بهترين سخن است و در آن دانا و فقيه شويد که آن بهار دلهاست


نهج البلاغة : الخطبة : ۱۱۰





حديث - ۱۰۲۳


مَن قَرَأ القُرآنَ لِيَأکُلَ بهِ النّاسَ‌جاءَ يَومَ القِيامَةِ ووَجهُه عَظمٌ لا لَحمَ فيهِ ؛


هر کس به منظور سرکيسه کردن مردم قرآن بخواند ، روز قيامت در حالي بيايد که چهره‌اش استخوان است و گوشتي در آن نيست


ثواب الأعمال : ۳۲۹/ ۱

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۲۴


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ‌اللّه عز و جل کَرامَةَ ذي الشَّيبهِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ


احترام نـهادن بـه ريـش سـفيد و قـرآن دان و پيشواي دادگر ، بزرگداشت جلال و شکوه خداوند عز و جل است


کنزالعمّال : ۲۵۵۰۷





حديث - ۱۰۲۵


پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



عَليکَ بتِلاوَةِ القرآنِ وذِکرِ اللّه کثيراً ، فإنّهُ ذِکرٌ لکَ في السماءِ ونورٌ لکَ في الأرضِ؛


بر تو باد به تلاوت قرآن و بسياري ياد خدا ؛ زيرا که آن در آسمان ، براي تو نام (و آوازه) است و در زمين نور


الخصال : ۵۲۵ / ۱۳





حديث - ۱۰۲۶


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


إِنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ وَلايَحسُدُ وَالمُنافِقُ يَحسُدُ وَلايَغبِطُ؛


مؤمن غبطه مي خورد و حسادت نمي ورزد، منافق حسادت مي ورزد و غبطه نمي خورد.


کافي، ج۲، ص۳۰۷، ح۷





حديث - ۱۰۲۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



اِتَّقُوااللّه وَأَصلِحواذاتَ بَينِکُمْ فَإِنَ اللّه يُصلِحُ بَينَ المُؤمِنينَ يَومَ القيامَةِ؛


تقواي الهي داشته باشيد و اصلاح کنيد ميان خودتان را زيرا خداوند در روز قيامت ميان مؤمنين را اصلاح مي کند.


محجة البيضاء، ج۳، ص۳۷۳





حديث - ۱۰۲۸


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَن اَحصي عَلي اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ ؛


هر کس درصدد عيب جويي برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزي او را سرزنش کند، مشمول اين آيه است: کساني که دوست دارند، زشتي ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا کند، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مي داند و شما نمي دانيد.


مستدرک الوسايل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۲۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



وَالّذي نَفسي بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّي تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّي تَحابّوا أولا أدُلُّـکُم عَلي شَئيٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـکُم؛


به خدايي که جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمي شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمي شويد، مگر اين که يکديگر را دوست بداريد. آيا مي خواهيد شما را به چيزي راهنمايي کنم که با انجام آن، يکديگر را دوست بداريد؟ سلام کردن بين يکديگر را رواج دهيد.


مشکاة الانوار، ص ۱۵۷





حديث - ۱۰۳۰


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



اَلطِّيَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه يُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛


فال بد زدن شرک است و هيچ کس ازما نيست مگر اين که به نحوي دستخوش فال بد زدن مي شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بين مي برد.


سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۷۰، ح۳۵۳۸





حديث - ۱۰۳۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الکِذبَ مَشؤومٌ؛


بدان که راستگويي، پر برکت است و دروغگويي، شوم.


تحف العقول، ص ۱۴





حديث - ۱۰۳۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



اَلصِّدقُ طُمَنينَةٌ وَ الکَذِبُ ريبَةٌ ؛


راستگويي [مايه] آرامش و دروغگويي [مايه] تشويش است.


نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۴





حديث - ۱۰۳۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ أَحَبَّ الکَذِبَ فِي الصَّلاحِ وَأبغَضَ الصِّدقَ فِي الفَسادِ؛


خداوند عزوجل، دروغي را که باعث صلح و آشتي شود دوست دارد و از راستي که باعث فتنه شود بيزار است.


من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص ۳۵۳، ح۵۷۶۲





حديث - ۱۰۳۴


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه (بِهِ) عَلَي الکَذّابينَ النِّسيانَ؛


از جمله کمکهاي خداوند بر ضد دروغگويان فراموشي است.


کافي، ج۲، ص۳۴۱، ح۱۵

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۳۵


امام سجادعليه‌السلام
فرمودند:


اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ وَالکَبيرَ، في کُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِي الصَّغيرِ اجتَرَأَ عَلَي الکَبيرِ؛


از دروغ کوچک و بزرگش، جدّي و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز کوچک دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مي کند.


تحف العقول، ص ۲۷۸





حديث - ۱۰۳۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



أَنَا زَعيمٌ بِبَيتٍ في رَبَضِ الجَنَّةِ ، وَبَيتٍ في وَسَطِ الجَنَّةِ ، وَبَيتٍ في أَعلَي الجَنَّةِ لِمَن تَرَکَ المِراءَ وَإن کانَ مُحِقّا ، وَلِمَن تَرَکَ الکَذِبَ وَإِن کانَ هازِلاً ، وَلِمَن حَسُنَ خُلقُهُ ؛


من بر کسي که مجادله را رها کند، هر چند حق با او باشد و کسي که دروغ نگويد، هر چند به شوخي باشد و کسي که اخلاقش را نيکو گرداند، خانه اي در حومه بهشت و خانه اي در مرکز بهشت و خانه اي در بالاي بهشت ضمانت مي کنم.


خصال، ص ۱۴۴

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۳۷


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


(علامة) اَلايمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَيثُ يَضُرُّکَ عَلَي الکَذِبِ حَيثُ يَنفَعُکَ؛


(نشانه) ايمان، اين است که راستگويي را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويي، گرچه به سود تو باشد، ترجيح دهي.


نهج البلاغه، حکمت ۴۵۸





حديث - ۱۰۳۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



إِنَّ رَجُلاً أَتي سَيِّدَنا رَسولَ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فَقالَ: يا رَسولَ اللّه عَلِّمني خُلقا يَجمَعُ لي خَيرَ الدُّنيا وَالخِرَةِ فَقالَ
صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: لاتَکذِب؛



مردي به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
عرض کرد: به من اخلاقي بياموزيد که خير دنيا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.



بحارالأنوار، ج۷۲، ص۲۶۲، ح۴۳





حديث - ۱۰۳۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



لَئِن يَهدِي اللهُ بِکَ رَجُلاً واحِداً خَيرٌ لَکَ مِنَ الدُّنيا وَ ما فِيها؛


اگر خداوند بوسيله تو يک نفر را هدايت کند براي تو بهتر است از دنيا و هر آنچه در آن است.


(بحارالانوار، ج۲، ص۲)





حديث - ۱۰۴۰


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيرِ اَ لسِنَتِکُم، لِيَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَيرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعيَةٌ؛


مردم را به غير از زبان خود، دعوت کنيد، تا پرهيزکاري و کوشش در عبادت و نماز و خوبي را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت کننده است.


(کافي، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴)





حديث - ۱۰۴۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



مَن دَعا اِلي هُديً کانَ لَهُ مِنَ الجرِ مِثلُ اُجورِ مَن تَبِعَهُ لا يَنقُصُ ذلِکَ مِن اُجورِهِم شَيئا و مَن دَعا اِلي ضَلالَةٍ کان عَلَيهِ مِنَ الاِثمِ مِثلُ آثامِ مَن تَبِعَهُ لا يَنقُصُ مِن آثامِهِم شَيئا؛


هر کسي، به هدايتي راهنمايي کند، پاداشي را که براي پيروان هدايت وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي آن‌که از پاداش پيروان کاسته شود، و هر کس به گمراهي‌اي راهنمايي کند گناهي که براي پيروان آن وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي‌آن‌که از گناه آنها کاسته شود.


(منية المريد، ص ۱۰۲)

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۴۲


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَنْ عَرَفَ اللّه‌َ خافَهُ ، وَ مَنْ خافَ اللّه‌َ حَثَّهُ الْخَوفُ مِنَ اللّه‌ِ عَلَي الْعَمَلِ بِطاعَتِهِ وَالاَْخْذِ بِتَأديبِهِ ، فَبَشِّرِ الْمُطيعينَ المُتَأَدِّبينَ بِاَدَبِ اللّه‌ِ وَ الاْآخِذينَ عَنِ اللّه‌ِ اَنَّهُ حَقٌّ عَلَي اللّه‌ِ اَنْ يُنْجيَهُ مِنْ مُضِلاّتِ الْفِتَنِ؛


آن‌که خدا را شناخت ، از او ترسيد و آن کس که از خدا ترسيد ، ترس از خدا او را به عمل به فرمان او و در پيش گرفتن ادبش واداشت پس فرمان‌بردارانِ ادب شده به ادب خدا و اطاعت‌کنندگان دستورهاي او را بشارت ده که بر خداست که آنها را از فتنه‌هاي گمراه‌کننده برهاند.




مصباح الشريعه، ص ۱۰۸





حديث - ۱۰۴۳


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند:


مَن عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ و مَن خافَ اللهَ سَخَت نَفسَهُ عَنِ الدُّنيا؛


هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش مي افتد و هر که از خدا ترسان باشد نفسش از دنيا باز مي ماند.


جهاد النفس، ص ۸۳

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۴۴


امام محمد باقرعليه‌السلام
فرمودند:


ما عَرَفَ اَللهَ مَن عَصاهُ؛


خدا را نشناخته آن که نافرماني اش کند.


تحف العقول، ص۲۹۴





حديث - ۱۰۴۵


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


يَنبَغي لِمَن عَرَفَ اللّه سُبحانَهُ أَن لا يَخلُوَ قَلبُهُ مِن رَجائِهِ وَخَوفِهِ؛


کسي که خداي سبحان را مي شناسد، شايسته است دلش از بيم و اميد به او خالي نباشد.


غررالحکم، ج۶، ص۴۴۱، ح۱۰۹۲۶





حديث - ۱۰۴۶


رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



أَفضَلُ العمالِ العِلمُ بِاللّه إِنَّ العِلمَ يَنفَعُکَ مَعَهُ قَليلُ العَمَلِ وَکَثيرُهُ وَإِنَّ الجَهلَ لايَنفَعُکَ مَعَهُ قَليلُ العَمَلِ وَلا کَثيرُهُ؛


بهترين اعمال، خداشناسي است، زيرا با وجود علم و معرفت، عمل، کم يا زياد تو را سود مي بخشد اما با وجود ناداني (نسبت به خدا) عمل، نه اندکش تو را سود مي بخشد نه بسيارش.


کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸۷۳۱





حديث - ۱۰۴۷


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



لا تَتظُروا اِلي صَغيرِ الذّنبِ ولَکنِ انظُرُوا اِلي ما اجتَرَأتُم؛


به کوچکي گناه نگاه نکنيد بلکه به چيزي [نافرماني خدا] که برآن جرات يافته ايد بنگريد.


(جهاد النفس،ح ۴۰۵)





حديث - ۱۰۴۸


امام سجادعليه‌السلام
فرمودند:


فَاَمّا حَقُّ اللّه‌ِ الاَْکْبَرُ فَاِنَّکَ تَعْبُدُهُ لا تُشْرِکُ بِهِ شَيْئا فَاِذا فَعَلْتَ ذلِکَ بِاِخْلاصٍ جَعَلَ لَکَ عَلي نَفْسِهِ اَنْ يَکْفيَکَ اَمْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ يَحْفَظَ لَکَ ما تُحِبُّ مِنْها ؛


حق بزرگ‌تر خداوند اين است که او را بپرستي و چيزي را با او شريک نسازي، که اگر خالصانه چنين کني، خداوند کار دنيا و آخرتت را کفايت مي‌کند و آنچه را دوست داري برايت نگه مي‌دارد.


(نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷)





حديث - ۱۰۴۹


امام عليعليه‌السلام
:


لا يَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ وَ لا يَشقَي امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصيَةِ اللّه‌ِ؛


هيچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمي‌شود و جز با معصيت خدا بدبخت نمي‌گردد.


(غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸)





حديث - ۱۰۵۰


امام حسينعليه‌السلام
فرمودند:


مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِيَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما يَرجو و اَسرَعُ لِما يَحذَرُ.؛


کسي که بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرفتار مي شود.


(حارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۰)





حديث - ۱۰۵۱


امام حسينعليه‌السلام
فرمودند:


مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِيَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما يَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما يَحذَرُ؛


آن که در کاري که نافرماني خداست بکوشد اميدش را از دست مي دهد و نگرانيها به او رو مي آورد.


(بحار الانوار، ج ۳، ص ۳۹۷)





حديث - ۱۰۵۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلينَ: اَْلْحَياءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛


پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردباري، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.


نهج الفصاحه، ح ۱۴۶۳





حديث - ۱۰۵۳


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند:



إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لا يُکَفِّرُها صَلاهٌ وَ لا صَدَقَهٌ، قِيلَ يا رسولَ اللهِ فَما يُکَفِّرُها قالَ الهُمُومُ في طَلَبِ المَعِيشَهِ؛


بعضي از گناهان به وسيله نماز و صدقه هم آمرزيده نمي شوند. سؤال شد يا رسول الله! پس چه چيز موجب آمرزش آن است؟ فرمودند: جديت و تلاش در طلب معيشت.


مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۳





حديث - ۱۰۵۴


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


العَمَل العَمل، ثُمَّ النَّهاية النَّهاية، والاستِقامة الاستِقامَة، ثُمَّ الصَّبر الصَّبر، والوَرَع، إِنَّ لَکُم نَهايَة فَانتهوا اِلي نَهايَتِکُم؛


کار کنيد و آن را به پايانش رسانيد و در آن پايداري کنيد؛ آن گاه شکيبايي ورزيد و پارسا باشيد. همانا شما را پاياني است؛ پس، خود را به آن پايان (بهشت) رسانيد.


نهج‌البلاغه

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۵۵


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


قَليل تَدُوم عَليه، أرجَي مِن کَثِير مَملُولٍ مِنه؛


کار (خير) اندک، که بر آن مداومت ورزي، از کار بسيار که از آن خسته شوي، اميدوار کننده‌تر است.


نهج‌البلاغه





حديث - ۱۰۵۶


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


إذا هبت أمراً فقع فيه، فإنّ شدّة توقّيه أعظم ممّا تخاف منه؛


هرگاه از کاري ترسيدي، خود را بـه کام آن بينداز، زيرا ترس شديد از آن کار، دشوارتر و زيان‌بارتر از اقدام به آن کار است.


غررالحکم، ۸۹۵۵





حديث - ۱۰۵۷


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


الشَّرفُ بِالهِمَم العَالِيه لابِالرمَمِ البَالِيه؛


شرافت به همت هاي بلند است نه به استخوان هاي پوسيده.


نهج‌البلاغه

	

	
	



	

		



حديث - ۱۰۵۸


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


اقصِر هِمَّتَک عَلي مَا يلزمُک و لا تخُض فِيما لايعنِيک؛


همّت خود را صرف چيزهايي کن که به آن نياز داري و آنچه را به کار ت نمي آيد پي گيري مکن.


نهج‌البلاغه





حديث - ۱۰۵۹


امام عليعليه‌السلام
فرمودند:


إِنْ سَمَتْ هِمَّتُکَ لِإِصْلَاحِ النَّاسِ فَابْدَأْ بِنَفْسِکَ فَإِنَّ تَعَاطِيَکَ صَلَاحَ غَيْرِکَ وَ أَنْتَ فَاسِدٌ أَکْبَرُ الْعَيْب؛


اگر همت والاي اصلاح مردم را در سرداري، از خودت آغاز کن، زيرا پرداختن تو به اصلاح ديگران، در حالي که خود فاسد باشي بزرگترين عيب است.


نهج‌البلاغه