باب صد و يكم ثواب زيارت حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضاعليه‌السلام
در طوس
ترجمه:
(حديث اول )
جماعتى از مشايخ و اساتيدم، از سعد، از احمد بن محمد بن عيسى، از داود الصرمى، از حضرت ابى جعفر ثانىعليه‌السلام
، وى گفت:
از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود:
كسى كه قبر پدرم را زيارت كند بهشت مال او است.
(حديث دوم )
حسن بن عبد الله، از پدرش عبد الله بن محمد بن عيسى، از داود الصرمى، از حضرت ابى جعفر ثانىعليه‌السلام
، وى گفت:
از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود:
كسى كه قبر پدرم را زيارت كند بهشت از آن او است.
(حديث سوم )
پدرم رحمه الله عليه، از سعد بن عبد الله نقل كرده كه وى گفت:
على بن ابراهيم الجعفرى، از حمدان ديوانى نقل نموده كه وى گفت:
داخل شدم بر حضرت ابو جعفر ثانىعليه‌السلام
و محضرش عرض كردم: اجر كسى كه پدر شما را در طوس زيارت كند چيست؟
حضرت فرمودند:
كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند خداوند گناهان سابق و لاحقش را بيامرزد.
حمدان مى گويد: پس از آن با ايوب بن نوح بن دراج ملاقات كردم و به او گفتم:
اى ابا حسين من از مولاى خود حضرت ابا جعفرعليه‌السلام
شنيدم كه مى فرمود:
كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند خداوند گناهان سابق و لاحقش را مى آمرزد.
ايوب گفت: مى خواهى اضافه تر از اين را برايت بگويم؟
گفتم: آرى.
ايوب گفت: شنيدم از آن حضرت كه اين فقره را مى فرمودند و اضافه كرده و مى گفتند: هنگامى كه روز قيامت شود منبرى براى او (زائر پدرم ) در مقابل منبر رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
نصب مى شود تا مردم از حساب فارغ شوند.
(حديث چهارم )
پدرم رحمه الله عليه گفت:
سعد گفت: على بن الحسين النيشابورى دقاق گفت:
ابو صالح شعيب بن عيسى برايم حديث گفت و نقل كرد كه صالح بن محمد همدانى گفت:
ابراهيم بن اسحق نهاوندى گفت كه حضرت ابوالحسن الرضاعليه‌السلام
فرمودند:
كسى كه من را زيارت كند در حالى كه خانه ام دور و مزارم بعيد است من روز قيامت در سه موطن به نزدش آمده تا او را از ترس ها و هولهاى قيامت برهانم:
الف: هنگامى كه كتاب ها (نامه هاى اعمال ) به دست راست و چپ داده مى شوند.
ب - در هنگام عبور از صراط.
ج - در وقت نهادن اعمال را در ميزان.
سعد مى گويد: اين حديث را بعدا از صالح بن محمد همدانى شنيدم.
متن:
٥- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد، عن ابراهيم بن ريان قال: حدثنى يحيى بن الحسن الحسينى قال: حدثنى على بن عبد الله بن قطرب، عن ابى الحسن موسىعليه‌السلام
(قال: مر به ابنه و هو شاب حدث، و بنوه مجتمعون عنده، فقال: ان ابنى هذا يموت فى ارض غربة، فمن زاره مسلما لامره عارفا بحقه، كان عند الله عزوجل كشهدأ بدر).
٦- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - و محمد بن يعقوب، عن على بن ابراهيم، عن حمدان بن اسحاق (قال: سمعت ابا جعفرعليه‌السلام
؛ او حكى لى عن رجل عن ابى جعفر- الشك من على بن ابراهيم - قال: قال ابو جعفرعليه‌السلام
: من زار قبر ابى بطوس غفر الله له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر فحججت بعد الزيارة، فلقيت ايوب بن نوح، فقال لى: قال ابو جعفر (الثانى )عليه‌السلام
: من زار قبر ابى بطوس غفر الله له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر، و بنى اله منبرا بحذأ منبر رسول الله و على صلوات الله عليهما حتى يفرغ الله من حساب الخلائق. فرايت ايوب بن نوح بعد ذلك و قد زار، فقال: جئت اطلب المنبر!.
ترجمه:
(حديث پنجم )
پدرم رحمة الله عليه، از سعد، از ابراهيم بن ريان، وى گفت:
يحيى بن حسن حسينى گفت: على بن عبد الله بن قطرب برايم حديث گفت از حضرت ابى الحسن موسىعليه‌السلام
وى گفت: فرزند آن حضرت در حالى كه جوان و كم سن بود به آن جناب مرور كرد و تمام فرزندانش نزدش جمع بودند، آن حضرت فرمودند:
اين پسرم (يعنى حضرت رضا)عليه‌السلام
در سرزمينى به حالت غربت از دنيا مى رود پس كسى كه او را زيارت كند و تسليم امرش بوده و به حقش عارف و آگاه باشد نزد خدا مقامش همچون مقام شهدأ بدر باشد.
(حديث ششم )
پدرم رحمه الله عليه، و محمد بن يعقوب، از على بن ابراهيم، از حمدان بن اسحاق، وى گفت:
از حضرت ابا جعفرعليه‌السلام
شنيدم يا برايم از شخصى و او از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام
نقل نمود (ترديد از على بن ابراهيم مى باشد) به هر صورت وى گفت: حضرت ابو جعفرعليه‌السلام
فرمودند:
كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند خداوند متعال گناهان سابق و لاحقش را مى آمرزد، پس بعد از زيارت به حج رفتم و ايوب بن نوع را ملاقات كردم و به من گفت: حضرت ابو جعفر ثانى فرمودند: كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند، خداوند گناهان سابق و لاحقش را بيامرزد و برايش منبرى در مقابل منبر رسول خدا و حضرت علىعليه‌السلام
بنا مى شود تا خلائق از حساب فارغ شوند.
بعد از آن ايوب بن نوح را ديدم كه آن حضرت را زيارت مى كرد و مى گفت: آمده ام به طلب منبر!
متن:
٧- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - و محمد بن الحسن؛ و على بن الحسين جميعا، عن سعد بن عبد الله بن ابى خلف، عن الحسن بن على بن عبد الله ابن المغيرة، عن الحسين بن سيف بن عميرة، عن محمد بن اسلم الجبلى، عن محمد بن سليمان (قال: سالت ابا جعفرعليه‌السلام
عن رجل حج حجة الاسلام فدخل متمتعا بالعمرة الى الحج، فاعانه الله على حجه و على عمرته، ثم اتى المدينة فسلم على رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
ثم اتاك عارفا بحقك يعلم انك حجة الله على خلقه، و بابه الذى يوتى منه فسلم عليك، ثم اتى ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام
فسلم عليه، ثم اتى بغداد فسلم على ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
، ثم انصرف الى بلاده، فلما كان وقت الحج رزقه الله ما يحج به فايهما افضل؟ هذا الذى قد حج حجة الاسلام يرجع و يحج ايضا او يرخج الى خراسان الى ابيك على بن موسىعليه‌السلام
فليسلم عليه؟ قال: بل ياتى خراسان فليسلم على ابى الحسن افضل، وليكن ذلك فى رجب، ولكن لا ينبغى ان يفعلوا هذا اليوم ت فان علينا و عليكم خوفا من السلطان و شنعة ).
٨- حدثنى محمد بن الحسن بن احمد، عن محمد بن الحسن الصفار، عن العباس بن معروف، عن على بن مهزيار قال: قلت لابى جعفرعليه‌السلام
: ما لمن زار قبر الرضاعليه‌السلام
؟ قال: (فله ) الجنة و الله.
ترجمه:
(حديث هفتم )
پدرم رحمة الله عليه و محمد بن الحسن و على بن الحسين جملگى از سعد ابن عبد الله بن ابى خلف، از حسن بن على بن عبد الله بن مغيره، از حسين بن سيف بن عميره، از محمد بن اسلم الجلبى، از محمد بن سليمان، وى مى گويد:
از حضرت ابا جعفرعليه‌السلام
راجع به مردى كه حجة الاسلام بجا مى آورد پرسيدم: وى براى انجام حج تمتع داخل مكه شد و خداوند بر انجام حج و عمره كمكش كرد، سپس به مدينه رفت و بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
سلام داد و آن جناب را زيارت كرد پس از آن به زيارت شما آمد در حالى كه به حق شما عارف بوده و مى داند كه شما حجت خدا بر خلايق هستيد.
و توجه دارد كه شما همان بابى هستيد كه شخص براى توجه الى الله بايد از آن باب وارد شود و به شما سلام داده و زيارتتان مى كند، سپس به زيارت حضرت ابا عبد الله الحسين سلام الله عليه رفته و به آن حضرت سلام مى دهد آن گاه به بغداد رفته و بر حضرت ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
سلام مى دهد و بعد به شهر خودش مراجعت مى كند، و پس از رسيدن موسم حج خداوند متعال حج را روزى او مى كند حال بفرمائيد كداميك از اين دو افضل و برتر هستند؟
حجة الاسلامى كه بجا آورد و برگشت و دوباره حج روزى او شده يا به خراسان رود و پدر بزرگوارتان حضرت على بن موسىعليه‌السلام
را سلام داده و زيارت كند؟
حضرت در جواب فرمودند:
بلكه افضل آن است كه به خراسان رود و بر پدرم حضرت ابى الحسن سلام داده و آن جناب را زيارت كند و شايسته است كه اين زيارت را در رجب انجام دهد ولى در اين روز به آن مبادرت نكند زيرا هم بر ما و هم بر شما از ناحيه سلطان خوف بوده و ممكن است در معرض تشنيع و بدگوئى واقع شويم.
(حديث هشتم )
محمد بن الحسن بن احمد، از محمد بن الحسن الصفار، از عباس بن معروف، از على بن مهزيار، وى گفت:
محضر حضرت ابى جعفرعليه‌السلام
عرض كردم: اجر كسى كه قبر حضرت رضا را زيارت كند چيست؟
حضرت فرمودند:
به خدا سوگند بهشت براى او است.
متن:
٩- حدثنى محمد بن الحسن، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن - محمد بن عيسى، عن احمد بن محمد بن ابى نصر البرنطى (قال: قرات فى كتاب ابى الحسن الرضاعليه‌السلام
: ابلغ شيعتى ان زيارتى تعدل عند الله الف حجة، قال: فقلت لابى جعفرعليه‌السلام
: الف حجة؟! قال: اى والله؛ و الف الف حجة لمن زاره عارفا بحقه ).
١٠- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - و على بن الحسين؛ و على بن محمد بن قولويه، عن على بن ابراهيم بن هاشم، عن ابيه، عن ابن ابى عمير، عن زيد النرسى، عن ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
(قال: من زار ابنى هذا- و او ما الى الحسن الرضا- فله الجنة ).
١١- حدثنى محمد بن يعقوب؛ و على بن الحسين؛ و غيرهما، عن على ابن ابراهيم، عن ابيه، عن على بن مهزيار (قال: قلت لابى جعفرعليه‌السلام
: جعلت فداك زيارة الرضا افضل ام زيارة ابى ابى عبد الله حسين بن علىعليه‌السلام
؟ قال: زيارة ابى افضل، و ذلك ان ابا عبد اللهعليه‌السلام
يزوره كل الناس، و ابى لا يزوره الا الخواص من الشيعة ).
و عنهم - رحمهم الله - عن على بن ابراهيم، عن حمدان بن اسحاق (قال: سمعت ابا جعفرعليه‌السلام
؛ او حكى لى رجل عن ابى جعفرعليه‌السلام
- الشك من على يقول: و ذكر مثل حديث ايوب بن نوح، حديث المنبر.
ترجمه:
(حديث نهم )
محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از احمد بن محمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى وى گفت:
در كتاب حضرت ابى الحسن الرضاعليه‌السلام
خواندم كه آن حضرت مرقوم فرموده بودند: برسان به شيعيانم كه زيارت من نزد خدا معادل با هزار حج است.
مى گويد: به حضرت ابى جعفرعليه‌السلام
عرض كردم: معادل با هزار حج است؟!
حضرت فرمودند:
بلى به خدا قسم بلكه كسى كه ايشان را زيارت كند در حالى كه عارف به حقش باشد ثواب يك ميليون حج به او داده مى شود.
(حديث دهم )
پدرم رحمة الله عليه و على بن الحسين و على بن محمد بن قولويه، از على ابن ابراهيم بن هاشم، از پدرش از ابن ابى عمير، از زيد النرسى، از حضرت ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
آن حضرت فرمودند:
كسى كه اين فرزندم (اشاره به حضرت رضا كردند،عليه‌السلام
را زيارت كند بهشت از آن او است.
(حديث يازدهم )
محمد بن يعقوب و على بن الحسين، و غير اين دو از على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن مهزيار وى گفت: محضر ابى جعفرعليه‌السلام
عرض كردم: فدايت شوم زيارت حضرت رضاعليه‌السلام
افضل است يا زيارت ابى عبد الله حسين بن علىعليه‌السلام
؟
حضرت فرمودند:
زيارت پدرم افضل است زيرا حضرت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام
را هر گروهى از مردم زيارت مى كنند ولى پدرم را زيارت نمى كند مگر شيعيان خاص و خالص ما.
و از محمد بن يعقوب و على بن الحسين و غير اين دو رحمه الله عليه از على بن ابراهيم، از حمدان بن اسحق نقل شده كه وى گفت: از حضرت ابو جعفرعليه‌السلام
شنيدم يا شخصى از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام
برايم نقل كرد (شك و ترديد از على بن ابراهيم است ) كه آن حضرت فرمودند:... و حديثى مانند حديث ايوب بن نوح كه به حديث منبر مشهور است را ذكر فرمود.
متن:
١٢- حدثنى محمد بن يعقوب، عن محمد بن يحيى العطار، عن على ابن الحسين النيسابورى،: ابراهيم بن محمد، عن عبد الرحمن بن سعيد المكى، عن يحيى بن سليمان المازنى، عن ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
(قال: من زار قبر ولدى كان له عند الله سبعون حجة مبرورة، قال: قلت: سبعين حجة؟! قال: نعم: و سبعمائة حجة، قلت: سبعمائة حجة؟ قال: نعم؛ و سبعين الف حجة، قلت و سبعين الف حجة، قال: نعم؛ و رب حجة لا تقبل، من زاره و بات عنده ليلة كان كمن زار الله فى عرشه، قلت؛ كمن زار الله فى عرشه؟! قال: نعم اذا كان يوم القيامة كان على عرش الله اربعة من الاولين و اربعة من الاخرين، اما الاربعة الذين هم من الاولين فنوح و ابراهيم و موسى و عيسىعليه‌السلام
، و اما الاربعة الذين هم من الاخرين فمحمد و على و الحسن و الحسين صلوات الله عليهم اجمعين، ثم يمد المضار، فيقعد معنا من زار قبور الائمة؛ الا ان اعلاهم درجة و اقربهم حبوة من زار قبر ولدى علىعليه‌السلام
-).
حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد بن عبد الله قال: حدثنى على بن الحسين النيسابورى (قال: حدثنى ابراهيم بن رئاب ) بهذا الاسناد مثله.
ترجمه:
(حديث دوازدهم )
محمد بن يعقوب، از محمد بن يحيى العطار، از على بن حسين نيشابورى، از ابراهيم بن محمد، از عبد الرحمن بن سعيد المكى، از يحيى بن سليمان مازنى، از ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام
، حضرت فرمودند:
كسى كه قبر فرزندم را زيارت كند براى او نزد خدا ثواب هفتاد حج مقبول مى باشد.
راوى مى گويد: محضرش عرضه داشتم: ثواب هفتاد حج؟!
حضرت فرمودند:
بلى، بلكه ثواب هفتصد حج؟!
عرض كردم: هفتصد حج؟!
فرمودند: بلى، بلكه ثواب هفتاد هزار حج.
عرض كردم: هفتاد هزار حج؟!
فرمودند: بلى، از اين گذشته حج مقبول واقع نمى شود، كسى كه آن حضرت را زيارت كند و شب را نزد آن جناب بيتوته كند مثل كسى است كه خدارا در عرش زيارت كرده.
عرض كردم: مثل كسى كه خدا را در عرش زيارت كرده؟!
حضرت فرمودند:
بلى، هنگامى كه قيامت به پا شود چهار تن از اولين و چهار تن از آخرين روى عرش خدا هستند.
اما چهار تن از اولين عبارتند از:
حضرت نوح و ابراهيم و موسى و عيسىعليه‌السلام
.
و اما چهار تن از متاخرين عبارتند از:
حضرت محمد و على و حسن و حسينصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
.
سپس مجلش كشيده شده و در آن توسعه داده مى شود و كسانى كه قبور ائمه را زيارت كرده اند با ما روى عرش مى نشينند.
توجه داشته باش كسى كه قبر فرزندم علىعليه‌السلام
را زيارت كرده باشد درجه اش از ديگران اعلى و عطيه اهدائى او بهتر از سايرين مى باشد.
پدرم رحمة الله عليه، از سعد بن عبد الله نقل كرده كه وى گفت:
على بن الحسين النيشابورى گفت: ابراهيم بن رئاب حديثى مثل اين حديث را با همين اسناد نقل نموده است.
الباب الثانى و المائة زيارة قبر ابى الحسن الرضاعليه‌السلام
متن:
١- حدثنى حكيم بن داود بن حكيم، عن سلمة بن الخطاب، عن عبد الله ابن احمد، عن بكر بن صالح، عن عمرو بن هشام - عن رجل من اصحابنا- (قال: اذا اتيت الرضا على بن موسىعليه‌السلام
فقل:
(اللهم صلى على على بن موسى الرضا المرتضى، الامام التقى النقى، و حجتك على من فوق الارض ومن تحت الثرى، الصديق الشهيد، صلاة كثيرة نامية زاكية متواصلة متواترة مترادفة، كافضل ماصليت على احد من اوليائك ).
وروى عن بعضهم قال: اذا اتيت قبر على بن موسى الرضا بطوس فاغتسل عند خروجك من منزلك و قل حين تغتسل:
(اللهم طهرنى، و طهر قلبى، و اشرح لى صدرى، و اجر على لسانى مدحتك و الثنأ عليك، فانه لا قوة الا بك، اللهم اجعله لى طهورا و شفأ (و نورا)).
و تقول حين تخرج:
(بسم الله و بالله و الى الله، و الى ابن رسوله، حسبى الله، توكلت على الله، اللهم اليك توجهت، واليك قصدت، و ما عندك اردت ).
فاذا خرجت فقف على باب دارك و قل:
(اللهم اليك وجهت وجهى، و عليك خلفت اهلى و مالى و ما خولتنى و بك، و ثقت فلا تخيبنى يا من لا يخيب من اراده، و لا يضيع من حفظه صل على محمد و آل محمد، و احفظنى بحفظك، فانه لا يضيع من حفظت ).
فاذا وافيت سالما ان شأ الله فاغتسل و قل حين تغتسل:
اللهم طهرنى، و طهر قلبى، و اشرح لى صدرى، و اجر على لسانى مدحتك و محبتك، و الثنأ عليك، فانه لا قوة الا بك، و قد علمت ان قوة دينى التسليم لامرك و الاتباع لسنة نبيك، و الشهاده على جميع خلقك، اللهم اجعله لى شفأ و نورا، انك على كل شى قدير.
0%
نویسنده: بن قولويه القمى مترجم :ذهنى تهرانى
