احادیث فراوان آمده، از جمله:

۱) امام صادقعليه‌السلام در پاسخ این پرسش که پاداش زائر آن حضرت چیست؟ فرمود: بهشت، به شرط این که به امامتش معتقد باشد.

راوی پرسید: اگر کسی از روی بی اعتنایی ترک کند، چه طور؟ فرمود:

الحَسْرَهُ یَوْمَ الحَسْرَهِ؛

حسرت در روز قیامت(۱)

۲) در حدیث دیگری فرمود:

هر کس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود و از دنیا برود، ایمانش ناقص و دینش ناقص خواهد بود.

اگر اهل بهشت باشد، درجه اش از موءمنان پایین تر خواهد بود.(۲)

۳) در حدیث دیگری فرمود:

کسی که خود را از شیعیان ما بداند و به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود تا بمیرد، از شیعیان ما نیست، اگر داخل بهشت شود، مهمان اهل بهشت خواهد بود.(۳)

۴) و در حدیث دیگری فرمود:

هر کس قبر امام حسینعليه‌السلام را زیارت نکند، از خیر کثیر محروم خواهد بود و یک سال از عمرش کم خواهد شد.(۴)

۵) و در حدیثی دیگر فرمود:

__________________________________

۱- ۱. همان، ص ۱۲۳.

۲- ۲. شیخ حرّ، وسائل الشّیعه، ج ۱۴، ص ۴۳۰.

۳- ۳. ابن قولویه، همان، ص ۱۹۳.

۴- ۴. شیخ حرّ، همان، ص ۴۳۱.

احدی در روز قیامت نیست جز اینکه آرزو می کند ای کاش از زائران قبر امام حسینعليه‌السلام می بود، زیرا می بیند که خداوند چقدر به زائران امام حسینعليه‌السلام عنایت می کند.(۱)

۷ - زائران پیاده امام حسینعليه‌السلام

بنیانگذار زیارت با پای پیاده حضرت فاطمه بنت اسد می باشد که از مکّه ی معظّمه، تا مدینه ی منوّره با پای پیاده رفت، زیرا وجود مقدّس رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در مدینه بود.(۲)

در مورد زیارت امام حسینعليه‌السلام با پای پیاده، احادیث فراوان از امام صادقعليه‌السلام روایت شده که به چند نمونه از آنها اشاره می کنیم:

۱) هر کس با پای پیاده به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام برود، خداوند برای هر قدمش هزار حسنه می نویسد، هزار سیّئه از او محو می کند و هزار درجه برای او بالا می برد.(۳)

۲) هر کس با پای پیاده به زیارت امام حسینعليه‌السلام برود، برای هر قدمی که برمی دارد و بر زمین می گذارد، خداوند پاداش آزاد کردن یک برده از اولاد حضرت اسماعیل به او می دهد.(۴)

۳) هر کس با پای پیاده به قصد زیارت امام حسینعليه‌السلام از خانه اش بیرون برود، خداوند برای هر قدمش حسنه ای می نویسد، سیّئه ای از او محو می کند، هنگامی

____________________________________

۱- ۱. ابن قولویه، همان، ص ۱۳۵.

۲- ۲. کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۵۳.

۳- ۳. شیخ حرّ، وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۴۴۰.

۴- ۴. ابن قولویه، کامل الزّیارات، ص ۱۳۴.

که به حایر برسد، او را از رستگاران می نویسد، چون از زیارت فارغ شد، او را از نیک بختان ثبت می کند، هنگامی که خواست به وطن خود برگردد، فرشته به او می گوید:

من فرستاده خداوند هستم، پروردگارت به تو سلام می رساند و می فرماید:

اِسْتَأنِفِ العَمَلَ، فَقَدْ غُفِرَ لَکَ ما مَضی؛

عمل خود را از نو شروع کن، که آنچه گذشته بخشیده شد.(۱)

۸ - اوقات زیارتی خاصّ امام حسینعليه‌السلام

در طول سال، در هر ساعتی از ساعات شبانه روز، زیارت امام حسینعليه‌السلام مطلوب است، جز اینکه در ایّام خاصّی استحباب بیشتری دارد که به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:

۱) هر ماه، که پاداش صد هزار شهید از شهدای بدر دارد.(۲)

۲) هر هفته که موجب آمرزش و مجاورت امام حسینعليه‌السلام در آخرت می باشد.(۳)

۳) روز اول ماه رجب که آمرزش حتمی گناهان را در پی دارد(۴) و زیارت مخصوصی برای آن نقل شده است.(۵)

۴) روز نیمه ی ماه رجب(۶) که زیارت مخصوص دارد.(۷)

______________________________________

۱- ۱. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۴۳.

۲- ۲. شیخ مفید، المزار، ص ۶۲.

۳- ۳. ابن قولویه، کامل الزّیارات، ص ۱۸۳.

۴- ۴. شیخ مفید، همان، ص ۴۸.

۵- ۵. شهید اول، المزار، ص ۱۷۱.

۶- ۶. ابن قولویه، همان، ص ۱۸۲.

۷- ۷. شهید، همان، ص ۱۸۷.

۵) روز سوم شعبان که دعای مخصوص دارد.(۱)

۶) شب نیمه ی شعبان که معادل هزار حج است و ۱۲۴ هزار پیامبر با او مصافحه می کند.(۲)

۷) شب اول، نیمه و آخر ماه رمضان که از گناهان بیرون آید، همانند روزی که از مادر متولّد شده است.(۳)

۸) شب های قدر، به ویژه شب ۲۳ رمضان که روح ۱۲۴ هزار پیامبر با او مصافحه می کند.(۴)

۹) شب عید فطر که موجب آمرزش گناهان گذشته و اخیر می شود.(۵)

۱۰) روز عرفه، که ثواب هزار هزار (یک میلیون) حج در رکاب قائم آل محمدعليهم‌السلام و هزار هزار (یک میلیون) عمره در خدمت پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و آزاد نمودن هزار هزار (یک میلیون) برده و راه انداختن هزار هزار (یک میلیون) اسب در راه خدا می باشد.(۶)

۱۱) شب عید قربان که خداوند در آن شب به زائران قبر امام حسینعليه‌السلام پیش از زائران خانه ی خودش عنایت می کند(۷) و برای آن شب دو زیارتنامه نقل شده است.(۸)

__________________________________

۱- ۱. مشهدی، مزار کبیر، ص ۳۹۷.

۲- ۲. سید ابن طاووس، اقبال، ص ۷۱۰؛ همو، مصباح الزّائر، ص ۳۱۲.

۳- ۳. مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۹۹.

۴- ۴. سید ابن طاووس، اقبال، ج ۱، ص ۳۸۳.

۵- ۵. شیخ مفید، المزار، ص ۵۳.

۶- ۶. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۴۹.

۷- ۷. همو، مصباح المتهجّد، ص ۷۱۵.

۸- ۸. شهید اول، المزار، ص ۱۸۲ و ۱۹۲.

۱

۱۲) روز عید قربان که معادل یک صد حج و عمره می باشد.(۱)

۱۳) شب عاشورا که همانند کسی است که در کربلا به خون خود آغشته شده باشد.(۲)

۱۴) روز عاشورا که همانند کسی است که خدا را بر فراز عرش زیارت کرده باشد.(۳)

۱۵) روز اربعین که از نشانه های موءمن است(۴) دو زیارت مخصوص دارد(۵) و در آن روز اهل بیت امام حسینعليه‌السلام وارد کربلا شده(۶) با جابر مصادف شده اند(۷) و در آن روز رأس مطهّر به بدن مقدّس ملحق شده است.(۸)

۱۶) در هر شب جمعه و روز جمعه که هفتاد هزار فرشته در کربلا فرود آمده آن حضرت را زیارت می کنند.(۹) خواندن دعای مظلوم در شب جمعه در حرم امام حسینعليه‌السلام مستحب است.(۱۰)

۱۷) در روز جمعه از راه دور، غسل کرده، پشت بام یا صحرا رفته، رو به کربلا نموده، زیارت کند.(۱۱)

در پایان یادآور می شود که آنچه در اینجا آوردیم، ، اندکی از بسیار و

___________________________________

۱- ۱. کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۵۸۰.

۲- ۲. شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، ص ۷۷۱.

۳- ۳. شیخ مفید، مسارّ الشّیعه، ص ۲۵.

۴- ۴. همو، المزار، ص ۶۰.

۵- ۵. سید ابن طاووس، الاقبال، ص ۵۹۱؛ همو، مصباح الزّائر، ص ۲۸۶.

۶- ۶. شیخ بهائی، توضیح المقاصد، ص ۷.

۷- ۷. شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، ص ۷۸۷.

۸- ۸. بیرونی، الآثار الباقیه، ص ۳۳۱.

۹- ۹. خوارزمی، مقتل الحسین، ج ۲، ص ۱۷۰.

۱۰- ۱۰. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۳۰۶.

۱۱- ۱۱. شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، ص ۲۸۹.

مشتی از خروار می باشد و گرنه بیان فضیلت زیارت آن حضرت در این کتاب نمی گنجد.

پاداش زیارت پیاده امام حسینعليه‌السلام

صدیق ارجمند حضرت حجه الاسلام والمسلمین آقای سید کاظم شاهرودی، داستانی را در مورد جدّ بزرگوارش، مرجع عالیقدر شیعه، مرحوم آیه اللّه سید محمود شاهرودیقدس‌سره نقل فرمودند، سپس متنی را که ۱۵ سال پیش نوشته بودند را پیدا کردند و به حقیر دادند، این گونه است:

حضرت حجه الاسلام والمسلمین آقای سید کاظم بادکوبی نجفی فرمودند که مرحوم پدرم آیه اللّه سید محمد باقر بادکوبی نقل کردند که سفری در خدمت آیه اللّه سید محمود شاهرودی پیاده به کربلا رفتیم.

وسایل سفر را در مدرسه ی بادکوبه ای گذاشتیم، برای زیارت امام حسینعليه‌السلام با همان حال خستگی و پاهای تاول زده وارد صحن حضرت اباعبداللّه شدیم.

یک زائر ایرانی متوجه شده بود که ایشان با پای پیاده به کربلا مشرّف شده اند، با اصرار زیاد التماس می کرد که ثواب این زیارت پیاده را به او بفروشند.

مرحوم آیه اللّه شاهرودی به تقاضای ایشان اعتنا نکردند و به سوی حرم مطهر حرکت کردند.

بعد از زیارت به مدرسه ی بادکوبه ای آمدیم و استراحت نمودیم.

فردا صبح خادم مدرسه آمد و گفت: سید محمود شاهرودی و سید محمدباقر بادکوبه ای کجا هستند؟ یک نفر کارشان دارد.

بعد از ملاقات متوجّه شدیم که او همان شخص دیروزی است که می خواست ثواب زیارت ما را بخرد.

او گفت: دیشب حضرت اباعبداللّهعليه‌السلام را در عالم روءیا دیدم که در مجلسی تشریف دارند و جمعی در اطراف آن حضرت هستند.

من با گریه خدمت حضرت رسیدم و عرض کردم که من می خواستم ثواب زیارت پیاده ی دو سید را بخرم و آن دو سید قبول نکردند.

حضرت اباعبداللّهعليه‌السلام به کسی روی کردند و فرمودند:

برو به نزد برادرم حضرت عباس و بگو: ثواب زیارت پیاده سید محمود شاهرودی و سید محمدباقر بادکوبه ای چقدر می باشد؟

من با آن شخص به محضر حضرت عباسعليه‌السلام رفتم. ایشان نیز در صحن نشسته بودند و جمعی در اطراف ایشان بودند.

آن شخص این مطلب را از حضرت عباسعليه‌السلام پرسید. حضرت روی کردند به ملائکه ای که در آنجا حضور داشتند و فرمودند:

ثواب زیارت پیاده آن دو سید را چقدر می نویسید؟

ملائکه مرا با خود بردند و از من پرسیدند: چه می بینی؟

نگاه کردم دیدم که آسمان در حال بارش است، گفتم: باران می بینم که در حال بارش می باشد.

به من فرمودند: اگر خداوند به ما امر بفرماید که قطرات این باران را حساب کنیم، می توانیم آن را حساب کنیم، ولی ما قدرت نداریم که ثواب زیارت پیاده ی این دو سید را حساب کنیم.

این متن را آقای سید کاظم شاهرودی، روز جمعه، پنجم ربیع المولود ۱۴۱۸ قمری ثبت کرده بودند و روز جمعه ۱۶ صفر ۱۴۳۲ قمری، برابر ۲/۱۱/۸۹ شمسی در اختیار اینجانب قرار دادند.

عنایت امام حسینعليه‌السلام به زائران پیاده

آقای سید حسین مولوی، روز پنج شنبه ۴/۷/۹۲ شمسی تعدادی از عنایات حضرت امام حسینعليه‌السلام را برای اینجانب نقل کرد:

۱) ما همه ساله روز شانزدهم صفر از نجف اشرف پیاده به سوی کربلا حرکت می کردیم. شب هفدهم بود که از عبّاسیّات عبور کردیم، نزدیک مغرب بود، هوا متغیّر شد، یک ماشین خاور همراه ما بود که وسایل خود را بر آن نهاده بودیم، ماشین را زیر پل نگه داشتیم، چادر زدیم، یک طرف چادر را به پل و طرف دیگرش را به ماشین بستیم، ما هشتاد نفر بودیم در زیر چادر قرار گرفتیم، باران رحمت گرفت.

آن طرف پل دیگ بزرگی را برای اطعام زائران روی اجاق نهاده بودند، باد به قدری شدید بود که آن دیگ را بلند کرد و به رودخانه انداخت.

کسی خود را به آب انداخت، یک تنه آن دیگ را برداشت، بیرون آورد و روی اجاق گذاشت.

چه کسی بود که توانست یک دیگ ۴۰ _ ۵۰ کیلویی را یک تنه بلند کند، از آب بیرون بیاورد و روی اجاق بگذارد؟!

۲) حضرت حجه الاسلام والمسلمین آقای شیخ حسین سیبویه با ما بود، در این مسیر امامت می کرد و ما اقتدا می کردیم، کنار رودخانه رفت، باران به قدری شدید بود که وقتی برگشت، همه ی لباس هایش خیس شده بود، گفتیم: لباس هایت را عوض کن، انجام نداد، تا در بدنش خشک شد.

نماز صبح را خواندیم، به طرف کِفِل حرکت کردیم، در کفل آب جمع شده بود و همانند دریاچه ای شده بود.

یک قالی دوازده متری روی خاور داشتیم که کاملاً گِلی شده بود. دوستان

گفتند: قالی را اینجا بشوییم، گفتیم: کِی خشک می شود؟ بالاخره شستند، یک ساعته خشک شد.

سر رودخانه ی کفل نهار خوردیم، به طرف طویرج حرکت کردیم.

آب و گِل باعث شده بود که ماشین تندتند از حرکت می ماند و ما آن را هُل می دادیم و لذا نتوانستیم خود را به جایی برسانیم، ناچار شدیم در وسط راه چادر بزنیم و شب هجدهم را در آنجا بیتوته کنیم.

برخی جلوتر رفتند که خود را به مُضیف عبدالحسن برسانند.

آقای سیبویه و سادات حکیم همه رفتند.

یکی از همراهان آقای حاج عبدالحسین نعلین فروش بود که الآن ساکن مشهد است و به حاج عبدالحسین بغدادی معروف است. پسری داشت به نام کاظم گم شد. گفتیم: حتماً با دوستان جلوتر رفته است.

شب را آنجا بیتوته کردیم، صبح حرکت کردیم و رفتیم به مضیف عبدالحسن، دیدیم که کاظم آنجا نیست، خیلی نگران شدیم، آقای حاج عبدالحسین به منزل زنگ زد، گفتند: کاظم ساعت ۸ شب آمد منزل.

از کاظم پرسید: چه شد؟ گفت: توی راه خوابم گرفت. از قافله عقب ماندم، یک ماشین آبی رنگ آمد، مرا سوار کرد به نجف آورد، سرِ بازار قبله پیاده کرد، من آمدم منزل.

ساعت هفت شب ما او را گُم کردیم، او ساعت هشت در نجف بود، چگونه ماشین بنز در یک ساعت آن مسیر را پیموده است.

در شرایطی که خاور قادر به حرکت نبود، ماشین بنز چگونه می تواند آن مسیر را آن هم در یک ساعت طی کند؟!

ما از مضیف عبدالحسن یک تراکتور آوردیم، خاور را از وسط گل و لای

بیرون کشیدیم، هُل دادیم تا راه افتاد.

کاظم و پدرش حاج عبدالحسین در قید حیات هستند و در مشهد مقدس زندگی می کنند.

۳) روز ۱۶ صفر حرکت کردیم، بعد از هفدهم صفر از طرف راست پل دوم بین عبدالحسن و طویرج عبور کردیم، طرف راست همه اش خار بود، حتی یک نخل درخت خرما نبود.

ما نوار قصیده مدّاحی گذاشته بودیم و این ابیات را می خواند:

یعنی:

من ام البنین هستم، روزگار مرا از پا انداخت. من حق دارم که بگویم: یا حسین! ای فرزند من.

از دست دادن چهار فرزند بر من آسان می شود اگر بتوانم یا حسین، ای فرزند من صدا بزنم، یا برای حسین به عنوان فرزند خود ندبه بسرایم.

بانوی مجلّله ای در کنار جاده روی کاه ها نشست و ندبه سرداده، چون به بند: «یا حسین! یابنی» می رسید، آن قدر گریه می کرد که به سکسکه می افتاد.

چون نوار به پایان رسید، یک مرتبه این بانو ناپدید شد.

سمت راست جادّه دشت همواری بود و سمت چپ رودخانه بود و تا مسافت زیاد همه جا هموار بود. هیچ کس نفهمید که این بانو چه کسی بود؟ جز اینکه بگوییم حضرت ام البنین عنایت کرده برای زائران فرزندش تجلّی نموده است.

۴) در مسیر زیارت اربعین بین پل دوّم و پل سوّم گفتند که یک راه میان بُر هست از میان باغستان که بسیار نزدیک است.

اساس خود را بر فراز استری نهاده بودیم، از این راه به سوی کربلا حرکت کردیم.

در اثنای راه دیدیم که یک گاومیش نر بر دو گاومیش ماده حمله ور شده، ما فرار کردیم و آنها نیز ما را دنبال کردند، در حدود دو ساعت ما دویدیم تا به حدود کربلا رسیدیم، گنبد مقدّس امام حسینعليه‌السلام را مشاهده کردیم، به حضرت متوسّل شدیم، یک مرتبه این گاومیش ها ایستادند، درست همانند ماشینی که یک مرتبه ترمز کند.

نگاه کردیم دیدیم که همه ی وسایلی که بر استر بار کرده بودیم، جلوی پای ماست. آنها را برداشتیم و بر فراز استر نهادیم و با آرامش خاطر وارد شهر مقدّس کربلا شدیم.

۵) روز شانزدهم صفر از نجف اشرف حرکت کردیم، در حدود ۵۰ _ ۶۰ نفر بودیم، به سر پل کِفِل (ذوالکِفل) رسیدیم، همیشه در آن طرف پل صیّادها بودند، ماهی صید می کردند و می فروختند.

شط طغیان کرده بود، امکان صید نبود، نه صیّادی بود و نه صیدی.

گفتم: ما مهمان امام حسینعليه‌السلام هستیم، سهمیه ی ما می رسد.

دیدیم یک قایق بزرگی روی امواج آب بالا و پایین می رود، دقیقاً به طرف ما آمد.

صیّاد ۱۶ عدد ماهی از قایق به ما داد و به من گفت: سید! کافی است؟ گفتم: آری. از نوع ماهی بِنّی (قطّان) بود.

ظهر کباب کردیم، دقیقاً به مقدار نیاز ما بود، شب نیز از سرهای آنها خورشت کله ماهی درست کردیم، آن نیز دقیقاً به مقدار نیاز ما بود.

زیارت عاشورا و آثار معجزه آسای آن

امام حسینعليه‌السلام هر چه داشت در طبق اخلاص نهاد و همه را یک جا در راه خدا داد. خدا نیز به فراخور خداوندی اش به او پاداش داد:

۱) شفا در تربت او

۲) استجابت دعا تحت قبّه ی او

۳) دوای هر دردی را در گرو یک نگاه او قرار داد.

یکی از وسایل مجرّب برای توسّل به امام حسینعليه‌السلام «زیارت عاشوراست».

زیارت عاشورا و مداومت بر آن بسیار سهل و آسان است. در هر مکان و در هر زمانی، با دلی پاک و نیّتی خالص، می توان این زیارت را طبق دستور معصوم خواند و نتیجه گرفت.

چقدر فراوان هستند کسانی که اولاددار نمی شدند، با خواندن زیارت عاشورا صاحب فرزند شدند.

چقدر زیاد است کسانی که به بیماری سخت و کمرشکن سرطان مبتلا بودند، با زیارت عاشورا بهبودی یافتند.

چقدر فراوان است کسانی که سرپناهی نداشتند، در پرتو زیارت عاشورا صاحب خانه و کاشانه شدند.

آثار فراوان، اعجاب انگیز و اعجازآمیز زیارت عاشورا در این صفحات نمی گنجد، ولی به حکم: «آب دریا را گر نتوان کشید، به قدر تشنگی باید چشید» به نمی از یم و اندکی از بسیار از آنها اشاره می کنیم:

۱. مرحوم آیه اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری، موءسّس حوزه علمیه ی قم (۱۲۷۶ _ ۱۳۵۵ ق) می نویسد:

در ایّام اقامتم در سامرا، بیماری وبا شایع شد، روزی در محضر آیه اللّه میرزا

محمد تقی شیرازی (۱۲۵۲ _ ۱۳۳۸ ق) بودم که استادم آیه اللّه سید محمد فشارکی (متوفای ۱۳۱۶ ق) آمدند و به میرزا گفتند: آیا مرا مجتهد می دانی؟ گفت: آری. آیا مرا عادل می دانی؟ گفت: آری، گفت:

من حکم کردم بر همه ی مردان و زنان شیعه ی مقیم سامرا که زیارت عاشورا بخوانند و ثواب آن را به روح مطهّر حضرت نرجس خاتون اهداء کنند و ایشان را نزد فرزندش حضرت حجت ارواحنا فداه شفیع قرار دهند.

من ضامن می شوم هر کس این عمل را انجام دهد به بیماری وبا مبتلا نشود.

این حکم منتشر شد و همه ی شیعیان سامرا عمل کردند و کسی از آنها مبتلا نشد. در این ایام تعداد زیادی از سنی ها به وبا مبتلا شدند و در گذشتند، ولی از روی خجلت جنازه های خود را شبانه دفن می کردند.

برخی از اهل تسنن به حرم مطهر عسکریین می آمدند و می گفتند:

ما به شما سلام می کنیم، همان گونه که شیعیان سلام می کنند.

مرحوم آیه اللّه حاج شیخ مرتضی حائری این داستان را از پدر بزرگوارش نقل کرده و دستخط ایشان در کتابخانه ی نگارنده موجود است.

یادداشت های ایشان بعد از وفاتشان به نام: «سرّ دلبران» چاپ شده و این داستان در صفحه ی ۸۸ _ ۹۰ آن آمده است.

۲. در عهد زعامت مرحوم آیه اللّه سید محمد حجت کوه کمری (۱۳۱۰ _ ۱۳۷۲ق) قحطی عجیبی پدید آمد، تا جایی که نان به یک تومان رسید، در حالی که ۱۰ شاهی بود.

آن مرجع دردآشنا چهل نفر از فضلای مهذّب حوزه را انتخاب کرد و آنها را به مسجد مقدس جمکران فرستاد و امر فرمود: در پشت بام مسجد جمکران زیر آسمان به صورت دسته جمعی، زیارت عاشورا را با صد سلام، صد لعن و دعای

علقمه بخوانند، آنگاه به سه باب الحوائج: ۱) حضرت موسی بن جعفرعليه‌السلام ؛ ۲) حضرت ابوالفضلعليه‌السلام ؛ ۳) حضرت علی اصغرعليه‌السلام متوسل شوند، رفع گرانی و نزول باران را از خداوند بخواهند.

چهل تن از فضلای مهذّب، فاضل و متدیّن به امر مرجعیّت اعلای تشیّع به میعادگاه عاشقان شرفیاب شدند، زیارت عاشورا و توسل را طبق فرمان آن مرجع بزرگوار انجام دادند، به سوی قم حرکت کردند.

هنوز به دِه جمکران نرسیده بودند که باران رحمت سیل آسا فرو ریخت و طلاب ناچار شدند که لباس های خود را درآورند، کفش های خود را به دست بگیرند، از میان سیلاب ها عبور کنند.

این حادثه ی تاریخی را نخستین بار از مرحوم محمد امین رضوی سلدوزی، صاحب کتاب «تجسّم اعمال» که از چهل تن بود، شنیدم و در کتاب کریمه نقل کردم.(۱)

سپس این داستان توسط اخوان مرعشی که هر دو برادر از چهل تن بودند، در برخی از منابع منتشر شد.

فاضل ارجمند آقای گل محمدی ابهری که از چهل نفر بود، برای نگارنده نقل کرد که در همان روز قیمت نان از یک تومان به شش ریال رسید، یعنی: ۴۰ درصد تنزّل کرد.

مرحوم آیه اللّه سید حسین هشترودی نیز از چهل نفری بود که به امر آیه اللّه حجت برای این مهم انتخاب شده بود.

ای کاش مراجع دردآشنا به هنگام بروز مشکلات، همگان را برای انجام

________________________________

۱- ۱. نگارنده، کریمه اهل بیت، ص ۴۸۱.

زیارت عاشورا فرمان دهند و بسیج عمومی نمایند.

۳ - داستان همسر صالحه ی استاد «اشرف حدّاد» را همه شنیده اند، که به زیارت عاشورا مداومت داشت، در شب رحلتش سه بار امام حسینعليه‌السلام به دیدارش تشریف فرما شده، در بار سوم امر فرمودند که عذاب از اهل قبرستان برداشته شود.

این داستان را مرحوم حاج میرزا ابوالفضل تهرانی با سند معتبر نقل کرده است.(۱)

۴ - سید احمد رشتی هنگامی که از قافله عقب می ماند و از زندگی مأیوس می شود، توسل فراوان نموده، سرانجام حجت خدا بر او ظاهر شده، او را به قافله می رساند و بعد از تأکید بر نماز شب و زیارت جامعه ی کبیره می فرماید:

شما چرا زیارت عاشورا نمی خوانید؟!

عاشورا، عاشورا، عاشورا

این تشرّف و این سفارش را مرحوم محدّث نوری بدون واسطه از سید احمد رشتی نقل کرده است.(۲)

۵ - مرحوم آیه اللّه میرزا ابراهیم محلاّتی، عموی مرحوم آیه اللّه حاج شیخ بهاء الدین محلاّتی، در شب ۲۴ صفر ۱۳۳۶ قمری در شیراز رحلت کرد، در همان شب مرحوم شیخ مشکور در نجف اشرف حضرت عزرائیل را در خواب دید و از او پرسید: از کجا تشریف می آورید؟

فرمود: از شیراز، از قبض روح میرزا ابراهیم محلاّتی می آیم.

از وضع آن مرحوم در عالم برزخ پرسید، فرمود:

_____________________________________

۱- ۱. تهرانی، شفاء الصدر، ج ۱، ص ۱۲۶.

۲- ۲. نوری، نجم ثاقب، ص ۳۴۲.

در بهترین حالت است، خداوند هزار فرشته موکّل نموده که از وی اطاعت کنند.

شیخ مشکور خوابش را به میرزا محمدتقی شیرازی نقل کرد، او به شدّت گریست.

گفته شد: خواب است، فرمود: بلی، لکن خواب شیخ مشکور است.

فردای آن روز تلگرافی از شیراز رسید و صادقانه بودن خواب شیخ مشکور ثابت شد.

شرح حال مرحوم محلاتی در کتاب «مردی بزرگ از خطه فارس» به تفصیل آمده و این داستان در منابع فراوان آمده است.

شیخ مشکور (۱۲۸۷ _ ۱۳۵۳ ق) فرزند شیخ محمدجواد (متوفای ۱۳۳۵ ق) فرزند شیخ مشکور حولائی (۱۲۰۱ _ ۱۲۷۲ ق) از حضرت عزرائیل می پرسد، میرزا ابراهیم محلاتی از کجا به این مقام رسیده است؟ می فرماید:

با مداومت به زیارت عاشورا به مدت سی سال.(۱)

از مرحوم آیه اللّه ملک حسینی نقل شده که مرحوم حاج شیخ ابوالحسن حدایق (۱۲۵۹ _ ۱۳۴۷ شمسی) فرمود:

هر وقت مرحوم میرزا ابراهیم محلاّتی مریض می شد و نمی توانست زیارت عاشورا را بخواند به من امر می فرمود که به نیابت از طرف ایشان بخوانم.(۲)

۶ - مرحوم آیه اللّه شیخ صدرا بادکوبه ای به زیارت عاشورا مداومت داشت. در ۱۱ شعبان ۱۳۹۲ قمری، درگذشت. پس از ۲۳ سال هنگامی که قبر شریفش به هنگام تخریب وادی السلام، توسّط رژیم عفلقی شکافته شد، پیکر پاکش تر و تازه مشاهده شد.

_________________________________

۱- ۱. دست غیب، داستان های شگفت، ص ۲۷۳.

۲- ۲. همان.

مشروح این داستان به روایت شاهدان عینی در اجساد جاویدان آمده است.(۱)

۷ - مرحوم حاج شیخ حسن فرید، از علمای مقیم تهران، گرفتاری سختی برایش پیش می آید، به یاد داستان مرحوم محلاّتی می افتد، از روز اوّل محرم به ختم زیارت عاشورا آغاز می کند، روز هشتم محرم به طور خارق العاده مشکلش حل می شود.(۲)

۸ - مرحوم شیخ علی اکبر سعیدی، متوفای ۷۰ شمسی و مدفون در امامزاده جعفر یزد، نقل کرده که یک دختر زرتشتی مسلمان شد، با مرحوم حاج ابوالقاسم بلورفروش ازدواج کرد، بیست سال گذشت و صاحب فرزند نشد.

پیشنهاد شد که زیارت عاشورا بخواند، به مدت چهل روز زیارت عاشورا با صد سلام و صد لعن و دعای علقمه خواند، خداوند فرزند پسری به او عنایت کرد که بزرگ شده، ازدواج کرده، مقیم یزد می باشد.(۳)

۹ - مرحوم سید حسن قوچانی (۱۲۹۵ _ ۱۳۶۳ ق) مشهور به: آقا نجفی قوچانی می نویسد:

جهت حاجت شرعی دوچلّه (دو چهل روز) زیارت عاشورا خواندم و نتیجه گرفتم.(۴)

۱۰ - مرحوم حاج شیخ عبدالنّبی اراکی، متوفای ۱۳۸۵ ق، کتابی پیرامون

___________________________________

۱- ۱. نگارنده، اجساد جاویدان، ص ۳۵۵.

۲- ۲. دست غیب، همان، ص ۴۹۴.

۳- ۳. ابطحی، زیارت عاشورا و آثار شگفت، ص ۳۲.

۴- ۴. آقانجفی، سیاحت شرق، ص ۲۰۷.