.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه: مشاهدات: 93083
دانلود: 5539


توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 93083 / دانلود: 5539
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

حديث - ۷۱۸

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنْ يَتَّقِ اللّه‌َ فَقَدْ اَحْرَزَ نَفْسَهُ مِنَ النّارِ بِاِذْنِ اللّه‌ِ وَ اَصابَ الْخَيْرَ کُلَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛

هر کس تقواي الهي پيشه کند، خود را به خواست خداوند از آتش حفظ کرده و به همه خير دنيا و آخرت دست يافته است.

بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۲۸۶، ح ۱.

حديث - ۷۱۹

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

ما اَعْطَي اللّه‌ُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نيَّتِهِ؛

خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي‌دهد.

غررالحکم، ح ۹۶۷۰.

حديث - ۷۲۰

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فيهِ جَمَعَ اللّه‌ُ لَهُ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْبَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ؛

کسي که سه خصلت در او باشد، خداوند خير دنيا و آخرت را براي او فراهم مي‌کند: خشنودي به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختي و راحتي.

بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۵۶، ح ۷۱

حديث - ۷۲۱

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

مَنْ اُعْطِيَ اَرْبَعَ خِصالٍ فِي الدُّنْيا فَقَدْ اُعْطِيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ وَ فازَ بِحَظِّهِ مِنْهُما؛ وَرَعٌ يَعْصِمُهُ عَنْ مَحارِمِ اللّه‌ِ وَ حُسْنُ خُلُقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ وَ حِلْمٌ يَدْفَعُ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعينُهُ عَلي اَمْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛

به هر کس در دنيا چهار خصلت داده شود، خير دنيا و آخرت به او داده شده و بهره خويش را از آن دو بر گرفته است: تقوايي که او را از حرام‌هاي خدا باز دارد، اخلاق خوشي که با آن در ميان مردم زندگي کند، حلمي که با آن جهالت نادان را از خود دور سازد و زني شايسته که در کار دنيا و آخرت او را ياري رساند.

بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۴، ح ۱۰۶.

حديث - ۷۲۲

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

يَکْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا: حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛

راستگو با راستگويي خود، سه چيز را به دست مي‌آورد: اعتماد، محبت و شکوه (در دل‌ها).

غررالحکم، ج ۶، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۸.

حديث - ۷۲۳

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اِذا اَحَبَّ اللّه‌ُ عَبْدا اَلْهَمَهُ الصِّدْقَ؛

هرگاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد، راستگويي را به او الهام مي‌نمايد.

غررالحکم، ج ۳، ص ۱۶۱، ح ۴۱۰۱.

حديث - ۷۲۴

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

مَا السَّيْفُ الصّارِمُ في کَفِّ الشُّجاعِ بِاَعَزَّ لَهُ مِنَ الصِّدْقِ؛

شمشير بُرّنده در دست شجاع براي او دشمن شکن‌تر از راستگويي نيست.

شرح‌نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج۲۰، ص۲۹۶، ح۳۸۷.

حديث - ۷۲۵

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنْ تَحَرَّي الصِّدْقَ خَفَّتْ عَلَيهِ المُؤُنُ؛

هر کس صداقت و راستگويي پيشه کند، بار زندگي براي او سبک مي‌شود.

تحف العقول، ص ۹۱.

حديث - ۷۲۶

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

خَيْرُ مَفاتيحِ الاُمورِ الصِّدقُ وَ خَيْرُ خَواتيمِهَا الْوَفاءُ؛

بهترين شروع کارها صداقت و راستگويي و بهترين پايان آنها وفا است.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۱

حديث - ۷۲۷

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

يَبْلُغُ الصّادِقَ بِصِدْقِهِ ما يَبْلُغُهُ الْکاذِبَ بِاحْتيالِهِ؛

راستگو، با راستگويي خود به همان مي‌رسد که دروغگو با حيله‌گري خود.

غررالحکم، ج ۶، ص ۴۷۱، ح ۱۱۰۰۶.

حديث - ۷۲۸

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنْ صَدُقَ لِسانُهُ زَکي عَمَلُهُ؛

هر کس راستگو باشد عملش پاکيزه مي‌شود و رشد مي‌کند.

کافي، ج ۲، ص ۱۰۵، ح ۱۱.

حديث - ۷۲۹

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَنْ يُصَدِّقُهُ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ يَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ وَتُصَدِّقُهُ نَفْسُهُ تَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ؛

راستگو را نخستين کسي که تصديق مي‌کند، خداي عزوجل است که مي‌داند او راستگوست و نيز نفس او تصديقش مي‌کند که مي‌داند راستگوست.

کافي، ج ۲، ص ۱۰۴، ح۶.

حديث - ۷۳۰

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

إِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبيّا إِلاّ بِصِدْقِ الْحديث - وَأَداءِ الأَْمانَةِ إِلَي الْبَرِّ وَالْفاجِرِ؛

خداي عزوجل هيچ پيامبري را نفرستاد، مگر با راستگويي، و برگرداندن امانت به نيکوکار و يا بدکار.

کافي، ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۱.

حديث - ۷۳۱

امام صادقعليه‌السلام :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ الْعَدْلَ؛

خداوند عدالت را دوست دارد.

محاسن، ج ۲، ص ۱۰۸.

حديث - ۷۳۲

امام باقرعليه‌السلام :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ اِطْعامَ الطَّعامِ وَ اِفشاءَ السَّلامِ؛

خداوند غذا دادن و به همه سلام کردن را دوست دارد.

محاسن، ج ۲، ص ۱۴۳، ح ۱۳۷۱.

حديث - ۷۳۳

امام عليعليه‌السلام :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ الْمُتَواضِعينَ؛

خداوند متواضعان را دوست دارد.

تحف العقول، ص ۱۴۳.

حديث - ۷۳۴

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ الْفالَ الحَسَنَ؛

خداوند فال نيک زدن را دوست دارد.

عوالي اللآلي، ج۱، ص ۲۹۱، ح۱۵۵.

حديث - ۷۳۵

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ السَّهْلَ الطَّليقَ؛

خداوند انسان آسان‌گيرِ گشاده‌رو را دوست دارد.

نهج الفصاحه، ح ۷۴۸.

حديث - ۷۳۶

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ مِنْ عِبادِهِ الْغَيورَ؛

خداوند بندگان غيرتمند خود را دوست دارد.

نهج الفصاحه، ح ۷۵۲.

حديث - ۷۳۷

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ اِغاثَةَ اللَّهْفانِ؛

خداوند فرياد رسيِ دلسوختگان و درماندگان را دوست دارد.

نهج الفصاحه، ح ۷۵۶.

حديث - ۷۳۸

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِنَّ اللّه‌َ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ يُعينُ عَلَيْهِ؛

خداوند مدارا کردن را دوست دارد و بر آن ياري مي‌دهد.

کافي، ج۲، ص ۱۲۰، ح ۱۲.

حديث - ۷۳۹

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

اِنَّما تَفْسيرُ حُسْنِ الْخُلْقِ: ما اَصابَ الدُّنْيا يَرْضي وَ اِنْ لَمْ يُصِبْهُ لَمْ يَسْخَطْ؛

تفسير خوش اخلاقي اين است که اگر دنيا به انسان رو کرد، راضي و خشنود باشد و اگر رو نکرد خشمگين و ناراحت نشود.

کنزالعمّال، ح ۵۲۲۹

حديث - ۷۴۰

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الاُْمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الاَْغْنياءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَياءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي النِّساءِ اَحْسَنُ؛

عدالت نيکو است اما از دولتمردان نيکوتر، سخاوت نيکو است اما از ثروتمندان نيکوتر؛ تقوا نيکو است اما از علما نيکوتر؛ صبر نيکو است اما از فقرا نيکوتر، توبه نيکو است اما از جوانان نيکوتر و حيا نيکو است اما از زنان نيکوتر.

نهج الفصاحه، ح ۲۰۰۶

حديث - ۷۴۱

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

حُسْنُ الْخُلْقِ في ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَي الْعِيالِ؛

خوش اخلاقي در سه چيز است: دوري کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براي خانواده.

بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۹۴

حديث - ۷۴۲

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اِذا حَسُنَ الْخُلْقُ لَطُفَ النُّطْقُ؛

با اخلاق نيکو، گفتار نرم مي‌شود.

غررالحکم، ح ۴۰۵۲

حديث - ۷۴۳

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

في سَعَةِ الاَْخْلاقِ کُنوزُ الاَْرْزاقِ؛

گنج‌هاي روزي در وسعت اخلاق نهفته است.

کافي، ج ۸ ، ص ۲۳

حديث - ۷۴۴

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

اِنَّ لاَِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛

بهشتي‌ها چهار نشانه دارند: روي گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.

مجموعه ورام، ج ۲، ص ۹۱.

حديث - ۷۴۵

پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

ثَلاثٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ فَلَيْسَ مِنّي وَ لا مِنَ اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ. قيلَ: يا رَسولَ اللّه‌ِ، وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَ حُسْنُ خُلْقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ وَ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعاصِي اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ؛

سه چيز است که هر کس نداشته باشد نه از من است و نه از خداي عزّوجلّ. عرض شد: اي رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردباري که به وسيله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در ميان مردم زندگي کند و پارسايي که او را از نافرماني خدا باز دارد.

خصال، ص ۱۴۵، ح ۱۷۲.

حديث - ۷۴۶

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَْخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ؛

انسان خوش اخلاق، از دوستي مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم‌هاي نابکار در امان است

مستدرک الوسائل، ج ۸ ، ص ۴۴۹.

حديث - ۷۴۷

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

ما اَصْعَبَ اِکْتِسابَ الْفَضائِلِ وَ اَيْسَرَ اِتْلافَها؛

فضائل اخلاقي و صفات پسنديده چه به‌سختي به دست مي‌آيند و چه آسان از دست مي‌روند.

شرح‌نهج‌البلاغه ابن ابي الحديد، ج۲۰، ص ۲۵۹.

حديث - ۷۴۸

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ في مالِهِ وَ ذِکْرُ اللّه‌ِ کَثيرا؛

آيا به شما بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالي به برادر (ديني) خود و بسيار به ياد خدا بودن.

معاني الأخبار، ص ۱۹۱، ح ۲.

حديث - ۷۴۹

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

اِنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الاِْسْلامَ الاَْخْلاقُ الْحَسَنَةُ فيما بَيْنَ النّاسِ؛

خوش اخلاقي در بين مردم، زينت اسلام است.

مشکاة الأنوار، ص ۴۲۲.

حديث - ۷۵۰

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ؛

هر کس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت مي‌شود.

غررالحکم، ح ۹۱۲۲

حديث - ۷۵۱

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

وَ لَمْ يُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ کُلِّ شَي‌ءٍ ففازَ وَ اسْتَکْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ النَّدامَةَ؛

اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَکَّرَ فَـعَـلَـتْهُ السَّکينَةُ وَ اسْتَـکانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْني وَ رَضيَ بِما اُعْطيَ وَ انْفَرَدَ فَکُفيَ الاِْخْوانَ وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَي الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ

آدم دين‌دار چون مي‌انديشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع مي‌کند متواضع است. چون قناعت مي‌کند، بي‌نياز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايي را برگزيده از دوستان بي‌نياز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنيا را فرو گذارده از بدي‌ها و گزندهاي آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.

امالي مفيد، ص ۵۲، ح ۱۴

حديث - ۷۵۲

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَي اللّه‌ِ في راحَةِ الأَبَدِ وَالعَيْشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالي عَنْ کُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللّه‌ِ تَعالي؛

کسي که کارهاي خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و برکت در زندگي برخوردار است و واگذارنده حقيقي کارها به خدا، کسي است که تمام همّتش تنها به سوي خدا باشد.

مصباح الشريعه، ج ۱، ص ۱۷۵

حديث - ۷۵۳

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

کَمالُ الاَْدَبِ وَالْمُروءَةِ سَبْعُ خِصالٍ : اَلْعَقلُ وَ الْحِلْمُ ، وَالصَّبْرُ ، وَالرِّفْقُ ، وَالصَّمْتُ ، وَحُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمُداراةُ؛

کمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردباري، صبر، ملايمت، سکوت، خوش‌اخلاقي و مدارا.

بحار الأنوار ، ج ۸۴ ، ص ۳۲۵

حديث - ۷۵۴

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَبٍ؛

راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.

کافي، ج ۸ ، ص ۱۵۰.

حديث - ۷۵۵

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ في شَهْرِها الَّذي تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَکونُ حَليما نَقيّا ؛

به زن، در ماهي که زايمان کرده ، خرما بدهيد ، چرا که فرزند او بردبار و پاک مي‌شود

مکارم الأخلاق ، ص ۱۶۹

حديث - ۷۵۶

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ في کَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَيْهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنْسِي‌ءَ لَهُ في اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ في رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

به هر کس، راستگويي در گفتار، انصاف در رفتار، نيکي به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مي‌افتد، روزيش زياد مي‌گردد، از عقلش بهره‌مند مي‌شود و هنگام سئوال [مأموران الهي] پاسخ لازم به او تلقين مي‌گردد.

اعلام الدين ، ص ۲۶۵

حديث - ۷۵۷

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :

اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَ لکِنْ فِي الشَّبابِ اَحْسَنُ ؛

توبه زيباست، ولي از جوان زيباتر

کنز العمّال ، ح ۴۳۵۴۲

حديث - ۷۵۸

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

تواضع و فروتني مراتبي دارد ، مرتبه‌اي از آن اين است که انسان موقعيت‌خود را بشناسد و بيش از آنچه شايستگي آن را دارد از کسي متوقع نباشد و با مردم به گونه‌اي معاشرت و رفتار نمايد که دوست دارد با او آن گونه رفتار شود و اگر کسي به او بدي نمود در مقابل خوبي کند ، خشم خود را فرو خورد و گذشت پيشه کند و اهل احسان و نيکي باشد

(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۵)

حديث - ۷۵۹

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

تواضع اين است که به مردم دهي آنچه را مي‌خواهي به تو دهند

(اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۸۹)

حديث - ۷۶۰

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

توبه کار به منزله کسي است که گناهي نکرده است.

(بحار الانوار ، ج ۶ ، ص ۲۱)

حديث - ۷۶۱

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

احسان و اطعام به مردم ، و دادرسي از ستمديده ، و رسيدگي به حاجتمندان‌از بالاترين صفات پسنديده است.

(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)

حديث - ۷۶۲

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

از نشانه‌هاي دين فهمي ، حلم و علم است ، و خاموشي دري از درهاي حکمت‌است خاموشي و سکوت ، دوستي آور و راهنماي هر کار خيري است

(تحف العقول ، ص ۴۶۹)

حديث - ۷۶۳

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند :

وُصولُ الْمَرْءِ اِلي کُلِّ ما يَبْتَغيهِ مِنْ طيبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ؛

انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوي آن است، از زندگي خوش و امنيت محيط و روزي زياد، دست مي‌يابد.

غررالحکم، ح ۱۰۱۴۱

حديث - ۷۶۴

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

حُسنُ النِّيَّةِ مِن سَلامَةِ الطَّويَّةِ؛

نيّت خوب، برخاسته از سلامت درون است.

التوحيد ص‌۶۳

حديث - ۷۶۵

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

إنَّ القَصدَ يورِثُ الغِني؛

ميانه‌روي ، ثروتمندي مي‌آورد.

الکافي، ج ۴ ، ص ۵۳

حديث - ۷۶۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

مَن اَکثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّه‌ُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن کُلِّ ضَيقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُ؛

هر کس بسيار استغفار کند خدا براي او از هر غمي گشايش، از هر تنگنايي رهايي و از جايي که انتظار ندارد روزي مي‌دهد.

نهج الفصاحه، ح۲۹۴۱

حديث - ۷۶۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

اِنَّ فِي الرِّفق الزّيادَةَ وَ البَرَکَةَ وَ مَن يُحرَم الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ؛

در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.

کافي، ج ۴، ص ۱۰، ح ۳

حديث - ۷۶۸

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

مَن لَم يَرجُ النّاسَ في شَيءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَي اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ في جَميعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ في کُلِّ شَي‌ءٍ؛

هر کس در هيچ کاري به مردم اميد نبندد و همه کارهاي خود را به خداي عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‌اي که او داشته باشد اجابت کند.

اصول کافي ج۲، ص۱۴۸

حديث - ۷۶۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

اَلتَّوَکُّلُ بَعدَ الکَيسِ مَؤعِظة؛

توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.

کنزالعمال ج۳،ص۱۰۳

حديث - ۷۷۰

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

إنَّ الغِني وَالعِزَّ يَجولانِ فَإذا ظَفِرا بِمَوضِعِ التَّوَکُّلِ أَوطنا؛

بي‌نيازي و عزّت به هر طرف مي‌گردند و چون به جايگاه توکل دست يافتند در آنجا قرار مي‌گيرند.

اصول کافي ج ۲ ، ص۶۵

حديث - ۷۷۱

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلتَّوَکُلُّ عَلَي اللّه‌ِ نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛

توکل بر خداوند، مايه نجات از هر بدي و محفوظ بودن از هر دشمني است.

بحارالأنوار ج۷۸/ص۷۹

حديث - ۷۷۲

حضرت عليعليه‌السلام مي فرمايند:

مَنِ اقتَصَرَ عَلي بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛

هر کس به مقدار کفايت، قناعت کند، آسايش مي‌يابد و براي خويش زمينه گشايش فراهم مي‌کند.

نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷

حديث - ۷۷۳

امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:

اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقوي عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يُجَلّي بِالتَّقوي عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ؛

خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمي‌رسد، حفظ مي‌کند و کوردلي و ناداني را از او دور مي‌نمايد.

کافي، ج ۸، ص ۵۲، ح ۱۶


حديث - ۷۷۴

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شيَمِ اُولِي الاَلباب؛

خوش گماني، از اخلاق عاقلان است.

غررالحکم، ح ۱۳۸۶

حديث - ۷۷۵

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ؛

صله رحم و نيکي، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيري مي‌کند.

کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱

حديث - ۷۷۶

حضرت عليعليه‌السلام مي فرمايند:

أَشرَفُ الخَلاَئِقِ اَلوَفَا بِالعَهد؛

شريفترين خصلتها وفاي به عهد است.

غررالحکم، ص۲۵۱

حديث - ۷۷۷

حضرت امير المومنين، عليعليه‌السلام مي فرمايند:

تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَب؛

راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.

کافي، ج ۸ ، ص ۱۵۰، ح ۱۳۲

حديث - ۷۷۸

حضرت عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَدَّبتُ نَفسي فَما وَجَدتُ لَها بِغَيرِ تَقوَي الاِلهِ مِن اَدَبِ؛

به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براي‌آن ادبي بهتر از تقواي الهي در تمام حالاتش نيافتم.

اعلام الدين، ص ۲۷۳

حديث - ۷۷۹

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلحَياءُ مِنَ اللَّهِ يَمحوُ کَثيراً مِنَ الخَطايا؛

شرم از خداوند ، بسياري از گناهان را پاک مي‌کند.

غررالحکم و دررالکلم ، ح ۱۵۴۸

حديث - ۷۸۰

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

اَقرَبُکُم غَدا مِنّي فِي المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحديث - وَ اَدّاکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم باعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاس؛

نزديک‌ترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‌ترين و نزديک‌ترين شما به مردم است.

امالي طوسي، ص ۲۲۹

حديث - ۷۸۱

امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:

عَونُکَ لِلضَّعيفِ مِن أفضَلِ الصَّدَقَةِ؛

ياريِ تو به ناتوان ، از بهترينِ صدقه هاست.

تحف العقول ، ص ۴۴۶

حديث - ۷۸۲

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَحسَنُ الاَدابِ ما کَفَّکَ عَنِ المَحارِمِ

بهترينِ ادب‌ها آن است که تو را از حرام‌ها باز دارد.

معدن الجواهر، ص ۵۹

حديث - ۷۸۳

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

رَاسُ العَقلِ بَعدَ الايمانِ بِاللّه‌ِ مُداراةُ النّاسِ في غَيرِ تَرکِ حَقٍّ

کمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود

تحف العقول، ص ۴۲

حديث - ۷۸۴

پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:

أحزَمُ النّاسِ أکظَمُهُم لِلغَيظِ؛

دورانديش ترين مردم کسي است که بيش از هر کس بر خشم خويش چيره آيد.

الأمالي ، صدوق ، ص ۲۸

حديث - ۷۸۵

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

وُصولُ الْمَرْءِ اِلي کُلِّ ما يَبْتَغيهِ مِنْ طيبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ

انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوي آن است، از زندگي خوش و امنيت محيط و روزي زياد، دست مي‌يابد.

حديث - ۷۸۶

امام صادقعليه‌السلام مي فرمايند:

إنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الإِسلامَ الأَْخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاسِ؛

خوش اخلاقي در بين مردم زينت اسلام است.

کنزالعمال جلد۱۰ ، ص۱۴۳

حديث - ۷۸۷

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

ما اَعْطَي اللّه‌ُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نيَّتِهِ

خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي‌دهد.

غررالحکم، ح ۹۶۷۰

حديث - ۷۸۸

امام عليعليه‌السلام مي فرمايند:

اَلصَّبْرُ فِي الاُْمورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ، فَاِذا فارَقَ الرَّأسُ الجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ وَ اِذا فارَقَ الصَّبْرُ الاُْمورَ فَسَدَتِ الاُْمورُ

نقش صبر در کارها همانند نقش سر در بدن است؛ همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بين مي‌رود، صبر نيز هرگاه همراه کارها نباشد، کارها تباه مي‌گردند.

کافي، ج ۲، ص ۹۰، ح ۹

حديث - ۷۸۹

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

خَيرُ مَفاتيح الاُمور الصِّدقُ وَ خَيرُ خَواتيمِهَا الوَفاءُ

بهترين شروع کارها صداقت و راستگويي و بهترين پايان آنها وفا است.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۱

حديث - ۷۹۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ثَلاثَةٌ تُورِثُ المَحَبَّةَ : الدّينُ وَالتَّواضُعُ وَالبَذل؛

سه چيز است که محبّت مي آورد : دين ، فروتني و بخشش.

تحف العقول، ص ۳۱۶

حديث - ۷۹۱

امام حسنعليه‌السلام فرمودند:

اَلتَّقوي بابُ کُلِّ تَوبَةٍ ورَأسُ کُلِّ حِکمَةٍ وشَرَفُ کُلِّ عَمَل؛

تقوا ، باب هر توبه و سرآمد هر حکمت ، و [مايه] شرافت هر کاري است.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۰

حديث - ۷۹۲

امام عليعليه‌السلام فرمودند:

اَلاِنصافُ راحَةٌ؛

انصاف، مايه آسايش است.

(غررالحکم، ح ۱۶)

حديث - ۷۹۳

امام عليعليه‌السلام فرمودند:

مَن حَسُنَت خَليقَـتُهُ طابَت عِشرَتُهُ؛

هر کس خوش اخلاق باشد، زندگي اش پاکيزه و گوارا مي شود.

(غررالحکم، ح ۸۱۵۳)

حديث - ۷۹۴

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن حُرِمَ الرِّفقَ فَقَد حُرِمَ الخَيرَ کلَّهُ؛

هر کس از مدارا بي بهره باشد، از همه خوبي ها بي بهره مانده است.

(نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷)

حديث - ۷۹۵

مِن کفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ: اِغاثَةُ المَلهوفِ وَ التَّنفيسُ عَنِ المَکروبِ؛

ياري رساندن به ستمديده فرياد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره‌هاي گناهان بزرگ است.

(نهج البلاغه حکمت ۲۴)

حديث - ۷۹۶

امام عليعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ فِي الرِّفقِ الزّيادَةَ وَ البَرَکةَ وَ مَن يحرَمِ الرِّفقُ يحرَمِ الخَيرَ ؛

در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.

(کافي، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۷ )