شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 93089
دانلود: 5539

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93089 / دانلود: 5539
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۲۷۸۷


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



در امت من زلزله اي رخ مي دهد که در آن ده هزار ، بيست هزار ، سي هزار نفر نابود مي شوند. (خداوند) آن را براي پرهيز کاران پند ، براي مومنان رحمت ، و براي کافران عذاب قرار مي دهد.


( کنز العمال : ج ۴۱ ص ۵۶۷ ح ۳۹۶۱۵ )





حديث - ۲۷۸۸


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هرگاه دعا اندک شود ، بلا نازل گردد.


( مستدرک الوسائل : ج ۵ ص ۱۷۹ ح ۵۶۱۶ )





حديث - ۲۷۸۹


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



بَکِرُّوا بِالصَّدَّقَهِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا يتَخَطاّها؛


صبحگاهان حرکت و کار خود را با دادن صدقه شروع کنيد، چون بلاها و آفت‌ها را بر طرف مي‌کند.


بحارالانوار: ج ۹۳، ص ۱۷۷، ح ۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۹۰


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



يأتي عَليَ النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلي دينِهِ کَالْقابِضِ عَليَ الْجَمَرِ؛


زماني بر مردم خواهد آمد که صبر کردن در برابر مسائل دين ـ و عمل به دستورات آن همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.


بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۴۷، ح ۹





حديث - ۲۷۹۱


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



زماني بر امّت من خواهد آمد که مردم از علماء گريزان شوند، همان طوري که گوسفند از گرگ گريزان است، خداوند چنين جامعه‌اي را به سه نوع عذاب مبتلا مي‌گرداند: ۱ ـ برکت و رحمت خود را از اموال ايشان برمي‌دارد. ۲ ـ حکمفرمائي ظالم و بي مروّت را بر آن ها مسلّط مي‌گرداند. ۳ ـ هنگام مرگ و جان دادن، بي‌ايمان از اين دنيا خواهند رفت.


مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۹۲


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



صَدَقَهُ السِّرِّ تُطْفِيءُ الْخَطيئَهَ، کَما تُطْفِيءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعينَ باباً مِنَ الْبَلاءِ؛


صدقه‌اي که محرمانه و پنهاني داده شود، سبب پاکي گناهان است، همان طوري که آب، آتش را خاموش مي‌کند، همچنين صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف مي‌نمايد.


مستدرک الوسائل: ج ۷، ص ۱۸۴، ح ۷۹۸۴





حديث - ۲۷۹۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ * مَنْ اَنـْصَفَ اُنـْصِفَ؛


هر کس ستم کند، ستم مي‌بيند. هر کس با انصاف باشد انصاف مي‌بيند.


غررالحکم، احاديث ۷۶۸۸ و ۷۶۹۲.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۹۴


ما اَنْعَمَ اللّه‌ُ عَلي عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّه‌َ ظاهِرا بِلِسانِهِ فَتَمَّ کَلامُهُ حَتّي يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيدِ؛


چون خداوند به بنده‌اي نعمت بدهد و او آن را قلبا قدر بشناسد و به زبان سپاس بگويد، هنوز سخنش به پايان نرسيده، فرمان افزايش نعمت براي وي صادر مي‌شود.


کافي، ج ۲، ص ۹۵، ح ۹.





حديث - ۲۷۹۵


امام حسينعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَ يُّهَا النّاسُ نافِسوا فِي الْمَکارِمِ وَ سارِعوا فِي الْمَغانِمِ وَ لا تَحْتَسِبوا بِمَعْروفٍ لَمْ تَجْعَلوا... ؛


اي مردم در خوبي‌ها با يکديگر رقابت کنيد و در کسب غنائم (بهره گرفتن از فرصت‌ها) شتاب نماييد و کار نيکي را که در انجامش شتاب نکرده‌ايد، به حساب نياوريد.


بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۱، ح ۴.





حديث - ۲۷۹۶


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند :


عَجِبْتُ لِمَنْ يَشْتَرِي الْعَبيدَ بِمالِهِ فَيُعْتِقُهُم کَيْفَ لا يَشْتَرِي الاَحْرارَ بِحُسْنِ خُلقِهِ؛


در شگفتم از کسي که بندگان را با ثروت خويش مي‌خرد تا رهايشان کند، چگونه با خوش اخلاقيِ خويش آزادگان را نمي‌خرد.


فقه الرضا، ص ۳۵۴





حديث - ۲۷۹۷


امام حسن مجتبيعليه‌السلام
مي فرمايند :


مردم چهار دسته‌اند: دسته‌اي از آنها اخلاق دارند، امّا بهره‌اي (از دنيا) ندارند. دسته‌اي بهره‌مندند، اما اخلاق ندارند. دسته‌اي نه بهره‌اي (از دنيا) و نه اخلاق دارند که اينها بدترين مردم‌اند. و دسته‌اي که هم اخلاق دارند و هم (از دنيا) بهره‌مندند که اينان، بهترين مردم‌اند.


بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۱۰، ح ۸





حديث - ۲۷۹۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


مردم سه گروهند: دانشمند خداشناس، دانش‌جوي در راه رستگاري و فرومايگاني بي اراده و سرگردان که هر دعوتي را اجابت مي‌کنند و به هر طرف که باد بيايد به همان طرف مي‌روند، از نور دانش روشنايي نمي‌گيرند و به پايگاه محکمي پناه نمي‌برند.


نهج البلاغه، قصار ۱۴۷.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۹۹


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِنَّ لِلّهِ عِبادا فِي الاَْرضِ يَسْعَوْنَ في حَوائِجِ النّاسِ هُمُ الآْمِنونَ يَوْمَ القيامَةِ؛


خدا را در زمين بندگاني است که براي رفع نيازهاي مردم مي‌کوشند. اينان در روز قيامت در امان هستند.


کافي، ج ۲، ص۱۹۷، ح ۲





حديث - ۲۸۰۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


عبادت کنندگان خداوند سه گروهند: گروهي او را براي پاداش عبادت مي‌کنند، که طمعکارانه است و اينان حريصند. گروهي او را از ترس جهنم عبادت مي‌کنند که اين عبادت بردگان و از روي ترس است. ولي من خداوند را از روي محبت عبادت مي‌کنم که چنين عبادتي مايه امنيت و آرامش و عبادت کريمان است.


خصال، ص ۱۸۸، ح۲۵۹

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۰۱


امام حسينعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلي اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ؛


به راستي که مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايي که دين وسيله زندگي آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران کم مي‌شوند.


تحف العقول، ص ۲۴۵





حديث - ۲۸۰۲


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُؤْمِنٌ وَ جاهِلٌ، فَلا تُؤْذِي الْمُؤْمِنَ وَ لا تَجْهَلُ الْجاهِلَ فَتَکونَ مِثْلَهُ؛


مردم دو گروه‌اند: مؤمن و جاهل، مؤمن را آزار ندهيد و با جاهل، رفتار جاهلانه نکنيد؛ زيرا همانند او خواهيد بود.


خصال، ص ۴۹.





حديث - ۲۸۰۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ بِزَمانِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛


مردم به زمان خود شبيه‌ترند تا به پدران خود.


خصائص الائمه، ص ۱۱۵.





حديث - ۲۸۰۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اثْنانِ، بَرٌّ تَقِيٌّ وَ آخَرُ شَقِيٌّ؛


مردم دو دسته‌اند: نيکوکارِ پرهيزکار و سنگ دل بدبخت.


بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۲۳، ح ۸۶





حديث - ۲۸۰۵


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُبْتَليً وَ مُعافيً، فَارْحَمُوا الْمُبْتَلي وَ احْمَدُوا اللّه‌َ عَلَي الْعافيَةِ؛


مردم دو دسته‌اند: گرفتار و سلامت؛ پس به گرفتاران ترحم نماييد و خدا را بر سلامتي سپاس گوييد.


تحف العقول، ص ۳۰۵.





حديث - ۲۸۰۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اَبْناءُ ما يُحْسِنونَ؛


مردم فرزند نيکي‌هاي خويش‌اند (بنگريد عملشان چيست نه پدرشان کيست).


کافي، ج ۱، ص ۵۱، ح ۱۴.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۰۷


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اِذا صَلَحُوا، کَفُّوا عَنْ تَتَبُّعِ عُيوبِهِمْ؛


مردم، هنگامي که درستکار شوند، از عيب‌جوييِ يکديگر دست مي‌کِشند.


من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۱، ح ۵۸۶۲.





حديث - ۲۸۰۸


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ رَجُلانِ: مَسْتَريحٌ بِالْمَوْتِ وَ مُسْتَراحٌ بِهِ مِنْهُ ؛


مردم بر دو دسته‌اند: آن که با مرگ آسوده شود و آن‌که با مرگش ديگران آسوده شوند.


معاني الأخبار، ص ۲۹۰.





حديث - ۲۸۰۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ نيامٌ فَاِذا ماتُوا انْتَبَهوا؛


مردم در خوابند، چون بميرند بيدار مي‌شوند.


بحارالأنوار، ج ۴، ص ۴۳، ح ۱۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۱۰


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اِلي اَشْکالِهِمْ اَمْيَلُ؛


مردم، به همانند خود بيشتر تمايل دارند.


بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۹۲، ح ۱۰۰.





حديث - ۲۸۱۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛


مردم، به دولت مردان خود شبيه‌ترند تا به پدرانشان.


تحف العقول، ص۲۰۸.





حديث - ۲۸۱۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ کُلُّهُمْ اَحْرارٌ وَلکِنَّ اللّه‌َ خَوَّلَ بَعْضَکُمْ بَعْضا؛


مردم همگي آزادند، ولي خداوند بعضي را سرپرست بعضي ديگر قرار داده است.


کافي، ج ۸، ص ۶۹، ح ۲۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۱۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ مَنْقوصونَ مَدْخولونَ اِلاّ مَنْ عَصَمَ اللّه‌ُ؛


مردم، داراي عيب و نقص‌اند، مگر کسي که خداوند او را حفظ کند.


نهج البلاغه، حکمت ۳۴۳.





حديث - ۲۸۱۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اَعْداءُ ماجَهِلوُا؛


مردم با آنچه آشنا نيستند دشمني مي‌ورزند.


نهج البلاغه، حکمت ۱۷۲.





حديث - ۲۸۱۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ کَالشَّجَرِ شَرابُهُ واحِدٌ وَ ثَمَرُهُ مُخْتَلِفٌ؛


مردم، همانند درختانند که آبشان يکي و ميوه‌هايشان گوناگون است.


غررالحکم، ح ۲۰۹۷.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۱۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اَبْناءُ الدُّنْيا وَ لا يُلامُ الرَّجُلُ عَلي حُبِّ اُمِّهِ؛


مردم، فرزندان دنيايند و کسي براي دوست داشتن مادرش سرزنش نمي‌شود.


نهج البلاغه، حکمت ۳۰۳.





حديث - ۲۸۱۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ اِخْوانٌ فَمَنْ کانَتْ اُخُوَّتُهُ في غَيْرِ ذاتِ اللّه‌ِ فَهِيَ عَداوَةٌ؛


مردم برادرند، اما آن که برادري‌اش براي خدا نباشد، برادري وي، دشمني است.


بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۱۶۵، ح ۲۹.





حديث - ۲۸۱۸


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلنّاسُ سَواءٌ کَاَسْنانِ الْمُشْطِ وَ الْمَرْءُ کَثيرٌ بِاَخيهِ؛


مردم، همانند دندانه‌هاي شانه با هم برابرند و انسان با برادرش پر تعداد (و پر توان) مي‌گردد.


تحف العقول، ص ۳۶۸.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۱۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَبْغوني الضُّعَفاءَ فَاِنَّما تُرْزَقونَ وَ تُنْصَرونَ بِضُعَفائِکُمْ؛


ناتوانان را براي من بيابيد؛ زيرا شما به برکت ناتوانان خود روزي داده و ياري مي‌شويد.


نهج الفصاحه، ح ۲۰.





حديث - ۲۸۲۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


همانا خشنودي مردم را نتوان به دست آورد و جلو زبان‌هايشان را نتوان گرفت، چگونه در امان مانيد از چيزي (زبان مردم) که پيامبران و فرستادگان و حجت‌هاي خدا عليهم‌السلام از آن در امان نماندند...؟


بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۲، ح ۴.





حديث - ۲۸۲۱


امام صادقعليه‌السلام
:


اَلنّاسُ مَأْمورونَ وَ مَنْهيّونَ وَ مَنْ کانَ لَهُ عُذْرٌ، عَذَرَهُ اللّه‌ُ؛


مردم به اموري امر و نهي شده‌اند، ولي هر کس (در انجام دادن آنها) عذري داشته باشد، خداوند عذرش را مي‌پذيرد.


محاسن، ج ۱، ص ۲۴۵، ح ۲۴۲.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۲۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



برخي از مردم کليد خير و قفل شرند و برخي کليد شر و قفل خيرند، پس خوشا به سعادت کسي که خداوند کليدهاي خير را در دست او قرار داده و بدا به حال کسي که خداوند کليدهاي شر را به دست او سپرده است.


نهج الفصاحه، ح ۹۲۰.





حديث - ۲۸۲۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اِنَّ ابْنَ آدَمَ لَحَريصٌ عَلي ما مُنِعَ؛


آدمي زاده به آنچه که از آن منع مي‌شود، حريص است.


کنزالعمال، ح ۴۴۰۹۵.





حديث - ۲۸۲۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَلنّاسُ مَعادِنُ وَ الْعِرْقُ دَسّاسٌ وَ اَدَبُ السُّوءِ کَعِرْقِ السُّوءِ؛


مردم، همانند معدن‌ها مختلف‌اند و اصل و نسب در انسان بسيار مؤثر است و تربيت بد، همانند اصل و نسبِ بد است.


نهج الفصاحه، ح ۳۱۴۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۲۵


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَلنّاسُ يَعْمَلونَ بِالْخَيْرِ وَ اِنَّما يُعْطَونَ اُجورَهُمْ عَلي قَدْرِ عُقولِهِمْ؛


مردم، کارهاي خير مي‌کنند، ولي پاداش آنان تنها به اندازه عقلشان عطا مي‌شود.


کنزالعمال، ح ۷۰۵۲.





حديث - ۲۸۲۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اِخْتَبِرُوا النّاسَ بِاَخْدانِهِمْ فَاِنَّ الرَّجُلَ يُخادِنُ مَنْ يُعْجِبُهُ؛


مردم را از دوستانشان بشناسيد، زيرا انسان با کسي رفاقت مي‌کند که او را مي‌پسندد.


نهج الفصاحه، ح ۱۰۶.





حديث - ۲۸۲۷


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند :



هر کس در برآوردن نياز بيماري بکوشد، خواه موفق بشود يا نشود گناهانش پاک مي‌شود، به‌سان آن روز که از مادر متولد شده است. مردي از انصار گفت: اي پيامبر خدا، پدر و مادرم به فدايت! اگر بيمار از خانواده شخص باشد، اين کار پاداش بيشتري ندارد؟ فرمودند:چرا.


من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۶، ح ۴۹۶۸





حديث - ۲۸۲۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


مَنْ تَطَبَّبَ فَلْيَتَّقِ اللّه‌َ وَ لْيَنْصَحْ وَ لْيَجْتَهِدْ؛


هر کس طبابت مي‌کند، بايد تقواي الهي پيشه کند، خيرخواه باشد و سعي خود را به کار برد.


دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۴۴، ح ۵۰۳





حديث - ۲۸۲۹


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



هر غذايي که بر آن نام خدا برده نشود، درد است و هيچ برکتي در آن نيست و کفاره نبردن نام خدا اين است که چنانچه سفره پهن است، نام خدا را ببري و به خوردن غذا ادامه دهي.


تاريخ دمشق، ج ۶۰، ص ۳۲۵





حديث - ۲۸۳۰


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ تَداوي بِحَرامٍ، لم يَجْعَلِ اللّه‌ُ فيهِ شِفاءً؛


هر کس با حرام به مداوا بپردازد خداوند در آن شفا قرار نمي‌دهد.


کنزالعمال، ح ۲۸۳۱۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۳۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


اِنَّ نَبيّا مِنَ الاَْنْبياءِ مَرِضَ، فَقالَ: لا اَتَداوي حَتّي يَکونَ الَّذي اَمْرَضَني هُوَ الَّذي يَشْفيني. فَاَوحَي اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ لا اَشْفيکَ حَتّي تَتَداوي، فَاِنَّ الشِّفاءَ مِنّي؛


پيامبري از پيامبران بيمار شد. گفت درمان نمي‌کنم تا همان کسي که بيمارم کرده است، خود درمانم کند. خداوند عزوجل به او وحي فرستاد: شفايت نمي‌دهم، مگر آن‌که درمان کني، که شفا از من است.


مکارم الاخلاق، ص ۳۶۲.





حديث - ۲۸۳۲


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند:


خداوند تبارک و تعالي هيچ خوردني و نوشيدني را حلال نکرده است مگر آن‌که در آن سود و صلاحي بوده و هيچ خوردني و نوشيدني را حرام ننموده، مگر آن‌که در آن زيان و نابودي و فسادي بوده است، پس هر چيز سودمندي نيرو بخش جسم، که باعث تقويت بدن است حلال شده است و هر چيزي که قواي جسماني را از بين ببرد و يا موجب مرگ شود حرام است.


مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۳۳۳، ح ۲

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۳۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اَلصِّحَّةُ اَفْضَلُ النِّعَمِ؛


سلامتي بهترين نعمت است.


غررالحکم، ح ۱۰۵۰.





حديث - ۲۸۳۴


امام حسن مجتبيعليه‌السلام
مي فرمايند:


اي بندگان خدا! پرواپيشه باشيد و براي رسيدن به خواسته‌ها تلاش کنيد و از کارهاي ناروا بگريزيد و قبل از آنکه ناگواريها به شما روي آورند و نابود کننده لذات [يعني مرگ] فرا رسد، به کار[هاي نيک]مبادرت ورزيد.


بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۸.





حديث - ۲۸۳۵


امام حسن مجتبيعليه‌السلام
مي فرمايند:


وَ اعْمَلْ لِدُنْياکَ کَاَنَّکَ تَعيشُ اَبَدا وَ اعْمَلْ لآخِرَتِکَ کَاَنَّکَ تَمُوتُ غَدا؛


براي دنيايت چنان کار کن که گويا براي هميشه [در اين دنيا] خواهي بود. و براي آخرتت [نيز چنان] سعي و تلاش کن که گويا فردا از دنيا خواهي رفت


بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۰۹

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۳۶


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند :


وَقِّرُوا کِبارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغارَکُمْ وَ صِلُوا اَرْحامَکُمْ؛


به بزرگترهايتان احترام بگذاريد و با کوچکترها مهربان باشيد و صله رحم نماييد.


عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵.





حديث - ۲۸۳۷


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


صِلَةُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّيارَ وَ تَزيدُ في الأعْمارِ وَ اِنْ کانَ اَهلُها غَيرَ اَخْيارٍ؛


صله رحم، خانه‌ها را آباد و عمرها را طولاني مي‌کند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبي نباشند.


امالي طوسي، ص ۴۸۱، ح ۱۸





حديث - ۲۸۳۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ اَحَبَّ اَنْ يُحِبّهُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ فَلْيَاْکُلْ مَع ضَيفِهِ؛


هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با ميهمان خود غذا بخورد.


تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۶

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۳۹


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


صِلُوا أرحامَکُمْ و بِرّوا بِإخْوانِکُمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛


صله رحم نماييد و به برادران (ديني) خود نيکي کنيد، هر چند با سلام کردن خوب و يا جواب سلام خوب باشد.


کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱





حديث - ۲۸۴۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِذا اَتاکَ اَخوکَ فَآتِهِ بِما عِنْدَکَ وَ اِذا دَعَوْتَهُ فَتَکَلَّفْ لَهُ؛


هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذايي که در خانه داري برايش بياور و هرگاه او را دعوت کردي در پذيرايي از او خودت را به زحمت بينداز.


محاسن، ج ۲، ص ۴۱۰، ح ۱۳۸





حديث - ۲۸۴۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


أفْضَلُ ما يوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأذي عَنْها؛


بهترين صله رحم، خودداري از آزار و اذيت خويشاوندان است


بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۸ ، ح ۱.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۴۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِذا قَطَّعُوا الأْرحامَ جُعِلَتِ الأْمْوالُ في أيديِ الأْشْرارِ ؛


هرگاه مردم قطع رحم کنند، ثروت‌ها در دست افراد شرور قرار مي‌گيرد.


کافي، ج ۲، ص ۳۴۸، ح ۸





حديث - ۲۸۴۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



الوَليمَةُ اَوَّلُ يومٍ حَقٌّ وَ الثاني مَعروفٌ وَ مازادَ رياءٌ وَ سُمْعَةٌ؛


وليمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت، خودنمايي و شهرت‌طلبي است.


کافي، ج ۵، ص ۳۶۸، ح ۴





حديث - ۲۸۴۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


حِراسَةُ النِّعَمِ في صِلَةِ الرَّحِمِ؛


حفظ نعمت‌ها در صله رحم است.


غررالحکم، ح ۴۹۲۹.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۴۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


رُئِيَ اَميرُ المُؤمِنينَ حَزيناً فَقيلَ له: مِمَّ حُزْنُکَ قالَ: لِسَبعٍ اَتَتْ لَمْ يَضِفْ اِلَينا ضَيفٌ؛


[روزي] امام علي‌عليه‌السلام
غمگين ديده شد علت را از ايشان جويا شدند. فرمودند: چون هفت روز است که ميهماني بر ما وارد نشده است.



مناقب آل ابي طالب، ج ۱ ، ص ۳۴۷.





حديث - ۲۸۴۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


به راستي که صله رحم از واجبات اسلام است و خداي سبحان، امر فرموده که آن را گرامي بدارند و خداوند متعال با هر کس که صله رحم کند، رابطه برقرار مي‌کند و با هر کس که قطع رحم کند، قطع رابطه مي‌کند و هر کس که صله رحم را گرامي بدارد، گرامي‌اش مي‌دارد.


غررالحکم، ح ۳۶۵۱.





حديث - ۲۸۴۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



طَعامُ السَّخيِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛


غذاي سخاوتمند، داروست و غذاي بخيل، درد.


بحارالأنوار، ج ۷۱ ، ص ۳۵۷، ح ۲۲.





حديث - ۲۸۴۸


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلسَّخيُّ يَأکُلُ مِن طَعامِ النَّاسِ لِيَاْکُلوا مِنْ طَعامِهِ ، وَ البَخيلُ لا يَاْکُلُ مِنْ طَعامِ النَّاسِ لِئَلّا يَأکُلوا مِنْ طَعامِهِ؛


سخاوتمند، از غذاي مردم مي‌خورد، تا مردم از غذاي او بخورند، اما بخيل از غذاي مردم نمي‌خورد تا آنها نيز از غذاي او نخورند.


عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۵، ح ۲۶.





حديث - ۲۸۴۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



کَفي بِالْمَرءِ إثماً اَن يَستَقِلَّ ما يُقَرِّبُ اِلي اِخوانِهِ وَ کَفي بِالْقَومِ اِثماً اَنْ يَستَقِلّوا ما يَقْرُبُ بِهِ اِلَيهِم اَخُوهُم؛


انسان را همين گناه بس، که آنچه را که تقديم برادران ميهمان خود مي‌کند کم شمارد و ميهمان را همين گناه بس، که آنچه را که ميزبانشان براي آنها فراهم مي‌کند کم شمارد.


محاسن، ج ۲، ص ۴۱۴، ح ۱۶۵





حديث - ۲۸۵۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


ابن ابي يعفور : در خانه امام صادق‌عليه‌السلام
ميهماني را ديدم که روزي براي انجام کاري برخاست حضرت او را از آن کار منع کردند و شخصاً آن کار را انجام دادند و فرمودند : رسول خدا
صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
از به کار گرفتن ميهمان ، نهي فرموده است


کافي، ج ۶، ص ۲۸۳، ح ۱





حديث - ۲۸۵۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


زَکوةُ الْيَسارِ بِرُّ الْجيرانِ وَ صِلَةُ الاَْرحامِ؛


زکاتِ رفاه، نيکي با همسايگان و صله رحم است.


غررالحکم، ح ۵۴۵۳





حديث - ۲۸۵۲


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند :


مردي، امير المؤمنين‌عليه‌السلام
را به ميهماني دعوت کرد حضرت فرمودند : مي‌پذيرم به شرط اين که سه قول به من بدهي عرض کرد : چه قولي اي امير المؤمنين؟ فرمودند : از بيرون چيزي براي من تهيه نکني ، حاضري خانه‌ات را از من دريغ ننمايي و به زن و فرزندنت زور نگويي عرض کرد : قبول مي‌کنم اي امير المؤمنين پس علي بن ابي طالب‌
عليه‌السلام
دعوت را پذيرفتند .



عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۴۵، ح ۱۳۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۵۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



لايَتَکَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَيْفِهِ ما لا يَقْدِرُ؛


هيچ کس نبايد بيش از توانش خود را براي ميهمان به زحمت اندازد.


کنزالعمال، ح ۲۵۸۷۶





حديث - ۲۸۵۴


امام عليعليه‌السلام
:


کَفِّروا ذُنوبَکُمْ وَتَحَبَّبوا اِلي رَبِّکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ؛


با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاک کنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.


غررالحکم، ح ۷۲۵۸





حديث - ۲۸۵۵


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



کُلُّ بَيْتٍ لايَدْخُلُ فيهِ الضَّيْفُ لاتَدْخُلُهُ الْمَلائِکَةُ؛


هر خانه‌اي که ميهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمي‌شوند.


جامع الأخبار، ص ۳۷۸.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۵۶


امام عليعليه‌السلام
:


صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ الْمَحَبَّةَ وَتَکْبِتُ العَدُوَّ؛


صله رحم، محبّت آور است و دشمني را از بين مي‌برد.


غررالحکم، ح ۵۸۵۲.





حديث - ۲۸۵۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَيَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛


ميهمان، روزي خود را مي‌آورد و گناهان اهل خانه را مي‌برد.


بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۵۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَنْ کانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآْخِرِ فَلْيُکْرِمْ ضَيْفَهُ؛


هر کس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامي دارد.


کافي، ج ۶، ص ۲۸۵، ح‌۱





حديث - ۲۸۵۹


پيامبراکرم صلي الله عليه وآلهمي فرمايند :


اَلصَّدَقَةُ عَلي وَجْهِها وَاصْطِناعُ الْمَعْروفِ وَ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزيدُ فِي الْعُمْرِ وَ تَقي مَصارِ عَ السُّوءِ؛


صدقه بجا، نيکوکاري، نيکي به پدر و مادر و صله رحم، بدبختي را به خوش‌بختي تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاي بد جلوگيري مي‌کند.


نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۹





حديث - ۲۸۶۰


امـام صـادقعليه‌السلام
فـرمودند :


پدرم ميفرمودند : چون اراده کار خيري کردي بشتاب ، زيرا نميداني چه پيش مي آيد.


اصول کافي ج۳ ص ۲۱۲

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۶۱


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند :



همانا خدا کارهاي خير، زود انجام شده را دوست دارد.


اصول کافي ج ۳ ص ۲۱۲





حديث - ۲۸۶۲


امام حسن عسکريعليه‌السلام
مي فرمايند:


گرچه خداوند در نظام حکيمانه آفرينش، روزي مردم را تضمين کرده است، ولي مبادا انديشه ضمانت خداوند روزي دهنده، مغرورتان سازد و شما را از انجام فريضه کار و کوشش بازدارد.


الحديث - ،ص ۱.





حديث - ۲۸۶۳


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
دوبار فرمودند: لعن خداوند بر کسي باد که بار زندگي خويش را بر دوش ديگران افکنده است.



الحديث - ،ص ۲۸.