سپاسگزار اوییم، به منزل خود باز گشتیم»
دعای آن حضرت در سفر هنگامی که شب فرا می رسید
۳۵۸ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی در سفر بود و شب فرا می رسید می فرمود:
ارض، ربّی و ربّک اللّه، أعوذ من شرّک و شرّ ما فیک و شرّ ما یدبّ علیک، و أعوذ باللّه من أسد و أسود و من الحیّه و العقرب، و من ساکن البلد، و والد و ما ولد «ای زمین، پروردگار من و تو خدای متعال است، از شر تو و آنچه در تو هست و یا بر روی تو در حرکت است به خدا پناه می برم. و نیز از شر هر درنده و گزنده، و از شر هر مار و عقرب، و از کسی که ساکن در این دیار است، و همچنین از شر هر پدر و فرزندش به خدای متعال پناه می برم»
دعای آن حضرت وقتی که لباس نو می پوشید
۳۵۹ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هنگامی که لباس نو می پوشید، می گفت:
الحمد للّه الّذی کسانی ما یواری عورتی و اتجمّل به فی النّاس. «ستایش خدایی راست که مرا لباسی پوشانید که عورتم را مستور می دارد، و با آن در میان مردم آراسته می گردم»
۳۶۰ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون می خواست لباس خود را از تن درآورد، ابتدا آن را از طرف چپ بیرون می آورد. و از کارهایش هنگام پوشیدن لباس جدید این بود که حمد و ستایش خدا می نمود، سپس فقیری را طلب می کرد و لباس کهنه خود را به او می داد و می فرمود: هر مسلمانی که تنها برای خشنودی خدا، لباس کهنه خود را به تن مسلمان فقیری پوشاند، در ضمانت و پناه و خیر خدای متعال خواهد بود تا زمانی که آن لباس به تن آن فقیر است، خواه دهنده لباس زنده باشد یا مرده.
۳۶۱ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون لباس می پوشید و به پا می خواست پیش از آنکه از منزل خارج شود، می گفت:
اللّهمّ بک استترت، و الیک توجّهت، و بک اعتصمت، و علیک توکّلت. اللّهمّ أنت ثقتی و أنت رجائی. اللّهمّ اکفنی ما اهمّنی و ما لا اهتمّ به و ما انت اعلم به منّی. عزّ جارک، و جلّ ثناؤک، و لا اله غیرک. اللّهمّ زوّدنی التّقوی، و اغفر لی ذنبی، و وجّهنی للخیر حیث ما توجّهت. «خداوندا، به واسطه تو خود را پوشاندم، و به سوی تو رو کردم، و به تو چنگ زدم، و بر تو توکل نمودم.
خدایا، تو مورد اعتماد و امید منی. خدایا، آنچه برایم مهم است و آنچه بدان اهتمامی ندارم و آنچه تو بدان داناتری همه را برایم کفایت کن. پناهنده به تو عزیز است، و ثنا و حمد تو بزرگ است و جز تو خدایی نیست. خدایا، پرهیزکاری را زاد و توشه من قرار ده، و گناهم را ببخش، و مرا به هر سو که رو آورم به خیر و خوبی متوجه ساز» پس از این دعا دنبال کار خود می رفت.
دعای آن حضرت وقتی که از مجلسی برمی خواست
۳۶۲ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هر وقت از مجلسی برمی خواست می گفت:
سبحانک اللّهمّ و بحمدک. أشهد أن لا إله إلاّ أنت، استغفرک و أتوب الیک. «خدایا، تو از هر عیبی منزهی، و حمد و ستایش از آن توست. گواهی می دهم که جز تو خدایی نیست؛ از تو آمرزش می خواهم و به سوی تو بازمی گردم»
دعای آن حضرت هنگام داخل شدن به مسجد و خروج از آن
۳۶۳ - علیعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون می خواست وارد مسجد شود
می گفت:
اللّهمّ افتح لی أبواب رحمتک. «خدایا، درهای رحمتت را به روی من بگشای» و چون می خواست از مسجد بیرون رود، می گفت:
اللّهمّ افتح لی أبواب رزقک. «خدایا، درهای روزیت را به روی من بگشای»
۳۶۴ - حضرت فاطمهعليها‌السلام
فرمود: پیغمبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون داخل مسجد می شد می گفت:
بسم اللّه. اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد، و اغفر لی ذنوبی، و افتح لی أبواب رحمتک. «به نام خدا. خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود بفرست، و گناهان مرا بیامرز، و درهای رحمتت را به روی من بگشای» و چون از مسجد خارج می شد می گفت:
بسم اللّه. اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد، و اغفر لی ذنوبی، و افتح لی أبواب فضلک. «به نام خدا. خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و گناهان مرا بیامرز، و درهای فضل و کرمت را به روی من بگشای»
دعای آن حضرت هنگامی که به بستر خواب می رفت
۳۶۵ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون به بستر خواب می رفت به پهلوی راست می خوابید و کف دست راست را زیر صورت می نهاد، سپس می گفت:
اللّهمّ قنی عذابک یوم تبعث عبادک. «خدایا، روزی که بندگانت را [از قبرها]برمی انگیزی مرا از عذاب خود نگاه دار»
۳۶۶ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هنگامی که به بستر خواب می رفت دعاهایی داشت که می خواند، از جمله هنگام خواب می گفت:
بسم اللّه اموت و احیی، و الی اللّه المصیر. اللّهمّ آمن روعتی، و استر عورتی، و أدّ عنّی امانتی. «به نام خدا می میرم و زنده می شوم، و بازگشت همه خلایق به سوی اوست. خدایا، ترسم را به امن و آرامش تبدیل فرما، و عیبم را بپوشان، و امانتی را که به من سپرده ای خودت ادا فرما»
۳۶۷ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هنگام خواب «آیه الکرسی» را قرائت می کرد. و می فرمود: جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمّد، عفریتی از طائفه جن به هنگام خوابت برای تو حیله می کند، پس بر تو باد که هنگام خواب «آیه الکرسی» بخوانی.
دعای آن حضرت وقتی که سفره غذا را نزد او می نهادند
۳۶۸ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سفره غذا را نزد او می نهادند، می گفت:
سبحانک اللّهمّ ما أحسن ما تبتلینا، سبحانک ما أکثر ما تعطینا، سبحانک ما أکثر ما تعافینا.
اللّهمّ اوسع علینا و علی فقراء المؤمنین و المؤمنات و المسلمین و المسلمات.
«خدایا تو منزهی، چه نیکوست آنچه ما را به آن آزموده ای! تو منزهی، چه بسیار است آنچه به ما بخشیده ای! تو منزهی، چه فراوان است سلامتی هایی که به ما داده ای! خدایا، بر ما و بر فقراء اهل ایمان و اسلام گشایش در روزی کرامت فرما»
۳۶۹ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سفره غذا را نزد او می نهادند، می گفت:
بسم اللّه.
اللّهمّ اجعلها نعمه مشکوره تصل بها نعمه الجنّه. «به نام خدا. الهی، این غذا را از نعمت هایی قرار ده که شکرش به جا آورده شود به طوری که آن را به نعمت بهشتی متصل فرمایی»
دعای آن حضرت هنگامی که به سوی غذا دست می برد
۳۷۰ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی به سوی غذا دست می برد، می گفت:
بسم اللّه.
بارک لنا فیما رزقتنا، و علیک خلفه. «به نام خدا. [پروردگارا]آنچه را به ما روزی داده ای برکت ده و در پی آن روزی تازه ای هم مرحمت فرما»
دعای آن حضرت هنگامی که سفره را برمی چیدند
۳۷۱. امام باقرعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سفره غذا را برمی چیدند، می گفت:
اللّهمّ اکثرت و اطبت، و بارکت فاشبعت و ارویت. الحمد للّه الّذی یطعم و لا یطعم. «خدایا، نعمتت را بر ما فراوان کردی و پاکیزه نمودی، و مبارک ساختی پس سیر گردانیدی و سیراب نمودی. حمد و ستایش خدایی راست که می خوراند ولی خود نیازی به خوردن ندارد»
دعای آن حضرت هنگام غذا خوردن و شیر نوشیدن
۳۷۲ - امام باقرعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هیچ گاه غذایی میل نمی کرد و یا چیزی نمی نوشید مگر آنکه می گفت:
اللّهمّ بارک لنا فیه، و ابدلنا به خیرا منه.
«خدایا، این غذا را برای ما برکت ده، و بهتر از آن را به ما روزی فرما» ولی چون شیر می نوشید می گفت:
اللّهمّ بارک لنا فیه، و زدنا منه. «خدایا این شیر را برای ما برکت ده، و روزی ما را از آن زیاد گردان»
۳۷۳ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هنگامی که مقداری از غذا میل می کرد می گفت:
اللّهمّ لک الحمد، أطعمت و اسقیت و روّیت، فلک الحمد غیر مکفور و لا مودّع و لا مستغنی عنک. «خدایا، حمد و ستایش تو راست که مرا طعام و شراب دادی و سیراب نمودی، تو را می ستایم ستایش کسی که کفران نعمتت را نکرده و تو را وداع نگفته و از تو بی نیازی نجسته است»
دعای آن حضرت هنگامی که میوه تازه می دید
۳۷۴. علیعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون میوه تازه ای می دید، آن را گرفته می بوسید و بر دیدگان و دهان خود می نهاد و می گفت:
اللّهمّ کما اریتنا أوّلها فی عافیه فارنا آخرها فی عافیه. «خدایا، چنان که آغاز آن را در سلامتی به ما نشان دادی، آخر آن را نیز در سلامتی به ما نشان ده»
دعای آن حضرت هنگام داخل شدن به دستشویی
۳۷۵ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
هر گاه می خواست به دستشویی (مستراح) وارد شود، می گفت:
اللّهمّ انّی أعوذ بک من الرّجس النّجس الخبیث المخبث الشّیطان. اللّهمّ امط عنّی الاذی، و اعذنی من الشّیطان الرّجیم. «خدایا، از شیطان پلید نجس خبیث ناپاک به تو پناه می برم. خدایا، ناراحتی را از من دور کن، و مرا از شیطان رانده شده پناه ده»
و چون برای قضای حاجت می نشست می گفت:
اللّهمّ اذهب عنّی القذی و الاذی، و اجعلنی من المتطهّرین. «خدایا ناراحتی و ناپاکی را از من ببر، و مرا از پاکیزگان قرار ده»
و موقع خارج شدن مدفوع می گفت:
اللّهمّ کما اطعمتنیه طیّبا فی عافیه فاخرجه منّی خبیثا فی عافیه. «خدایا، چنان که در عافیت و سلامتی به من غذای پاکیزه دادی، فضولات آن را نیز در سلامتی از من دفع فرما»
و گاهی دعای آن حضرت موقع داخل شدن به دستشویی این بود:
الحمد للّه الحافظ المؤدّی. «حمد و ستایش خدایی راست که حافظ آدمی و برآورنده حاجات اوست»
و چون از آنجا بیرون می شد، دست روی شکم خود می کشید و می گفت:
الحمد للّه الّذی اخرج عنّی اذاه، و ابقی فیّ قوّته، فیا لها من نعمه لا یقدر القادرون قدرها. «حمد و ستایش خدایی راست که فضولات ناراحت کننده غذا را از من خارج ساخت و نیروی آن را در بدنم باقی نهاد. چه نعمت بزرگی که هیچ کس توانایی اندازه گرفتنش را ندارد»
دعای آن حضرت وقتی که به قبرستان می گذشت
۳۷۶ - امام باقرعليه‌السلام
می فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون به قبرستان اهل ایمان می گذشت می فرمود:
السّلام علیکم من دیار قوم مؤمنین، و انّا ان شاء اللّه بکم لاحقون. «سلام بر شما باد ای آرمیدگان دیار اهل ایمان، و ما نیز به خواست خدا به شما ملحق خواهیم شد»
دعای آن حضرت در زیارت اهل قبور
۳۷۷. امام صادقعليه‌السلام
می فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در عصر هر پنجشنبه ای با عده ای از اصحاب خود به قبرستان بقیع می رفت و سه بار می فرمود:
السّلام علیکم یا اهل الدّیار. «سلام بر شما ای آرمیدگان در این دیار» و بعد سه مرتبه می فرمود:
رحمکم اللّه «خدا شما را رحمت کند»
دعای آن حضرت چون از چیزی خوشحال می شد
۳۷۸ - امام صادقعليه‌السلام
فرمود: وقتی به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
موضوع خوشحال کننده ای می رسید، می گفت:
الحمد للّه علی هذه النّعمه. «حمد و ستایش خدایی راست که این نعمت را به ما ارزانی داشت» و وقتی امری غمناک به او می رسید، می گفت:
الحمد للّه علی کلّ حال. «حمد و ستایش خدای را در همه حال»
دعای آن حضرت وقت دیدن چیزی که آن را دوست می داشت
۳۷۹. امیر المؤمنینعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی می دید آنچه را که دوست می داشت، می گفت:
الحمد للّه الّذی بنعمته تتمّ الصّالحات. «حمد و ستایش خدایی راست که با نعمت او، خوبی ها تمام و کامل می گردد»
ذکری که آن حضرت موقع شنیدن «اذان» می گفت
۳۸۰ - امام زین العابدینعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون صدای مؤذّن را می شنید جملات او را عینا بازگو می کرد. و چون مؤذن جملات
«حیّ علی الصّلاه، حیّ علی الفلاح، حیّ علی خیر العمل» را می گفت، حضرت می فرمود:
لا حول و لا قوّه الاّ باللّه. «هیچ توانایی و نیرویی بر ترک و عمل نیست جز به خدا» و چون اقامه نماز پایان می یافت، می گفت:
اللّهمّ ربّ هذه الدّعوه التّامّه و الصّلاه القائمه، اعط محمّدا سؤله یوم القیامه، و بلّغه الدّرجه الوسیله من الجنّه، و تقبّل شفاعته فی امّته. «خداوندا، ای پروردگار این دعوت تام و نماز برپا شده، خواهش های محمّد را در روز قیامت برآور، و او را به درجه «وسیله» در بهشت برسان، و شفاعت او را در باره امتش بپذیر»
ذکری که آن حضرت در رکعت آخر نماز مغرب می گفت
۳۸۱ - علیعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در رکعت سوم نماز مغرب می گفت:
(رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً
ۚ
إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
)
«پروردگارا، دلهای ما را پس از آنکه هدایتمان کردی ملغزان، و از نزد خود رحمتی به ما ارزانی دار، که تو تنها بخشنده ای»
ذکر و دعای آن حضرت در قنوت نماز وتر
۳۸۲ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در نماز وتر هفتاد بار استغفار می کرد، و هفت مرتبه می گفت:
هذا مقام العائذ بک من النّار «این جا جایگاه کسی است که از آتش به تو پناه آورده است»
۳۸۳ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در قنوت نماز وتر می گفت:
اللّهمّ اهدنی فیمن هدیت، و عافنی فیمن عافیت، و تولّنی فیمن تولّیت، و بارک لی فیما اعطیت، و قنی شرّ ما قضیت، إنّک تقضی و لا یقضی علیک، سبحانک ربّ البیت، استغفرک و اتوب الیک، و أومن بک و اتوکّل علیک، و لا حول و لا قوّه الاّ بک یا رحیم «خدایا مرا در زمره کسانی که هدایت کرده ای هدایت فرما، و در زمره کسانی که عافیتشان داده ای عافیت ده، و در میان کسانی که کارشان را به عهده گرفته ای سرپرستی نما، و در آنچه به من بخشیده ای برکت ده، و مرا از شر آنچه مقدّر فرموده ای نگاه دار، که فرمان تنها از آن توست و کسی بر تو حکومت نمی کند. تو منزهی ای پروردگار کعبه، از تو آمرزش می خواهم و به سوی تو بازمی گردم، و به تو ایمان دارم و بر تو توکل می نمایم، و [معترفم که]هیچ توانایی و نیرویی بر ترک و عمل نیست جز به تو ای خدای مهربان»
____________________________________
0%
نویسنده: علامه سيد محمد حسين طباطبائى (ره)
