شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 93272
دانلود: 5546

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93272 / دانلود: 5546
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۲۶۵۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



وَ مَنْ شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحْيِيَ بِها حَقَّ امْرِي‌ءٍ مُسْلِمٍ اَتي يَوْمَ الْقيامَةِ وَ لِوَجْهِهِ نورٌ مَدَّ الْبَصَرِ تَعْرِفُهُ الْخَلايِقُ بِاسْمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛


کسي که براي زنده کردن حق يک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالي آورده مي‌شود که پرتو نور چهره‌اش، تا چشم کار مي‌کند ديده مي‌شود و خلايق او را به نام و نسب مي‌شناسند.


کافي، ج ۷، ص ۳۸۱، ح ۱





حديث - ۲۶۵۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



عَلَيْکُمْ بِالصِّدْقِ فَاِنَّهُ مَعَ الْبِرِّ وَ هُما فِي الْجَنَّةِ وَ ايّاکُمْ وَ الْکِذْبِ فَاِنَّهُ مَعَ الْفُجورِ وَ هُما فِيالنّارِ ؛


شما را سفارش مي‌کنم به راستگويي، که راستگويي با نيکوکاري همراه است و هر دو در بهشت‌اند و از دروغگويي بپرهيزيد که دروغگويي همراه با بدکاري است و هر دو در جهنم‌اند.


نهج الفصاحه، ح ۱۹۷۶





حديث - ۲۶۵۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ کَشَفَ عَوْرَةَ اَخيهِ الْمُسْلِمِ کَشَفَ اللّه‌ُ عَوْرَتَهُ حَتّي يَفْضَحَهُ بِها في بَيْتِهِ؛


هر کس عيب و زشتي برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتي او را آشکار سازد، تاجايي که او را در درون خانه‌اش رسوا سازد.


الترغيب والترهيب، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۹.





حديث - ۲۶۵۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


لا تَـکُنْ مِمَّنْ يَرجُو الاْآخِرَةَ بِغَيْرِ الْعَمَلِ... يَنْهي وَ لا يَنْتَهي وَ يَاْمُرُ بِما لا يَاْتي... ؛


از کساني مباش که بي‌عمل، به آخرت اميد دارند... از گناه باز مي‌دارند، اما خود باز نمي‌ايستند، به کارهايي فرمان مي‌دهند که خود انجام نمي‌دهند.


نهج البلاغه، از حکمت ۱۵۰





حديث - ۲۶۶۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلثَّناءُ بِاَکْثَرَ مِنَ الاِْسْتِحْقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصيرُ عَنِ الاِْسْتِحْقاقِ عِيٌّ اَوْ حَسَدٌ؛


تعريف بيش از استحقاق، چاپلوسي و کمتر از استحقاق، از ناتواني در سخن و يا حسد است.


نهج البلاغه، حکمت ۳۴۷

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۶۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِنَّ لِلْمُؤْمِنِ عَلي الْمُؤْمِنِ سَبْعَةَ حُقوقٍ، فَاَوْجَبُها اَنْ يَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِنْ کانَ عَلي نَفْسِهِ اَوْ عَلي والِدَيْهِ، فَلا يَميلَ لَهُمْ عَنِ الْحَقِّ؛


مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب‌ترين آنها اين است که آدمي تنها حق را بگويد، هر چند بر ضد خود يا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود.


بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۲۳، ح ۸





حديث - ۲۶۶۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


لِيَجْتَمِعَ فِي قَلبِکَ الأفتِقارُ اِلَي النّاسِ وَ الاِستِغناءُ عَنْهُمْ فَيَکُونَ اِفتِقارُکَ اِلَيْهِمْ فِي لِيْنِ کِلامِکَ وَ حُسْنِ بِشْرِکَ وَ يَکُونَ اِسْتِغْناءُکَ عَنْهُمْ في نَزاهَةِ عِرْضِکَ وَ بَقاءِ عِزِّکَ؛


بايد نياز به مردم و بي‌نيازي از آنان، در دلت گردآيند، تا نيازت به آنان، سبب نرمي در گفتار و خوش‌رويي‌ات شود و بي‌نيازي‌ات، سبب آبروداري و عزّتت باشد.


کافي، ج ۲ ، ص ۱۴۹، ح ۷.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۶۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



خَيْرُ الکَلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَمْ يُمِلَّ؛


بهترين سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگي نياورد.


انوار العلويه، ص ۴۸۹





حديث - ۲۶۶۴


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيْرِ اَ لْسِنَتِکُمْ، لِيَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَ الاِْجْتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الْخَيْرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعيَةٌ؛


مردم را به غير از زبان خود، دعوت کنيد، تا پرهيزکاري و کوشش در عبادت و نماز و خوبي را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت کننده است.


کافي، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴.





حديث - ۲۶۶۵


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



هر کسي، به هدايتي راهنمايي کند، پاداشي را که براي پيروان هدايت وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي آن‌که از پاداش پيروان کاسته شود، و هر کس به گمراهي‌اي راهنمايي کند گناهي که براي پيروان آن وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي‌آن‌که از گناه آنها کاسته شود.


منية المريد، ص ۱۰۲.





حديث - ۲۶۶۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


کساني که به کشمکش و دشمني با يکديگر بپردازند، دچار سستي مي‌شوند و سرانجام بدِ کارشان را مي‌چشند و در نزدشان خوبي، بدي و بدي، خوبي جلوه مي‌کند، در نتيجه راهشان را درست نمي بينند، کارشان دشوار و گريز گاهشان تنگ مي‌شود، چنين کسان در معرض خروج از دين و پيروي از راه غير مؤمنان هستند.


خصال، ص ۲۳۳





حديث - ۲۶۶۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



خداوند! زبان را عذابي دهد که هيچ يک از اعضاي ديگر را چنان عذابي ندهد. زبان گويد: اي پروردگار! مرا عذابي دادي که هيچ چيز را چنان عذاب ندادي! در پاسخش گفته شود: سخني از تو بيرون آمد و به شرق و غرب زمين رسيد و به واسطه آن خوني بناحقّ ريخته شد و مالي به غارت رفت و ناموسي هتک شد.


کافي، ج ۲ ص ۱۱۵، ح ۱۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۶۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



تا زماني که مردم، امر به معروف و نهي از منکر نمايند و در کارهاي نيک و تقوا به ياري يکديگر بشتابند، در خير و سعادت خواهند بود، اما اگر چنين نکنند، برکت‌ها از آنان گرفته شود و گروهي بر گروه ديگر سلطه پيدا کنند. نه در زمين ياوري دارند و نه در آسمان.


تهذيب الاحکام، ج ۶، ص ۱۸۱، ح ۲۲.





حديث - ۲۶۶۹


امام سجادعليه‌السلام
مي فرمايند :


حق کسي که به تو نيکي کرده ، اين است که از او تشکر کني و نيکي‌اش را به زبان‌آوري و از او به خوبي ياد کني و ميان خود و خداي عزّوجلّ برايش خالصانه دعا کني ، هرگاه چنين کردي بي‌گمان در پنهان و آشکار از او تشکر کرده‌اي سپس اگر روزي توانستي نيکي او را جبران کني ، جبران کن


خصال، ص ۵۶۸





حديث - ۲۶۷۰


امام عليعليه‌السلام
در توصيف کساني که خداوند متعال دوستشان دارد، مي فرمايند :


اگر در روز آنها را ببيني، خواهي ديد که در زمين آرام گام برمي‌دارند و با مردم به نيکي سخن مي‌گويند و هرگاه نادان‌ها آنان را صدا مي‌کنند، مي‌گويند سلام و هرگاه به لغو برخورد مي‌کنند، بزرگوارانه از آن مي‌گذرند. قدم‌هايشان از رفتن به جاهاي تهمت خيز بسته‌اند و زبانشان را از اين‌که درباره ناموس مردم سخن بگويند خاموش کرده‌اند.


صفات الشيعه ، ص ۴۱ ـ ۴۲





حديث - ۲۶۷۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



أَيُّما مُسْلِمَيْنِ تَهاجَرا فَمَکَثا ثَلاثا لايَصْطَلِحانِ اِلاّ کانا خارِجَيْنِ مِنَ الاِْسْلامِ، وَ لَمْ يَکُنْ بَيْنَهُما وَلايَةٌ فَاَيُّهُما سَبَقَ اِلي کَلامِ اَخيهِ کانَ السّابِقَ اِلَي الْجَنَّةِ يَوْمَ الْحِسابِ؛


دو مسلماني که سه روز با هم قهر کنند و آشتي ننمايند، هر دو از اسلام بيرون مي‌روند و ميان آنان هيچ پيوند ديني نيست و هر کدام از آنها پيش از ديگري با برادرش حرف بزند، در روز قيامت زودتر به بهشت مي‌رود.


کافي، ج ۲، ص ۳۴۵، ح ۵.





حديث - ۲۶۷۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَلا اُخْبِرُکُمْ بِاَفْضَلَ مِنْ دَرَجَةِ الصّيامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ الْبَيْنِ، فَاِنَّ فَسادَ ذاتِ الْبَيْنِ هِيَ الْحالِقَةُ؛


آيا به چيزي با فضيلت‌تر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاهتان نکنم؟ و آن اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه بين مردم ريشه‌کن کننده دين است.


نهج الفصاحه، ح ۴۵۸.





حديث - ۲۶۷۳


امام حسن عسکريعليه‌السلام
مي فرمايند :


مَنْ وَعَظَ اَخاهُ سِرّا فَقَدْ زانَهُ وَ مَنْ وَعَـظَـهُ عَلانيَةً فَقَدْ شانَهُ؛


هر کس برادر (ديني‌اش) را پنهاني نصيحت کند، او را آراسته و اگر آشکارا نصيحتش نمايد، ارزش او را کاسته است.


تحف العقول، ص ۴۸۹





حديث - ۲۶۷۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اي مردم! بيايد يکديگر را بر اطاعت خدا ياري کنيد و عدالتش را بپاداريد و به عهدش(در عبوديت او و ترک طاعت شيطان) وفا کنيد و در تمامي حقوق الهي منصفانه رفتار کنيد، زيرا که بندگان خدا به چيزي نيازمندتر از اين نيستند که در اين امور يکديگر را نصيحت و خوب ياري کنند.


کافي، ج ۸ ، ص ۳۵۴، ح ۵۵۰

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۷۵


امام سجادعليه‌السلام
مي فرمايند :


حَقُّ اللِّسانِ اِکْرامُهُ عَنِ الْخَني وَتَعْويدُهُ الْخَيْرَ وَ تَرْکُ الْفُضولِ الَّتي لافائِدَةَ لَها وَ الْبِرُّ بِالنّاسِ وَ حُسْنُ الْقَوْلِ فيهِمْ؛


حق زبان، احترام گذاشتن به آن با ترک زشت‌گويي، عادت دادنش به خوبي، ترک گفتار بي‌فايده و نيکي به مردم و خوشگويي درباره آنان است.


بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۲۸۶، ح ۴۱.





حديث - ۲۶۷۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ عامَلَ النّاسَ فَلَمْ يَظْلِمْهُمْ وَحَدَّثَهُم فَلَمْ يَکْذِبْهُم وَ وَعَدَهُم فَلَمْ يَخْلِفْهُم فَهُوَ مِمَّنْ کَمُلَتْ مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَتْ اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَتْ غيبَتُهُ؛


هر کس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نکند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش کامل، عدالتش آشکار، برادري با او واجب و غيبتش حرام است.


خصال، ص ۲۰۸، ح ۲۸.





حديث - ۲۶۷۷


امام باقرعليه‌السلام
درباره اين گفته خداوند که «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمودند: بهترين سخني که دوست داريد مردم به شما بگويند، به آنها بگوييد، چرا که خداوند، لعنت کننده، دشنام دهند، زخم‌زبان زن بر مؤمنان، زشت‌گفتار، بدزبان و گداي سمج را دشمن مي‌دارد و با حيا و بردبار و عفيفِ پارسا را دوست دارد.


امالي صدوق، ص ۳۲۶.





حديث - ۲۶۷۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



به خدايي که جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمي‌شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمي‌شويد، مگر اين‌که يکديگر را دوست بداريد. آيا مي‌خواهيد شما را به چيزي راهنمايي کنم که با انجام آن، يکديگر را دوست بداريد؟ سلام کردن بين يکديگر را رواج دهيد.


مشکاة الانوار، ص ۱۵۷.





حديث - ۲۶۷۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



من براي کسي که بگومگو را رها کند، هر چند حق با او باشد و براي کسي که دروغ گفتن را اگر چه به شوخي باشد، ترک گويد و براي کسي که اخلاقش را نيکو گرداند، خانه‌اي در حومه بهشت و خانه‌اي در مرکز بهشت و خانه‌اي در بالاي بهشت ضمانت مي‌کنم.


خصال، ص ۱۴۴، ح ۱۷۰.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۸۰


امام سجادعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِنَّ لِسانَ ابْنِ آدَمَ يُشْرِفُ کُلَّ يَوْمٍ عَلي جَوارِحِهِ فَيَقولُ: کَيْفَ أَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقولونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَکْتَنا! وَيَقولونَ: اَللّه‌َ اَللّه‌َ فينا! وَ يُناشِدونَهُ وَ يَقولونَ: إِنَّما نُثابُ بِکَ وَ نُعاقَبُ بِکَ؛


زبان آدميزاد، هر روز به اعضاي او نزديک مي‌شود و مي‌گويد: چگونه‌ايد؟ آنها مي‌گويند: اگر تو ما را به خودمان واگذاري، خوب هستيم! و مي‌گويند: از خدا بترس و کاري به ما نداشته باش. و او را سوگند مي‌دهند و مي‌گويند: ما فقط به واسطه تو پاداش مي‌يابيم و به واسطه تو، مجازات مي‌شويم.


خصال، ص ۶، ح ۱۵





حديث - ۲۶۸۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



خَيْرُکُم خَيْرُکُم لِنِسائِهِ و اَنَا خَيْرُکُم لِنِسائي؛


بهترين شما کسي است که براي زنان خود بهتر باشد و من بهترين شما براي زن خود هستم.


من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۴۴۳.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۸۲


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


الاَکْلُ عِندَ اَهلِ المُصيبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعْثُ اِلَيْهِم بِالطَّعامِ؛


غذا خوردن نزد مصيبت‌زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاي جاهليت است و سنّت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرستادن غذا براي مصيبت‌زدگان است.


من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۱۸۲.





حديث - ۲۶۸۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اِنْ قَدَرتَ اَن تُصْبِحَ و تُمسي و لَيْسَ في قَلبِکَ غَشٌّ لاَِحَدٍ فَافعَل و ذلِکَ مِن سُنَّتي و مَنْ أحيي سُنَّتي فَقَد اَحياني و مَن اَحياني کانَ مَعي فِي الجَنَّةِ؛


تا مي‌تواني بکوش که صبح و شب در قلبت (حتّي) قصد فريب و نيرنگ کسي نباشد؛ چرا که اين از سنّت‌هاي من است و کسي که سنّتم را زنده کند، مرا زنده کرده است و کسي که مرا زنده کند، در بهشت با من خواهد بود.


سنن ترمذي، ج ۴، ص ۱۵۱.





حديث - ۲۶۸۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است: دوست داشتن بينوايان و نزديک شدن به آنها، ذکر لا حول و لا قوة الا باللّه را بسيار گفتن، با خويشاوندان رابطه برقرار کردن؛ هر چند آنان قطع رابطه کنند، [و در مسائل مادي]، به پايين‌تر از خود نگاه کنم نه به بالاتر، در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم، حق را بگويم اگر چه تلخ باشد و از کسي چيزي نخواهم.


الاصول الستة عشر، ص ۷۵.





حديث - ۲۶۸۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کانَ النَّبيُّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
اِذا سُئِلَ شَيئا فَاِذا اَرادَ اَنْ يَفْعَلَه ُقالَ: نَعَم وَ اِذا اَراد اَنْ لا يَفْعَلَ سَکَتَ و کانَ لا يَقول لِشَي‌ءٍ لا... ؛



هرگاه از رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
چيزي تقاضا مي‌شد، اگر ايشان آن را مي‌خواستند انجام دهند، مي‌فرمودند: بله و اگر نمي‌خواستند انجام دهند، سکوت مي‌نمودند و هيچ‌گاه ايشان براي چيزي نه نمي‌گفتند.


بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۷.





حديث - ۲۶۸۶


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِنَّ رَسولَ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
کانَ اِذا اَتاهُ الضَّيْفُ اَکَلَ مَعَهُ وَ لَمْ يَرْفَعْ يَدَهُ مِنَ الْخِوانِ حَتّي يَرْفَعَ الضَّيْفُ يَدَهُ؛



رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
هرگاه ميهمان داشتند، با او غذا مي‌خوردند و دست از سفره و غذا نمي‌کشيدند، تا آن‌که ميهمان دست از غذا خوردن بکشد.


کافي، ج ۶، ص ۲۸۶





حديث - ۲۶۸۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَکْرَمُ اَخلاقِ النَّبيّينَ وَ الصِّدّيقينَ وَ الشُهَداءِ وَ الصّالِحينَ التَّزاوُرُ فِي اللّه‌ِ؛


بزرگوارانه‌ترين اخلاق پيامبران، صديقين (انسان‌هاي راستين) شهدا و صالحين، ديدار يکديگر براي خداست.


دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۰۶





حديث - ۲۶۸۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


کانَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لَيَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ اَصحابِهِ اِذا رَآهُ مَغْموما بِالْمُداعَبَةِ وَ کانَ
صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
يَقولُ: اِنَّ اللّه‌َ يُبْغِضُ الْمُعَبِّسَ في وَجْهِ اِخْوانِهِ؛


هرگاه رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
يکي از اصحاب خود را غمگين مي‌ديدند، با شوخي او را خوشحال مي‌کردند و مي‌فرمودند: خداوند، کسي را که با برادران (ديني) اش با ترشرويي و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مي‌دارد.



رسائل شهيد ثاني، ص ۳۲۶





حديث - ۲۶۸۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَنْ يَضْمُنْ لي بِرَّ الْوالِدَيْنِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضْمُنْ لَهُ کَثْرَةَ الْمالِ وَ زيادَةَ الْعُمْرِ وَ الْمَحَبَّةَ فِي الْعَشيرَةِ؛


هر کس نيکي به پدر و مادر و صله رحم را برايم ضمانت کند، من نيز زيادي ثروت، طول عمر و محبّت او را در دل خويشاوندان ضمانت مي‌نمايم.


مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۱۷۶، ح ۱۲.





حديث - ۲۶۹۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ في اَهْلِ بَيْتِهِ زيدَ في رِزْقِهِ؛


هر کس به شايستگي در حقّ خانواده‌اش نيکي کند، روزيش زياد مي‌شود.


الدعوات الراوندي، ص ۱۲۷.





حديث - ۲۶۹۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



طَلَبُ الْحَلالِ فَريضَةٌ عَلي کُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ؛


کسب درآمد حلال، بر هر مرد و زن مسلماني واجب است.


جامع الأخبار، ص ۳۸۹، ح ۱۰۷۹.





حديث - ۲۶۹۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَنْ اَکَلَ مِنْ کَدِّ يَدِهِ حَلالاً فُتِحَ لَهُ اَبْوابُ الْجَنَّةِ يَدْخُلَ مِنْ اَيِّها شاءَ؛


هر کس از دسترنج حلال خود روزي بخورَد، درهاي بهشت به روي او باز مي‌شود تا از هر کدام که بخواهد، وارد شود.


جامع الأخبار، ص ۳۹۰، ح ۱۰۸۶





حديث - ۲۶۹۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اِسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدقَةِ وَ الْبُکورُ مُبارَکٌ يَزيدُ في جَميعِ النِّعَمِ خُصوصاً فِي الرِّزْقِ وَ حُسْنُ الْخَطِّ مِنْ مَفاتيحِ الرِّزْقِ وَ طيبُ الْکَلامِ يَزيدُ فِي الرِّزْقِ؛


با صدقه دادن روزي را فرود آوريد، سحرخيزي با برکت است و همه نعمت‌ها، مخصوصاً روزي را زياد مي‌کند، خط زيبا از درهاي رزق است و خوش‌زباني [هم] روزي را زياد مي‌کند.


بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۱۸





حديث - ۲۶۹۴


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


خداوند براي هر کسي روزيِ حلالي مقرّر داشته که به سلامت به او خواهد رسيد. از طرف ديگر روزي حرام نيز در دسترس او قرار داده است که اگر انسان روزي خود را از آن حرام به دست آورد، خداوند در عوض، روزي حلالي را که براي او مقدّر کرده است، از او باز خواهد داشت و غير از اين دو روزي (حلال و حرام)، روزي‌هاي فراوان ديگري نيز نزد خداوند هست.


بحارالأنوار، ج ۵، ص ۱۴۷، ح ۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۹۵


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


عَلَيْکَ بِالدعاءِ لْاِخوانِکَ بِظَهْرِ الْغَيْبِ فَاِنَّهُ يَهيلُ الرِّزقَ؛


پشت سر برادران (ديني) خود دعا کن، که اين کار روزي را به طرف تو سرازير مي‌کند.


بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۶۰، ح ۱۴





حديث - ۲۶۹۶


ابو عبيده به امام صادق‌عليه‌السلام
عرض کرد: دعا کنيد که خداوند روزي مرا دست بندگانش قرار ندهد، امام فرمودند: خداوند چنين کاري نمي‌کند. او روزي بندگانش را در دست يکديگر قرار داده است؛ امّا از خدا بخواه که روزيت را در دست بندگان خوبش قرار دهد، که اين از خوش‌بختي است.



تحف العقول، ص ۳۶۱





حديث - ۲۶۹۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ يَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛


ميهمان، روزي خود را مي‌آورد و گناهان اهل خانه را مي‌برد


بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴

	

	
	



	

		



حديث - ۲۶۹۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



لا تَتَشاغَلُ عَمّا فُرِضَ عَلَيْکَ بِما قَدْ ضُمِنَ لَکَ فَاِنَّهُ لَيْسَ بِفائتِکَ ما قَدْ قُسِّمَ لَکَ وَ لَسْتَ بِلاحِقٍ ما قد زُويَ عنکَ؛


مبادا با پرداختن به کسب روزي تضمين شده، از آنچه بر تو واجب شده است، با زماني؛ زيرا قسمت تو از روزي مي‌رسد و آنچه قسمت تو نباشد، به آن دست نمي‌يابي.


بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۸۷





حديث - ۲۶۹۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اِنَّ اللَّهَ لَيَبْتَلِي الْعَبْدَ بِالرِّزْقِ لِيَنْظُرَ کَيْفَ يَعْمَلُ فَاِنْ رَضيَ بورِکَ لَهُ وَ اِنْ لَمْ يَرْضَ لَمْ يُبارَکْ لَهُ؛


خداوند انسان را با روزي آزمايش مي‌کند، تا ببيند چگونه عمل مي‌کند؛ اگر راضي شود، برکت داده مي‌شود و اگر راضي نشود، برکت داده نمي‌شود.


کنزالعمال، ح ۷۱۲۱

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۰۰


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:


لَمّا قيلَ لَهُ: اُحِبُّ اَنْ يُوَسَّعَ عَلَيَّ فِي الرِّزْقِ؟ - : دُمْ عَلَي الطَّهارَةِ يُوَسَّعَ عَلَيْکَ فِي الرِّزْقِ؛


به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
عرض شد: دوست دارم روزيم زياد شود. فرمودند: پيوسته با وضو باش تا روزيت فراوان شود.



کنزالعمال، ح ۴۴۱۵۴.





حديث - ۲۷۰۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


ما اَنْعَمَ اللَّهُ عَلي عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهُ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ کَلامُهُ حَتّي يُؤمَرَ لَهُ بِالْمَزيدِ؛


چون خداوند به بنده‌اي نعمت بدهد و او آن را قلباً قدر بشناسد و به زبان سپاس بگويد، سخنش تمام نشده، فرمان افزايش نعمت براي وي صادر مي‌شود.


کافي، ج ۲، ص ۹۵، ح ۹.





حديث - ۲۷۰۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اَلْعُسْرُ يُفْسِدُ الاَْخْلاقَ، اَلتَّسَهُّلُ يُدِرُّ الاَْرْزاقَ؛


سخت‌گيري، اخلاق را فاسد، آسان‌گيري روزي‌ها را فراوان مي‌کند.


غررالحکم، ح ۸۰۲ و ۸۰۳





حديث - ۲۷۰۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخيهِ المُسْلِمِ شَيئاً مِنْ حَقٍّ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ اِلّا اَنْ يَتوبَ؛


هر کس حقّي از حقوق برادر مسلمان خود را پايمان کند، خداوند برکت روزي را بر او حرام گرداند، مگر آن‌که توبه (جبران) کند.


امالي صدوق، ص ۳۵۰، ح ۱.





حديث - ۲۷۰۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:


اَکْثِروا مِنَ الصَّدَقَةِ تُرزَقُوا؛


صدقه زياد بدهيد، تا خداوند به شما روزي بدهد.


بحارالأنوار، ج ۷۷ ، ص ۱۷۶، ح ۱۰.





حديث - ۲۷۰۵


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِنَّ الْعَبْدَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُزْوي عَنْهُ الرِّزْقُ؛


بنده گناه مي‌کند و به سبب آن، روزي از او گرفته مي‌شود.


کافي، ج ۲، ص ۲۷۰، ح ۸





حديث - ۲۷۰۶


امام حسنعليه‌السلام
مي فرمايند:


لَيْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ؛


نه پاکدامني، روزي را از انسان دور مي‌کند و نه حرص، روزي زياد مي‌آورد؛ چون روزي قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مي‌شود.


تحف العقول، ص ۲۳۴





حديث - ۲۷۰۷


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنينَ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبونَ وَ ذلِکَ اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ يَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛


خداي عزيز و ارجمند، روزي مؤمنان را از جايي مي‌رساند که فکرش را هم نمي‌کنند. علّتش اين است که وقتي مؤمن نداند روزيش از کجا خواهد رسيد، زياد دعا مي‌کند.


توحيد صدوق، ص ۴۰۲





حديث - ۲۷۰۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



يا اَباذَرِّ اِنّي قَد دَعَوتُ اللَّهَ جَلَّ ثَناؤُهُ اَنْ يَجْعَلَ رِزْقَ مَنْ يُحِبُّني کَفافاً وَ اَنْ يُعْطيَ مَنْ يُبْغِضُني کَثْرَهَ الْمالِ وَ الْوَلَدِ؛


اي اباذر! من دعا کردم که خداوند ارجمند ستوده، روزي دوستدار مرا به قدر کفاف عطا کند و به دشمن من، مال و فرزند زياد دهد.


مکارم الأخلاق، ص ۴۶۳.





حديث - ۲۷۰۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِذا اَبْطَاَتِ الاَْرْزاقُ عَلَيْکَ فَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ يُوَسِّعْ عَلَيْکَ فيها؛


هرگاه در روزي تو تأخير و تنگي پديد آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزي را بر تو فراوان گرداند.


تحف العقول، ص ۱۷۴





حديث - ۲۷۱۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


مَنِ اهتَمَّ لِرِزْقِهِ کُتِبَ عَلَيْهِ خَطيئَةٌ؛


هر کس غم روزي خود را بخورد، برايش يک گناه نوشته مي‌شود.


امالي طوسي، ص ۳۰۰، ح ۵۹۳





حديث - ۲۷۱۱


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:


اِنَّ رَبَّکُمْ واحِدٌ وَ اِنَّ اَباکُمْ واحِدٌ وَ دينَکُمْ واحِدٌ وَ نَبيَّکُمْ واحِدٌ وَ لا فَضْلَ لِعَرَبيٍّ عَلي عَجَميٍّ وَ لا عَجَميٍّ عَلي عَرَبيٍّ وَ لا اَحْمَرَ عَلي اَسْوَدَ وَ لا اَسْوَدَ عَلي اَحْمَرَ إلّا بِالتَّقْوي؛


پروردگار، پدر، دين و پيامبر شما يکي است، هيچ عربي بر غير عرب و هيچ غير عربي بر عرب و هيچ سرخ پوستي بر سياه پوست و هيچ سياه‌پوستي بر سرخ پوست برتري ندارد، جز به تقوا.


کنزالعمال، ح ۵۶۵۵





حديث - ۲۷۱۲


امام صادقعليه‌السلام
:


سُئِلَ الْاِمامُ الصّادِقُ‌عليه‌السلام
عَنْ قَولِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: اِتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ. قال: يُطاعُ فَلا يُعْصي، وَ يُذْکَرُ فَلا يُنْسي، وَ يُشْکَرُ فَلا يُکْفَرُ؛



از امام صادق‌عليه‌السلام
درباره آيه «تقواي الهي پيشه کنيد چنان که حق اوست» پرسيده شد. فرمودند: از خداوند، اطاعت شود و نافرماني نشود، ياد شود و فراموش نشود و شکرگزاري گردد و کفران نگردد.


معاني الأخبار، ص ۲۴۰





حديث - ۲۷۱۳


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



اِعْمَلْ بِفَرائِضِ اللَّهِ تَکُنْ اَتْقَي النَّاسِ؛


به واجبات خدا عمل کن، تا با تقواترين مردم باشي.


کافي، ج ۲، ص ۸۲ ، ح ۴.





حديث - ۲۷۱۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



جِماعُ التَّقْوي في قولِهِ تَعالي: اِنَّ اللَّهَ يَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاِحْسانِ؛


عصاره تقوا در اين گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نيکي فرمان مي‌دهد.


مشکاةالأنوار، ص ۹۵.





حديث - ۲۷۱۵


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



تَمامُ التَّقْوي اَنْ تَتَعَلَّمَ ما جَهِلْتَ وَ تَعْمَلَ بِما عَلِمْتَ؛


تمام تقوا اين است که آنچه را نمي‌داني بياموزي و بدانچه مي‌داني عمل کني.


تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰





حديث - ۲۷۱۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



اَتْقَي النَّاسِ مَنْ قالَ الْحَقَّ فيما لَهُ وَ عَلَيْهِ؛


با تقواترين مردم، کسي است که حق را بگويد؛ به سودش باشد يا به ضررش.


من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۹۵، ح ۵۸۴۰