شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

باب نود و پنجم حرمت خوردن تمام تربت ها مگر تربت قبر امام حسينعليه‌السلام زيرا شفأ هر دردى مى باشد

ترجمه:

(حديث اول )

محمد بن يعقوب، و جماعتى از اساتيدم، از محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابى يحيى واسطى از مردى، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام ، حضرت فرمودند:

خوردن تمام تربت ها حرام است همچون خوردن گوشت خوك و كسى كه آن را بخورد و سپس از ناحيه آن بميرد من بر او نماز نمى خوانم مگر تربت قبر حسينعليه‌السلام چه آنكه آن شفأ از هر دردى است و كسى كه آنرا با ميل بخورد نه به عنوان استشفأ البته در آن شفأ نمى باشد.

(حديث دوم )

محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصفار، از عباد بن سليمان، از سعد ابن سعد، وى گفت: از حضرت ابى الحسنعليه‌السلام راجع به خوردن تربت پرسيدم؟

حضرت فرمودند:

خوردن تربت حرام است همان طورى كه خوردن ميته و خود و گوشت خوك حرام است مگر تربت امام حسينعليه‌السلام زيرا در آن شفأ از هر دردى و امان از هر خوف و هراسى است.

(حديث سوم )

ابو عبد الله محمد بن احمد بن يعقوب، از على بن الحسن بن على بن فضال، از پدرش، از برخى اصحاب، از احد الصادقينعليه‌السلام ، حضرت فرمودند:

خداوند تبارك و تعالى آدمعليه‌السلام از تربت آفريده پس خوردن تربت را بر فرزندان آدم حرام فرمود.

راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم: چه مى فرمائيد راجع به تربت قبر امام حسينعليه‌السلام ؟

حضرت فرمودند:

بر مردم خوردن گوشت هاى خودشان حرام است ولى خوردن گوشت ما بر ايشان حلال است منتهى قدر كمى اندازه نخود.

(حديث چهارم )

سماعة بن مهران روايت كرده از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام كه آن جناب فرمودند:

خوردن تمام تربت ها بر بنى آدم حرام است مگر تربت قبر امام حسينعليه‌السلام ، زيرا كسى كه درد دارد اگر آن را بخورد خداوند متعال او را شفأ مى دهد.

(حديث پنجم )

در حديث حسين بن مهران فارسى يافتم از محمد بن سيار، از يعقوب بن يزيد كه حديث را بطور مرفوعه از حضرت صادق نقل كرده، حضرت فرمودند: كسى كه تربت قبر امام حسينعليه‌السلام را بفروشد پس گوشت آن حضرت را فروخته و خريده است.

الباب السادس و التسعون من نات داره و بعدت شقته كيف يزوره صلوات الله

متن:

١- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد؛ و محمد بن يحيى، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن ابى عمير- عمن رواه - (قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : اذا بعدت باحدكم الشقة و نات به الدار فليعل اعلى منزل له فيصلى ركعتين و ليوم بالسلام الى قبورنا، فان ذلك يصير الينا).

٢- حدثنى على بن الحسين؛ و على بن محمد بن قولويه جميعا، عن محمد ابن - يحيى العطار، عن حمدان بن سليمان النيسابورى، عن عبد الله بن محمد اليمانى، عن منيع بن الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان ابن سدير، عن ابيه - فى حديث طويل - قال: ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير و ما عليك ان تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة خمس مرات؛ و فى كل يوم مرة؟ قلت: جعلت فداك ان بيننا و بينه فراسخ كثيرة، فقال: تصعد فوق سطحك، ثم تلتفت يمنة و يسرة، ثم ترفع راسك الى السمأ ثم تتحول نحو قبر الحسين، ثم تقول: (السلام عليك يا ابا عبد الله، السلام عليك ورحمة الله عليه و بركاته )، يكتب لك زورة، و الزورة حجة و عمرة، قال سدير: فربما فعلته فى النهار اكثر من عشرين مرة.

باب نود و ششم كيفيت زيارت نمودن كسى كه منزل و وطنش از قبر حضرت سيد الشهدأ دور مى باشد

ترجمه:

(حديث اول )

پدرم رحمة الله عليه از سعد، و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن ابى عمير، از كسى كه رويات نموده، وى مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

هر گاه منزل و وطن يكى از شما به ما دور بود بالاترين مكان منزل را انتخاب كند و در آنجا دو ركعت نماز خوانده و با اشاره به قبور ما سلام دهد، سلام وى حتما به ما خواهد رسيد.

(حديث دوم )

على بن الحسين و على بن محمد بن قولويه جميعا، از محمد بن يحيى عطار، از حمران بن سليمان نيشابورى، از عبد الله بن محمد يمانى از منيع ابن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن از حنان بن سدير، از پدرش در ضمن حديث طويل مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير، اين حق بر تو نيست كه قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه پنج مرتبه و در هر روز يك بار زيارت كنى عرض كردم: فدايت شوم بين ما و بين آن حضرت فرسخ ‌هاى بسيار فاصله است.

حضرت فرمودند:

بر بام منزل برو سپس بطرف راست و جانب چپ خود توجه كن بعد سر به آسمان بلند كن، سپس سر را بطرف قبر امام حسينعليه‌السلام برگردان و بعد بگو:

درود بر تو اى ابا عبد الله، درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو.

هر گاه چنين نمودى ثواب يك زوره برايت منظور مى شود.

زوره يعنى يك حج و يك عمره.

سدير مى گويد: بسى روزها بيش از بيست مرتبه حضرت را اين طور زيارت مى كردم.

متن:

٢- حدثنى حكيم بن داود، عن سلمة بن الخطاب، عن عبد الله بن محمد (عن عبد الله بن محمد بن سنان )، عن منيع، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان بن سدير، عن ابيه (قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قلت: جعلت فداك لا، قال: ما اجفاكم! افتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة، قلت: يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام اما علمت ان لله الف الف ملك شعثا غبرا يبكون و يزورون لا يفترون؟ و ما عليك يا سدير ان تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة مرات؟- و ذكر مثل الحديث الاول -).

٤- و روى سليمان بن عيسى، عن ابيه قال: قلت لابى عبد اللهعليه‌السلام : كيف ازورك اذا لم اقدر على ذلك؟ قال: قال لى: يا عيسى اذا لم تقدر على المجى، فاذا كان يوم الجمعة فاغتسل او توضا و اصعد الى سطحك، و صل ركعتين و توجه نحوى، فانه من زارنى فى حياتى فقد زارنى فى مماتى، و من زارنى فى مماتى فقد زارنى فى حياتى. و من زارنى فى مماتى فقد زارنى فى حياتى.

ترجمه:

(حديث سوم )

حكيم بن داود، از سلمة بن خطاب، از عبد الله بن محمد سنان، از منيع، از يونس بن عبد الرحمن از حنان بن سدير، از پدرش، وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير آيا در هر روز قبر امام حسينعليه‌السلام را زيارت مى كنى:

عرض كردم: فدايت شوم، خير

حضرت فرمودند:

چقدر جفا مى كنى! آيا در هر ماه زيارت مى كنى:

عرض كردم: خير.

فرمودند:

آيا در هر سال زيارت مى كنى:

عرض كردم: اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چقدر به حسينعليه‌السلام جفا مى كنيد، آيا نمى دانى خداوند متعال يك ميليون فرشته دارد كه جملگى ژوليده و غبار آلود و گريان هستند و با اين حال و هيئت حضرت سيد الشهدأ را زيارت كرده و از آن خسته و سست نمى شوند:

اى سدير اين حق بر تو نيست كه قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه پنج بار زيارت كنى. و مانند فقرات حديث اول را ذكر فرمودند.

(حديث چهارم )

سليمان بن عيسى از پدرش روايت كرده، وى گفت:

محضر مبارك حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام عرض كردم: وقتى قادر بر زيارت شما نباشم چگونه زيارتتان كنم:

حضرت به من فرمودند:

اى عيسى، وقتى بر آمدن نزد ما قادر نبودى صبر كن تا روز جمعه شود پس غسل كن يا وضوء بگير و سپس به پشت بام برو و دو ركعت نماز بخوان و سپس به طرف من توجه كن، كسى كه من را در حياتم زيارت كند محققا در ممات من نيز زيارتم كرده و كسى كه در مماتم زيارتم كند محققا در حياتم من را زيارت كرده.

متن:

٥- حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن عبد الله بن محمد الدهقان، عن منيع بن الحجاج، عن حنان بن سدير، عن ابيه (قال: قال لى ابو عبداللهعليه‌السلام : يا سدير تكثر من زيارة قبر ابى عبد الله الحسين؟ قلت: انه من الشغل، فقال: لا اعلمك شيئا اذا انت فعلته كتب الله لك بذلك الزيارة؟ فقلت: بلى جعلت فداك، فقال لى: اغتسل فى منزلك و اصعد الى سطح دارك و اشر اليه بالسلام، تكتب لك بذلك الزيارة ).

٦- حدثنى محمد بن الحسن، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن - محمد بن عيسى، عن اسماعيل بن سهل، عن ابى احمد- عمن رواه - قال: قال لى ابو عبد اللهعليه‌السلام : اذا بعدت عليك الشقة و نات بك الدار فلتعل على اعلى منزلك و لتصل ركعتين، فلتوم بالسلام الى قبورنا فان ذلك يصل الينا.

ترجمه:

(حديث پنجم )

محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از عبد الله بن محمد الدهقان، از منيع بن الحجاج، از حنان بن سدير، از پدرش، وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام به من فرمودند:

اى سدير، آيا زياد به زيارت قبر ابى عبد الله الحسينعليه‌السلام مى روى؟

مراد اين است كه چرا زياد به زيارت حضرت نمى روى؟

محضر مباركش عرض كردم: اين زياد به زيارت نرفتن ناشى از اشتغالات و گرفتارى هايم مى باشد.

حضرت فرمودند:

آيا چيزى به تو تعليم بكنم كه وقتى انجامش دادى خدا بواسطه آن ثواب زيارت را به تو بدهد؟

عرض كردم: فدايت شوم آرى.

حضرت فرمودند:

در منزلت غسل كن و به پشت بام برو و با اشاره به آن حضرت سلام كن، با همين عمل خداوند متعال ثواب زيارت به تو خواهد داد.

ترجمه:

(حديث ششم )

محمد بن الحسن، از محمد بن حسن الصفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از اسماعيل بن سهل، از ابو احمد (محمد بن ابى عمير) از كسى كه اين حديث را نقل نموده مى گويد:

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وقتى كه خانه و منزلت دور بود بر بالاى بام منزل برو دو ركعت نماز بگذار و با اشاره به قبور و مزار ما سلام بده كه سلام تو به ما خواهد رسيد.

متن:

٧- حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن احمد بن ابى - عبد الله البرقى، عن ابيه - رفع الحديث الى ابى عبد اللهعليه‌السلام - (قال: دخل حنان بن سدير الصيرفى على ابى عبد اللهعليه‌السلام - و عنده جماعة من اصحابه - فقال: يا حنان بن سدير تزور ابا عبد اللهعليه‌السلام فى كل شهر مرة؟ قال: لا، قال (ففى كل شهرين مرة؟ قال: لا، قال: ففى كل سنة مرة؟ قال: لا، قال: ما اجفاكم لسيدكم! فقال: يا بن رسول الله قلة الزاد و بعد السافُة، قال: الا ادلكم على زيارة مقبولة و ان بعد الناى؟ قال: فكيف ازوره يابن رسول الله؟ قال: اغتسل يوم الجمعة او اى يوم شئت، و البس اطهر ثيابك و اصعد الى اعلى موضع فى دارك او الصحرأ، فاستقبل القبلة بوجهك بعد ما تبين ان القبر هنا لك، يقول الله تبارك و تعالى: (اينما تولوا فثم وجه الله ). ثم قل:

(السلام عليك يا مولاى و ابن مولاى، و سيدى و ابن سيدى، السلام عليك يا مولاى الشهيد بن الشهيد، و القتيل بن القتيل، السلام عليك ورحمة الله عليه و بركاته، انا زائرك يا بن رسول الله بقلبى و لسانى و جوارحى، و ان لم ازورك بنفسى مشاهة بقبتك، فعليك السلام يا وارث آدم صفوة الله، و وراث نوح نبى الله، و وارث ابراهيم خليل الله، و وارث موسى كليم الله، و وارث على اميرالمومنين وصى رسول الله و خليفته، و وراث الحسن بن على وصى اميرالمومنين، لعن الله قاتليك، و جدد عليهم العذاب فى هذه الساعة و فى كل ساعة، انا يا سيدى متقرب الى الله جل و عز، و الى جدك رسول الله، والى ابيك امير المومنين، و الى اخيك الحسن، و اليك يا مولاى، فعليك السلام ورحمة الله عليه و بركاته، بزيارتى لك بقلبى و لسانى و جميع جوارحى، فكن لى يا سيدى شفيعى لقبول ذلك منى، و انا بالبرأة من اعدائك و اللعنة لهم و عليهم اتقرب الى الله و اليكم اجمعين، فعليك صلوات الله و رضوانه و رحمتة ).

ثم تتحول على يسارك قليلا و تحول وجهك الى قبر على بن الحسينعليه‌السلام ، و هو عند رجل ابيه، و تسلم عليه مثل ذلك، ثم ادع الله بما احببت من امر دينك و دنياك، ثم تصلى اربع ركعات فان صلاة الزيارة ثمان او ست او اربع او ركعتان، و افضلها ثمان، ثم تستقبل نحو قبر ابى عبد اللهعليه‌السلام و تقول:

انا مودعك يا مولاى و ابن مولاى، و يا سيدى و ابن سيدى، و مودعك يا سيدى و بن سيدى يا على بن الحسين، و مودعكم يا ساداتى، يا معاشر الشهدأ فعليكم سلام الله ورحمة الله عليه و رضوانه و بركاته.

ترجمه:

(حديث هفتم )

محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى، از پدرش حديث را مرفوعا از حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام نقل كرده، وى گفت:

حنان بن سدير صيرفى بر ابى عبد اللهعليه‌السلام داخل شد در حالى كه گروهى از اصحاب آن حضرت محضرش بودند، حضرت فرمودند:

اى حنان بن سدير، آيا ماهى يك مرتبه به زيارت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام مى روى؟

وى عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

آيا در هر دو ماه يك بار آن حضرت را زيارت مى كنى؟

عرض كرد: خير

حضرت فرمودند:

آيا در هر سال يك بار به زيارت ان جناب مى روى؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

چقدر به سرور خود جفا مى كنيد.

عرض كرد: اى پسر رسول خدا هم توشه ام كم و اندك است و هم مسافت دور مى باشد.

حضرت فرمودند:

آيا شما را راهنمائى بكنم بر زيارت مقبولى اگر چه فاصله شما با آن حضرت خيلى زياد باشد؟

عرض كرد: اى پسر رسول خدا چگونه آن حضرت را زيارت كنم؟

حضرت فرمودند:

روز جمعه يا هر روزى كه خواستى غسل كن و پاكيزه ترين لباسهايت را بپوش و به مرتفع ترين مواضع خانه ات يا به صحرأ برو،پس رو به قبله كن به شرطى احراز كن قبر مطهر، آن طرف مى باشد، خداوند تبارك در قرآن مى فرمايد: اينما تولوا فثم وجه الله.

سپس بگو:

درود بر تو اى آقاى من و اى فرزند آقايم و اى سيد و سرور من و فرزند سرورم، درود بر تو اى مولاى من كه شهيد و فرزند شهيد مى باشى، مقتول و فرزند مقتول مى باشى، درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد، اى فرزند رسول خدا من با قلب و زبان و جوارحم تو را زيارت مى كنم اگر چه خودم نزدت نبوده تا قبر و بارگاهت را مشاهده كنم، پس درود بر تو اى وارث حضرت آدم كه برگزيده خداست، و اى وارث حضرت موسى كه كليم خداست، و اى وارث حضرت عيسى كه روح خدا است، و اى وارث حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه حبيب و پيامبر و فرستاده خداست، و اى وارث حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه حبيب و پيامبر و فرستاده خداست، و اى وارث حضرت علىعليه‌السلام كه اميرمومنان و جانشين رسول و خليفه خدا است و اى وارث حضرت حسن بن علىعليه‌السلام كه جانشين رسول و خليفه خدا است و اى وارث حضرت حسن بن علىعليه‌السلام كه جانشين اميرالمومنين است، خدا قاتلين تو را لعنت كرده و عذاب را علىعليه‌السلام كه جانشين امير المومنين است، خدا قاتلين تو را لعنت كرده و عذاب را بر ايشان در اين ساعت، و در هر ساعتى تجديد كرده و نو به نو نمايد، اى سرورم من به سوى خداوند عزوجل، و به جدت رسول خدا و به پدرت اميرمومنان و به برادرت حضرت امام حسن و به سوى تو اى آقاى من با اين زيارتم كه با قلب و زبان و جميع جوارحم انجام مى دهم تقرب مى جويم پس بر تو باد درود و رحمت و بركات، خدا و اى مولاى من شفيعم باش تا حق تعالى زيارت را از من قبول كند، من از دشمنان تو بى زارى جسته و با اين بى زارى و درخواست لعنت بر ايشان به خدا و شما جملگى تقرب مى جويم، پس بر تو باد صلوات خدا و رضوان و رحمتش.

سپس اندكى به طرف چپ برگرد و صورت را به جانب قبر على بن الحسينعليه‌السلام كه پائين پاى مبارك واقع شده بگردان و بر او سلام بده بهمان نحوى كه بر پدر بزرگوارش سلام دادى سپس براى آنچه از امر دنيا و آخرت كه محبوب و مطلوبست هست دعا كن و از خدا درخواست نما، پس از آن چهار ركعت نماز بخوان چه آنكه نماز زيارت يا هشت و يا شش و يا چهار و يا دو ركعت است منتهى افضل آنها هشت ركعت مى باشد و پس از فارغ شدن از نماز رو به جانب قبر ابى عبد اللهعليه‌السلام كن و بگو:

من با تو وداع مى كنم اى مولاى من و پسر مولايم، و اى سيد و سرور من و پسر سيد و سرورم، و با تو نيز اى سرور من و فرزند سرورم اى على بن الحسين، وداع مى نمايم، و با شما نيز اى سادات و سرورانم اى گروه شهدأ وداع مينمايم، پس بر شما باد درود خدا و رحمت و رضوان و بركاتش.

الباب السابع و التسعون ما يكره من الجفأ لزيارة قبر الحسينعليه‌السلام

متن:

١- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد بن - عيسى، عن على بن الحكم - عن بعض اصحابه - عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال: كم بينكم و بين قبر الحسين؟ قلت: ستة عشر فرسخا، قال: او ما تاتونه؟ قلت: لا، قال: ما اجفاكم!).

٢- و عنه، عن سعد، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن موسى بن الفضل، (عن على بن الحكم )- عمن حدثه - عن حنان بن سدير، عن ابى - عبد اللهعليه‌السلام (قال: قلت له: ما تقول فى زيارة قبر الحسينعليه‌السلام ؟ فقال: زره و لا تجفه، فانه سيد الشهدأ و سيد شباب اهل الجنة، و شبيه يحيى بن زكريات و عليهما بكت السمأ و الارض ).

٣- و حدثنى محمد بن الحسن، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن - محمد بن عيسى، عن احمد بن ابى داود، عن سعد بن ابى عمر و الجلاب، عن الحارث الاعور (قال: قال علىعليه‌السلام : بابى و امى الحسين المقتول بظهر الكوفة، و الله لكانى انظر الى الوحش مادة اعناقها على قبره من انواع الوحش يبكونه و يرثونه ليلا حتى الصباح، فاذا كان ذلك فاياكم و الجفأ.

باب نود و هفتم مكروه بودن جفأ نسبت به زيارت قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام

ترجمه:

(حديث اول )

پدرم رحمة الله عليه، از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن الحكم، از برخى اصحابش از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام ، نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:

بين شما و بين قبر حضرت امام حسين (ع ) چه قدر مسافت است؟

راوى مى گويد: عرض كردم: شانزده فرسخ.

حضرت فرمودند:

آيا به زيارت آن حضرت نمى روى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفا مى كنيد!

(حديث دوم )

از پدرم، از سعد، از احمد بن محمد بن عيسى، از موسى بن فضل، از على بن الحكم، از كسى كه برايش حديث گفته، از حنان بن سدير، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام راوى مى گويد:

محضر مباركش عرض كردم: درباره زيارت قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام چه مى فرمائيد؟

حضرت فرمودند:

زيارتش كن و به آن حضرت جفا مكن، زيرا آن وجود مبارك سرور شهدأ و سيد جوانان اهل بهشت و شبيه حضرت يحيى بن ذكريا بوده و بر اين دو (امام حسين و حضرت يحيىعليه‌السلام ) آسمان و زمين گريسته اند.

(حديث سوم )

محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از احمد بن ابى داود، از سعد بن ابى عمرو الجلاب، از حارث اعور نقل كرده كه وى گفت:

حضرت علىعليه‌السلام فرمودند:

پدر و مادرم فداى حسين كه در پشت كوفه كشته مى شود، به خدا سوگند گويا مى بينم حيوانات وحشى را كه گردن به طرف قبرش كشيده و گريه مى كنند و شب تا صبح برايش مرثيه مى خوانند و وقتى حال چنين است پس از جفا حذر كنيد و زيارت آن حضرت را ترك مكنيد.

متن:

٤- حدثنى ابى؛ و اخى؛ و على بن الحسين؛ و محمد بن الحسن، عن محمد بن يحيى العطار، عن حمدان بن سليمان النيسابورى، عن عبد الله ابن محمد اليمانى، عن منيع بن الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان بن سدير، عن ابيه سدير (قال: قال: ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قتل: لا، قال: ما اجفاكم، قال: اتزوره فى كل جمعة، قلت: لا، قال: فتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة؟ قلت: قد يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام اما علمت ان لله الف ملك شعثا غبرا يبكونه و يرثونه، لا يفترون زوارا لقبر الحسين، و ثوابهم لمن زاره - و ذكر الحديث -).

٥- حدثنى الحسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى، (عن ابيه ) عن الحسن ابن محبوب، عن حنان بن سدير (قال: كنت عند ابى جعفرعليه‌السلام فدخل عليه رجل فسلم عليه و جلس، فقال ابو جعفرعليه‌السلام : من اى البلدان انت؟ فقال له الرجل: انا رجل من اهل الكوفة، و انا محب لك؛ موال، فقال له ابو جعفرعليه‌السلام : افتزور: قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة؟ قال: لا قال: ففى كل شهر؟ قال: لا، قال: ففى كل سنة؟ قال: لا، فقال له ابو جعفر انك لمحروم من الخير- و ذكر الحديث -).

٦- و حدثنى محمد بن جعفر قال: حدثنى محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن حماد بن عيسى، عن ربعى بن عبد الله، عن الفضيل بن يسار قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : ما اجفاكم يا فضيل؛ لا تزورون الحسينعليه‌السلام ، اما علمت ان اربعة آلاف ملك شعثا غبرا يبكون الى يوم القيامة؟!.

ترجمه:

(حديث چهارم )

پدر و برادرم و على بن الحسين و محمد بن الحسن، از ابن يحيى العطار، از حمدان بن سليمان نيشابورى، از عبد لاله بن محمد يمانى، از منيع بن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن، از حنان بن سدير، از پدرش سدير، نقل كرده اند كه وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير آيا قبر حسينعليه‌السلام را هر روز زيارت مى كنى؟

عرض كردم: خير.

فرمودند: چه قدر جفا مى كنيد!

حضرت فرمودند:

آيا در هر جمعه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

پس در هر ماه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم خير.

حضرت فرمودند:

پس در هر سال زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: گاهى اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چه قدر به حسينعليه‌السلام جفا مى كنيد! آيا نمى دانى كه هزار فرشته براى خداست كه جملگى ژوليده و غبار آلود هستند و براى آن حضرت گريه كرده و مرثيه مى خوانند و از زيارت قبر امام حسينعليه‌السلام خسته و سست نمى شوند و ثواب زيارتشان براى زائرين مى باشد...

(حديث پنجم )

حسن بن عبد الرحمن بن محمد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از حنان بن سدير، وى مى گويد:

خدمت حضرت ابى جعفرعليه‌السلام بودم كه شخصى وارد شد و سلام كرد و نشست، حضرت ابو جعفر فرمودند از كدام شهر هستى؟

عرض كرد: مردى از اهل كوفه بوده، دوست دار شما مى باشم.

حضرت فرمودند:

آيا قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه زيارت مى كنى؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

در هر ماه چطور؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

در هر سال چطور؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

تو از خير محروم هستى، و حديث را ذكر فرمود (مقصود حديث شماره ١٢ از باب هشتم مى باشد)

(حديث ششم )

محمد بن جعفر مى گويد:

محمد بن الحسين، از جعفر بن بشير، از حماد بن عيسى، از ربعى بن عبد الله، از فضل بن يسار وى مى گويد: حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى فضيل چه قدر جفاكار هستيد، حسينعليه‌السلام را زيارت نمى كنيد، آيا نمى دانى چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و غبار آلود هستند تا روز قيامت بر آن حضرت گريه مى كنند؟!

متن:

٧- و عنه، عن محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن حماد، عن محمد ابن مسلم، عن زرارة، عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال كم بينكم و بين قبر الحسينعليه‌السلام ؟ قال: قلت: ستة عشر فرسخا، او سبعة عشر فرسخا، قال: اما تاتونه؟ قلت: لا، قال: ما اجفاكم ).

٨- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن الحسين بن الحسن بن ابان، عن محمد ابن اورمة، عن ابى عبد الله المومن، عن ابن مسكان، عن سليمان بن خالد (قال: سمعت ابا عبد اللهعليه‌السلام يقول: عجبا لاقوام يزعمون انهم شيعة لنا و يقال: ان احدهم يمر به دهره و لا ياتى قبر الحسينعليه‌السلام ، جفأ منه و تهاونا و عجزا و كسلا، اما و الله لو يعلم ما فيه من الفضل ما تهاون و لا كسل، قلت: جعلت فداك و ما فيه من الفضل؟ قال: فضل و خير كثير، اما اول ما يصيبه ان يغفر له ما مضى من ذنوبه، و يقال له: استانف العمل ).

٩- حدثنى حكيم بن داود بن حكيم، عن سلمة بن الخطاب، عن عبد الله ابن الخطاب، عن عبد الله نب محمد بن سنان، عن منيع: الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان، عن ابيه، قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام يا سدير تزور، قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قلت: جعلت فداك لا، قال: ما اجفاكم! فتزوره فى كل جمعة؟ قلت: لا قال: فتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة، قال: قد يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام - و ذكر الحديث -.

ترجمه:

(حديث هفتم )

از محمد بن جعفر، از محمد بن الحسين، از جعفر بن بشير، از حماد، از محمد بن مسلم، از زراره، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام .

حضرت فرمودند:

بين شما و بين قبر حسينعليه‌السلام چه قدر مسافت است؟

راوى مى گويد: عرض كردم: شانزده يا هفده فرسخ.

حضرت فرمودند:

آيا به زيارتش مى روى؟

عرض كردم:

خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفا كار هستى.

(حديث هشتم )

پدرم رحمه الله عليه، از حسين بن حسن بن ابان، از محمد بن اورمه، از ابى عبد الله مومن، از ابن مسكان، از سليمان بن خالد، وى مى گويد:

از حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمودند:

تعجب است از گروهى كه مى پندارند شيعه هستند ولى گفته مى شود روزگار بر ايشان مى گذرد و احدى از ايشان به زيارت قبر حسينعليه‌السلام نمى روند، چه از روى جفا بوده و چه تنبلى و سستى كرده و چه عاجز و ناتوان باشند و چه كسلى و بى حالى منشا آن باشند، به خدا سوگند اگر مى دانستند در زيارت آن حضرت چيست هرگز تنبلى و كسلى را به خود راه نمى دادند.

عرض كردم: فدايت شوم: چه فضيلتى در آن مى باشد؟

حضرت فرمودند:

فضل و خير بسيارى در آن مى باشد، اولين خيرى كه به زائر مى رسد آن است كه گناهان گذشته اش را خداوند آمرزيده و به او خطاب مى شود: از ابتدأ شروع به عمل بكن.

(حديث نهم )

حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن خطاب، از عبد الله بن خطاب، از عبد الله بن محمد بن سنان، از منيع بن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن، از حنان از پدرش، وى مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير، در هر روز قبر حسينعليه‌السلام را زيارت مى كنى؟

عرض كردم: فدايت شوم: خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفاكار هستيد! پس در هر جمعه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

در هر ماه آيا زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

در هر سال آيا به زيارتش مى روى؟

عرض كردم: گاهى اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چه قدر به حسينعليه‌السلام جفا كرده ايد و حديث را ذكر فرمودند (مقصود حديث شماره ٣ از باب نود و ششم مى باشد).

متن:

١٠- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - و جماعة مشايخى، عن سعد، عن محمد ابن - عيسى بن عبيد، عن محمد بن ناجية، عن محمد بن على، عن عامر بن كثير السراج النهدى، عن ابى الجارود، عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال: قال لى: كم بينك و بين قبر الحسينعليه‌السلام ؟ قلت يوم للراكب و و يوم و بعض يوم للماشى، قال: افتاتيه كل جمعة؟ قلت: لا ما آتيه الا فى حين قال: ما اجفاكم! اما لو كان قريبا منا لا تخذناه هجرة - اى نهاجر اليه -).

حدثنى جماعة مشايخى، عن احمد بن ادريس، عن محمد بن احمد، عن محمد بن ناجية، عن محمد بن على، عن عامر بن كثير النهدى السراج، عن ابى الجارود، عن ابى جعفرعليه‌السلام - مثله.

ترجمه:

(حديث دهم )

پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از اساتيدم، از سعد، از محمد بن عيسى بن عبيد، از محمد بن ناجيه، از محمد بن على، از عامر بن كثير السراج النهدى، از ابى الجارود، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام ، وى مى گويد:

حضرت به من فرمودند:

بين شما و قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام چه قدر مسافت است؟

عرض كردم: اگر كسى سواره رود يك روز و در صورتى كه پياده رود يك روز و مقدارى از روز.

فرمودند:

چه قدر جفأ كرده ايد! اگر قبر آن حضرت نزديك ما مى بود حتما به سويش هجرت مى كرديم.

جماعتى از اساتيدم، از احمد بن ادريس، از محمد بن احمد، از محمد بن ناجيه، از محمد بن على، از عامر بن كثير النهدى السراج، از ابى الجارود، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام مثل همين حديث را نقل كرده اند.

الباب الثامن و التسعون اقل ما يزار فيه الحسينعليه‌السلام و اكثر ما يجوز تاخير زيارته للغنى و الفقير

متن:

١- حدثنى جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله الموسوى، عن عبيد الله ابن نهيك، عن محمد بن ابى عمير، عن ابى ايوب، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام (قال: حق على الغنى ان ياتى قبر الحسينعليه‌السلام فى السنة مرتين، و حق على الفقير ان ياتيه فى السنة مرة ).

٢- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد بن - عيسى، عن على بن الحكم، عن عامر بن عمير؛ و سعيد الاعرج، عن ابى - عبد اللهعليه‌السلام (قال: ائتوا قبر الحسينعليه‌السلام فى كل سنة مرة ).

٣- حدثنى ابو العباس، عن محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن مسلم، عن عامر بن عمير؛ و سعيد الاعرج جميعا، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام (قال: ائتوا قبر الحسينعليه‌السلام فى كل سنة مرة ).

٤- حدثنى جعفر بن محمد بن عبد الله الموسوى، عن عبيد الله بن نهيك، عن ابن ابى عمير، عن حماد، عن الحلبى قال: سالت ابا عبد اللهعليه‌السلام عن زيارة قبر الحسين صلوات الله عليه، قال: فى السنة مرة، لانى اكره الشهرة.