شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حدیث - ۱۹۰

امام علیعليه‌السلام :

مَنِ ابتَدَأَ طَعامَهُ بِالمِلحِ ؛ ذَهَبَ عَنهُ سَبعونَ داءً وما لا یَعلَمُهُ إلاّ اللّه‌ُ عز و جل؛

هر کس غذای خود را با نمک آغاز کند ، هفتاد درد و دردهای بسیار دیگری که کسی جز خداوند عز و جل آنها را نمی‌داند از وی دور می‌شوند

الخصال ، صفحه ۶۲۳ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۱۹۱

امام صادقعليه‌السلام :

مَن ذَرَّ عَلی أوَّلِ لُقمَةٍ مِن طَعامَهِ المِلحَ ؛ ذَهَبَ عَنهُ بِنَمَشِ الوَجهِ ؛

هر کس بر نخستین لقمه از غذای خود نمک بپاشد ، کَـک‌مکِ صورت او از میان می‌رود

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۶ ، حدیث - ۸

حدیث - ۱۹۲

امام کاظمعليه‌السلام :

قَصَبُ السُّکَّرِ یَفتَحُ السُّدودَ ، ولا داءَ فیهِ ولا غائِلَةَ ؛

نیشکر ، انسدادها را می‌گشاید و هیچ بیماری و عارضه‌ای در آن نیست

مکارم الأخلاق ، ج۱ ، ص۳۶۳ ، ح۱۱۹۱ و بحار الأنوار ، ج۶۶ ، ص۱۸۹ ، ح۲

حدیث - ۱۹۳

امام رضاعليه‌السلام :

السُّکَّرُ الطَّبَرزَدُ یَأکَلُ البَلغَمَ أکلاً ؛

شکرِ طبرزد ، بلغم را به‌کلّی از میان می‌برد

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۹۷ ، حدیث - ۱

حدیث - ۱۹۴

الإمام الباقرعليه‌السلام :

- لِزُرارَهَ‌ـ: وَیحَکَ یا زُرارَةُ ، ما أغفَلَ النّاسَ عَن فَضلِ السُّکَّرِ الطَّبَرزَدِ ! وهُوَ یَنفَعُ مِن سَبعینَ داءً ، وهُوَ یَأکُلُ البَلغَمَ أکلاً ویَقلَعُهُ بِأَصلِهِ ؛

امام باقرعليه‌السلام خطاب به زُراره(فرمودند): ای زراره ! دریغ از تو! چه قدر مردم از ارزش شکر طبرزد ، بی‌خبرند، در حالی که برای هفتاد بیماری، سودمند است و بلغم را کاملاً فرو می‌خورد و ریشه‌کن می‌سازد!

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، ص۶۷ و بحار الأنوار ، ج۶۶ ، ص۳۰۰ ، ح۱۱

حدیث - ۱۹۵

امام صادقعليه‌السلام :

نِعمَ الطَّعامُ الأَرُزُّ ، وإنّا لَنَدَّخِرُهُ لِمَرضانا؛

برنج ، نیکو غذایی است ما آن را برای بیماران خویش نگه می‌داریم

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۲ ، حدیث - ۴

حدیث - ۱۹۶

امام صادقعليه‌السلام :

اللّوبِیا یَطرُدُ الرِّیاحَ المُستَبطِنَةَ ؛

لوبیا ، بادهای نهفته درون را دور می‌کند

الکافی ، ج ۶ ، ص ۳۴۴ ، ح ۴

حدیث - ۱۹۷

عن أحمد بن محمّد بن أبی نصر عن الإمام الرضاعليه‌السلام :

الحِمَّصُ جَیِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهرِ وکانَ یَدعو بِهِ قَبلَ الطَّعامِ وبَعدَهُ ؛

به نقل از احمد بن محمّد بن ابی نصر، از امام رضاعليه‌السلام : نخود برای کمردرد، خوب است. نیز درباره ایشان آمده است که پیش و پس از غذا ، نخود می‌طلبیدند.

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۶۳ ، حدیث - ۱

حدیث - ۱۹۸

امام علیعليه‌السلام :

نِعمَ الإِدامُ الخَلُّ یَکسِرُ المِرَّةَ ، ویُطفِئُ الصَّفراءَ ، ویُحیِی القَلبَ ؛

سرکه ، نیکو خورشتی است؛ زرداب را می‌شکند ، صفرا را فرو می‌نشاند و قلب را زنده می‌کند.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۹ ، حدیث - ۷

حدیث - ۱۹۹

امام صادقعليه‌السلام :

الخَلُّ یُسَکِّنُ المِرارَ ، ویُحیِی القَلبَ ، ویَقتُلُ دودَ البَطنِ ، ویَشُدُّ الفَمَ؛

سرکه ، تلخه را فرو می‌نشاند ، قلب را زنده می‌سازد ، کِرم‌های شکم را می‌کُشد و دهان را استحکام می‌بخشد

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۷۵

حدیث - ۲۰۰

امام رضاعليه‌السلام :

مَن خَشِیَ الشَّقیقَةَ وَالشَّوصَةَ ، فَلا یُؤَخِّر أکلَ السَّمَکِ الطَّرِیِّ صَیفاً وشِتاءً؛

هر کس از درد شقیقه و شکم درد می‌ترسد ، نباید در تابستان و زمستان ، خوردن ماهی تازه را به تأخیر افکند.

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴

حدیث - ۲۰۱

امام علیعليه‌السلام :

أقِلّوا مِن أکلِ الحیتانِ ؛ فَإِنَّها تُذیبُ البَدَنَ ، وتُکثِرُ البَلغَمَ ، وتُغَلِّظُ النَّفسَ؛

کمتر ماهی بخورید؛ چرا که بدن را ذوب می‌کند، بلغم را افزون می‌سازد و نَفَس را سنگین می‌نماید.

الخصال ، صفحه ۶۳۶ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۰۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا التَّمرَ عَلَی الرِّیقِ ؛ فَإِنَّهُ یَقتُلُ الدّیدانَ فِی البَطنِ؛

ناشنا خرما بخورید ؛ چرا که کِرم‌های شکم را می‌کُشد

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۴۸ ، حدیث - ۱۸۵

حدیث - ۲۰۳

امام رضاعليه‌السلام :

أکلُ اللَّحمِ النِّیءِ یورِثُ الدّودَ فِی البَطنِ؛

خوردن گوشت خام ، در شکم ، کِرم پدید می‌آورد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۲۸ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۰۴

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أصابَهُ ضَعفٌ فی قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَلیَأکُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُخرِجُ مِن أوصالِهِ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُقَوّی جِسمَهُ ویَشُدُّ لِثَتَهُ؛

هر کس به ضعفی در قلب یا بدن خویش گرفتار آمد ، گوشت گوسفند همراه با شیر بخورد؛ چرا که این خوراک ، هر درد و عارضه‌ای را از اندام وی بیرون می‌بَرَد ، تن او را تقویت می‌کند و لثه‌های او را نیز استحکام می‌دهد.

بحار الأنوار ، جلد ۷۶ ، صفحه ۱۹۴ ، حدیث - ۹

حدیث - ۲۰۵

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن أکَلَ مَرَقا بِلَحمِ بَقَرٍ أذهَبَ اللّه‌ُ تَعالی عَنهُ البَرَصَ وَالجُذامَ؛

هر کس آب‌گوشت گاو بخورد، خداوند ، پیسی و جُذام را از او دور می‌کند

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۱۲

حدیث - ۲۰۶

امام صادقعليه‌السلام :

مَرَقُ لَحمِ البَقَرِ یَذهَبُ بِالبَیاضِ؛

آب‌گوشتِ گاو ، پیسی را از میان می‌بَرَد

الکافی ، جلد ۶، صفحه ۳۱۱، حدیث - ۲

حدیث - ۲۰۷

امام باقرعليه‌السلام :

إنَّ بَنی إسرائیلَ شَکَوا إلی موسیعليه‌السلام ما یَلقَونَ مِنَ البَیاضِ ، فَشَکا ذلِکَ إلَی اللّه‌ِ عز و جل فَأَوحَی اللّه‌ُ عز و جل إلَیهِ : مُرهُم یَأکُلوا لَحمَ البَقَرِ بِالسِّلقِ؛

بنی اسرائیل ، از لکّه‌های سفیدی که [بر پوست] می‌دیدند ، نزد موسیعليه‌السلام اظهار ناراحتی کردند پس خداوند به موسیعليه‌السلام چنین وحی فرستاد : به آنان بگو که گوشت گاو ، همراه با چغندر بخورند

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۲۶ ، حدیث - ۲۱۰۷

حدیث - ۲۰۸

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أصابَهُ ضَعفٌ فی قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَلیَأکُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُخرِجُ مِن أوصالِهِ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُقَوّی جِسمَهُ ، ویَشُدُّ لِثَتَهُ؛

هر کس در قلب یا بدن خود به ضعفی گرفتار آمد ، گوشت میش با شیر بخورد ؛ چرا که در این صورت ، هر بیماری و عارضه‌ای ، از بند بند تن او برون می‌رود ، بدنش نیرو می‌گیرد و لثه‌اش استحکام می‌یابد

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۲۵۹ ، حدیث - ۱۸۱۹

حدیث - ۲۰۹

امام کاظمعليه‌السلام :

لا أریَ بِأَکلِ الحُباری بَأساً ، وإنَّهُ جَیِّدٌ لِلبَواسیرِ ، ووَجَعِ الظَّهرِ ، وهُوَ مِمّا یُعینُ عَلی کَثرَةِ الجِماعِ ؛

در خوردن هوبْرِه ، اشکالی نمی‌بینم برای بواسیر و درد کمر ، خوب است و از چیزهایی است که انسان را بر فراوانی آمیزش ، یاری می‌رساند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۳ ، حدیث - ۶

حدیث - ۲۱۰

کُلُوا السَّفَرجَلَ عَلَی الرِّیقِ ؛ فَإِنَّهُ یُذهِبُ وَغَرَ الصَّدرِ؛

ناشتا بِهْ بخورید ؛ چرا که حرارت سینه را از میان می‌برد

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۴۰ ، حدیث - ۲۸۲۵۹

حدیث - ۲۱۱

امام رضاعليه‌السلام :

مُصَّ مِنَ الرُّمّانِ الإِملیسِیَّ ؛ فَإِنَّهُ یُقَوِّی النَّفسَ ، ویُحیِی الدَّمَ؛

آب انار مَلَس بِمَک ؛ زیرا انسان را قوی می‌کند و خون را زنده می‌سازد

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۰

حدیث - ۲۱۲

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیکُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَکُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَیسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ فی مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَیطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛

بر شما باد انار شیرین آن را بخورید ؛ چرا که هیچ دانه‌ای از آن به معده مؤمنی در نمی‌آید ، مگر این که بیماری‌ای از آن ریشه‌کن می‌کند و شیطانِ وسوسه را از او دور می‌سازد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۱۳

امام صادقعليه‌السلام :

أربَعَةٌ یَعدِلنَ الطَّبائِعَ : الرُّمّانُ السّورانِیُّ ، والبُسرُ المَطبوخُ ، وَالبَنَفسَجُ ، وَالهِندَباءُ ؛

چهار چیز ، طبع را اعتدال می‌بخشد : انار سورانی ، خرمای نارس پخته‌شده ، بنفشه ، و کاسنی

الخصال ، صفحه ۲۴۹ ، حدیث - ۱۱۳

حدیث - ۲۱۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِاللُّبانِ ؛ فَإِنَّهُ یَمسَحُ الحَرَّ عَنِ القَلبِ . ویَجلُو البَصَرَ ، ویُذهِبُ النِّسیانَ ؛

بر شما باد کُنْدُر؛ چرا که گرمازدگی را از قلب می‌زداید... و دیده را جلا می‌دهد و فراموشی را از میان می‌بَرَد.

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، صفحه ۶ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۹۴

حدیث - ۲۱۵

امام صادقعليه‌السلام :

أطعِموا مَحمومیکُمُ التُّفّاحَ ؛ فَما مِن شَیءٍ أنفَعَ مِنَ التُّفّاحِ ؛

به تبداران خود، سیب بدهید؛ چرا که هیچ چیز، سودمندتر از سیب نیست

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۱۶

عن إسحاق بن مطهّر عن الإمام الصادقعليه‌السلام :

التُّفّاحُ یُفَرِّجُ المَعِدَةَ وقال : کُلِ التُّفّاحَ ؛ فَإِنَّهُ یُطفِئُ الحَرارَةَ ، ویُبَرِّدُ الجَوفَ ، ویَذهَبُ بِالحُمّی

وفی حدیث آخَرَ : یَذهَبُ بِالوَباءِ ؛

به نقل از اسحاق بن مطهّر ، از امام صادقعليه‌السلام : سیب، معده را گشایش می‌دهد

همچنین فرمودند : سیب بخور؛ چرا که حرارت را فرو می‌نشاند، درون را سرد می‌کند و تب را می‌بَرد

در حدیث دیگری است که فرمودند : وبا را از میان می‌برد

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۶۸ ، حدیث - ۲۲۸۴

حدیث - ۲۱۷

امام کاظمعليه‌السلام :

التُّفّاحُ یَنفَعُ مِن خِصالٍ عِدَّةٍ : مِنَ السَّمِّ ، وَالسِّحرِ ، وَاللَّمَمِ یَعرِضُ مِن أهلِ الأَرضِ ، وَالبَلغَمِ الغالِبِ ، ولَیسَ شَیءٌ أسرَعَ مِنهُ مَنفَعَةً ؛

سیب، برای درمان چند چیز سودمند است : مسمومیت ، سِحر ، جنونی که از زمینیان پیش می‌آید، و بلغمی که چیره شده باشد. هیچ چیز منفعتش سریع‌تر از این نیست

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۵ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۱۸

امام صادقعليه‌السلام :

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فِی التُّفّاحِ ما داوَوا مَرضاهُم إلاّ بِهِ ، ألا وإنَّهُ أسرَعُ شَیءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً ، وإنّهُ نَضوحُهُ ؛

اگر مردم می‌دانستند در سیب چیست، بیمارانشان را جز به آن درمان نمی‌کردند. بدانید که سیب، به ویژه، سودمندترین چیز برای قلب و مایه شست‌وشوی آن است.

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۱۳۵ و الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۱۹

امام باقرعليه‌السلام :

إذا أرَدتَ أکلَ التُّفّاحِ فَشُمَّهُ ثُمَّ کُلهُ ؛ فَإِنَّکَ إذا فَعَلتَ ذلِکَ أخرَجَ مِن جَسَدِکَ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُسَکِّنُ ما یوجَدُ مِن قِبَلِ الأَرواحِ کُلِّها؛

هنگامی که خواستی سیب بخوری ، آن را ببوی و سپس بخور اگر این کار را انجام دادی ، هر درد و عارضه‌ای از تنت بیرون می‌رود و همه آنچه از سوی ارواح، در انسان ایجاد می‌شود، فرو می‌نشیند.

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۱۳۵ و بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۷۵ ، حدیث - ۳۳

حدیث - ۲۲۰

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن تَغَیَّرَ عَلَیهِ ماءُ ظَهرِهِ ، یَنفَعُ لَهُ اللَّبَنُ الحَلیبُ بِالعَسَلِ ؛

هر کس آبِ کمرش بر وی دیگرگون شود ، شیر تازه با عسل برایش سودمند است

مکارم الأخلاق ، ج۱ ، ص۳۵۸ ، ح۱۱۶۴ و بحارالأنوار ، ج۶۶ ، ص۲۹۰ ، ح۲

حدیث - ۲۲۱

امام صادقعليه‌السلام :

الجُبنُ وَالجَوزُ إذَا اجتَمَعا فی کُلِّ واحِدٍ مِنهُما شِفاءٌ ، وإنِ افتَرَقا کانَ فی کُلِّ واحِدٍ مِنهُما داءٌ ؛

پنیر و گردو، چون با هم یک‌جا جمع شوند، در هر یک از آنها درمان است ؛ امّا اگر از هم جدا شوند ، در هر یک از آنها درد است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۰ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۲۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ لُقمَةً سَمینَةً نَزَلَ مِثلُها مِنَ الدّاءِ مِن جَسَدِهِ ، ولَحمُ البَقَرِ داءٌ ، وسَمنُها شِفاءٌ ، ولَبَنُها دَواءٌ ، وما دَخَلَ الجَوفَ مِثلُ السَّمنِ ؛

هر کس یک لقمه چرب‌شده به روغن حیوانی بخورد ، به همان اندازه ، بیماری از تن او فرو می‌ریزد گوشت گاو ، درد است و روغن آن ، شفا و شیرش نیز درمان هیچ چیز ، همانند روغن گاو ، به بدن درنیامده است

دعائم الإسلام ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۱ ، حدیث - ۳۶۵

حدیث - ۲۲۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما أنزَلَ اللّه‌ُ مِن داءٍ إلاّ وقَد أنزَلَ لَهُ شِفاءً ، وفی ألبانِ البَقَرِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛

خداوند، هیچ دردی فرو نفرستاده، مگر این که برای آن، درمانی هم فرستاده است. در شیر گاو ، درمان هر درد هست

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۳۱ ، حدیث - ۲۸۱۶

حدیث - ۲۲۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِأَلبانِ البَقَرِ ؛ فَإِنَّها تَرُمُّ مِن کُلِّ شَجَرٍ ، وهُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛

بر شما باد شیر گاو ؛ چرا که گاو از هر درختی می‌خورد و شیر آن ، درمانی برای هر درد است

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۲۹۴ ، حدیث - ۱۹۶۷

حدیث - ۲۲۵

تَغَدَّیتُ مَعَ أبی جَعفَرٍعليه‌السلام فَأَتی بِقَطاةٍ فَقالَ :

إنَّهُ مُبارَکٌ ، وکانَ أبیعليه‌السلام یُعجِبُهُ ، وکانَ یَأمُرُ أن یُطعَمَ صاحِبَ الیَرَقانِ یُشوی لَهُ فَإِنَّهُ یَنفَعُهُ؛

به نقل از علی بن مَهزِیار: همراه با امام باقرعليه‌السلام ناهار خوردم ایشان مرغ سنگخواری آورد و فرمودند: این ، مبارک است پدرم به آن علاقه داشت و می‌فرمودند: هر کس یرقان دارد ، برایش از گوشت این مرغ ، کباب کنند او را سودمند خواهد افتاد.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۲۶

امام کاظمعليه‌السلام :

أطعِمُوا المَحمومَ لَحمَ القِباجِ ؛ فَإِنَّهُ یُقَوِّی السّاقَینِ ، ویَطرُدُ الحُمّی طَرداً ؛

به تبدار، گوشت کبک بخورانید؛ چرا که پاها را نیرو می‌دهد و تب را کاملاً دور می‌کند.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۲۷

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ لُقمَةَ شَحمٍ أخرَجَت مِثلَها مِنَ الدّاءِ؛

هر کس یک لقمه پیه بخورد ، آن لقمه هم‌اندازه خویش ، بیماری را از بدن بیرون می‌برد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۱ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۲۸

امام علیعليه‌السلام :

ذُکِرَ عِندَ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اللَّحمُ وَالشَّحمُ ، فَقالَ : لَیسَ مِنهُما بَضعَةٌ تَقَعُ فِی المَعِدَةِ إلاّ أنبَتَت مَکانَها شِفاءً ، وأخرَجَت مِن مَکانِها داءً ؛

نزد پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از گوشت و پیهْ یاد شد. فرمودند : هیچ پاره‌ای از این دو در معده جای نمی‌گیرد ، مگر این که در جای آن ، شفا می‌روید و بیماری‌ای از آن جا می‌رود

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۴۱ ، حدیث - ۱۳۰

حدیث - ۲۲۹

امام علیعليه‌السلام :

الشَّحمُ یُخرِجُ مِثلَهُ مِنَ الدّاءِ ، ولَم یَستَشفِ النّاسُ بِشِفاءٍ أفضَلَ مِنَ السَّمنِ ، وقِراءَةِ القُرآنِ؛

پیهْ ، هم‌اندازه خود ، بیماری را از بدن بیرون می‌برد مردم ، به هیچ چیز بهتر از روغن حیوانی و قرائت قرآن ، درمان نجسته‌اند

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۸۶ ، حدیث - ۲۸۴۷۲

حدیث - ۲۳۰

امام علیعليه‌السلام :

إذَا اشتَری أحَدُکُم لَحماً فَلیُخرِج مِنهُ الغُدَدَ ؛ فَإِنَّهُ یُحَرِّکُ عِرقَ الجُذامِ ؛

هر گاه کسی از شما گوشت خرید ، غدّه‌ها را از آن بیرون آورَد ؛ زیرا آنها رگ جذام را تحریک می‌کنند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۲۵۴ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۳۱

امام رضاعليه‌السلام :

إدمانُ أکلِ کُلَی الغَنَمِ وأجوافِها ، یَعکِسُ المَثانَةَ ؛

عادت داشتن به خوردن قلوه و شکمبه (سیرابی) گوسفند ، مثانه را دیگرگون می‌کند

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۶۴ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۳۲

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ الجِرجیرَ بِاللَّیلِ ضَرَبَ عَلَیهِ عِرقُ الجُذامِ مِن أنفِهِ وباتَ یُنزَفُ الدَّمُ؛

هر کس شبانگاه جرجیر بخورد ، رگ جذام ، از بینی وی بر آن یورش می‌آورد و آن شب را شبِ خونریزی می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۸ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۳۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أکرَهُ الجِرجیرَ ، وکَأَنّی أنظُرُ إلی شَجَرَتِها نابِتَةً فی جَهَنَّمَ ، وما تَضَلَّعَ مِنها رَجُلٌ بَعدَ أن یُصَلِّیَ العِشاءَ إلاّ باتَ فی تِلکَ اللَّیلَةِ ونَفسُهُ تُنازِعُهُ إلَی الجُذامِ؛

من، جِرجیر را خوش نمی‌دارم و گویا درخت آن را می‌نگرم که در دوزخ ، روییده است هیچ کس پس از گزاردن نماز عشا ، درون را از آن پُر نمی‌سازد ، مگر این که آن شب را در حالی به خواب می‌رود که جانِ او تا صبح با جذام ، دست و پنجه نرم می‌کند

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۲۴ ، حدیث - ۲۰۹۷

حدیث - ۲۳۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالکَمأَةِ الرَّطبَةِ ؛ فَإِنَّها مِنَ المَنِّ ، وماؤُها شِفاءٌ لِلعَینِ ؛

بر شما باد قارچ تازه ؛ چرا که از همان مَنّ است و آبش ، شفایی برای چشم است

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۵۰ ، حدیث - ۲۸۳۱۱

حدیث - ۲۳۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الکَمأَةُ مِنَ المَنِّ الَّذی أنزَلَهُ اللّه‌ُ عَلی بَنی إسرائیلَ ، وهِیَ شِفاءٌ لِلعَینِ ؛

قارچ ، از همان مَنّ است که خداوند بر بنی اسرائیل نازل کرد ، و آن ، شفایی برای چشم است

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۷۵ ، حدیث - ۳۴۹

حدیث - ۲۳۶

امام کاظمعليه‌السلام :

إنَّ السِّلقَ یَقمَعُ عِرقَ الجُذامِ ، وما دَخَلَ جَوفَ المُبَرسَمِ مِثلُ وَرَقِ السِّلقِ؛

چغندر ، رگ جذام را به کلّی از میان می‌بَرد هیچ چیز به درونِ گرفتار به بِرسا درنیامده است که همانند برگ چغندر باشد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۹ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۳۷

امام رضاعليه‌السلام :

أطعِموا مَرضاکُمُ السِّلقَ یَعنی وَرَقَهُ فَإِنَّ فیهِ شِفاءً ولا داءَ مَعَهُ ولا غائِلَةَ لَهُ ، ویُهَدِّئُ نَومَ المَریضِ ، وَاجتَنِبوا أصلَهُ ؛ فَإِنَّهُ یُهَیِّجُ السَّوداءَ؛

به بیمارانتان ، چغندر (یعنی برگ آن را) بدهید ؛ چرا که در آن ، درمان است و هیچ بیماری‌ای به همراه ندارد و هیچ عارضه‌ای در آن نیست و خواب بیمار را آرام می‌سازد امّا از خودِ چغندر بپرهیزید ؛ چرا که سودا را تحریک می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۹ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۳۸

امام صادقعليه‌السلام :

لَو عَلِمَ اللّه‌ُ فی شَیءٍ شِفاءً أکثَرَ مِنَ الشَّعیرِ ، ما جَعَلَهُ غِذاءَ الأَنبِیاءِعليهم‌السلام ؛

اگر خداوند در چیزی بیش از جو بهبود دهندگی می‌دید ، آن را خوراک پیامبران قرار نمی‌داد

مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۳۴ ، ح۱۰۷۶

حدیث - ۲۳۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا الثُّومَ وتَداوَوا بِهِ ؛ فَإِنَّ فیهِ شِفاءً مِن سَبعینَ داءً ؛

سیر بخورید و بدان درمان کنید؛ چرا که درمان هفتاد درد در آن هست.

مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۹۴، ح۱۳۳۵ و دانش نامه احادیث پزشکی: ج۲ / ح۲۶۲

حدیث - ۲۴۰

مَن أرادَ ألاّ یُصیبَهُ ریحٌ ، فَلیَأکُلِ الثُّومَ فی کُلِّ سَبعَةِ أیّامٍ؛

هر کس می‌خواهد بادی دامنگیر او نشود، در هر هفت روز، [یک بار] سیربخورد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، ص۴۱ و بحار الأنوار ، ج۶۲، ص۳۲۵

حدیث - ۲۴۱

سُئِلَ أبو عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام عَنِ الکُرّاثِ ، فَقالَ : کُلهُ ؛ فَإِنَّ فیهِ أربَعَ خِصالٍ : یُطَیِّبُ النَّکهَةَ ، ویَطرُدُ الرِّیاحَ ، ویَقطَعُ البَواسیرَ ، وهُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ لِمَن أدمَنَ عَلَیهِ ؛

به نقل از فرات بن اَحنَف: از امام صادقعليه‌السلام درباره تره پرسیدند. فرمود ند: آن را بخور ؛ چرا که در آن ، چهار ویژگی است : بوی دهان را خوش می‌سازد ؛ بادها را [از بدن] می‌راند ؛ بواسیر را ریشه کن می‌کند؛ و برای کسی که بر [خوردن] آن مداومت ورزد ، مایه ایمنی از جذام است.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۵ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۴۲

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ الجِرجیرَ بِاللَّیلِ ضَرَبَ عَلَیهِ عِرقُ الجُذامِ مِن أنفِهِ ، وباتَ یُنزَفُ الدَّمُ؛

هر کس شبْ هنگام ، تَرِه تیزک بخورد ، رگ جذام به بینی او حمله کند و چون شب بخوابد ، خونْ دماغ شود

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۸ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۴۳

امام رضاعليه‌السلام :

الهِندَباءُ شِفاءٌ مِن ألفِ داءٍ ، ما مِن داءٍ فی جَوفِ ابنِ آدَمَ إلاّ قَمَعَهُ الهِندَباءُ ؛

کاسنی ، درمان هزار درد است هیچ دردی در درون آدمی‌زاده نیست ، مگر این که کاسنی ، آن را در هم می‌کوبد

لکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۳ ، حدیث - ۹

حدیث - ۲۴۴

امام صادقعليه‌السلام :

الحَوکُ بَقلَةُ الأَنبِیاءِ ، أما إنَّ فیهِ ثَمانَ خِصالٍ : یُمرِئُ ، ویَفتَحُ السُّدَدَ ، ویُطَیِّبُ الجُشاءَ ، ویُطَیِّبُ النَّکهَةَ ، ویُشَهِّی الطَّعامَ ، ویَسُلُّ الدّاءَ ، وهُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ ، إذَا استَقَرَّ فِی جَوفِ الإِنسانِ قَمَعَ الدّاءَ کُلَّهُ ؛

حَوک(بادروج)، سبزی پیامبران است بدانید که در آن ، هشت ویژگی است : اشتهاآور است، گرفتگی‌های عروق و مجاری را می‌گشاید ، آروغ را خوش‌بو می‌سازد ، دهان را بوی خوش می‌بخشد ، غذا را دوست‌داشتنی می‌سازد ، درد و بیماری را از بدن بیرون می‌کشد و امان انسان از جُذام است چون در درون انسان جای گیرد ، همه بیماری‌ها را فرو می‌نشاند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۴ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۴۵

امام علیعليه‌السلام :

إذَا اشتَکی أحَدُکُم عَینَیهِ فَلیَقرَأ آیَةَ الکُرسِیِّ ، وَلیُضمِر فی نَفسِهِ أنَّها تَبرَأُ ؛ فَإِنَّهُ یُعافی إن شاءَ اللّه‌ُ ؛

اگر کسی از شما چشمانش ناراحت بود ، آیه‌الکرسی بخواند و در دل ، نیّت شفا کند به خواست خداوند ، بهبود خواهد یافت

الخصال ، صفحه ۶۱۶ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحِمیَةُ رَأسُ الدَّواءِ ، وَالمَعِدَةُ بَیتُ الدّاءِ ، وعَوِّدوا کُلَّ جِسمٍ مَا اعتادَ؛

پرهیز، سرآمد درمان، و معده، خانه درد است هر بدنی را به همان که بدان خو می‌گیرد، عادت دهید

الأحکام النبویّة ، جلد ۲ ، صفحه ۷

حدیث - ۲۴۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

إنَّ رَسولَ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم شَکا إلی رَبِّهِ عز و جل وَجَعَ الظَّهرِ ، فَأَمَرَهُ بِأَکلِ الحَبِّ بِاللَّحمِ - یَعنِی الهَریسَةَ - ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به درگاه پروردگار خویش عز و جل از کمرْ درد نالید. خداوند به او فرمود که دانه با گوشت بخورد، یعنی هریسه

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۰ ، حدیث - ۳

حدیث - ۲۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خَمسُ خِصالٍ تورِثُ البَرَصَ : النّورَةُ یَومَ الجُمُعَةِ ویَومَ الأَربَعاءِ، وَالتَوَضُّؤُ وَالاِغتِسالُ بِالماءِ الَّذی تُسَخِّنُهُ الشَّمسُ، وَالأَکلُ عَلَی الجَنابَةِ، وغِشیانُ المَرأَةِ فی أیّامِ حَیضِها، وَالأَکلُ عَلَی الشِّبَعِ؛

پنج چیز است که پیسی می‌آورَد: نوره کشیدن در روز جمعه و چهارشنبه؛ وضوگرفتن و غسل کردن با آبی که به آفتاب گرم شده است؛ خوردن درحال جنابت؛ آمیزش با زن در هنگام حائض بودنش؛ و خوردن در حال سیری

الخصال، صفحه ۲۷۰، حدیث - ۹

حدیث - ۲۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الأَکلُ عَلَی الشِّبَعِ یورِثُ البَرَصَ؛

خوردن از روی سیری، پیسی می‌آورد

الأمالی للصدوق، صفحه ۶۳۶، حدیث - ۸۵۴