٢٢ - باب وجوب پاكدامنى حديث :

٢٠٥ - عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : ما من عباده افضل عندالله من فه بطن و فرج

ترجمه :

٢٠٥ - امام باقرعليه‌السلام فرمود: هيچ عبادتى در نزد خدا برتر از ترك شهوات شكم و فرج نيست

حديث :

٢٠٦ - قال ابو جعفرعليه‌السلام : ان افضل العبادع عفه البطن و الفرج

ترجمه :

٢٠٦ - امام باقرعليه‌السلام فرمود: بهترين عبادت رعايت پاكى شكم و پاكى دامن است

حديث :

٢٠٧ - عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : ما عبدالله بشى ء افضل من عفه بطن و فرج

ترجمه :

٢٠٧ - امام باقرعليه‌السلام فرمود: خداوند به هيچ عبادتى برتر از رعايت پاكى شكم و پاكى دامن عبادت نشده است

حديث :

٢٠٨ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اكثر ما تلج به امتى النار الاجوفان البطن و الفرج

ترجمه :

٢٠٨ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: بيشترين چيزى كه به سبب آن امت من وارد دوزخ مى شوند دو چيز ميان تهى است يكى شكم و ديگرى فرج

حديث :

٢٠٩ - قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ثلات اخافهن بعدى على امتى : الضلاله بعد المعرفه و مضلات الفتن و شهوه البطن و الفرج

ترجمه :

٢٠٩ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: سه چيز است كه پس از خودم از اين سه بر امتم ترسانم : گمراهى بعد از معرفت و فتنه هاى گمراه كننده و شهوت شكم و فرج

حديث :

٢١٠ - عن ابى بصير قال : قال رجل لابى جعفرعليه‌السلام : انى ضعيف العمل قليل الصيام ولكنى ارجو ان لا آكل الا حلالا قال : فقال له : اى الاجتهاد افضل من عفه بطن و فرج ؟

ترجمه :

٢١٠ - ابى بصير گويد: مردى به امام باقرعليه‌السلام عرض كرد: من در عمل سست هستم و روزه ام كم است ولى اميد اين دارم كه جز حلال نخورم حضرت فرمود: كدام تلاش و كوششى از پاكى شكم و پاكى دامان برتر است ؟

حديث :

٢١١ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : كان اميرالمؤمنينعليه‌السلام يقول : افضل العباده العفاف

ترجمه :

٢١١ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: اميرالمومنينعليه‌السلام مى فرمود: برترين عبادت پاكدامنى است

حديث :

٢١٢ - عن ميمون القداح قال سمعت ابا جعفرعليه‌السلام يقول : ما من عباده افضل من عفه بطن و فرج

ترجمه :

٢١٢ - ميمون بن قداح گويد: از امام باقرعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمود: هيچ عبادتى برتر از پاكى شكم و پاكى دامن نيست

حديث :

٢١٣ - عن اميرالمؤمنينعليه‌السلام فى وصيته لمحمد بن الحنفيه قال : و من لم يعط نفسه شهوتها اصاب رشده

ترجمه :

٢١٣ - اميرالمؤمنينعليه‌السلام در وصيتش به فرزندش محمد بن حنفيه فرمود: و كسى كه به نفس خود خواسته نفس را عطا نكند به رشد خود رسيده است

حديث :

٢١٤ - قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من ضمن لى اثنتين ضمنت له على الله الجنه : من ضمن لى ما بين لحييه و ما بين رجليه ضمنت له على الله الجنه يعنى ضمن لى لسانه و فرجه

ترجمه :

٢١٤ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: كسى كه براى من دو چيز را ضمانت كند من نيز در پيشگاه خداوند بهشت را براى او ضمانت خواهم كرد: كسى كه براى من ضامن آنچه كه بين ريش و سبيلش و آنچه بين دو پايش هست باشد من نيز در پيشگاه خدا ضامن بهشت براى اويم يعنى براى من ضامن زبان و فرج خود باشد.

حديث :

٢١٥ - عن ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله الصادقعليه‌السلام يقول : من كف اذاه عن جاره اقاله الله عثرته يوم القيامه و من عف بطنه و فرجه كان فى الجنه ملكا محبورا و من اعتق نسمه مومنه بنى له بيت فى الجنه

ترجمه :

٢١٥ - ابى بصير گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمود: كسى كه آزار خود را از همسايه اش باز دارد خداوند در روز قيامت لغزش او را جبران خواهد كرد و كسى كه شكم و دامان خود را پاك نگهدارد در بهشت فرشته اى شادمان خواهد شد و كسى كه برده مومنى را آزاد سازد در بهشت خانه اى برايش ساخته مى شود.

حديث :

٢١٦ - عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فى خطبه له : و من قدر على امراه او جاريه حراما فتركها مخافه الله حرم الله عليه النار و آمنه من الفزع الاكبر و ادخله الجنه فان اصابها حراما حرم الله عليه الجنه و ادخله النار.

ترجمه :

٢١٦ - از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در خطبه اى از آن حضرت روايت است كه فرمود: كسى كه بر زنى يا كنيزى به حرام دست يابد و از خوف خدا از ارتكاب حرام باز ايستد خداوند آتش را بر او حرام مى گرداند و او را از بى تابى بزرگ روز قيامت ايمن مى كند و او را وارد بهشت مى سازد ولى اگر به حرام افتاد خداوند نيز بهشت را بر او حرام و او را به دوزخ مى افكند.

حديث :

٢١٧ - قال ابوعبدالله : انما شيعه جعفر من عف بطنه و فرجه و اشتد جهاده و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رايت اولئك فاولئك شيعه جعفر.

ترجمه :

٢١٧ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: همانا شيعه جعفرى كسى است كه شكم و دامان خود را پاك نگاه دارد و كوشش او زياد باشد و براى (كسب رضاى ) آفريدگار خود عمل كند و اميد به پاداش او و ترس از كيفر او داشته باشد پس هرگاه چنين كسانى را ديدى آنان شيعه جعفرى اند.

حديث :

٢١٨ - عن اميرالمؤمنينعليه‌السلام انه قال : قدر الرجل على قدر همته و صدقه على قدر مروءته و شجاعته على قدر انفته و عفته على قدر غيرته

ترجمه :

٢١٨ - اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمود: ارزش و مرتبه مرد به اندازه همت اوست و راستى او به اندازه جوانمردى اوست و دليرى او به اندازه عار و ننگى است كه از زشتى دارد و پاكدامنى او به اندازه غيرت اوست

٢٣ - باب وجوب اجتناب المحارم

٢٣ - باب وجوب خوددارى از حرامها حديث :

٢١٩ - عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : كل عين باكيه يوم القيامه غير ثلاث : عين سهرت فى سبيل الله و عين فاضت من خشيه الله و عين غضت عن محارم الله

ترجمه :

٢١٩ - امام باقرعليه‌السلام فرمود: همه چشمها در روز قيامت گريان است مگر سه چشم : چشمى كه در راه خدا بيدار بماند و چشمى كه از ترس ‍ خدا اشك بريزد و چشمى كه از ديدن حرامهاى الهى فرو بسته شود.

حديث :

٢٢٠ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من اشد ما فرض الله على خلقه ذكر الله كثيرا، ثم قال : لا اعنى سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و ان كان منه و لكن ذكر الله عند ما احل و حرم فان كان طاعه عمل بها و ان كان معصيه تركها.

ترجمه :

٢٢٠ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: از سخت ترين چيزهايى كه خداوند بر بندگانش واجب ساخته اين است كه او را فراوان ياد كنند، سپس فرمود: مقصود من گفتن (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) نيست اگر چه اينها نيز ذكر و ياد خداست بلكه مراد از ذكر، ياد نمودن خداوند در نزد حلال و حرام الهى است ، پس اگر به طاعتى برخورد به آن عمل كند و اگر با معصيتى مواجه شد آن را ترك كند.

حديث :

٢٢١ - عن سليمان بن خالد قال : سالت اباعبداللهعليه‌السلام عن قول الله عزوجل : (و قدمنا الى ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا) قال : اما و الله ان كانت اعمالهم اشد بياضا من القباطى و لكن كانوا اذا عرض لهم الحرام لم يدعوه

ترجمه :

٢٢١ - سليمان بن خالد گويد: از امام صادقعليه‌السلام درباره قول خداى عزوجل كه مى فرمايد: (و به سوى اعمالى كه انجام داده اند پيشى گرفتيم و آن اعمال را همچون گردى پراكنده گردانديم )(٦٩) پرسيدم حضرت فرمود: آگاه باش ، سوگند به خدا اگر اعمال آنها از كتان سفيد هم سفيدتر باشد ولى در هنگامى كه حرام به آنان عرضه مى شده آن را وا نمى گذارده اند باز هم خداوند اعمال آنها را هيچ مى كند.

حديث :

٢٢٢ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من ترك معصيه لله مخافه الله تبارك و تعالى ارضاء يوم القيامه

ترجمه :

٢٢٢ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: كسى كه معصيت الهى را از خوف خداى تبارك و تعالى ترك كند خداوند او را در روز قيامت خوشنود مى سازد.

حديث :

٢٢٣ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام فى رسالته الى اصحابه قال : و اياكم ان تشره انفسكم الى شى ء حرم الله عليكم فان من انتهك ما حرم الله عليه هاهنا فى الدنيا حال الله بينه و بين الجنه و نعيما و لذتها و كرامتها القائمه الدائمه لاهل الجنه ابد الابدنى - الى ان قال : - و اياكم و الاصرار على شى ء مما حرم الله فى القرآن ظهره و بطنه و قد قال : (و لم يصروا على ما فعلوا و هم يعلمون ).

ترجمه :

٢٢٣ - امام صادقعليه‌السلام در رساله اى به سوى اصحابش فرمود: و بر حذر باشيد از اينكه نفس شما به سوى چيزى كه خداوند بر شما حرام نموده مايل و حريص شود زيرا كسى كه در اين دنيا درباره حرام الهى پرده درى كند خداوند بين او و بهشت و نعمتها و لذتها و ارجمندى هميشگى كه براى اهل بهشت است براى هميشه حائل و مانع مى شود تا آنجا كه فرمود: بر حذر باشيد از اصرار نمودن بر ارتكاب چيزى كه خداوند در قرآن حرام نموده خداوند در قرآن فرموده : (و اصرار نورزند بر آنچه كه انجام داده اند در حالى كه مى دانند)(٧٠)

حديث :

٢٢٤ - عن علىعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يقول الله تبارك و تعالى لابن آدم : ان نازعك بصرك الى بعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتنظر و ان نازعك لسانك الى بعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتتكلم و ان نازعك فرجك الى بعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتات حراما.

ترجمه :

٢٢٤ - علىعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: خداوند تبارك و تعالى به فرزند آدم مى گويد: اگر چشم تو در مورد بعضى از چيزهايى كه بر تو حرام كرده ام با تو به نزاع و كشمكش پردازد پس من تو را به وسيله دو سرپوش (كه پلكهاى توست ) يارى مى كنم پس فرو بند و نظر مكن و اگر زبان تو در مورد برخى از چيزهايى كه بر تو حرام كرده ام با تو به ستيز پردازد من تو را به وسيله دو لب يارى مى كنم پس فروبند و سخن مگو و اگر دامان تو درباره بعضى از چيزهايى كه بر تو حرام كرده ام با تو به جنگ برخيزد من تو را به وسيله اطراف دامانت يارى مى كنم پس بر هم نه و مرتكب حرام مشو.

حديث :

٢٢٥ - عن جعفر بن محمدعليه‌السلام عن آبائهعليه‌السلام فى وصيه النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لعلىعليه‌السلام قال : يا على ثلاث لا تطيقها هذه الامه : المواساه للاخ فى ماله و انصاف الناس من نفسه و ذكر الله على كل حال و ليس هو سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و لكن اذا ورد على ما يحرم عليه خاف الله عزوجل عنده و تركه

ترجمه :

٢٢٥ - امام صادقعليه‌السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در وصيتش به علىعليه‌السلام فرمود: اى على ! سه چيز است كه اين امت طاقت و توان آن را ندارد: يارى نمودن به برادر دينى از نظر مالى و به عدل و راستى با مردم رفتار نمودن و در هر حالى به ياد خدا بودن و ياد خدا اين است كه هرگاه بر حرامى وارد شد در برابر آن حرام از خداى عزوجل بترسد و آن را ترك كند.

حديث :

٢٢٦ - عن الرضاعليه‌السلام عن آبائهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لاتزال امتى بخير ما تحابوا و تهادوا و ادوا الامانه و اجتنبوا الحرام و قروا الضيفو اقاموا الصلاه و آتوا الزكاه فاذا لم يفعلوا ذلك ابتلوا بالقحط و السنين

ترجمه :

٢٢٦ - امام رضاعليه‌السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: پيوسته امت من در خير و خوبى اند تا زمانى كه يكديگر را دوست دارند و به يكديگر هديه مى دهند و امانتدارى مى كنند و از ارتكاب حرام خوددارى مى كنند و از مهمان پذيرايى مى كنند و نماز را به پاى مى دارند و زكات مى پردازند پس هنگامى كه چنين نكنند به خشكسالى و آفت دچار مى شوند.

حديث :

٢٢٧ - قال ابو عبداللهعليه‌السلام : ما ابتلى المومن بشى ء اشد عليه من خصال ثلاث يحرمها قيل : و ما هى ؟ قال : المواساه فى ذات يده و الانصاف من نفسه و ذكر الله كثيرا اما انى لااقول لكم سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و لكن ذكر الله عند ما احل له و عند ما حرم عليه

ترجمه :

٢٢٧ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: مومن به چيزى كه سخت تر بر او باشد از محروم ماندن وى از سه خصلت ، گرفتار نشده است ، گفته شد: آن سه خصلت كدامند؟ فرمود: يارى رساندن به ديگران با همه امكاناتى كه در دست دارد و منصفانه رفتار كردن و بسيار ياد كردن خداوند نمى گويم (فقط) (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) گوييد بلكه مراد من ياد كردن خدا در هنگام برخورد با حلال و حرام است

حديث :

٢٢٨ - عن حسين البزاز قال : قال لى ابوعبداللهعليه‌السلام : الا احدثك باشد ما فرض الله عزوجل على خلقه ؟ قلت : بلى قال : انصاف الناس من نفسك و مواساتك لاخيك و ذكر الله فى كل موطن اما انى لا اقول سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و ان كان هذا من ذاك و لكن ذكر الله فى كل موطن اذا هجمت على طاعه او معصيه

ترجمه :

٢٢٨ - حسين بزاز گويد: امام صادقعليه‌السلام به من فرمود: آيا درباره سخت ترين چيزى كه خداوند عزوجل بر بندگانش واجب ساخته با تو سخن بگويم ؟ عرض كردم : آرى حضرت فرمود: منصفانه رفتار كردنت با ديگران و يارى رساندنت به برادرت و در هر جا ياد خدا كردن ، آگاه باش كه نمى گويم (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) گفتن اگر چه اينها نيز ذكر و ياد خداست بلكه مراد من ياد كردن خدا در همه جا است آنگاه كه بر طاعت يا معصيتى روى مى آورى

حديث :

٢٢٩ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : اشد الاعمال ثلاثه : انصاف الناس من نفسك حتى لاترضى لها منهم بشى ء الا رضيت لهم منها بمثله و مواساتك الاخ فى المال و ذكر الله على كل حال ليس سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر فقط و لكن اذا ورد عليك شى ء امر الله به اخذت به و اذا ورد عليك شى ء نهى عنه تركته

ترجمه :

٢٢٩ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: سخت ترين اعمال سه تاست : يكى منصفانه رفتار كردن با مردم در مورد خود به گونه اى كه براى خود به چيزى خوشنود نشوى جز اينكه براى مردم نيز به مثل همان چيز خوشنود گردى ، و ديگرى يارى مالى نمودن به برادر دينى ات ، و ياد و ذكر خدا در هر حال نه تنها (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) گفتن ، بلكه هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند به آن امر نموده به آن عمل كنى و هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند از آن نهى فرموده ، آن را ترك كنى

حديث :

٢٣٠ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من قال لا اله الا الله مخلصا دخل الجنه و اخلاصه ان يحجزه لا اله الا الله عما حرم الله

ترجمه :

٢٣٠ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه از روى اخلاص (لا اله الا الله ) گويد به بهشت داخل شود و اخلاص او اين است كه گفتن (لا اله الا الله ) او را از ارتكاب آنچه كه خداوند بر او حرام نموده باز دارد.

حديث :

٢٣١ - عن الصادقعليه‌السلام عن آبائهعليه‌السلام ان النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال : من اطاع الله فقد ذكر الله و ان قلت صلاته و صيامه و تلاوته للقرآن و من عصى الله فقد نسى الله و ان كثرت صلاته و صيامه و تلاوته للقرآن

ترجمه :

٢٣١ - امام صادقعليه‌السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: كسى كه فرمان خداى را برد و او را اطاعت كند خداوند را ياد نموده است اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش كم باشد و كسى كه خداى را نافرمانى كند خداوند را فراموش نموده اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش زياد باشد.

حديث :

٢٣٢ - عن النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال : من قال لا اله الا الله مخلصا دخل الجنه و اخلاصه ان يحجزه لا اله الا الله عما حرم الله

ترجمه :

٢٣٢ - روايت شماره ٢٣٠ از پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نيز روايت شده است

حديث :

٢٣٣ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من اشد ما عمل العباد انصاف المرء من نفسه و مواساه المرء اخاه و ذكر الله على كل حال قال : قلت : اصلحك الله و ما وجه ذكر الله على كل حال ؟ قال : يذكر الله عند المعصيه يهم بها فيحول ذكر الله بينه و بين تلك المعصيه و هو قول الله : (ان الذين اتقوا اذا مسهم طائف من الشيطان تذكروا فاذا هم مبصرون ).

ترجمه :

٢٣٣ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: از سخت ترين اعمال بندگان يكى منصفانه رفتار كردن مرد درباره خود و ديگرى يارى كردن مرد به برادر دينى اش و ديگرى ياد نمودن خداوند در همه حالات ، راوى گويد: عرض ‍ كردم : ياد نمودن خداوند در همه حالات چگونه است ؟ فرمود: هرگاه آهنگ ارتكاب معصيتى را نمود خداى را ياد كند پس ياد خدا بين او و بين آن معصيت حائل مى شود و اين همان گفتار خداوند است كه مى فرمايد: (همانا آنانكه پرهيزكارند هرگاه رهگذرى از شيطان آهنگ آنان كند ياد آور شوند پس ناگاه بينا گردند)(٧١)

حديث :

٢٣٤ - قال الصادق جعفر بن محمدعليه‌السلام : من اقام فرائض الله و اجتنب محارم الله و احسن الولايه لاهل بيت نبى الله و تبرا من اعداء الله فليدخل من اى ابواب الجنه الثمانيه شاء.

ترجمه :

٢٣٤ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه واجبات الهى را به پاى دارد و از حرامهاى خداوند دورى كند و اعتقادى نيكو به ولايت اهل بيت پيامبر خدا داشته باشد و از دشمنان خدا دورى و بيزارى جويد پس ، از هر درى از درهاى هشتگانه بهشت كه مى خواهد داخل شود.

حديث :

٢٣٥ - عن على بن الحسينعليه‌السلام قال : من عمل بما افترض الله عليه فهو من خير الناس و من اجتنب ما حرم الله عليه فهو من اعبد الناس و من قنع بما قسم الله له فهو من اغنى الناس

ترجمه :

٢٣٥ - امام زين العابدينعليه‌السلام فرمود: هر كس به آنچه كه خداوند بر او واجب ساخته است عمل كند از بهترين مردمان است و كسى كه از آنچه كه خداوند بر او حرام نموده دورى كند از عابدترين مردم است و كسى كه به آنچه خداوند قسمت او كرده قانع باشد از بى نيازترين مردمان است

حديث :

٢٣٦ - عن زيد الشحام قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول : احذروا سطورات الله بالليل و النهار فقلت : و ما سطوات الله ؟ قال : اخذه على المعاصى

ترجمه :

٢٣٦ - زيد شحام گويد: از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمود: از حمله ها و سختگيرى هاى خداوند در شب و روز بپرهيزيد، عرض كردم : سختگيريهاى خداوند چيست ؟ فرمود: اينكه او بنده اش را بر معصيتهايش ‍ بگيرد.

٢٤ - باب وجوب اداء الفرائض

.٢٤ - باب وجوب اداى واجبات حديث :

٢٣٧ - قال على بن الحسينعليه‌السلام : من عمل بما افترض الله عليه فهو من خير الناس

ترجمه :

٢٣٧ - امام سجادعليه‌السلام فرمود: كسى كه به آنچه خداوند بر او واجب ساخته عمل كند از بهترين مردمان است

حديث :

٢٣٨ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام فى قول الله عزوجل اصبروا و صابروا و رابطوا قال : اصبروا على الفرائض و صابروا على المصائب و رابطوا على الائمهعليه‌السلام .

ترجمه :

٢٣٨ - امام صادقعليه‌السلام در مورد گفتار خداى عزوجل : (شكيبايى كنيد و يكديگر را به شكيبايى سفارش كنيد و به يكديگر بپيونديد)(٧٢) . فرمود: شكيبا باشيد بر انجام واجبات و يكديگر را در معصيتها به صبر سفارش كنيد و بر محور امامانعليه‌السلام به يكديگر، بپيونديد.

حديث :

٢٣٩ - قال الكلينى و فى روايه ابن محبوب عن ابى السفاتج : و اتقوا الله ربكم فيما افترض عليكم

ترجمه :

٢٣٩ - مرحوم كلينىرحمه‌الله گويد: روايت قبل از طريق ابن محبوب نيز روايت است و در آن اضافه دارد: و از پروردگارتان در مورد آنچه كه بر شما واجب ساخته پروا داشته باشيد.

حديث :

٢٤٠ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال الله تبارك و تعالى : ما تحبب الى عبدى باحب مما افترضت عليه

ترجمه :

٢٤٠ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: خداى تبارك و تعالى فرمود: بنده من با من به دوست داشتنى تر از (انجام ) آنچه كه بر او واجب كرده ام دوستى نكرده است

حديث :

٢٤١ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام فى قول الله عزوجل : (اصبروا و صابروا و رابطوا) قال : اصبروا على الفرائض

ترجمه :

٢٤١ - امام صادقعليه‌السلام درباره گفتار خداى عزوجل : (شكيبا باشيد و يكديگر را به شكيبايى سفارش كنيد و به يكديگر بپيونديد)(٧٣). فرمود: شكيبا باشيد بر (انجام ) واجبات

حديث :

٢٤٢ - عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اعمل بفرائض الله تكن اتقى الناس

ترجمه :

٢٤٢ - امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: به واجبات الهى عمل كن تا پرهيزگارترين مردمان باشى

حديث :

٢٤٣ - عن على بن الحسينعليه‌السلام قال : من عمل بما افترض الله عليه فهو من اعبد الناس

ترجمه :

٢٤٣ - امام سجادعليه‌السلام فرمود: كسى كه به آنچه كه خداوند بر او واجب ساخته عمل كند از عابدترين مردمان است

حديث :

٢٤٤ - عن اميرالمؤمنينعليه‌السلام انه قال : ان الله فرض عليكم فرائض فلا تضيعوها و حد لكم حدودا فلا تعتدوها و نهاكم عن اشياء فلا تنتهكوها و سكت لكم عن اشياء و لم يدعها نسيانا فلا تتكلفوها.

ترجمه :

٢٤٤ - اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمود: خداوند واجباتى را بر شما واجب ساخته پس آنها را مهمل مگذاريد و حدودى را براى شما معين فرموده پس از آن چيزها پرده درى مكنيد و از چيزهايى سكوت نموده و اين سكوت از روى فراموشى نيست پس خود را در آن مورد به زحمت نيفكنيد.

حديث :

٢٤٥ - عن الصادق عن آبائهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اعمل بفرائض الله تكن من اتقى الناس و ارض بقسم الله تكن من اغنى الناس و كف عن محارم الله تكن من اورع الناس و احسن مجاوره من يجاورك تكن مومنا و احسن مصاحبه من صاحبك تكن مسلما.

ترجمه :

٢٤٥ - امام صادقعليه‌السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: به واجبات الهى عمل كن تا از پرهيزگارترين مردمان باشى ، و به قسمت الهى راضى باش تا از بى نيازترين مردمان باشى ، و از ارتكاب حرامهاى الهى باز ايست تا از پارساترين مردمان باشى ، و با كسى كه در همسايگى توست خوب همسايگى كن تا مومن باشى ، و با همدم خود خوب همدمى كن تا مسلمان باشى

٢٥ - باب استحباب الصبر فى جميع الامور