باب هفتاد و يكم ثواب كسى كه در روز عاشورأ امام حسينعليه‌السلام
را زيارت كند
ترجمه:
(حديث اول )
پدرم و برادرم و جماعتى از مشايخ و اساتيدم رحمة الله عليه، از محمد بن يحيى، از محمد بن على مدائنى نقل كرده اند كه وى گفت:
محمد بن سعيد بجلى، از قبيصه از جابر جعفى برايم نقل كرد كه جابر گفت: در روز عاشورا محضر مبارك حضرت جعفر بن محمدعليه‌السلام
رسيدم، حضرت به من فرمودند:
اين گروه (زائرين ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام
) زوار خدا بوده و بر مزور واجب است كه زائر را اكرام نمايد، كسى كه نزد قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام
در شب عاشورأ بيتوته كند روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه به خود خودش آلوده بوده گويا در ركاب حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام
در عرصه كربلا شهيد گشته است.
و نيز فرمودند:
و كسى كه قبر امام حسينعليه‌السلام
را روز عاشورأ زيارت كرده و بالاى قبر بيتوته نمايد مثل كسى است كه در مقابل آن حضرت شهيد شده باشد.
متن:
حدثنى ابو على محمد بن همام قال: حدثنى جعفر بن محمد بن مالك الفزارى قال: حدثنى احمد بن على بن عبدى الجعفى قال: حدثنى حسين بن سليمان، عن الحسين بن راشد، عن حماد بن عيسى، عن حريز، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام
من زار الحسين يوم عاشورأ و جبت له الجنة.
ترجمه:
(حديث دوم )
ابو على محمد بن همام مى گويد:
جعفر بن محمد بن مالك فزارى مى گويد: احمد بن على بن عبيد جعفى گفت:
حسين بن سليمان، از حسين بن راشد، از حماد بن عيسى، از حريز، از حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام
نقل كرد كه آن حضرت فرمودند:
كسى كه حضرت امام حسينعليه‌السلام
را روز عاشورأ زيارت كند بهشت بر او واجب مى گردد.
متن:
و حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن يعقوب بن يزيد الانبارى، عن محمد بن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام
قال: من زار قبر الحسين بن علىعليه‌السلام
يوم عاشورأ عارفا بحقه كان كمن زار الله فى عرشه.
ترجمه:
(حديث سوم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى، از پدرش، از يعقوب بن يزيد انبارى، از محمد بن ابى عمير، از زيد شحام، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام
آن حضرت فرمودند:
كسى كه قبر مطهر حضرت حسين بن علىعليه‌السلام
را در روز عاشورأ زيارت كند در حالى كه عارف به حق آن حضرت باشد مثل كسى است كه خدا را در عرش زيارت كرده است.
متن:
حدثنى الحسين بن محمد بن عامر، عن المعلى بن محمد، عن محمد ابن جمهور العمى عمن ذكره عنهمعليه‌السلام
قال: من زار (قبر) الحسينعليه‌السلام
يوم عاشورأ كان كمن تشحط بدمه بين يديهعليه‌السلام
.
ترجمه:
(حديث چهارم )
حسين بن محمد بن عامر، از معلى بن محمد، از محمد بن جمهور عمى، از كسى كه ذكرش نموده، از ائمه معصومينعليه‌السلام
فرمودند:
كسى كه قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام
را در روز عاشورأ زيارت كند، مانند كسى است كه در مقابل آن حضرت به خون خودش آلوده شده باشد.
متن:
و روى محمد بن ابى سيار المدائنى باسناده قال: من سقى يوم عاشورأ عند قبر الحسينعليه‌السلام
كان كمن سقى عسكر الحسينعليه‌السلام
و شهد معه.
ترجمه:
(حديثى پنجم )
و محمد بن ابى سيار مدائنى به اسنادش روايت كرده كه گوينده فرمود:
كسى كه روز عاشورأ نزد قبر مطهر امام حسينعليه‌السلام
كسى را آب دهد مانند كسى است كه لشكريان امام حسينعليه‌السلام
را آب داده و در ركاب حضرت شهيد شده باشد.
متن:
حدثنى جعفر بن محمد بن ابراهيم الموسوى، عن عبيد الله بن نهيك، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن جعفر بن محمد الصادقعليه‌السلام
(قال: من زار الحسينعليه‌السلام
ليلة النصف من شعبان غفر الله له ما تقدم من ذنوبه و ما تاخر، و من زاره يوم عرفةُ كتب الله له ثواب الف حجة متقبلة و الف عمرة مبرورة، و من زاره يوم عاشورأ فكانما زار الله فوق عرشه ).
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر، عن ابيه عبد الله ابن جعفر الحميرى، عن محمد بن الحسين، عن حمدان بن المعافا، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام
و ذكره مثله.
ترجمه:
(حديث ششم )
جعفر بن محمد بن ابراهيم موسوى، از عبيد الله بن نهيك، ازابن ابى عمير، از زيد شحام، از جعفر بن محمد الصادقعليه‌السلام
حضرت فرمودند:
كسى كه حضرت امام حسينعليه‌السلام
را شب نيمه شعبان زيارت كند خداوند متعال گناهان گذشته و آينده اش را مى آمرزد، و كسى كه آن حضرت را روز عرفه زيارت نمايد خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمره قبول شده را برايش مى نويسد، و كسى كه آن حضرت را روز عاشورأ زيارت نمايد مانند كسى است كه حق تعالى را بالاى عرشش زيارت كرده باشد.
محمد بن عبد الله بن جعفر، از پدرش، از عبد الله بن جعفر حميرى، از محمد بن الحسين، از حمدان بن معافا، از ابن ابى عمير، از زيد شحام، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام
نقل كرده، و حديثى مثل حديث مذكور را ذكر نموده است.
متن:
حدثنى حكيم بن داود بن حكيم؛ و غيره، عن محمد بن موسى الهمدانى، عن محمد بن خالد الطيالسى، عن سيف بن عميرة، و صالح بن عقبة جميعا، عن علقمة بن محمد الحضرمى؛ و محمد بن اسماعيل، عن صالح ابن عقبة، عن مالك الجهنى، عن ابى جعفر الباقرعليه‌السلام
قال من زار الحسينعليه‌السلام
يوم عاشورأ من المحرم حتى يظل عنده باكيا لقى الله تعالى يوم القيامة بثواب الفى الف حجة و الفى الف عمرة، و الفى الف غزوة و ثواب كل حجد و عمرة و غروة كثواب من حج و اعتمر و غزا مع رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
و مع الائمة الراشدين صلوات الله عليهم اجمعين.
ترجمه:
(حديث هفتم )
حكيم بن داود بن حكيم و غيرش، از محمد بن موسى همدانى، از محمد بن خالد طيالسى، از يوسف بن عميره و صالح بن عقبه جملگى، از علقمة بن محمد حضرمى و محمد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از مالك جهنى، از حضرت ابى جعفر الباقرعليه‌السلام
، حضرت فرمودند: كسى در روز عاشورأ يعنى روز دهم محرم الحرام حضرت امام حسينعليه‌السلام
را زيارت كند و روز را تا شب با حالتى گريان نزد آن حضرت بماند روز قيامت خدا را ملاقات كند در حالى كه خداوند متعال ثواب دو ميليون عمره و دو ميليون مرتبه جهاد را به وى بدهد.
شايان توجه است كه ثواب هر حج و عمره و جهادى همچون ثواب كسى است كه حج و عمره و جهاد را در معيت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
و ائمه راشدين صلوات الله عليهم اجمعين بجا آورده باشد.
متن:
قال: قلت: جعلت فداك فما لمن كان فى بعد البلاد و اقصيها و لم يمكنه المسير اليه فى ذلك اليوم؟ قال: اذا كان ذلك اليوم برز الى الصحرأ او صعد سطحا مرتفعا فى داره، و اوما اليه بالسلام، و اجتهد على قاتله بالدعأ وصلى بعده ركعتين يفعل ذلك فى صدر النهار قبل الزوال، ثم ليندب الحسينعليه‌السلام
و يبكيه و يامر من فى داره بالبكأ عليه، يقيم فى داره مصيبته باظهار الجزع عليه، و يتلاقون بالبكأ بعضهم بعضا فى البيوت، ليعز بعضهم بعضا بمصاب الحسينعليه‌السلام
، فانا ضامن لهم اذا فعلوا ذلك على الله عزوجل جميع هذا الثواب، فقلت: جعلت فداك و انت الضامن لهم اذا فعلوا ذلك و الزعيم به؟ قال: انا الضامن لهم ذلك و الزعيم لمن فعل ذلك.
ترجمه:
(دنباله حديث هفتم )
علقمه مى گويد: محضر مبارك امام پنجمعليه‌السلام
عرضه داشتم:
فدايت شوم، اجر و ثواب كسى كه در شهرهاى دوردست و بلاد غريب و بعيد بوده به طورى كه برايش امكان ندارد در چنين روزى (روز عاشورأ) به زيارت حضرت بشتابد؟
امامعليه‌السلام
فرمودند:
وى در چنين روزى به صحرأ رفته يا به پشت بام بلندى در خانه اش بر آيد و با سلام به حضرت اشاره كرده سپس در نفرين بر قاتلان آن حضرت سعى و كوشش نموده و پس از آن دو ركعت نماز بخواند.
البته توجه داشته باشد كه اين زيارت را در روز قبل از ظهر انجام دهد، سپس براى امام حسينعليه‌السلام
ندبه و گريه نموده و به كسانى كه در خانه مى باشند نيز امر نمايد كه براى آن حضرت بگريند و با اظهار جزع و فزع بر آن جناب در خانه اش اقامه مصيبت نمايد و مواظب باشند هر گاه اهل خانه يكديگر را ملاقات كردند با گريه باشند و لازم است برخى از آنها بعضى ديگر را نسبت به مصيبت حضرت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام
تسليت دهند و در صورتى كه به اين دستورهائى كه داده شد عمل كنند من ضامن مى شوم كه حقتعالى تمام ثواب هائى كه ذكر شد را به ايشان اعطأ فرمايد.
محضر مباركش عرض كردم: فدايت شوم شما براى ايشان ضامن اين ثوابها مى شويد؟
حضرت فرمودند:
در صورتى كه به دستورهاى داده شده عمل كنند البته من ضامن آن مى باشد.
متن:
قال: قلت: فكيف يعزى بعضهم بعضا؟ قال: يقولون: عظم الله اجورنا بمصابنا بالحسينعليه‌السلام
، و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدى من آل محمد؛ فان استطعت ان لا تنتشر يومك فى حاجة فافعال، فانه يوم نحس لا تقضى فيه حاجة، و ان قضيت لم يبارك له فيها و لم ير رشدا، و لا تدخرن لمنزلك شيئا، فانه من ادخر لمنزله شيئا فى ذلك اليوم لم يبارك له فيما يدخره و لا يبارك له فى اهله، فمن فعل ذلك كتب له ثواب الف الف حجة و الف الف عمرة، و الف الف غزوة كلها مع رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
و كان له ثواب مصيبة كل نبى و رسول و صديق و شهيد مات او قتل منذ خلق الله الدنيا الى ان تقوم الساعة.
ترجمه:
(دنبال حديث هفتم )
علقمه مى گويد: محضر مبارك امامعليه‌السلام
عرض كردم: اگر بعضى خواهند برخى ديگر را تسليت بدهند چگونه و چه بگويند:
حضرت فرمودند:
بگويند:
عظم الله اجورنا بمصابنا با الحسينعليه‌السلام
، و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدى من آل محمد صلوات الله علهيم
(خداوند متعال اجرها و ثواب هاى عزادار بودن ما را براى امام حسينعليه‌السلام
زياد گردانده و ما و شما را در ركاب ظفر قرين ولى آن حضرت، حضرت امام مهدى قائم آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين از طلب كنندگان خون آن جناب قرار دهد).
و اگر قدرت و توانائى اين را داشتى كه آن روز (روز عاشورأ) را بدنبال نيازمندى هايت نروى البته مرو چه آنكه اين روز، روز نحسى بوده و حاجت در آن روا نمى گردد و اگر هم حاجت بر آورده شود براى شخص حاجت من مبارك نبوده و وى خير نخواهد ديد.
توجه داشته باشد در آن روز در منزلت آذوقه اى را ذخيره نكنى چه آنكه اگر كسى در آن روز در منزلش چيزى را ذخيره كند برايش ميمون و مبارك نبوده و براى اهلش نيز بركت نخواهد داشت.
بنابر اين كسى كه به اين دستورها عمل كند ثواب هزار هزار حج و هزار هزار عمره و هزار هزار جهاد كه تمامى را در ركاب رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
انجام داده باشد برايش نوشته مى شود و همچنين خداوند متعال ثواب هر مصيبتى كه به انبيأ و رسل و صديقين و شهدائى كه فوت كرده يا كشته شده اند رسيده است را از بدو خلقت دنيا تا انقراض عالم و قيام قيامت به او اعطأ مى فرمايد.
متن:
قال صالح بن عقبة الجهنى و سيف بن عميرة: قال علقمة بن محمد الحضرمى: فقلت لابى جعفرعليه‌السلام
: علمنى دعأ ادعو به فى ذلك اليوم اذا انا زرته من قريب، و دعأ ادعو به اذا لم ازره من قريب، و او مات اليه من بعد البلاد و من سطح دارى بالسلام، قال: فقال: يا علقمة اذا انت صليت ركعتين بعد ان تومى اليه بالسلام و قلت عند الايمأ اليه و من بعد الركعتين هذا القول فانك اذا قلت ذلك فقد دعوت بما يدعو به من زاره من الملائكة، و كتب اله لك بها الف الف حسنة و محى عنك الف الف سيئة، و رفع لك مائة الف الف درجة، و كنت ممن استشهد مع الحسين بن علىعليه‌السلام
حتى تشاركهم فى درجاتهم، و لا تعرف الا فى الشهدأ الذين الستشهدوا معه، و كتب لك ثواب كل نبى و رسول و زيارة من زار الحسين بن علىعليه‌السلام
منذ يوم قتل،
ترجمه:
(دنباله حديث هفتم )
صالح بن عقبه جهنى و سيف بن عميره مى گويند:
علقمة بن محمد حضرمى مى گويد:
محضر مبارك ابى جعفرعليه‌السلام
عرض كردم:
دعائى به من تعليم فرمائيد كه در آن روز وقتى از نزديك به زيارت آن حضرت رفتم آن را خوانده و دعائى يادم دهيد كه هر گاه از نزديك به زيارت آن جناب نرفته بلكه از شهرهاى دور و پشت بام به آن حضرت اشاره سلام دادم آن را بخوانم.
حضرت فرمودند: اى علقمه: بعد از آنكه با اشاره به آن حضرت سلام دادى و پس از آن، دو ركعت نماز خواندى و هنگام اشاره و پس از خواندن دو ركعت اگر اين دعأ و زيارت را كه شرحش را برايت مى گويم خواندى پس به آنچه فرشتگان زائر آن حضرت دعأ كرده اند تو نيز دعأ نموده اى و خداوند متعال براى تو هزار هزار حسنه نوشته و هزار هزار گناه محو مى فرمايد و صد هزار هزار درجه مقام و مرتبه تو را بالا برده و تو را از كسانى قرار مى دهد كه با حضرت حسين بن علىعليه‌السلام
شهيد شده اند و بدين ترتيب در درجه ايشان قرارت مى دهد و شناخته نمى شوى مگر در زمره شهدائى كه با آن حضرت شهيد شده اند و ثواب تمام انبيأ و رسولان و كسانى كه زيارت امام حسينعليه‌السلام
را از زمان شهادتش تا به الان نموده اند را برايت مى نويسد.
متن:
(تقول ): (السلام عليك يا ابا عبد الله، السلام عليك يا بن رسول الله، (السلام عليك يا خيرة الله و ابن خيرته ) السلام عليك يابن اميرالمومنين و ابن سيد الوصيين، السلام عليك يابن فاطمة سيدة نسأ العالمين، السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره و الوتر الموتور، السلام عليك و على الارواح التى حلت بفنائك و اناخت برحلك، عليكم منى جميعا سلام الله ابدا ما بقيت و بقى الليل و النهار، يا ابا عبد الله لقد عظمت (الرزية و جلت ) المصيبة بك علينا و على جميع اهل السماوات (و الارض )، فلعن الله امة اسست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم؛ و ازالتكم، و لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم (برئت الى الله و اليكم منهم ) و من اشياعهم و اتباعهم، يا ابا عبد الله انى سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم الى يوم القيامة، فلعن الله ال زياد و آل مروان، و لعن الله بنى امية قاطبة، و لعن الله ابن مرجانة، و لعن الله عمر بن سعد و لعن الله شمرا، و لعن الله امة اسرجت و الجمت و تهيات لقتالك.
ترجمه:
دنباله حديث هفتم و كيفيت خواندن زيارت عاشورا
حضرت سلام الله عليه به علقمه فرمودند:
در زيارت ابا عبد الله الحسين روز عاشورأ بگو:
سلام بر تو اى ابا عبد الله، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده اش، سلام بر تو اى فرزند امير مومنان و فرزند سرور جانشينان، سلام بر تو اى پسر فاطمه كه سرور بانوان عالم مى باشد، سلام بر تو اى خون خدا (يعنى خدا صاحب خون تو و طلب كننده آن است ) و فرزند خون خدا و تنها مانده اى كه خونخواهى نشده است، سلام بر تو و بر روح هاى مطهرى كه در اطراف تو بوده و در ماوى و مكان تو فرود آمده و اقامت نموده اند، بر شما باد جملگى از طرف من سلام و رحمت خدا براى هميشه و تا مادامى كه من باقى بوده و شب و روز باقى هستند،اى ابا عبد الله محققا عزاى شما بزرگ بوده و مصيبت وارده بر شما بر ما و تمام اهل آسمانها و زمين گران مى باشد، پس خداوند متعال گروهى را كه اساس و پايه هاى ظلم و ستم بر شما اهل بيت پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
را بنا نهاده لعنت كند و از رحمتش به دورشان دارد، و گروهى را كه شما را از مقام و منزلتتان بازداشتند لعنت فرمايد، و همچنين خدا لعنت كند كسانى را كه شما را از مرتبه اى كه حق شما است و خداوند متعال براى شما ترتيب داده بر كنار نمودند، و لعنت نمايد جماعتى را كه شما را كشتند و لعنت نمايد آنان را كه براى قاتلين شما تمهيد اسباب كرده و بدينوسيله ايشان را بر كشتن شما متمكن ساختند، بسوى خدا و شما از اين گروه و از پيروان و تابعين ايشان بى زارى مى جويم،اى ابا عبد الله من با كسى كه با شما در صلح بوده در صلح هستم و با آنكس كه با شما در جنگ مى باشد تا روز قيامت در جنگ و حرب خواهم بود، پس خدا لعنت كند دودمان زياد و دودمان مروان را و لعنت كند تمام بنى اميه را و لعنت نمايد فرزند مرجانه را و لعنت كند عمر بن سعد را و لعنت نمايد شمر را و لعنت كند جماعتى را كه اسبها را زين كرده و لجام زده و خود را آماده براى كشتند نمودند.
متن:
يا ابا عبد الله بابى انت و امى لقد عظم مصابى بك، فاسال الله الذى اكرم مقامك ان يكرمنى بك و يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من آل محمد صل الله عليه و آله، اللهم اجعلنى وجيها عندك بالحسين فى الدنيا و الاخرة، يا سيدى يا ابا عبد الله انى اتقرب الى الله تعالى و الى رسوله و الى امير المومنين و الى فاطمة و الى الحسن و اليك، صلى الله عليك و سلم، و عليهم بموالاتك يا ابا عبد الله و بالبرأة من اعدائك و ممن قاتلك و نصب لك الحرب، و من جميع اعدائكم، و بالبرأة ممن اسس الجور و بنى عليه بنيانه و اجرى ظلمه و جوره عليكم و على اشياعكم، برئت الى الله و اليكم منهم، و اتقرب الى الله ثم اليكم بموالاتكم و موالاة وليكم و البراة من اعدائكم، و من الناصبين لكم الحرب و البرأة من اشياعهم و اتباعهم، انى سلم لمن سالمكم، و حرب لمن حاربكم، و ولى لمن والاكم، و عدو لمن عاداكم فاسال الله الذى اكرمنى بمعرفتكم و معرفة اوليائكم و رزقنى البرأة من اعدائكم ان يجعلنى معكم فى الدنيا و الاخرة، و ان يثبت لى عندكم قدم صدق فى الدنيا و الاخرة، و اساله ان يبلغنى المقام المحمود لكم عند الله، و ان يرزقنى طلب ثاركم مع امام مهدى ناطق لكم، و اسال الله بحقكم و بالشان الذى لكم عنده ان يعطينى بمصابى بكم افضل ما اعطى مصابا بمصيبة اقول: (انا لله و انا اليه راجعون )، يا لها من مصيبة، ما اعظمها و اعظم رزيتها فى الاسلام! و فى جميع اهل السماوات و الارض.
ترجمه:
دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ
اى ابا عبد الله پدر و مادرم فدايت شوند به خدا قسم مصيبت شما بر من گران و بزرگ است، پس از خدائى كه مقام كرامت به تو داده درخواست مى كنم به واسطه شما من را نيز مورد كرامتش قرار دهد و روزى من نمايد كه همراه امام كمك شده از آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
خون تو را طلب نمايم، بار خدايا به واسطه حسينعليه‌السلام
در دنيا و آخرت من را نزد خودت آبرومند قرار بده،اى آقاى من،اى ابا عبد الله من به خداى تعالى و به رسولشصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
و به امير المومنينعليه‌السلام
و به فاطمه سلام الله عليها و به حسنعليه‌السلام
به سوى تو بواسطه دوست داشتن و محبتم به شما و بى زارى جستن از دشمنانت و از كسانى كه تو را كشتند و جنگ با تو را به پا كردند و به واسطه تبرى و بى زارى از كسانى كه جور و ستم را پايه نهاده و ساختمان ظلم را بر آن بنا نهادند و بدنبالش بر شما و شيعيان شما ظلم و جور نمودند تقرب مى جويم، از ايشان بسوى خدا و تو تبرى مى جويم و بواسطه دوست داشتنم شما و دوستان شما را به سوى خدا و سپس به سوى شما تقرب مى جويم و به واسطه بى زارى از دشمنان شما و كسانى كه جنگ با شما را به پا نمودند و نيز به واسطه بى زارى از شيعيان و تابعين اعدأ به خدا تقرب مى جويم، من با كسانى كه با شما در صلح هستند در صلح بوده و با آنانكه با شما حرب و جنگ مى كنند حرب مى نمايم، كسى كه شما را دوست دارد و بيزارى از دشمنانتان را روزى من قرار داد درخواست مى كنم كه در دنيا و آخرت من را همراه شما قرار داده و در هر دو نشئه براى من قدم و گامى صدق نزد شما ثابت نمايد، و از او مى خواهم كه من را به مقام محمود و پسنديده اى كه شما نزد حضرتش داريد برساند و نيز روزى من كند كه در ركاب ظفر حضرت امام مهدىعليه‌السلام
كه ناطق شما است خون شما را مطالبه كنم، و از ذات اقدسش مى خواهم كه به حقانيت شما و به شان و مرتبه اى كه نزد او داريد به واسطه عزادارى من براى شما برترين اجرى را كه به مصيبت ديدگان مى دهد به من عطأ بفرمايد.
در مقام اظهار مصيبت مى گويم: انا لله و انا اليه راجعون، واى از اين مصيبت، چقدر بزرگ است و چه قدر عزاى آن در اسلام و بين جميع اهل آسمانها و زمين گران و سنگين مى باشد.
متن:
اللهم اجعلنى فى مقامى هذا ممن تناله منك صلوات و رحمة و مغفرة، اللهم اجعل محياى محيا محمد و آل محمد، و مماتى ممات محمد و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
، اللهم ان هذا يوم تنزلت فيه اللعنة على آل زياد و آل امية و ابن آكلة الاكباد، اللعين بن اللعين، على لسان نبيك، فى كل موطن و موقف وقف فيه نبيكصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
، اللهم العن ابا سفيان و معاوية، و على يزيد بن معاوية اللعنة ابد الابدين، اللهم فضاعف عليهم اللعنة ابدا لقتلهم الحسين (عليه‌السلام
) اللهم انى اتقرب اليك فى هذا اليوم فى موقفى هذا و ايام حياتى بالبرأة منهم و اللعنة عليهم، و بالموالاة لنبيك محمد و اهل بيت نبيك صلى الله عليه و عليهم اجمعين.
ترجمه:
(دنباله حديث هفتم )
(وبقيه زيارت عاشورأ)
بار خدايا قرار بده من را در اين مقام و مرتبه اى كه دارم از كسانى كه مى رسد به آنان درودها و رحمت و آمرزشى از توبه ايشان، خداوندا زيستن من را همچون زيستن محمد و آل محمد و مردنم را مانند مردن محمد و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
قرار بده، بار خدايا بدرستى كه امروز، روزى است كه لعنت بر دودمان زياد و اميه و پسر خورنده جگرها يعنى ملعون بن ملعون بوسيله زبان پيامبرت فرود آمده و درهر سرزمين و مكانى كه پيامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
در ان وقوف و درنگ داشته باشد، خداوندا ابوسفيان و معاويه و يزيد پسر معاويه را براى هميشه مورد لعنتت قرار بده، خداوندا لعنت خود را بر ايشان براى ابد چند برابر نما زيرا ايشان حسينعليه‌السلام
را كشتند، بار خدايا بدرستى كه من در اين روز و در اين مكان و در طول مدت زندگانيم بواسطه بى زارى از ايشان و درخواست لعنت بر ايشان و به واسطه دوست داشتن پيامبرت يعنى حضرت محمد و دوست داشتن اهل بيت پيامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
به تو تقرب مى جويم.
متن:
ثم تقول مائة مرة:
(اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد، و آخر تابع له على ذلك، اللهم العن العصابة التى جاهدت الحسين و شايعت و بايعت (اعداه ) على قتله و قتل انصاره، اللهم العنهم جميعا).
ثم قل مائة مرة:
السلام عليك يا ابا عبد الله و على الارواح التى حلت بفنائك، و اناخت برحلك، عليكم منى سلام الله ابدا مابقيت و بقى الليل و النهار، و لا جعله الله آخر العهد من زيارتكم، السلام على الحسين و على على بن الحسين و على اصحاب الحسين صلوات الله عليهم اجمعين.
ترجمه:
دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ
سپس صد مرتبه بگو:
بار خدايا لعنت نما اولين ستمگرى را كه با گرفتن حق محمد و آل محمد به ايشان ستم و ظلم نمود و آخرين كسى كه از اين ستمگران در گرفتن حق ايشان تبعيت كرد، خداوندا لعنت نما گروهى را كه حسينعليه‌السلام
را انكار كرده و آن جناب را نپذيرفته و دشمنان حضرت را تبعيت كرده و با آنان بيعت نموده و بر قتل آن حضرت و كشتن يارانش با ايشان هم قسم شدند،
خداوندا همگى آنان را لعنت نما و از رحمتت دورشان بگردان.
پس از آن صد مرتبه بگو:
سلام بر تواى ابا عبد الله و بر ارواح طيبه اى كه اطرافت را گرفته و در ماواى و مكان تو فرود آمده و اقامت نموده اند، از جانب من سلام و تحيت و رحمت خدا هميشه بر شما باد تا مادامى كه من باقى بوده و شب و روز مستمر مى باشند، و اين زيارت را آخرين زيارت من قرار مده، سلام بر حسين و بر على بن الحسين و بر ياران حسين صلوات و رحمت خدا بر ايشان همگى باد.
متن:
ثم تقول مره واحدة:
(اللهم خص انت اول ظالم ظلم آل نبيك باللعن، ثم العن اعدأ آل محمد من الاولين و الاخرين، اللهم العن يزيد و اباه، و العن عبيد الله بن زياد، و آل مروان و بنى امية قاطبة الى يوم القيامة ).
ثم تسجد سجدة تقول فيها:
اللهم لك الحمد حمد الشاكرين على مصابهم، الحمدلله على عظيم مصابى و رزيتى فيهم، اللهم ارزقنى شفاعة الحسين يوم الورود و ثبت لى قدم صدق عندك مع الحسين و اصحاب الحسين، الذين بذلوا مهجهم دون الحسينعليه‌السلام
صلوات الله عليهم اجمعين.
قال علقمة: قال ابو جعفر الباقرعليه‌السلام
: يا علقمة ان استطعت ان تزوره فى كل يوم بهذه الزيارة من دهرك فافعل، فلك ثواب جميع ذلك ان شأ الله تعالى.
ترجمه:
دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ
سپس يك مرتبه بگو:
بار خدايا تو اختصاص بده به لعن نمودن اولين كسى را كه به اهل بيت پيغمبرت ستم كرده سپس لعن نما دشمنان آل محمد را از اولين و آخرين، خدايا يزيد و پدرش را لعن فرما و عبيد الله بن زياد و دودمان مروان و همه بنى اميه را تا روز قيامت لعن بكن.
سپس به سجده برو و در آن بگو:
بار خدايا تو را ستايش مى كنيم ستايش سپاس گزاران بر مصيبتى كه بر آنان وارد مى شود، حمد و ستايش خدا برگرانى مصيبت و عزادارى من، خدايا شفاعت امام حسينعليه‌السلام
را در روز ورود به جهان آخرت نصيبم نما و قدم راستى را در نزد خودت همراه امام حسينعليه‌السلام
و اصحاب حضرتش براى من ثابت بگردان، آن اصحابى كه جانشان را در برابر امام حسينعليه‌السلام
ايثار نمودند، صلوات و رحمت خدا بر همه آنها باد.
علقمه مى گويد: حضرت ابو جعفر امام باقرعليه‌السلام
فرمودند: اى علقمه اگر بتوانى هر روز با اين زيارت امام حسينعليه‌السلام
را زيارت كنى البته اين كار را انجام بده كه انشأ الله تمام ثواب هائى كه ذكر شده برايت منظور گردد.
الباب الثانى و السبعون ثواب زيارة الحسينعليه‌السلام
فى النصف من شعبان
متن:
حدثنى ابى؛ و على بن الحسين؛ و محمد بن يعقوب رحمة الله عليه جميعا، عن على بن ابراهيم بن هاشم، عن ابيه عن بعض اصحابه عن هارون بن خارجة، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام
قال: اذا كان النصف من شعبان نادى مناد من الافق الاعلى: زائرى الحسين ارجعوا مغفورا لكم، ثوابكم على الله ربكم و محمد نبيكم.
0%
نویسنده: بن قولويه القمى مترجم :ذهنى تهرانى
