شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حدیث - ۲۵۵

امام باقرعليه‌السلام :

مَن عَدِمَ الوَلَدَ فَلیَأکُلِ البَیضَ وَلیُکثِر مِنهُ ؛ فَإِنَّهُ یُکثِرُ النَّسلَ ؛

هر کس فرزند ندارد ، تخم‌مرغ بخورد و فراوانْ از آن بهره ببرد ؛ چرا که نسل را می‌افزاید

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، ص۱۳۰ و دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۶۳۲

حدیث - ۲۵۶

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ نَبِیّا مِنَ الأَنبِیاءِ شَکا إلَی اللّه‌ِ قِلَّةَ النَّسلِ فی اُمَّتِهِ ، فَأَمَرَهُ أن یَأمُرَهُم بِأَکلِ البَیضِ ، فَفَعَلوا فَکَثُرَ النَّسلُ فیهِم ؛

یکی از پیامبران، از کمیِ زاد و ولد در میان امّت خویش، به درگاه خداوند عز و جل نالید. خداوند، او را فرمود که مردم را به خوردن تخم‌مرغ، سفارش کند. مردم ، این کار را کردند و از آن پس، زاد و ولد در میانشان فراوان شد.

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۴۶ ، حدیث - ۸

حدیث - ۲۵۷

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن أخَذَ سُکَّرَتَینِ عِندَ النَّومِ ، کانَت لَهُ شِفاءً مِن کُلِّ داءٍ إلاّ السَّامَ ؛

هر کس در هنگام خفتن ، دو شکر پاره بردارد ، برای او در برابر هر دردی ، مگر درد مرگ ، درمان است

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۶۳ ، حدیث - ۱۱۸۷

حدیث - ۲۵۸

امام کاظمعليه‌السلام :

تَأخُذُ لِلحُمّی وَزنَ‌عَشَرَةِ دَراهِمَ سُکَّرا بِماءٍ بارِدٍ عَلَی الرِّیقِ؛

برای تب ، به اندازه وزن دَه درهم ، شکر به آب سرد درمی‌آمیزی و ناشتا می‌خوری

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۶۳ ، حدیث - ۱۱۸۹

حدیث - ۲۵۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّه‌َ عز و جل أوحی إلی موسَی بنِ عِمرانَ أن : اِبدَأ بِالمِلحِ وَاختِم بِالمِلحِ ؛ فَإِنَّ فِی المِلحِ دَواءً مِن سَبعینَ داءً ، أهوَنُهَا الجُنونُ ، وَالجُذامُ ، وَالبَرَصُ ، ووَجَعُ الحَلقِ وَالأَضراسِ ، ووَجَعُ البَطنِ ؛

خداوند عز و جل به موسی بن عمران وحی کرد که :(غذا را) با نمک ، آغاز کن و با نمک ، پایان ده ؛ چرا که درمان هفتاد درد ، در نمک است و کمترینِ این دردها دیوانگی ، جذام ، پیسی ، گلودرد ، دندان‌درد و شکم‌درد است.

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۴۲۵ ، حدیث - ۲۴۹۰

حدیث - ۲۶۰

امام علیعليه‌السلام :

مَنِ ابتَدَأَ طَعامَهُ بِالمِلحِ ؛ ذَهَبَ عَنهُ سَبعونَ داءً وما لا یَعلَمُهُ إلاّ اللّه‌ُ عز و جل؛

هر کس غذای خود را با نمک آغاز کند ، هفتاد درد و دردهای بسیار دیگری که کسی جز خداوند عز و جل آنها را نمی‌داند از وی دور می‌شوند

الخصال ، صفحه ۶۲۳ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۶۱

امام صادقعليه‌السلام :

مَن ذَرَّ عَلی أوَّلِ لُقمَةٍ مِن طَعامَهِ المِلحَ ؛ ذَهَبَ عَنهُ بِنَمَشِ الوَجهِ ؛

هر کس بر نخستین لقمه از غذای خود نمک بپاشد ، کَـک‌مکِ صورت او از میان می‌رود

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۶ ، حدیث - ۸

حدیث - ۲۶۲

امام کاظمعليه‌السلام :

قَصَبُ السُّکَّرِ یَفتَحُ السُّدودَ ، ولا داءَ فیهِ ولا غائِلَةَ ؛

نیشکر ، انسدادها را می‌گشاید و هیچ بیماری و عارضه‌ای در آن نیست

مکارم الأخلاق ، ج۱ ، ص۳۶۳ ، ح۱۱۹۱ و بحار الأنوار ، ج۶۶ ، ص۱۸۹ ، ح۲

حدیث - ۲۶۳

امام رضاعليه‌السلام :

السُّکَّرُ الطَّبَرزَدُ یَأکَلُ البَلغَمَ أکلاً ؛

شکرِ طبرزد ، بلغم را به‌کلّی از میان می‌برد

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۹۷ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۶۴

الإمام الباقرعليه‌السلام :

لِزُرارَهَ‌: وَیحَکَ یا زُرارَةُ ، ما أغفَلَ النّاسَ عَن فَضلِ السُّکَّرِ الطَّبَرزَدِ ! وهُوَ یَنفَعُ مِن سَبعینَ داءً ، وهُوَ یَأکُلُ البَلغَمَ أکلاً ویَقلَعُهُ بِأَصلِهِ ؛

امام باقرعليه‌السلام خطاب به زُراره(فرمودند): ای زراره ! دریغ از تو! چه قدر مردم از ارزش شکر طبرزد ، بی‌خبرند، در حالی که برای هفتاد بیماری، سودمند است و بلغم را کاملاً فرو می‌خورد و ریشه‌کن می‌سازد!

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، ص۶۷ و بحار الأنوار ، ج۶۶ ، ص۳۰۰ ، ح۱۱

حدیث - ۲۶۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

سَیِّدُ طَعامِ أهلِ الدُّنیا وَالآخِرَةِ اللَّحمُ ، ثُمَّ الأَرُزُّ ؛

مهتر همه خوراکی‌های ساکنان این سرای و آن سرای ، گوشت و سپس برنج است.

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج۲ ، ص۳۵ ، ح۷۹

حدیث - ۲۶۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الأَرُزُّ فِی الأَطعِمَةِ کَالسَّیِّدِ فِی القَومِ؛

برنج در میان خوراکی‌ها ، به سان مهتر (رئیس) در میان قوم است

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، ص۶ و بحار الأنوار ، ج۶۲ ، ص۲۹۴

حدیث - ۲۶۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نِعمَ الدَّواءُ الأَرُزُّ ، بارِدٌ صَحیحٌ سَلیمٌ مِن کُلِّ داءٍ ؛

برنج ، نیکو دارویی است : سرد است و سالم و برکنار از هر بیماری

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۶۲ ، حدیث - ۷

حدیث - ۲۶۸

امام صادقعليه‌السلام :

نِعمَ الطَّعامُ الأَرُزُّ ، وإنّا لَنَدَّخِرُهُ لِمَرضانا؛

برنج ، نیکو غذایی است ما آن را برای بیماران خویش نگه می‌داریم

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۲ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۶۹

امام صادقعليه‌السلام :

شَکا رَجُلٌ إلی نَبِیِّ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قَساوَةَ القَلبِ ، فَقالَ لَهُ :

عَلَیکَ بِالعَدَسِ ؛ فَإِنَّهُ یُرِقُّ القَلبَ ، ویُسرِعُ الدَّمعَةَ؛

مردی نزد پیامبر خدا از سنگ‌دلی ، اظهار ناراحتی کرد به او فرمودند: بر تو باد عدس ؛ چرا که دل را نازک می‌کند و اشک را شتاب می‌دهد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۳ ، حدیث - ۳

حدیث - ۲۷۰

امام باقرعليه‌السلام :

کانَ فیما أوصی بِهِ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم عَلِیّاًعليه‌السلام أن قالَ : یا عَلِیُّ ، کُلِ العَدَسَ ؛ فَإِنَّهُ مُبارَکٌ مُقَدَّسٌ وهُوَ یُرِقُّ القَلبَ ، ویُکثِرُ الدَّمعَةَ ، وإنَّهُ بارَکَ عَلَیهِ سَبعون َ نَبِیّاً ؛

از جمله سفارش‌های پیامبر خدا به علیعليه‌السلام آن بود که فرمودند : ای علی! عدس بخور ؛ چرا که مبارک و مقدّس است ، دل را نازک می‌کند و اشک را افزون می‌سازد ، و هفتاد پیامبر ، دوام سودمندیِ آن را از خداوند متعال خواسته‌اند.

بحارالأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۵۸ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۷۱

امام علیعليه‌السلام :

أکلُ العَدَسِ ، یُرِقُّ القَلبَ ، ویُکثِرُ الدَّمعَةَ؛

عدس، دل را نازک می‌کند و اشک را می‌افزاید.

الکافی، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۳ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۷۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالعَدَسِ ؛ فَإِنَّهُ یُرِقُّ القَلبَ ، ویُکثِرُ الدَّمعَةَ ، ولَقَد قَدَّسَهُ سَبعونَ نَبِیّاً؛

بر شما باد عدس ؛ چرا که دل را نازک می‌کند و اشک را افزون می‌سازد و هفتاد پیامبر ، آن را پاک دانسته‌اند

بحارالأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۵۹ ، حدیث - ۹

حدیث - ۲۷۳

امام صادقعليه‌السلام :

اللّوبِیا یَطرُدُ الرِّیاحَ المُستَبطِنَةَ ؛

لوبیا ، بادهای نهفته درون را دور می‌کند

الکافی ، ج ۶ ، ص ۳۴۴ ، ح ۴

حدیث - ۲۷۴

عن أحمد بن محمّد بن أبی نصر عن الإمام الرضاعليه‌السلام :

الحِمَّصُ جَیِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهرِ وکانَ یَدعو بِهِ قَبلَ الطَّعامِ وبَعدَهُ ؛

به نقل از احمد بن محمّد بن ابی نصر، از امام رضاعليه‌السلام : نخود برای کمردرد، خوب است. نیز درباره ایشان آمده است که پیش و پس از غذا ، نخود می‌طلبیدند.

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۶۳ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۷۵

امام علیعليه‌السلام :

نِعمَ الإِدامُ الخَلُّ یَکسِرُ المِرَّةَ ، ویُطفِئُ الصَّفراءَ ، ویُحیِی القَلبَ ؛

سرکه ، نیکو خورشتی است؛ زرداب را می‌شکند ، صفرا را فرو می‌نشاند و قلب را زنده می‌کند.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۹ ، حدیث - ۷

حدیث - ۲۷۶

امام صادقعليه‌السلام :

الخَلُّ یُنیرُ القَلبَ ؛

سرکه ، قلب را روشن می‌کند.

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۲۸۴ ، حدیث - ۱۹۲۵

حدیث - ۲۷۷

امام صادقعليه‌السلام :

الخَلُّ یُسَکِّنُ المِرارَ ، ویُحیِی القَلبَ ، ویَقتُلُ دودَ البَطنِ ، ویَشُدُّ الفَمَ؛

سرکه ، تلخه را فرو می‌نشاند ، قلب را زنده می‌سازد ، کِرم‌های شکم را می‌کُشد و دهان را استحکام می‌بخشد

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۷۵

حدیث - ۲۷۸

امام صادقعليه‌السلام :

الخَلُّ یَشُدُّ العَقلَ؛

سرکه ، عقل را استحکام می‌بخشد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۹ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۷۹

امام رضاعليه‌السلام :

مَن أرادَ ألاّ یَسقُطَ اُذناهُ ولا لَهاتُهُ ، فَلا یَأکُل حُلوا إلاّ تَغَرغَرَ بِخَلٍّ؛

هر کس می‌خواهد گوش‌هایش و نیز زبان کوچکش فرو نیفتد ، هیچ‌گاه شیرینی نخورد ، مگر این که پس از آن ، سرکه غِرغِره کند

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۴۰ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۵

حدیث - ۲۸۰

امام رضاعليه‌السلام :

مَن خَشِیَ الشَّقیقَةَ وَالشَّوصَةَ ، فَلا یُؤَخِّر أکلَ السَّمَکِ الطَّرِیِّ صَیفاً وشِتاءً؛

هر کس از درد شقیقه و شکم درد می‌ترسد ، نباید در تابستان و زمستان ، خوردن ماهی تازه را به تأخیر افکند.

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴

حدیث - ۲۸۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إدمانُ أکلِ السَّمَکِ الطَّرِیِّ ، یُذیبُ اللَّحمَ؛

پیوسته خوردن ماهی تازه، گوشت را ذوب می‌کند

بحار الأنوار ، جلد ۶۵ ، صفحه ۱۹۰ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۸۲

امام علیعليه‌السلام :

لا تُدمِنوا أکلَ السَّمَکِ ؛ فَإِنَّهُ یُذیبُ الجَسَدَ؛

به خوردن ماهی، مداومت مکنید؛ زیرا تن را ذوب می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۳ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۸۳

امام علیعليه‌السلام :

أقِلّوا مِن أکلِ الحیتانِ ؛ فَإِنَّها تُذیبُ البَدَنَ ، وتُکثِرُ البَلغَمَ ، وتُغَلِّظُ النَّفسَ؛

کمتر ماهی بخورید؛ چرا که بدن را ذوب می‌کند، بلغم را افزون می‌سازد و نَفَس را سنگین می‌نماید.

الخصال ، صفحه ۶۳۶ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۸۴

امام صادقعليه‌السلام :

ثَلاثةٌ یُسْمِنَّ وثَلاثةٌ یُهْزِلْنَ ، فأمّا الّتی یُسْمِنَّ : فإدْمانُ الحَمّامِ ، وشَمُّ الرائحَةِ الطَّیّبهِ ، ولُبْسُ الثِّیابِ اللَّیّنَةِ ، وأمّا الّتی یُهْزِلْنَ : فإدْمانُ أکْلِ البَیضِ ، والسَّمَکِ ، والطَّلْعِ ؛

سـه چیز انسان را فربه می‌کند و سه چیز لاغر می‌سازد. آن سه که فربه می‌کند : حمّام رفتن زیاد، بوییدن بوی خوش و پوشیدن لباس نرم است و آن سه که لاغر می‌کند: خوردن زیاد تخم مرغ، ماهی و خرمای نارس است

الخصال : ۱۵۵ / ۱۹۴

حدیث - ۲۸۵

امام رضاعليه‌السلام :

الاِغتِسالُ بِالماءِ البارِدِ بَعدَ أکلِ السَّمَکِ یورِثُ الفالِجَ ؛

غسل کردن با آب سرد پس از خوردن ماهی ، سستْ اندامی در پی می‌آورد.

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۸۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا التَّمرَ عَلَی الرِّیقِ ؛ فَإِنَّهُ یَقتُلُ الدّیدانَ فِی البَطنِ؛

ناشنا خرما بخورید ؛ چرا که کِرم‌های شکم را می‌کُشد

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۴۸ ، حدیث - ۱۸۵

حدیث - ۲۸۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أطعِموا نِساءَکُم فی نِفاسِهِنَّ التَّمرَ ؛ فَإِنَّهُ مَن کانَ طَعامُها فی نِفاسِهَا التَّمرَ خَرَجَ وَلَدُها ذلِکَ حَلیما ، فَإِنَّهُ کانَ طَعامَ مَریَمَ حینَ وَلَدَت عیسی ، ولَو عَلِمَ اللّه‌ُ طَعاما هُوَ خَیرٌ لَها مِنَ التَّمرِ أطعَمَها إیّاهُ؛

به زنان خود در دوره نزدیک زایمان ، خرما بدهید؛ زیرا هر کس که در دوره نزدیک زایمان غذایش خرما باشد، فرزندش بردبار زاده خواهد شد. خوراک مریم، هنگامی که عیسی را زایید، همین بود، در حالی که اگر خدا غذایی بهتر از خرما برای او سراغ داشت ، همان را به وی می‌خوراند

کنز العمّال ، جلد ۱۲ ، صفحه ۳۴۰ ، حدیث - ۳۵۳۱۳

حدیث - ۲۸۸

امام صادقعليه‌السلام :

اللَّحمُ یُنبِتُ اللَّحمَ ویَزیدُ فِی العَقلِ ، ومَن تَرَکَ أکلَهُ أیّاماً فَسَدَ عَقلُهُ؛

گوشت، گوشت می‌رویاند و بر عقل می‌افزاید؛ و هر کس آن را چند روز وا گذارد، عقلش تباه شود.

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۷۲ ، حدیث - ۶۸

حدیث - ۲۸۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اللَّحمُ وَاللَّبَنُ ؛ یُنبِتانِ اللَّحمَ ، ویَشُدّانِ العِظامَ ، وَاللَّحمُ یَزیدُ فِی السَّمعِ وَالبَصَرِ ، وَاللَّحمُ بِالبَیضِ یَزیدُ فِی الباءَةِ ؛

گوشت و شیر، گوشت می‌رویانند و استخوان‌ها را استحکام می‌بخشند و گوشت، شنوایی و بینایی را افزون می‌کند و گوشت همراه با تخم‌مرغ، بر نیروی جنسی می‌افزاید.

بحارالأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۷۶ ، حدیث - ۷۳

حدیث - ۲۹۰

امام رضاعليه‌السلام :

أکلُ اللَّحمِ النِّیءِ یورِثُ الدّودَ فِی البَطنِ؛

خوردن گوشت خام ، در شکم ، کِرم پدید می‌آورد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۲۸ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۹۱

عن هشام بن سالم :

سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّه‌ِعليه‌السلام عَن أکلِ لَحمِ النِّیءِ ، فَقالَ : هذا طَعامُ السِّباعِ؛

به نقل از هشام بن سالم: از امام صادقعليه‌السلام درباره خوردن گوشت خام پرسیدم. فرمودند: این ، خوراک درندگان است

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۷۱

حدیث - ۲۹۲

امام باقرعليه‌السلام :

إنَّ رَسولَ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نَهی أن یُؤکَلَ اللَّحمُ غَریضاً ، وقالَ : إنَّما تَأکُلُهُ السِّباعُ ، ولکِن حَتّی تُغَیِّرَهُ الشَّمسُ أوِ النّارُ ؛

پیامبر خدا ، از این که گوشت ، خام خورده شود ، نهی کرد و فرمودند : تنها درندگان ، چنین گوشتی می‌خورند [گوشت را] هنگامی بخورید که آفتاب یا آتش ، آن را دیگرگون ساخته باشد.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۳ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۹۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن لَم یَأکُلِ اللَّحمَ أربَعینَ یَوماً ساءَ خُلُقُهُ ، فَکُلُوا اللَّحمَ ؛ فَإِنَّهُ یَزیدُ فِی السَّمعِ؛

هر کس چهل روز گوشت نخورد، بدخوی می‌شود گوشت بخورید؛ چرا که بر شنوایی می‌افزاید

الفردوس ، جلد ۳ ، صفحه ۶۲۷ ، حدیث - ۵۹۶۰ و دانش نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۱۲۸

حدیث - ۲۹۴

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أصابَهُ ضَعفٌ فی قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَلیَأکُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُخرِجُ مِن أوصالِهِ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُقَوّی جِسمَهُ ویَشُدُّ لِثَتَهُ؛

هر کس به ضعفی در قلب یا بدن خویش گرفتار آمد ، گوشت گوسفند همراه با شیر بخورد؛ چرا که این خوراک ، هر درد و عارضه‌ای را از اندام وی بیرون می‌بَرَد ، تن او را تقویت می‌کند و لثه‌های او را نیز استحکام می‌دهد.

بحار الأنوار ، جلد ۷۶ ، صفحه ۱۹۴ ، حدیث - ۹

حدیث - ۲۹۵

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن أکَلَ مَرَقا بِلَحمِ بَقَرٍ أذهَبَ اللّه‌ُ تَعالی عَنهُ البَرَصَ وَالجُذامَ؛

هر کس آب‌گوشت گاو بخورد، خداوند ، پیسی و جُذام را از او دور می‌کند

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۱۲

حدیث - ۲۹۶

امام صادقعليه‌السلام :

مَرَقُ لَحمِ البَقَرِ یَذهَبُ بِالبَیاضِ؛

آب‌گوشتِ گاو ، پیسی را از میان می‌بَرَد

الکافی ، جلد ۶، صفحه ۳۱۱، حدیث - ۲

حدیث - ۲۹۷

امام صادقعليه‌السلام :

مَرَقُ السِّلقِ بِلَحمِ البَقَرِ یَذهَبُ بِالبَیاضِ؛

آب‌گوشت چغندر با گوشت گاو ، سفیدی را از میان می‌برد

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۱۶ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۹۸

امام باقرعليه‌السلام :

إنَّ بَنی إسرائیلَ شَکَوا إلی موسیعليه‌السلام ما یَلقَونَ مِنَ البَیاضِ ، فَشَکا ذلِکَ إلَی اللّه‌ِ عز و جل فَأَوحَی اللّه‌ُ عز و جل إلَیهِ : مُرهُم یَأکُلوا لَحمَ البَقَرِ بِالسِّلقِ؛

بنی اسرائیل ، از لکّه‌های سفیدی که [بر پوست] می‌دیدند ، نزد موسیعليه‌السلام اظهار ناراحتی کردند پس خداوند به موسیعليه‌السلام چنین وحی فرستاد : به آنان بگو که گوشت گاو ، همراه با چغندر بخورند

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۲۶ ، حدیث - ۲۱۰۷

حدیث - ۲۹۹

عن سعد بن سعد :

قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِعليه‌السلام : إنَّ أهلَ بَیتی لا یَأکُلونَ لَحمَ الضَّأنِ

قالَ : فَقالَ : ولِمَ؟

قالَ : قُلتُ : إنَّهُم یَقولونَ : إنَّهُ یُهَیِّجُ بِهِمُ المِرَّةَ السَّوداءَ وَالصُّداعَ وَالأَوجاعَ

فَقالَ لی : یا سَعدُ

فَقُلتُ : لَبَّیکَ !

قالَ: لَو عَلِمَ اللّه‌ُ عز و جل شَیئاً أکرَمَ مِنَ الضَّأنِ لَفَدی بِهِ إسماعیلَعليه‌السلام ؛

به نقل از سعد بن سعد: به امام کاظمعليه‌السلام گفتم : خانواده من ، گوشت میش نمی‌خورند

پرسیدند: چرا؟

گفتم : آنان می‌گویند این گوشت ، تلخه سیاه و سردرد و دیگر دردها را در آنان تحریک می‌کند

به من فرمودند: ای سعد!

گفتم : لبیک!

فرمود ند: اگر خداوند عز و جل چیزی را ارزشمندتر از میش می‌دانست ، آن را فِدیه اسماعیلعليه‌السلام می‌ساخت.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۰ ، حدیث - ۲

حدیث - ۳۰۰

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أصابَهُ ضَعفٌ فی قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَلیَأکُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُخرِجُ مِن أوصالِهِ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُقَوّی جِسمَهُ ، ویَشُدُّ لِثَتَهُ؛

هر کس در قلب یا بدن خود به ضعفی گرفتار آمد ، گوشت میش با شیر بخورد ؛ چرا که در این صورت ، هر بیماری و عارضه‌ای ، از بند بند تن او برون می‌رود ، بدنش نیرو می‌گیرد و لثه‌اش استحکام می‌یابد

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۲۵۹ ، حدیث - ۱۸۱۹

حدیث - ۳۰۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّه‌َ عز و جل اختارَ مِن کُلِّ شَیءٍ شَیئاً . ومِنَ الغَنَمِ الضَّأنَ؛

خداوند عز و جل از هر چیز ، چیزی را برگزید. . و از [ میان انواع ]گوسفند، میش را.

الغیبة للنعمانی ، صفحه ۶۷ ، حدیث - ۷

حدیث - ۳۰۲

امام کاظمعليه‌السلام :

لا أریَ بِأَکلِ الحُباری بَأساً ، وإنَّهُ جَیِّدٌ لِلبَواسیرِ ، ووَجَعِ الظَّهرِ ، وهُوَ مِمّا یُعینُ عَلی کَثرَةِ الجِماعِ ؛

در خوردن هوبْرِه ، اشکالی نمی‌بینم برای بواسیر و درد کمر ، خوب است و از چیزهایی است که انسان را بر فراوانی آمیزش ، یاری می‌رساند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۳ ، حدیث - ۶

حدیث - ۳۰۳

عن علیّ بن مَهزِیار :

تَغَدَّیتُ مَعَ أبی جَعفَرٍعليه‌السلام فَأَتی بِقَطاةٍ فَقالَ :

إنَّهُ مُبارَکٌ ، وکانَ أبیعليه‌السلام یُعجِبُهُ ، وکانَ یَأمُرُ أن یُطعَمَ صاحِبَ الیَرَقانِ یُشوی لَهُ فَإِنَّهُ یَنفَعُهُ؛

به نقل از علی بن مَهزِیار: همراه با امام باقرعليه‌السلام ناهار خوردم ایشان مرغ سنگخواری آورد و فرمودند: این ، مبارک است پدرم به آن علاقه داشت و می‌فرمودند: هر کس یرقان دارد ، برایش از گوشت این مرغ ، کباب کنند او را سودمند خواهد افتاد.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث - ۵

حدیث - ۳۰۴

امام صادقعليه‌السلام :

إذا وَجَدَ أحَدُکُم غَمّاً أو کَرباً لایَدری ما سَبَبُهُ ، فَلیَأکُل لَحمَ الدُّرّاجِ ؛ فَإِنَّهُ یَسکُنُ عَنهُ إن شاءَ اللّه‌ُ تَعالی؛

هر گاه کسی از شما ، اندوه یا گرفتاری‌ای دارد و نمی‌داند علّتش چیست ، گوشت کبکنجیر (کبک‌انجیر) بخورد در این صورت ، به خواست خداوند متعال ، این اندوه و گرفتاری ، فرو خواهد نشست

بحارالأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۷۵ ، حدیث - ۶۹

حدیث - ۳۰۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن سَرَّهُ أن یَقِلَّ غَیظُهُ ، فَلیَأکُل لَحمَ الدُّرّاجِ؛

هر کس دوست دارد خشمش کاستی بگیرد ، گوشت کَبکَنجیر(کبک‌انجیر) بخورد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث - ۳

حدیث - ۳۰۶

امام کاظمعليه‌السلام :

أطعِمُوا المَحمومَ لَحمَ القِباجِ ؛ فَإِنَّهُ یُقَوِّی السّاقَینِ ، ویَطرُدُ الحُمّی طَرداً ؛

به تبدار، گوشت کبک بخورانید؛ چرا که پاها را نیرو می‌دهد و تب را کاملاً دور می‌کند.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث - ۴

حدیث - ۳۰۷

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ لُقمَةَ شَحمٍ أخرَجَت مِثلَها مِنَ الدّاءِ؛

هر کس یک لقمه پیه بخورد ، آن لقمه هم‌اندازه خویش ، بیماری را از بدن بیرون می‌برد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۱۱ ، حدیث - ۵

حدیث - ۳۰۸

امام علیعليه‌السلام :

ذُکِرَ عِندَ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اللَّحمُ وَالشَّحمُ ، فَقالَ : لَیسَ مِنهُما بَضعَةٌ تَقَعُ فِی المَعِدَةِ إلاّ أنبَتَت مَکانَها شِفاءً ، وأخرَجَت مِن مَکانِها داءً ؛

نزد پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از گوشت و پیهْ یاد شد. فرمودند : هیچ پاره‌ای از این دو در معده جای نمی‌گیرد ، مگر این که در جای آن ، شفا می‌روید و بیماری‌ای از آن جا می‌رود

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۴۱ ، حدیث - ۱۳۰

حدیث - ۳۰۹

امام علیعليه‌السلام :

الشَّحمُ یُخرِجُ مِثلَهُ مِنَ الدّاءِ ، ولَم یَستَشفِ النّاسُ بِشِفاءٍ أفضَلَ مِنَ السَّمنِ ، وقِراءَةِ القُرآنِ؛

پیهْ ، هم‌اندازه خود ، بیماری را از بدن بیرون می‌برد مردم ، به هیچ چیز بهتر از روغن حیوانی و قرائت قرآن ، درمان نجسته‌اند

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۸۶ ، حدیث - ۲۸۴۷۲

حدیث - ۳۱۰

امام علیعليه‌السلام :

إذَا اشتَری أحَدُکُم لَحماً فَلیُخرِج مِنهُ الغُدَدَ ؛ فَإِنَّهُ یُحَرِّکُ عِرقَ الجُذامِ ؛

هر گاه کسی از شما گوشت خرید ، غدّه‌ها را از آن بیرون آورَد ؛ زیرا آنها رگ جذام را تحریک می‌کنند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۲۵۴ ، حدیث - ۵

حدیث - ۳۱۱

امام رضاعليه‌السلام :

إدمانُ أکلِ کُلَی الغَنَمِ وأجوافِها ، یَعکِسُ المَثانَةَ ؛

عادت داشتن به خوردن قلوه و شکمبه (سیرابی) گوسفند ، مثانه را دیگرگون می‌کند

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۶۴ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۳۱۲

امام علیعليه‌السلام :

مَن أرادَ البَقاءَ ولا بَقاءَ فَلْیُباکِرِ الغَداءَ ، وَلیُجَوِّدِ الحِذاءَ ، وَلیُخَفِّفِ الرِّداءَ

هر کس طالب ماندن است ، که البته ماندنی در کار نیست ؛ صبح زود صبحانه بخورد ، کفشِ خوب بپوشد، قرض خود را کم کند

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام : ۲ / ۳۸ / ۱۱۲

حدیث - ۳۱۳

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ الجِرجیرَ بِاللَّیلِ ضَرَبَ عَلَیهِ عِرقُ الجُذامِ مِن أنفِهِ وباتَ یُنزَفُ الدَّمُ؛

هر کس شبانگاه جرجیر بخورد ، رگ جذام ، از بینی وی بر آن یورش می‌آورد و آن شب را شبِ خونریزی می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۸ ، حدیث - ۲

حدیث - ۳۱۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أکرَهُ الجِرجیرَ ، وکَأَنّی أنظُرُ إلی شَجَرَتِها نابِتَةً فی جَهَنَّمَ ، وما تَضَلَّعَ مِنها رَجُلٌ بَعدَ أن یُصَلِّیَ العِشاءَ إلاّ باتَ فی تِلکَ اللَّیلَةِ ونَفسُهُ تُنازِعُهُ إلَی الجُذامِ؛

من، جِرجیر را خوش نمی‌دارم و گویا درخت آن را می‌نگرم که در دوزخ ، روییده است هیچ کس پس از گزاردن نماز عشا ، درون را از آن پُر نمی‌سازد ، مگر این که آن شب را در حالی به خواب می‌رود که جانِ او تا صبح با جذام ، دست و پنجه نرم می‌کند

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۲۴ ، حدیث - ۲۰۹۷

حدیث - ۳۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالکَمأَةِ الرَّطبَةِ ؛ فَإِنَّها مِنَ المَنِّ ، وماؤُها شِفاءٌ لِلعَینِ ؛

بر شما باد قارچ تازه ؛ چرا که از همان مَنّ است و آبش ، شفایی برای چشم است

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۵۰ ، حدیث - ۲۸۳۱۱

حدیث - ۳۱۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الکَمأَةُ مِنَ المَنِّ الَّذی أنزَلَهُ اللّه‌ُ عَلی بَنی إسرائیلَ ، وهِیَ شِفاءٌ لِلعَینِ ؛

قارچ ، از همان مَنّ است که خداوند بر بنی اسرائیل نازل کرد ، و آن ، شفایی برای چشم است

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، جلد ۲ ، صفحه ۷۵ ، حدیث - ۳۴۹

حدیث - ۳۱۷

امام صادقعليه‌السلام :

لَیسَ عَلی وَجهِ الأَرضِ بَقلَةٌ أشرَفُ ولا أنفَعُ مِنَ الفَرفَخِ ؛ وهُوَ بَقلَةُ فاطِمَةَعليها‌السلام ؛

در روی زمین، گیاهی والاتر و سودمندتر از خُرفه نیست ، و آن ، سبزی فاطمهعليها‌السلام است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۷ ، حدیث - ۱

حدیث - ۳۱۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالفَرفَخِ ؛ فَهِیَ المِکیَسَةُ ، فَإِنَّهُ إن کانَ شَیءٌ یَزیدُ فِی العَقلِ فَهِیَ ؛

بر شما باد خُرفه ؛ چرا که زیرکی می‌دهد و اگر تنها یک چیز باشد که عقل را افزون می‌کند ، همان است

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۲۳ ، حدیث - ۲۰۹۴

حدیث - ۳۱۹

امام کاظمعليه‌السلام :

إنَّ السِّلقَ یَقمَعُ عِرقَ الجُذامِ ، وما دَخَلَ جَوفَ المُبَرسَمِ مِثلُ وَرَقِ السِّلقِ؛

چغندر ، رگ جذام را به کلّی از میان می‌بَرد هیچ چیز به درونِ گرفتار به بِرسا درنیامده است که همانند برگ چغندر باشد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۹ ، حدیث - ۵

حدیث - ۳۲۰

امام رضاعليه‌السلام :

أطعِموا مَرضاکُمُ السِّلقَ - یَعنی وَرَقَهُ - فَإِنَّ فیهِ شِفاءً ولا داءَ مَعَهُ ولا غائِلَةَ لَهُ ، ویُهَدِّئُ نَومَ المَریضِ ، وَاجتَنِبوا أصلَهُ ؛ فَإِنَّهُ یُهَیِّجُ السَّوداءَ؛

به بیمارانتان ، چغندر (یعنی برگ آن را) بدهید ؛ چرا که در آن ، درمان است و هیچ بیماری‌ای به همراه ندارد و هیچ عارضه‌ای در آن نیست و خواب بیمار را آرام می‌سازد امّا از خودِ چغندر بپرهیزید ؛ چرا که سودا را تحریک می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۹ ، حدیث - ۴