خداوندا، من به تو پناهنده مىشوم پس مرا پناه ده، و در حمايت تو درمىآيم پس مرا در تحت حمايتت درآور، و به تو يارى مىجويم پس يارىام فرما، و به تو ياورى مى خواهم پس ياورىام كن، و تو را مىخوانم پس پاسخم ده، و از تو آمرزش خواهى مىنمايم پس بيامرزم، و از تو يارى و كاميابى مىجويم پس پيروزم گردان، و از تو طلب هدايت مىكنم پس هدايتم فرما، و از تو طلب كفايت مىنمايم پس كفايتم فرما، و به تو پناه مىآورم پس پناهم ده و درآغوشم بگير، و به ريسمان تو چنگ مىزنم پس محفوظم بدار، و بر توكّل مىنمايم پس كفايتم فرما، و مرا در ميان بندگان [يا: در پناهندگى] و همسايگى و حفظ [يا: حوزه و پيرامون] و در پناه [يا: حمايت] و نگاهدارى و پاسدارى و محافظت و حُرمت و امْنيّت و زير سايهى [رحمت]ات و زير پَرِ [حمايتت] قرار ده، و بر من [سپرى] محافظت كننده از جانب خويش قرار ده، و حفظ و حمايت و حراست و مراعات نمودنت را از پشت و پيش رو و از راست و از چپ و از بالاى سر و از زير و اطرافم قرار ده، تا هيچ يك از مخلوقاتت نتواند بدى و اذيّت و گزندى به من برساند. معبودى جز تو كه بسيار بخشنده، نو آفرين آسمانها و زمين، صاحب بزرگى و بزرگوارى هستى، وجود ندارد. خداوندا، مرا از حسادت و رشك حسودان و تجاوز تجاوز كنندگان و افسون افسونگران و مكر مكركنندگان و حيلهى حيله گران و فريبِ فريب دهندگان [و يا به فريب و كُشتنِ ترور كنندگان]، و غيبت غيبت كنندگان و ستم ستمگران، و جور جائران، و تجاوز تجاوز كنندگان، و خشمِ خشم گيرندگان، و تكبّر و ناز به خود بالندگان، [يا: نابود كردن از بين برندگان]، و تاختن و زبردَستى تازندگان، و وادار كردن وادار كنندگان، و ظلم و ستم ظالمان و غاصبان، و زدن و آزار رسانيدن زنندگان، و سعايت و بدگويى سعايت كنندگان و سخن چينى و دو بهم زنى سخن چينان و جادوى جادوگران و سركشان و شيطانها، و جور و ستم پادشاهان و بدى و گزند عالميان كفايت بفرما.
خداوندا، به آن اسم محزون و پوشيدهى پاك پاكيزهاى كه آسمانها و زمين به آن برپاست، و تاريكيها به آن روشن است، و فرشتگان براى آن تسبيح مىگويند، و دلها از آن لرزان و هراسانند، و گردنها در برابر آن خاضع و فروتن هستند، و مردگان را به آن زنده مىگردانى، از تو مىخواهم كه هر گناهى را كه در تاريكيهاى شب و روشنايى روز، عمداً يا از روى خطا، وپنهانى و يا آشكارا انجام دادهام بيامرزى، و يقين و هدايت و نور و آگاهى و فهم و دريافتى به من ارزانى دارى تا اينكه كتابت را بپا داشته، و حلالت را حلال، و حرامت را حرام بدانم، [ويا: به حلالت عمل كنم، و از حرامت بپرهيزم] و فرايض و واجبات را ادا، و سنّت و روش پيامبرت حضرت محمّد(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )
را برپا دارم.
خدايا، مرا به گذشتگان از صالحين محلق فرما، و از صالحين باقيمانده قرار ده، و عملم را به نيكوترين اعمال ختم بفرما، براستى كه تو بسيار آمرزندهى مهربان هستى، خداوندا، هنگامى كه عمرم به پايان رسيده، و روزهاى زندگانىام سپرى مىگردد، و چارهاى از ملاقات باتو ندارم، از تو درخواست مىنمايم كه اى لطيف، منزلت و جايگاهى از بهشتت را به من عطا بفرمايى كه اوّلين و آخرين به واسطهى آن بر من رشك برند، خداوندا، مدح و ثنا و از اندوه شعلهور شدنم را بپذير، و بر خاكسارى و زارى و فرياد و اقرار و اعتراضم عليه خويش رحم آر، كه صدايم را در ميان دعا كنندگان، و فروتنىام را در ميان زارى كنندگان، و مدح و ثنايم را در ميان گويندگان، و تسبيحم را در ميان ستايشگران به تو شنوانيدم. و تو اجابت كنندهى [دعاى] درماندگان و بيچارگان، و يارى كنندهى كمك جويان، و ياورى كنندهى غمگينان و ستمديدگان، و پناهگاه گريختگان، و فريادرس مؤمنان، و درگذرنده از لغزش گناهكاران مىباشى. و درود خداوند بر مژده و بيم دهنده و چراغ نورانى [حضرت رسول اكرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )]
و بر همهى فرشتگان و پيامبران.
خداوندا، اى گسترانندهى زمينها، و پديدآورندهى آسمانها، و كسى كه همهى دلها (بدبخت و نيكبخت) را بر فطرت [توحيد ]خويش سرشتهاى، برترين درودها و بالندهترين بركات و با رأفتترين درودهايت را بر بنده و رسول و امين بر وحى، با پردارندهى حجّت و دليلت، و كسى كه از حرم [و احكام] تو دفاع نمود و امر تو را فيصله داد، و آياتت را بنيان نهاد و بالا برد [يا: اقامه و پابرجا نمود]، و به عهد و پيمانت وفا نمود. خداوندا، پس در برابر هر فضيلت از فضائل و فرايستگىهايش، و هر روش و اخلاق ستوده از روشهاى ستودهاش، و هر حال از حالاتش و هر منزلت از منزلتهايش كه تو حضرت محمّد[(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )
]
را در آن ياريگر خويش، و صابر در برابر گرفتارىات، و ستيزهجو با دشمنان، و دوست با دوستانت، و كنارهگير از هرچه كه ناخوشايند توست، و خواننده به سوى آنچه كه دوست دارى ديدى، برتريهايى از پاداشت، و عطايا و بخششهاى ويژهات به او عطا فرما، به گونهاى كه به واسطهى آن مقام او را والا گردانيده، و درجه و پايهايش را با كسانى كه براى [اجراى] قسط و داد [تو] بپا مىخيزند و از حرم [و احكامت] دفاع مىكنند بالا بر، تا اينكه هيچ بلندپايگى و فروغ و رحمت و كرامت نباشد مگر اينكه حضرت محمّد[(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )]
را بدان ويژه گردانيده، و اوج آن را به او عطا فرموده، و او را به مقامات والا رسانيده باشى. اجابت فرما. اى پروردگار عالميان.
خداوندا، براستى كه من دين و خود و تمام نعمتهايى را كه بر من ارزانى داشتهاى به تو مىسپارم، و مرا در كنف و حمايت و حفظ و سرفرازى و بازدارندگى خويش قرار ده، كه همسايه تو سربلند، و مدح و ثنايت بزرگ، و نامها [و كمالات]ات پاكيزه است، و معبودى جز تو وجود ندارد، در حال خوشى و رنجورى، و سختى و فراخى زندگى مرا برايم كافى هستى و چه وكيل و كارگذار خوبى، پروردگارا، تنها بر تو توكّل نموديم، و به سوى تو [با تمام وجود] رجوع نموديم، و بازگشت [همه موجودات] به سوى توست. پروردگارا، ما را گرفتار [و مورد آزمايش] كسانى كه كفر ورزيدند قرار مده، و بيآمرزمان، پروردگارا، براستى كه تويى سربلند و فرزانه. پروردگارا عذاب جهنّم را از ما دور دار، كه عذاب آن [همانند طلبكار] پيوسته ملازم انسان است، براستى كه جهنّم بد جاى ماندن و ايستادن است، پروردگارا، بين ما و قوممان به حقّ داورى فرما، و تو بهترين داوران مىباشى، پروردگارا، [براستى كه] ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيآمرز، و بديهايمان را بپوش، و با ابرار و نيكان بميران، پروردگارا، آنچه را كه دربارهى ما به فرستادگانت وعده دادى به ما عطا فرما و ما را در روز قيامت رسوا مگردان، براستى تو هرگز خلف وعده نمىفرمايى، پروردگارا، اگر فراموش نموديم يا خطا و اشتباه نموديم بر ما مگير [و عذاب مفرما]، پروردگارا، و بر ما مَنِهْ [هر امرى را كه بازدارندهى - از خيرات - و سختى است، چنانكه بر دوش كسانى كه پيش از ما بودند نهادى، و بر دوشمان مَنه] آنچه را كه توان و طاقت آن را نداريم، و از ما درگذر، وبيامرز، و رحم آر، تويى مولىوسرپرست ما، پس ما را بر گروه كافران يارى بخش و پيروز گردان، پروردگارا، هم در دنيا و هم در آخرت به ما نيكى عطا فرما، و به رحمت خويش از عذاب آتش [جهنّم] نگاه دار. و درود و سلامتى و ايمنى ويژهى خداوند بر سرورمان حضرت محمّد، پيامبر اكرم و خاندان پاكيزه او باد.
دعاى امام صادق(عليه‌السلام)
در تعقيب نماز عشاء
٣ - همچنين از تعقيبات مهمّ بعد از نماز عشا، دعاى مختصّ به اين فريضه از دعاهاى مولايمان امام صادق(عليه‌السلام)
است كه معاوية بن عمّار در تعقيب نمازها روايت نموده، و آن دعا به اين صورت است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً تُبَلِّغُنا بِها رِضْوانَكَ وَالْجَنَّةَ، وَ تُنْجينا بِها مِنْ سَخَطِكَ وَ النّارِ، أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أرِنِى الْحَقَّ حَقّاً حَتّى أَتَّبِعَهُ، وَأَرِنِى الْباطِلَ باطِلاً حَتّى أَجْتَنِبَهُ، وَلا تَجْعَلْهُما عَلَىَّ مُتَشابِهَيْنِ، فَأَتَّبِعَ هَواىَ بَغَيْرِ هُدىً مِنْكَ، فَاجْعَلْ هَواىَ تَبَعاً لِرِضاكَ وَ طاعَتِكَ، وَ خُذْ لِنَفْسِكَ رِضاها مِنْ نَفْسى، وَاهْدِنى لِما اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدى مَنْ تَشآءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ، أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاهْدِنى فيمَنْ هَدَيْتَ، وَ عافِنى فيمَنْ عافَيْتَ، وَ تَوَلَّنى فيمَن تَوَلَّيْتَ، وَ بارِكْ لى فيما أَعْطَيْتَ، وَقِنى شَرَّ ما قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضى وَ لا يُقْضى عَلَيْكَ، وَ تُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْكَ.
تَمَّ نُورُكَ أَللّهُمَّ فَهَدَيْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ، وَ عَظُمَ حِلْمُكَ فَعَفَوْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ، وَ بَسَطْتَ يَدَكَ فَأَعْطَيْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ، تُطاعُ رَبَّنا فُتَشْكَرُ، وَ تُعْصى رَبَّنا فَتَسْتُرُ وَ تَغْفِرُ، أَنْتَ كَما أَثْنَيْتَ عَلى نَفْسِكَ بِالْكَرَمِ وَ الْجُودِ، لَبَّيْكَ وَ سَعْدَيْكَ، تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ، لا مَلْجَأَ وَلا مَنْجىمِنْكَ إِلاّ إِلَيْكَ، لا إِل هَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ أَللّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ، عَمِلْتُ سُوءاً، وَ ظَلَمْتَ نَفْسى [فَارْحَمْنى، وَ أَنْتَ أرْحَمَ الرّاحِمينَ، لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ أَللّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ، عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسى]، فَاغْفِرْلى يا خَيْرَ الْغافِرينَ، لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ أَللّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ، عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسى فَتُبْ عَلَىَّ [يا: فَاغْفِرْلى] إِنَّكَ أَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ، لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ وَ سُبْحانَكَ إِنّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ، سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ، وَ الْحَمْدُللَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ.
أَللّهُمَّ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ بَيِّتْنى [يا: تُبَيِّتُنى] مِنْكَ فى عافِيَةٍ، وَ صَبِّحْنى
مِنْكَ فى عافِيةٍ، وَ اسْتُرْنى مِنْكَ بِالْعافِيَةِ، وَارْزُقْنى تَمامَ الْعافِيَةِ، وَ دَوام الْعافِيَةِ، وَالشُّكْرَ عَلَى الْعافِيَةِ. أَللّهُمَّ ، إِنّى أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسى وَ دينى وَ أَهْلى وَ مالى وَ وُلْدى وَ أَهْلِ حُزانَتى وَ كُلَّ نِعْمَةٍ أَنْعَمْتَ [بِها] عَلَىَّ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْنى فى كَنَفِكَ وَ أَمْنِكَ وَ كَلآئَتِكَ وَ حِفْظِكَ وَ حِياطَتِكَ وَ كِفايَتِكَ وَ سِتْرِكَ وَ ذِمَّتِكَ وَ جِوارِكَ وَ وَدآئِعِكَ، يا مَنْ لا تَضيعُ وَدآئِعُهُ، وَلا يُخَيَّبُ سآئِلُهُ، وَلا يَنْفَذُ ما عِنْدَهُ، أَللّهُمَّ ، إِنّى أَدْرَأُبِكَ فى نُحُورِ أَعْدآئى وَ كُلِّ مَنْ كادَنى وَ بَغى عَلَىَّ. أَللّهُمَّ ، مَنْ أَرادَنا فَأَرِدْهُ، وَ مَنْ كادَنا فَكِدْهُ، وَ مَنْ نَصَبَ لَنا فَخُذْهُ يا رَبِّ أَخْذَ عَزيزٍ مُقْتَدِرٍ.
أَللّهُمَّ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ [جَميعِ ]الْبَلِيّاتِ وَالْآفاتِ وَ الْعاهاتِ وَ النِّقَم وَ لُزُومِ السَّقَمِ وَ زَوالِ النِّعَمِ وَ عَواقِبِ التَّلَفِ، ما طَغى بِهِ الْمآءِ لِغَضَبِكَ، وَ ما عَتَتْ بِهِ الرّيحُ عَنْ أَمْرِكَ، وَ ما أَعْلَمُ وَ ما لا أَعْلَمَ، وَ ما أَخافُ وَ مالا أَخافُ، وَ ما أَحْذَرُ وَ ما لا أَحْذَرُ، وَ ما أَنْتَ بِهِ أَعْلَمُ، أَللّهُمَّ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ فَرِّجْ عَنّى، وَ نَفَّسْ غَمّى، وَ سَلِّ حُزْنى، وَاكْفِنى ما ضاقَ بِهِ صَدْرى، وَ عيلَ بِهِ صَبْرى، وَ قُلَّتْ فيهِ حيلَتى، وَ ضَعُفَتْ عَنْهُ قُوَّتى، وَ عَجَزَتْ عَنْهُ طاقَتى، وَ رَدَّتْنى فيهِ الضَّرُورَةُ عِنْدَ انْقِطاعِ الْآمالُ وَ خَيْبَةِ الرَّجآءِ مِنَ الَْمخْلُوقينَ إِلَيْكَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاكْفِينهِ يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَىْءٍ، وَلا يَكْفى مِنْهُ شَىْءٌ، إِكْفِنى كُلَّ شَىْءٍ حَتّى لايَبْقى شَىْءٌ، ياكَريمُ.
أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنى حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ وَ زِيارَةَ قَبْرِ نَبِيِّكَ (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مَعَ التَّوْبَةِ وَالنَّدَمِ. أَللّهُمَّ، إِنّى أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسى وَ دينى وَ أَهْلى وَ مالى وَ وُلْدى وَ إِخْوانى، وَأَسْتَكْفيكَ ما أَهَمَّنى وَ ما لَمْ يُهِمَّنى [يا: ما لا يُهِمُّنى]، أَسْأَلُكَ بِخِيرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، أَلَّذى لايَمُنُّ بِهِ سِواكَ، ياكَريمُ، أَلْحَمْدُللَّهِِ الَّذى قَضى عَنّى صَلاةً كانَتْ عَلى الْمُؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقُوتاً.
- به نام خداوند رحمت گستر مهربان، خداوندا، بر محمّد و آل او چنان درودى فرست كه ما را به واسطهى آن به خشنودى و بهشتت نايل گردانده، و از ناخوشايندىات و آتش [جهنّم ]رهايى دهى. خداوند بر محمّد و آل محمّد درود فرست و حقّ را به من حقّ نشان ده تا از آن پيروى نمايم، و باطل را باطل بنمايان تا از آن اجتناب كنم، و آن دو را بر من مُشْتَبِه مگردان تا بدون هدايت از جانب تو از هواى خويش تبعيّت نمايم. پس هوا و هوسم را پيرو رضا و طاعت خود بگردان، و براى نفس خود از نفس من خشنودىايش را بگير، و به اذن خود مرا در آنچه كه در آن اختلاف [نظر] وجود دارد به حقّ، هدايت فرما، براستى كه تو هركس را بخواهى به راه راست هدايت مىفرمايى. خداوندا، بر محمّد و آل محمد درود فرست، و مرا در ميان كسانى كه هدايت فرمودى هدايت فرما، و در ميان كسانى كه عافيت دادى عافيت بخش، و در ميان آنان كه سرپرستى نمودى سرپرستى نما، و در آنچه عطا فرمودى مبارك گردان، و از شرّ آنچه قضا و ارادهى حتمى فرمودى نگاه دار، كه تو قضا و ارادهى حتمى مىفرمايى و كسى عليه تو قضا نمىتواند بكند، و همه را در پناه خويش در مىآورى، و كسى نمىتواند [چيزى را] عليه تو در پناه خويش درآورد.
خدايا، نورت كامل گشته و لذا هدايت نمودى پس سپاس تو را، و حلم و بردبارىات بزرگ گرديد و لذا گذشت فرمودى پس سپاس تو را، و دست [رحمت]ات را گشودى، و لذا عطا فرمودى پس سپاس تو را، اى پروردگار ما، اطاعتت مىكنند و سپاسگزارى مىكنى، و اى پروردگار ما، نافرمانىات مىكنند و مىپوشانى و آمرزى، تو همچنانى كه خويش را به كرم و بخشش ستودهاى، آرى و آرى. بلندمرتبه و پاك و منزّهى، هيچ پناهگاه و راه نجاتى از تو جز به سوى تو وجود ندارد. معبودى جز تو نيست، خداوندا، همراه با ستايشت تو را به پاكى [منزّه بودن از هر عيب و نقص] مىخوانم، عمل بد انجام داده و به خويش ستم نمودم پس [بر من رحم آر، و تو مهربانترين مهربانها مىباشى، معبودى جز تو نيست، خداوندا، همراه با ستايشت، تو را به پاكى ياد مىكنم، عمل بد انجام دادم و به خود ستم نمودم] پس مرا بيآمرز اى بهترين آمرزندگان، معبودى جز تو نيست همراه با ستايشت تو را به پاكى ياد مىكنم، عمل بد انجام داده و به خود ستم نمودم، پس توبه مرا بپذير [يا: مرا بيامرز]، كه تو بسيار توبه پذير و مهربان هستى، معبودى جز تو نيست، پاك و منزّهى تو، براستى كه من از ستمكاران بودم، پاك و منزّه است پروردگارت، پروردگار صفت سرافرازى از آنچه كه او را بدان توصيف مىنمايند، و سلام و درود بر پيامبران فرستاده شده، و ستايش خداوندى را كه پروردگار عالَميان است.
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بر من همراه با عافيت از جانب خود شب و صبح نما، و با عافيتى از جانب خود بر من بپوشان، و تمام و كمال و دوام عافيت و شكر بر عافيت را روزىام گردان، خداوندا، خود و دين و خانواده و دارايى و فرزندان و خويشان و بستگانى كه به واسطهى آنان ناراحت مىگردم و هر نعمتى را كه بر من ارزانى داشتهاى به تو مىسپارم، پس بر محمّد و آل او درود فرست و مرا در تحت حمايت و امنيّت و نگاهدارى و حفظ و مراعات و كفايت و پوشش و ضمانت و همسايگى و حمايت و سپردههاى خود قرار ده، اى خدايى كه سپردههاى تو گم و نابود نمىشود، و هركس از تو درخواست نمايد نوميد نمىگردد، و هرچه در نزد توست پايان نمىپذيرد، خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، به [وسيلهى] تو بر سينههاى دشمنانم و تمام كسانى كه مىخواهند مرا فريب داده [ويا به من آسيبى برسانند] و ستم كنند، دست ردّ مىزنم، خداوندا، هركس ارادهى [آسيب رساندن] به ما را داشته باشد تو خود او را اراده نمودن [و به او آسيب رسان]، و هركس بخواهد مرا فريب دهد [ويا بدى برساند]، تو خود او را بفريب [ويا بدى برسان] و هركس دشمن ما باشد اى پروردگار من، او را همانند گرفتن شخص سربلند و نيرومند بگير.
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و [تمام ]گرفتاريها و آفات و آسيبها و كيفرها و بيمارىهاى پيوسته، و از دست رفتن نعمتها و عاقبتهاى امور كه تلف و نابودى منجر مىگردد، آنچه كه آب به خاطر غضب و خشمت بر آن طغيان نموده، و يا به واسطهى امرت باد بر آن تند وزيده، و آنچه را كه مىدانم يا آگاهى ندارم، و از آن بيم دارم و يا بيم ندارم، و پرهيز مىنمايم و يا پرهيز نمىنمايم، و تمام آنچه را تو به آن آگاهترى برطرف فرما. خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و همّ و اندوهم را برطرف و غمم را زايل، و حزن و اندوهم را تسلّى داده، و آنچه را كه دلم به واسطهى آن تنگ گشته و صبر و شكيبايىام به آخر رسيده، و بيچاره شدهام، و نيرويم ناتوان گرديده، و طاقتم عاجز گشته، و ضرورت و ناچارى هنگام بريدن آرزوها و نوميد شدن اميد از خلق، مرا به سوى تو باز گردانيده، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آنها كفايت فرما، اى كسى كه از هر چيز كفايت مىنمايى، و هيچ چيز نمىتواند از تو كفايت كند، تمام چيزها را كفايت فرما تا اينكه هيچ چيز نماند، اى بزرگوار.
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و حجّ خانهى محترم خود و زيارت قبر پيامبرت(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )
را همراه با توبه و پشيمانى روزىام گردان. خداوندا، خود و دين و خانواده و دارايى و فرزندان و برادرانم را به تو مىسپارم، و از تو نسبت به هر چيز كه مورد اهتمام من است و مرا به غم و اندوه وا مىدارد و يا نمىدارد طلب كفايت مىنمايم. به [حقّ] برگزيدهات از مخلوقات [رسول اكرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )]
كه هيچ كس غير تو نمىتواند بر او منّت گذارد، درخواست مىنمايم. اى بزرگوار، سپاس خداوندى را كه نماز [ديگرى] را كه بر مؤمنين نوشته و واجب معيّن و وقت دار بود، از ناحيه من برآورده ساخت.
0%
نویسنده: سید بن طاووس
