باب شصت و دوم زيارت امام حسينعليهالسلام
گناهان را محو مى كند
ترجمه:
(حديث اول )
محمد بن الحسن بن الوليد، از محمد بن الحسن الصفار، از حسن بن موسى الخشاب، از برخى رجالش، از حضرت ابى عبد اللهعليهالسلام
، حضرت فرمودند:
زائر حسينعليهالسلام
گناهانش را پلى بر درب خانه اش قرار داده كه از آن عبور ميكند همانطورى كه يكى از شما وقتى از پل عبور نموديد آنرا عقب سر مى گذاريد.
يعنى زيارت سيد الشهدأ سلام الله عيه سبب مى شود كه گناهان محو و زائل گردند.
متن:
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن محمد بن اسماعيل، عن صالح بن عقبة، عن بشير الدهان، عن ابى عبد اللهعليهالسلام
قال: ان الرجل يخرج الى قبر الحسينعليهالسلام
فله اذا خرج من اهله بكل خطوة مغفرة من ذنوبى، ثم لم يزل يقدس بكل خطوة حتى ياتيه، فاذا اتاه ناجاه الله عزوجل فقال: عبدى سلنى اعطك، ادعنى اجبك، اطلب منى اعطك، سلنى حاجتك اقضيها لك، قال: و قال ابو عبد اللهعليهالسلام
و حتى على الله يعطى ما بذل.
ترجمه:
(حديث دوم )
محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين بن الخطاب، از محمد بن اسماعيل، از صالح بن عقبة، از بشير دهان، از ابى عبد اللهعليهالسلام
، حضرت درباره كسى كه به زيارت قبر امام حسينعليهالسلام
مى رود فرمودند:
وى هنگامى كه از اهلش جدا مى شود به هر قدمى كه بر مى دارد گناهانش آمرزيده مى شود و سپس پيوسته به هر قدمى تقديس و تنزيه شده تا به قبر مطهر مى رسد وقتى به آنجا رسيد خداوند متعال او را خوانده و مى فرمايد:
بنده من از من سوال كن تا به تو اعطأ كنم، من را بخوان تا اجابتت نمايم، از من طلب نما تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا بر آورده نمايم.
راوى گفت:
امامعليهالسلام
فرمودند:
و حق است بر خدا كه آنچه بذل نموده را اعطأ فرمايد.
متن:
و عنه بهذا الاسناد، عن صالح بن عقبة، عن الحارث بن المغيرة، عن ابى عبد اللهعليهالسلام
قال: ان الله ملائكة موكلين بقبر الحسينعليهالسلام
فاذا هم الرجل بزيارته اعطاهم ذبوبه، فاذا خطا محوها، ثم اذا خطا ضاعفوا حسانته، فما تزال حسناته تضاعف حتى توجب له الجنة، ثم اكتفوه و قد سوه، و ينادون ملائكة السمأ ان قدسوا زوار حبيب حبيب الله، فاذا اغتسلوا ناداهم محمدصلىاللهعليهوآلهوسلم
: يا وفد الله ابشروا بمرافقتى فى الجنة، ثم ناداهم اميرالمومنينعليهالسلام
: انا ضامن لقضأ حوائجكم ودفع البلأ عنكم فى الدنيا و الاخرة، ثم اكتتفوهم عن ايمانهم و عن شمائلهم حتى ينصرفوا الى اهاليهم.
ترجمه:
(حديث سوم )
و از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از صالح بن عقبه، از حارث بن مغيره، از حضرت ابى عبد اللهعليهالسلام
حضرت فرمودند:
خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكل قبر مطهر حضرت حسين بن علىعليهالسلام
مى باشند، هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را مى نمايد خداوند گناهان او را به اين فرشتگان اعطأ نموده و در اختيار آنها مى گذارد وقتى وى قدم گذارد فرشتگان گناهان را محو مى كنند سپس وقتى قدم بعدى را برداشت حسنات او را مضاعف مى نمايند و پيوسته حسنات او را مضاعف كرده تا جائى كه بهشت را براى وى واجب مى گردانند سپس اطرافش را گرفته و تقديس و تنزيهش مى نمايند و سپس فرشتگان آسمان را ندأ مى دهند كه زوار حبيب حبيب خدا را تقديس و تنزيه نمائيد و وقتى زوار غسل زيارت نمودند حضرت محمدصلىاللهعليهوآلهوسلم
ايشان را ندأ داده و مى فرمايد: اى مسافرين خدا بشارت باد شما را كه با من در بهشت همراه خواهيد بود.
سپس اميرالمومنينعليهالسلام
ايشان را ندأ داده و مى فرمايد:
من ضامنم كه حوائج شما را بر آورده و در دنيا و آخرت بلأ و محنت را از شما دور نمايم.
پس از آن فرشتگان دور ايشان حلقه زده و از راست و چپ آنان را در بر گرفته تا به اهل و خويشاوندان خود بازگردند.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله، عن ابى عبد الله الجامورانى الرازى، عن الحسن بن على بن ابى حمزة، عن الحسن بن محمد بن عبد الكريم، عن المفضل بن عمر، عن جابر الجعفى قال: قال ابو عبد اللهعليهالسلام
فى حديث طويل فاذا انقلبت من عند قبر الحسينعليهالسلام
ناداك مناد لو سمعت مقالته لاقمت عمرك عند قبر الحسينعليهالسلام
و هو يقول: طوبى لك ايها العبد؛ قد غنمت و سلمت، قد غفر لك ما سلف فاستانف العمل و ذكر الحديث بطوله.
ترجمه:
(حديث چهارم )
پدرم رحمة اله عليه، از سعد بن عبد الله، از ابى عبد الله الجامورانى رازى، از حسن بن على بن ابى حمزه، از حسن بن محمد بن عبد الكريم، از مفضل بن عمر، از جابر جعفى، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد اللهعليهالسلام
در ضمن حديث طولانى فرمود:
هنگامى كه از نزد قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسينعليهالسلام
برگشتى منادى تو را مى خواند كه اگر صدا و گفتارش را مى شنيدى تمام عمر خود را حاضر بودى نزد قبر مطهر صرف و طى نمائى.
منادى مى گويد:اى بنده خوشا به حال تو، همانا غنيم بردى و سالم برگشتى، تمام گناهان گذشته ات پاك گرديد پس از ابتدا عمل نما....
متن:
حدثنى ابوالعباس الزاز قال: حدثنا محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن محمد بن اسماعيل، عن الخيبرى، عن الحسين بن محمد القمى قال: قال: ابوالحسن موسىعليهالسلام
: ادنى ما يثاب به زائر الحسينعليهالسلام
بشاطى ء الفرات اذا عرف حقه و حرمته و ولايته ان يغفر ما تقدم من ذنبه ما تاخر.
ترجمه:
(حديث پنجم )
ابوالعباس رزاز مى گويد:
محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از محمد بن اسماعيل، از خيبرى، از حسين ابن محمد القمى، وى مى گويد: حضرت ابوالحسن موسىعليهالسلام
فرمودند:
كمترين ثواب و اجر به كسى كه حضرت امام حسينعليهالسلام
را در كنار فرات زيارت مى كند مشروط به اينكه حق و حرمت و ولايت آن جناب را بشناسد مى دهند اين است كه گناها گذشته و آينده اش را مى آمرزد.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن الحسين بن الحسن بن ابان، عن محمد ابن اورمة، عن زكريا المومن ابى عبد الله، عن عبد الله بن يحيى الكاهلى، عن ابى عبد اللهعليهالسلام
قال: من اراد ان يكون فى كرامة الله يوم القيامة و فى شفاعة محمد صلوات الله عليه و على آله فليكن للحسين زائرا ينال من الله افضل الكرامة و حسن الثواب، و لا يساله عن ذنب عمله فى حيأ الدنيا و لو كانت ذنوبه عدد رمل عالج و جبال تهامة و زبد البحر، ان الحسين (بن على )عليهماالسلام
قتل مظلوما مضطهدا نفسه، عطشانا هو و اهل بيته و اصحابه.
ترجمه:
(حديث ششم )
پدرم رحمة الله عليه، از حسين بن الحسن بن ابان، از محمد بن اورمه، از زكريا المومن ابى عبد الله، از عبد اله بن يحيى الكاهلى، از حضرت ابى عبد اللهعليهالسلام
، حضرت فرمودند:
كسى كه مى خواهد روز قيامت در كرامت خداوند متعال باشد و شفاعت حضرت محمد صلوات الله عليه و آله شاملش گردد پس بايد حسينعليهالسلام
را زيارت كند چه آنكه بالاترين كرامت حقتعالى به وى رسيده و ثواب و اجر نيك به او داده مى شود و از گناهانى كه در زندگانى دنيا مرتكب شده وى را مورد سوال و باز خواست قرار نمى دهند اگر چه گناهانش به تعداد ريگ هاى بيابان و به بزرگى كوه هاى تهامه و به مقدار روى درياها باشد، حسين بن على سلام الله عليهما در حالى كشته شد كه:
اولا: مظلوم بود.
ثانيا: نفس و جسمش مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود.
ثالثا: خود و اهل بيت و اصحابش تشنه بودند.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله عن احمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن خالد البرقى، عن القاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، عن جده الحسن بن راشد، عن ابى ابراهيمعليهالسلام
قال: من خرج من بيته يريد زيارة قبر ابى عبد الله الحسين بن علىعليهماالسلام
و كل الله به ملكا فوضع اصبعه فى قفاه فلم يزل يكتب ما يخرج من فيه حتى يرد الحائر، فاذا خرج من باب الحائر وضع كفه وسط ظهره، ثم قال له: اما ما مضى فقد غفر لك فاستانف العمل.
و بهذا الاسناد، عن الحسن بن راشد، عن ابراهيم بن ابى البلاد باسناده مثله.
ترجمه:
(حديث هفتم )
پدرم رحمة الله عليه، از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد ابن خالد برقى، از قاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، از جدش حسن بن راشد، از حضرت ابى ابراهيمعليهالسلام
، ان حضرت فرمودند:
كسى كه از خانه اش خارج شده و قصدش زيارت قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسين بن على سلام الله عليهما باشد خداوند متعال فرشته اى را بر او مى گمارد پس آن فرشته انگشتش را در پشت او قرار داده و پيوسته آن چه از دهان اين شخص خارج شود مى نويسد تا به حائر وارد گردد و وقتى از درب حائر خارج شد كف دستش را وسط پشتش نهاده سپس به او مى گويد:
آنچه گذشت تمام مورد غفران و آمرزش واقع شد اينك از ابتدأ به عمل بپرداز و با همين اسناد، از حسن بن راشد، از ابراهيم بن ابى البلاد به اسنادش حديثى مثل همين حديث را نقل نموده.
متن:
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن على بن محمد بن سالم، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد الانصارى، عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم، عن عبد الله بن مسكان قال: شهدت ابا عبد اللهعليهالسلام
و قد اتاه قوم من اهل الخراسان فسالوه عن اتيان قبر الحسينعليهالسلام
و ما فيه من الفضل، قال: حدثنى ابى، عن جدى انه كان يقول: من زاره يريد به وجه الله اخرجه الله من ذنوبه كمولود ولدته امه، و شيعته الملائكة فى مسيره فر فرغت على راسه قد صفوا باجنحتهم عليه حتى يرجع الى اهله و سالت الملائكة فى مسيره فرفرفت على راسه قد صفوا باجنحتهم عليه حتى يرجع الى اهله و سالت الملائكة المغفرة له من ربه، و غشيته الرحمة من اعنان السمأ، و نادته الملائكة: طبت مطاب من ندت و حفظ فى اهله.
ترجمه:
(حديث هشتم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى، از پدرش، از على بن محمد بن سالم، از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد انصارى، از عبد الله بن عبد الرحمن اصم، از عبد الله بن مسكان، وى مى گويد:
حضور مبارك حضرت ابا عبد اللهعليهالسلام
رسيدم در حالى كه گروهى از اهل خراسان خدمت آن جناب مشرف شده بودند، ايشان از آن جناب راجع به زيارت قبر حضرت حسين بن علىعليهالسلام
و ثوابى كه در آن است سوال نمودند؟
حضرت فرمودند:
پدرم از جدم نقل كردند كه مى فرمودند:
كسيكه آن حضرت را صرفا براى خدا و به قصد قربت زيارت كند خداوند متعال از گناهانش رهايش نموده و او را همچون نوزادى كه مادر زائيده قرار مى دهد و در طول سفرش فرشتگان مشايعتش كرده و بالاى سرش بال هاى خود را گشوده و با اين حال او را همراهى كرده تا به اهلش باز گردد و نيز فرشتگان از خداوند مى خواهند كه او را بيامرزد و از اطراف و اكناف آسمان رحمت واسعه الهى او را فراگرفته و فرشتگان ندأ كرده و به وى مى گويند:
پاك هستى و آن كس كه زيارتش نمودى نيز پاك و مطهر است و پيوسته وى را بين اهل و خويشانش حفظش مى نمايند.